Misdaadverslaggever (en voormalig collega) Mick van Wely is deze week op staande voet ontslagen bij de Telegraaf. Omdat hij pikante berichtjes stuurde naar een bron, een vrouw die aandacht vroeg voor het feit dat de moordenaar van haar zus nu werkt in een kliniek. Het ontslag is terecht, zeker omdat Mick eerder werd geschorst voor seksueel grensoverschrijdend gedrag. Maar in de hele onverkwikkelijke affaire hebben meerdere mensen wel heel veel boter op hun hoofd.
Ten eerste roept de communicatie van de Telegraaf vragen op. In een verklaring stelt de krant van wakker Nederland namelijk dat het ontslag het gevolg is van een bericht op sociale media. Volgens de krant stuurde Mick ongewenste Whatsapp-berichten in de nacht van 31 juli op 1 augustus en werd daarover bericht op sociale media.
Dat is bepaald niet het verhaal.
Juicekanaal
In werkelijkheid begon de zaak namelijk al eerder te rollen, omdat de vrouw die de pikante berichtjes kreeg, deze onverkort doorstuurde naar het juice-kanaal Reality_fbi op Instagram. Dat kanaal, in handen van ene Michael ‘Mike’ Kummel, nam vervolgens nog voor hij publiceerde contact op met de krant.
De krant was dus eerder op de hoogte van het wangedrag, nog voor de zaak werd gepubliceerd op sociale media. Er zou zelfs nog een interne mail rond zijn gegaan. Het ontslag volgde nadat de affaire aan het licht kwam.
Uiteraard gaan die dingen zo (zeker in vakantietijd), maar stellen dat het ontslag volgde na een bericht op sociale media is niet correct.
Slachtoffer
Dan het slachtoffer in deze kwestie. In het Algemeen Dagblad stelt deze vrouw dat er eigenlijk helemaal niet zoveel aan de hand was en dat Mick wat haar betreft niet ontslagen had hoeven worden.
Ze is 55 jaar, kan prima voor zichzelf opkomen en daar komt bij dat de verslaggever zijn excuses had gemaakt voor ‘zijn fout’. Wie het verhaal leest, krijgt de indruk dat ze overvallen was en part noch deel had aan de conversatie en de commotie.
Ook dat is bezijden de waarheid.
Nog niks
Uit de conversaties tussen de vrouw en het juice-kanaal en de appgesprekken tussen Mick en deze vrouw (alle in mijn bezit) blijkt een ander verhaal.
Het was ten eerste de vrouw zelf die de pikante berichten aan het juice-kanaal stuurde. In een interview in de krant doet ze het vervolgens voorkomen alsof ze nooit had verwacht dat het kanaal deze berichten zou publiceren, maar dat blijkt iets anders te zitten.
Dit is namelijk wat ze letterlijk schrijft aan het juice-kanaal over Mick van Wely:
‘Hij is raar, want ik moest de berichten verwijderen. Maar hij verwijdert die van hem niet? Je gaat er niks over plaatsen nog he?
Ook zegt ze op een wel heel amicale wijze tegen het kanaal:
‘Heb hem nog nodig hoor haha’
Heel erg
Als het juicekanaal vraagt hoe lang ze Mick kent, dan blijkt dat ze al vanaf 12 juli appcontact hadden en eerder al via X. Op een gegeven moment zegt Mick:
‘Stel maar een vraag’. De vrouw geeft als antwoord. ‘Waar ben je bang voor?’, waarop Mick met het volgende bericht komt: ‘Nergens, maar ik had een pikantere vraag verwacht’.
De man achter het kanaal vraagt op een gegeven moment aan de vrouw of Mick meteen met ‘dit soort gesprekken’ kwam. Ze zegt: ‘sinds twee weken’ en vervolgt dan met:
‘Ik had hem nog nodig hoor’
Het juicekanaal vraagt dan waarom de vrouw ‘nou zo doet’, daarbij verwijzend naar het sturen van de appjes aan hem. Ze geeft dan het volgende antwoord:
‘Omdat ik het heel erg vind dat hij dit doet na zo’n verhaal. Maar ik kan hem niet aan de schandpaal nagelen nu’
Dirt
Nou kan je mij van alles wijs proberen te maken, maar hier spreekt niet een vrouw die niet in de gaten heeft dat de door haar bewust verzonden berichten gepubliceerd gaan worden, door een kanaal notabene dat zich volledig toelegt op het publiceren van dirt over Bekende Nederlanders.
Een kanaal ook nog eens dat naar eigen zeggen nadrukkelijk pas iets online zet na overleg met de tipgever.
Haar zorgen over publicatie zien duidelijk louter op directe openbaring, met als reden dat ze Mick ‘nog nodig heeft’. Ook blijkt dat ze het gedrag van Mick wel degelijk bestempelt als ‘heel erg’, in tegenspraak met haar beweringen in de krant.
