Het wordt stil in de rechtszaal in Den Haag als meerdere moeders achter elkaar het woord nemen en in tranen verklaren wat hun dochters is aangedaan. Ze verhalen over diep verdriet en kinderen die nooit meer hetzelfde zullen zijn. Over verloren onschuld en weggeslagen vertrouwen. Over een doodswens en automutilatie. Dit is een verhaal over de impact van seksueel kindermisbruik.
Het zal nooit helemaal duidelijk worden hoeveel kinderen de 27-jarige Ibrahim A. uit Den Haag heeft misbruikt. Zelf verklaarde hij tegenover de politie dat het vermoedelijk gaat om tussen de vijftig en honderd meisjes.
Met een leeftijd tussen grofweg vier en dertien jaar.
Belofte
De autistische man ging maand na maand op een vergelijkbare manier te werk. Hij benaderde de kinderen op TikTok en Snapchat, deed zich voor als een vrouw of medewerker van een modellenbureau en beloofde de jonge meisjes een modellenloopbaan, mobiele telefoon of veel likes en volgers.
Zo werden de jonge slachtoffers in het web getrokken. Door eerst ‘onschuldig’ te vragen of ze een foto konden sturen van hun gezicht en vervolgens steeds verder te gaan. Steeds meer kleren die uit moesten. Tot er werd gevraagd om seksuele handelingen bij zichzelf te verrichten
Bedreigen
Ibrahim A. schroomde niet om te dreigen als de meisjes niet deden wat hij hen vroeg. Hij bedreigde ze met boetes tot 30.000 euro en soms zei hij dat de ouders van het slachtoffer iets zou worden aangedaan als hij geen foto’s of video’s kreeg. Ook dreigde hij de al gemaakte beelden openbaar te maken.
Tientallen meisjes deden wat Ibrahim A. hen opdroeg. Omdat ze eindelijk een keer aanspraak hadden, bang waren, echt dachten dat ze model zouden worden of gewoon niet opgewassen waren tegen de volwassen manipulaties van de dader.
Zo maakten ze tientallen naaktbeelden van zichzelf en zelfs masturbatievideo’s. Soms moesten zusjes op beeld met elkaar spelen. De compromitterende beelden werden vervolgens door A. gedeeld met anderen via een beveiligde berichtendienst. Gemiddeld genomen duurde het contact met de meisjes een week.
Daarna ging hij weer op zoek naar andere slachtoffers. Tijdens zijn arrestatie werden er 4500 beelden van kinderporno aangetroffen. Opvallend genoeg kon A. gewoon doorgaan met zijn strafbare gedrag nadat hij weer vrij was gekomen.
Hands-off
Ibrahim A. maakte zich volgens het Openbaar Ministerie schuldig aan het zogenaamde ‘hands-off’-misbruik. Oftewel: de dader van het misbruik is zelf niet fysiek betrokken bij de ontuchtige handelingen, maar is daar wel de oorzaak van.
Hij pleegt als het ware ontucht (met binnendringen) door als regisseur op te treden en aanwijzingen te geven. Hoewel dat voor de slachtoffers al erg genoeg is, komt hier het element verspreiding ook nog eens bij. En dat is bepaald geen detail.
Zoals de officier het tijdens de rechtszaak treffend onder woorden bracht:
‘De meisjes zijn hun onschuldige kijk op de wereld en het vertrouwen in anderen verloren. Ze zullen altijd bang blijven dat hun beelden weer opduiken. Het misbruik houdt zo eigenlijk nooit op’
Nu kan ik een hele juridische verhandeling schrijven over deze rechtszaak, maar ik kan ook de ouders en de kinderen zelf aan het woord laten. Om te laten zien wat de impact is van kindermisbruik en hoe verschillend mensen reageren op groot leed.