Voorgelogen
Daar komt bij dat je gerust kunt stellen dat deze vrouw Mick voorgelogen heeft. Op het moment dat de verslaggever namelijk aan haar vraagt of ze discreet kan zijn, geeft ze het volgende antwoord:
‘Ja. 25 jaar notariaat, dus kan wel discreet zijn ja’
Van Wely zegt ook:
‘Ik hou van een spelletje, maar dan moet ik je wel kunnen vertrouwen’
De vrouw: ‘ja’
Voor de goede orde: ik neem het deze vrouw niet kwalijk dat ze aan de bel heeft getrokken. Maar ze heeft wel wat boter op het hoofd als ze stelt dat ze niet wist dat het kanaal dit zou publiceren. Dat wist ze namelijk dondersgoed, ze gaf zelfs aan dat dit ‘nog’ niet moest gebeuren..
Opportunisme
Dat kun je gerust opportunisme noemen. Je kunt het ook benoemen als ‘iemand onder de bus gooien’. Want was het niet zuiverder geweest om de zaak eerst bij de Telegraaf te leggen?
Bovendien is het ook nog eens zo dat de vrouw de verslaggever bepaald niet meteen duidelijk maakt dat ze niet van hem gediend was. Dat blijkt uit een gesprek dat iets na 01.00 uur in de nacht wordt gevoerd.
Mick: ‘Hou je van spontane acties?’
Vrouw: ‘Ja hoor’
Mick: ‘Heb je mij een vibe gehad?’ (hij bedoelt bij mij – ck)
Vrouw: ‘Ja, je bent kordaat en je pakt dingen aan’
Mick: ‘Maar ook qua aantrekkingskracht?’
Vrouw: ‘Haha’
Mick: ‘Heb jij liever een extra man of vrouw?’
Vrouw: ‘Man’
Mick: ‘Wat bizar dat we dit nu doen’
Vrouw: ‘Ja, haha’
Onschuld
Ik ga hier zeker niet beweren dat deze vrouw het gedrag van Mick aangejaagd heeft, want dat is niet zo. Het staat haar ook volledig vrij om te antwoorden zoals ze dat zelf wil.
Maar je moet niet achteraf doen alsof Mick de enige was die aan het aftasten was en jij de onschuld zelve. Zo lees ik de conversatie in ieder geval niet. Ik lees eerder een vrouw die het wel spannend vond én de berichten niet afkapt omdat ze wilde zien waar het toe zou leiden, naast dat ze hem nog nodig had.
Complicerende factor hierbij is overigens dat ze haar eigen berichten vaak weg heeft gehaald (kennelijk op advies van Mick), waardoor niet altijd precies te zien is hoe ze reageert.
Hoe dan ook:
Domme fout
Het is voor eenieder wel duidelijk dat Van Wely een ongelooflijk stomme fout heeft begaan. Zeker als je bedenkt dat hij drie jaren geleden al eens twee maanden op onbetaald verlof was gestuurd omdat hij zijn jonge vrouwelijke collega’s op de (video)-redactie van de Telegraaf seksueel benaderde.
Wat toen ook opviel was dat Mick nou niet bepaald reflecteerde op zijn eigen gedrag, maar op de redactie de slachtoffers meer dan eens neerzette als ‘kutwijven’, omdat ze hem verraden hadden.
Dat beloofde al weinig goeds voor de toekomst.
Groninger Dagblad
Mij verbaast het allemaal niet.
Ik ken Mick al sinds 2001, toen we samen werkzaam waren voor de nieuwe ochtendkrant Groninger Dagblad Stad. Mick is vakmatig doorgaans goed in wat hij doet, bovendien een buitengewoon sociale en zeer gedreven kerel met een goed gevoel voor humor.
Een graag geziene gast op feesten en partijen.
Hij is een klassieke journalist die het moet hebben van zijn omvangrijke netwerk en niet specifiek van zijn schrijftalent, wat in zijn functie ook helemaal niet nodig is.
Zoals ik Mick ken is het ook absoluut geen kwade jongen, maar zijn ego heeft hem meer dan eens in de weg gezeten.
Daar kunnen veel misdaadverslaggevers overigens over meepraten. Laten we zeggen dat er nogal wat haantjes tussen zitten en het geen toeval is dat iemand als bijvoorbeeld Paul Vugts een opvallende en verfrissende uitzondering vormt.
Ego
Mick stond er ook tussen journalisten om bekend een enorm ego te hebben. Een jongen die boos op kon bellen als je ‘zijn scoop’ had ingepikt, terwijl er feitelijk afspraken waren gemaakt tussen twee hoofdredacties en het juist zijn Telegraaf was die een verhaal van een andere krant mocht overnemen.
Mick was ook tamelijk jaloers.
Als een collega een scoop had, dan kon het gebeuren dat je Mick hoorde verzuchten dat hij al heel lang op de hoogte was van het verhaal en het eigenlijk niet veel voorstelde. Ook dit hinderlijke downplayen van het werk van een ander is bepaald geen uitzondering onder journalisten.
Erkenning
De pikante berichten aan vrouwen komen ergens vandaan. Mick is een jongen die veel waardering en erkenning nodig heeft en die mede daarom heel graag de fietspomp op zijn leven en verhalen zet. Een aangekocht huis in Hongarije blijkt een vishut op palen, een wijnkelder is feitelijk een trapkast met wat flessen.