Afgenomen
‘Weet jij wat jij onze dochter aangedaan hebt? Je hebt haar haar jeugd afgenomen. Voor daden die je als 13-jarige niet kan overzien. Jij hebt haar seksuele ontwikkeling walgelijk gemaakt en verandert in een nachtmerrie. Je hebt onze vrolijke dochter van ons afgenomen. Ze heeft inmiddels een doodswens. Ze wil niet meer leven. Ze leeft in schaamte. Ze kan haar ouders niet meer aankijken, omdat wij het weten. We zijn constant bang dat ze zichzelf iets aan gaat doen. Ik zit inmiddels ook ziek thuis. Je hebt ons gezin kapotgemaakt. Ons gezinsleven zal nooit meer hetzelfde zijn en hier hebben we met zijn allen veel verdriet van. Wij moeten leven met de gedachte dat deze walgelijke beelden overal op kunnen duiken. Wij krijgen onze vrolijke, onbezorgde dochter nooit meer terug en dat is jouw schuld’
Pijn
‘Ik was heel bang omdat ze zei dat er hoge boetes kwamen, anders zouden mama en papa pijn worden gedaan. Ik kon heel slecht slapen, want ik was bang dat er iemand zou komen om ze pijn te doen. Ik hoop dat het monster nooit meer vrij zal komen, zodat hij geen andere kinderen bang kan maken of pijn kan doen’
Schreeuwen
‘De grond zakte letterlijk weg vanonder mijn voeten. Ik wilde schreeuwen, wenen. Allemaal door jou. Hoe kun je een kind van negen zo benaderen, zo manipuleren. Alleen een monster kan dit! Ze durfde ons niet te benaderen, ze is een heel gevoelig meisje met heel weinig zelfvertrouwen. Ze stond er al die tijd helemaal alleen voor. Twee jaar droeg ze dit alleen. Ik kan je verzekeren dat je haar niet kapot hebt gemaakt. En ik ben er trots op dat jij mede door haar zwaar gestraft zal worden. Het is een hele straffe madam, en jij bent het niet waard dat ze zich ook maar 1 seconde slecht zal voelen in haar vel’
Prooi
‘Ik sta hier om een stem te geven aan mijn dochter. Ze was geen moeilijke prooi. Ze wilde graag dingen horen waar ze blij mee was. Ze kreeg een telefoon omdat ze graag mee wilde appen met het gezin. We hebben haar verteld dat ze nooit foto’s en filmpjes moest sturen. En toch was dat niet genoeg. Mijn dochter werd heel makkelijk verleid. Ze geloofde dat ze werd beloond met een modellen carrière en een mooie telefoon. Dit duurde een week, toen werd het contact verbroken. Dan ben je een meisje van negen jaar en dan durf je het aan niemand te vertellen. Ze was helemaal alleen. Tot de recherche voor de deur stond. Toen ze uit school kwam, hebben we gezegd dat de politie was geweest en dat we haar telefoon mee hebben gegeven. Ze zei dat ze wel begreep dat haar telefoon was ingenomen door de politie en dat die meneer naar de gevangenis moest. Ze zegt steeds: ‘Mama, had ik maar beter nagedacht. Hoe kan ze weer vertrouwen krijgen in haar eigen handelen? Ze tekende een boom met een groot gat erin. Naast die boom tekende ze een kleine boom met een takje in een hand. In een tekstballon heeft ze er bijgetekend dat ze dit boompje kapot wil maken. Het maakt mij heel verdrietig, maar er zijn meer ouders met dit verdriet. Dit mag nooit meer gebeuren en we hebben vertrouwen dat er vandaag in de rechtbank recht zal worden gesproken’
Afgrond
‘Mijn dochter snijdt zichzelf en ze heeft donkere gedachten. Jij hebt haar de afgrond in geduwd. Dankzij jou leeft ze in schaamte en angst. Jij hebt onrust en verdriet ons gezin binnengebracht. Je moet weten wat je aangericht hebt. Kinderen zijn onze toekomst en mensen zoals jij hebben daar schade aan toe gebracht’
Afsluiten
Ik heb veel ruzie gehad met mijn moeder, zo uitte ik mijn woede. Ik kwam nauwelijks meer mijn kamer uit, was erg verdrietig en had geen energie meer. Ik sloot mij af van de buitenwereld’
Bescherming
‘Ik wil je niet zien en ik wil je niet horen. Uit eigen bescherming. Om het niet erger te maken. Voor jou hoop ik dat iemand die jou zeer dierbaar is niet iets soortgelijks meemaakt. Ik wens je een passende straf en een goede behandeling’
Paniek
‘Mijn dochter was die dag ziek thuis en ik hoorde haar heel hard gillen. Ik schrok enorm en rende de woonkamer in. Ik trof haar helemaal in paniek aan. Toen kwam alles eruit. Er was een aardige meid die haar knap noemde en haar vroeg als model. Er werd haar gevraagd om foto’s te maken en dat deed ze. Toen ze dat niet meer wilde, werd ze gechanteerd. Haar foto’s zouden op het internet komen en daar raakte ze helemaal in paniek van. Ze is daarna veel ziek geweest, veel paniekaanvallen.
Behandeling
Als Ibrahim A. wordt veroordeeld, dan wacht hem hoogstwaarschijnlijk een lange gedwongen behandeling. De man kampt met twee stoornissen – autisme en pedofilie – en die zijn allebei causaal aan de strafbare feiten. Het Openbaar Ministerie eiste dan ook een celstraf van acht jaar en tbs met dwangverpleging.
De vraag is echter hoe lang het zal duren voor de meisjes die werden misbruikt verder kunnen met hun leven.
Waardeer dit artikel!!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
Aangrijpend artikel Chris
Twee vragen: waarom kon hij gewoon doorgaan na invrijheidstelling? En: wordt er net zoveel geld gestoken in hulp aan de slachtoffers als hulp voor de dader (zeker ook belangrijk)?