Mick heeft altijd onrust in zijn kont, hij was een tijdje rechtbankverslaggever, maar voor dat werk heeft hij eigenlijk helemaal geen geduld. Hij was erg blij met zijn overstap naar de Telegraaf, maar in de wandelgangen is te horen dat hij daar erg vaak op zijn tenen moest lopen, in de schaduw van de grote John van den Heuvel.
Dat Mick pikante berichten stuurt naar vrouwen is precies wie Mick is. Zo is hij altijd geweest en voor hem is het gewoon een fishing-expeditie. Kijken hoe ver je kunt gaan. Een test om te zien of hij nog in de markt ligt. Een roep om aandacht.
Mick schiet met hagel om te kijken of hij wat kan raken.
Dickpics
En het gaat soms ook wel wat verder dan pikante berichten.
Laten we zeggen dat er nogal wat vrouwen zijn die claimen dat ze van Mick een dickpick hebben ontvangen, waar ze niet om hadden gevraagd. Het past overigens ook helemaal bij Mick dat zijn vrouwelijke collega’s bij de Telegraaf naar voren stapten, toen Mick aan de tafel van een talkshow losging op mannen die hij betitelde als seksuele roofdieren.
Dat schoot wat in het verkeerde keelgat, zullen we maar zeggen.
Dat Mick pikante en vunzige appjes stuurt naar vrouwen is niets iets waar ik een oordeel over heb. Dat moet hij zelf weten. Maar feit is wel dat je het als journalist niet kunt maken om jonge collega’s op de werkvloer zo te benaderen en zeker ook niet een bron die afhankelijk van je is en die komt met gevoelige informatie over een moord van een van haar familieleden.
Imago
Het is niet zakelijk en het is niet professioneel en je beschadigt het imago van de krant en je vak. Het geeft aan dat je niet beseft (of het je niet kan schelen) wat je rol is en hoe de machtsverhoudingen behoren te liggen.
Voor de goede orde:
Ik voel niet de behoefte om Mick te verdedigen en denk dat wel bekend is dat hij en ik bepaald geen vrienden zijn. We hebben eerder al confrontaties gehad op X (en in het echte leven) en ik steek mijn mening over hem niet onder stoelen of banken.
Andersom is dat overigens ook zo. En dat is prima.
Dat wil echter niet zeggen dat ik hem geen toekomst gun. Zijn ontslag is terecht, maar ik zie ook dat heel wat laffe lieden op X de gelegenheid aangrijpen om hem weg te zetten als vieze, vuile, zionistische pedofiel die nooit meer ergens aan de bak mag komen.
En dat slaat echt helemaal nergens op.
Pijnlijk
Wat Mick heeft gedaan is ten eerste pijnlijk voor de slachtoffers, maar niet in de laatste plaats voor zijn gezin. Die hebben hier niets mee te maken en worden in de pers opnieuw geconfronteerd met hele pijnlijke verhalen.
En het spijt mij zeer voor de dame in kwestie waar Mick de pikante berichten heen heeft gestuurd, maar door die berichten naar een juice-kanaal te sturen, heeft ze daar actief aan bijgedragen.
Dan kun je het in de krant nog opnemen voor hem, maar dat kan ik simpelweg niet met elkaar rijmen. Zeker niet omdat je tegen iemand anders net zo hard stelt dat je het gedrag van Mick ‘heel vervelend’ vond.
Als laatste het juice-kanaal zelf.
Aangifte
Toen ik op X zijn identiteit bekendmaakte, dreigde hij mij per mail drie keer met een aangifte als ik zijn naam niet zou verwijderen. Dat weiger ik. Als je zo mans bent om in de dirt van Bekende Nederlanders te wroeten en hele pijnlijke verhalen bloot te leggen, doe dat dan met open vizier.
De man in kwestie klaagde tegenover mij dat het publiceren van zijn naam negatieve gevolgen voor hem zou kunnen hebben. Terwijl hij notabene zelf keurig met wederhoor en alles had gewerkt.
Ja, Mike, die negatieve gevolgen hebben je verhalen ook voor anderen. Misstanden aankaarten is helemaal dikke prima, maar als je pretendeert met wederhoor te werken en dus journalistiek te handelen, dan zou je ook moeten weten dat journalisten vrijwel nooit anoniem werken en publiceren.
Dus kort en goed: het ontslag is terecht, maar de zaak kent – in verschillende gradaties – wel meer daders dan Mick van Wely.
Waardeer dit artikel!!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt me ook met een vast bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
Ondertussen, allemaal goed en aardig al dat ver-plassen, heb ik nog steeds geen goed verhaal gezien over waar de zus van de vermoorde vrouw nou eigenlijk aandacht voor wilde hebben, dat de moordenaar van haar zus nu zelf medewerker is in een TBS kliniek. Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat jij daarvan vindt, Chris. Ik heb zelf geen mening, weet er te weinig van. Wie weet komen Knoester en Kwint r binnenkort op terug.
Voor zijn ontslag heeft Mick daar een verhaal over gemaakt en dat verhaal ook bij een talkshow van duiding voorzien.