De verkiezingen staan weer voor de deur. Eind oktober mogen we met zijn allen naar de stembus, na het opzichtig falen van de radicaal rechtse coalitie. In een gepolariseerd Nederland vliegen de superlatieven en de verwijten inmiddels alweer volop in het rond. Het Volk wil dit en Het Volk wil dat. Opnieuw ligt de focus op de vleesgeworden ‘boze burger’ die vooral ‘gehoord moet worden’. Maar welke partij en welke media gaan zich eens richten op wat het merendeel van de burgers echt wil?
Sinds de opkomst van de sterk overgewaardeerde populist Pim Fortuyn (die toen zelfs door Geert Wilders ‘verwerpelijk’ werd genoemd) lijkt iedereen wel te bang om de stem van ‘Het Volk’ te missen. En niet in de laatste plaats de journalistiek, die niet zelden hijgerig achter de zoveelste populist met een vlotte babbel aanrent, al dan niet met ronkende reportages over zijn twee schattige huiskatten.
Uil
We hebben de uil van Minerva zien opstijgen en crashen, een overijverige Pieter Omtzigt zijn eigen ‘functie elders’ zien organiseren en we aanschouwen recent de ineenstorting van de boerse Caroline van der Plas. Allemaal als de nieuwe ‘verfrissende’ heiland in het zicht verschenen en nu hopeloos spartelend in niemandsland.
Maar we leren er niets van, want ondertussen hijsen we partij-hopper Joost Eerdmans van JA21 maar weer eens op het schild. Alsof we niets hebben geleerd van de onvermijdelijke opkomst en neergang van populisten.
Ergens hebben we in Nederland een afslag naar stabiel beleid en genuanceerde politiek gemist en inmiddels zijn we op het punt gekomen waarbij eenzijdige propagandisten als Wierd Duk door akelig veel mensen gezien worden als journalist en de echte journalisten als propagandist.
Boosmens
Door deze ongewenste dynamiek zijn duiders, politici en journalisten bijkans gaan geloven dat Nederland bestaat uit gefrustreerde, chagrijnige en boze burgers, die het verdienen om de godganse dag gehoord te worden. Er is zelfs een heuse zender voor opgericht (Ongehoord Nederland!) en de Telegraaf heeft samen met SBS bedacht dat de boosmens ook wel een dagelijkse nieuwsshow voorgeschoteld dient te krijgen – vol eenzijdige duiders uit de grote Telegraaf-familie – naast het bestaan van een papieren krant die iedere dag schreeuwt hoe vreselijk de ander wel niet is.
Ik denk dat we met zijn allen weer een enorme inschattingsfout maken.
We vergeten weer eens de zwijgende meerderheid en nodigen splinterpartijen als BBB en JA21 ruimhartig uit aan de talkshowtafels.
Als er maar ophef is. Kennelijk is het erg interessant om mensen te horen die het merendeel van de tijd best wel domme dingen zeggen.
Polarisatie
Het is mij een doorn in het oog.
Omdat de meeste burgers in Nederland helemaal geen behoefte hebben aan nog meer polarisatie en nog meer populisten, die van alles beloven en niets waarmaken. We onderschatten het electoraat door te denken dat alles en iedereen boos is en iedereen in Nederland rigoureuze maatregelen wenst: de grenzen dicht, fuck het klimaatbeleid en oprotten met die smerige buitenlanders, die de schuld dragen van alles.
Ondanks de zwaar gekleurde stukken van de woordvoerders van boos Nederland (Duk, EW, ON etc.). snakken de meeste Nederlanders volgens mij nu eens naar een stabiele regering die met een eerlijk verhaal aan de slag gaat met de grote problemen van deze tijd.
Want ik heb de volle overtuiging dat de meeste Nederlanders er helemaal niet zo activistisch in staan zoals we in de media veel te vaak te zien krijgen.
Voetbalclub
Ik vergelijk het wat dat betreft met verkiezingen voor de nieuwe voorzitter van een amateurclub. Aan de ene kant staat de vlot gebekte kandidaat die gratis bier wil schenken en de contributie met de helft wil verlagen. Ook wil hij die onverstaanbare migrantenkinderen weren, want die nemen te veel ruimte in op de overvolle velden.
Aan de andere kant staat de bedachtzame – ietwat muizige – kandidaat die stelt dat alles duurder is geworden en dat de contributie daarom ook wat omhoog moet. Laat staan dat gratis bier een optie is. Deze kandidaat rekent het eenvoudig uit: als de leden niet meer betalen, zal de club op de fles gaan. De migrantenkinderen zijn bovendien geen last, maar een noodzaak.
De club heeft nieuwe aanwas nodig.
Schild
Nou lijkt het mij niet zo heel erg moeilijk om de juiste keuze te maken in dit voorbeeld, maar we leven in een tijdperk waarin de goedgebekte kandidaat overal in de lokale media kritiekloos op het schild wordt gehesen en er met de winst vandoor gaat.
Sterker: ze noemen hem een frisse verschijning die ‘weet wat er leeft’ onder de leden en ze schrijven mooie artikelen over hoe lief de man is voor zijn twee huiskatten.
Dat de club uiteindelijk naar de verdommenis zal gaan onder zijn wanbeleid: ach, dat is slechts bangmakerij. Van zure mensen die niet weten wat er leeft in de samenleving. Leve de nieuwe voorzitter. De zon zal weer gaan schijnen op de velden.
Bubbel
We hebben er op deze manier een merkwaardige bubbel van gemaakt. Een bubbel waarin het lijkt alsof de boze burger altijd gelijk heeft en naar de mond gepraat moet worden. Terwijl de werkelijkheid heel anders ligt.
De meeste burgers staan er naar mijn overtuiging namelijk anders in. Ze willen het iets rustiger aan met de immigratie, minder overlast van asielzoekers op bepaalde plaatsen, een realistisch klimaatbeleid, een einde aan de woningnood, een wat betere zorg en een wat vollere portemonnee.
Ze zijn alleen niet zo woest activistisch om het van de daken te schreeuwen.
Wilders
Het merendeel van de mensen is echt wel klaar met een man als Wilders, die al dik 25 jaar op het pluche zetelt en zodra hij de kans krijgt in het centrum van de macht er een hele dikke puinzooi van maakt en zijn kiezer stevig in de steek laat door weg te lopen als hij merkt dat hij in een parlementaire democratie met een onvermijdelijke coalitie niet in zijn eentje zijn zin door kan drukken.
Om vervolgens weer vanaf de zijlijn te roepen dat Het Volk het niet meer pikt en dat de hardwerkende Nederland niet meer gehoord wordt.
De afgelopen jaren hebben we echt overal kunnen horen wat de boosmens wil.
In eindeloze vox-pops, in onderzoeken, in columns en in podcast. Het leek wel alsof heel Nederland chronisch boos was. En de journalistiek deed er vrolijk aan mee, want laten we in hemelsnaam niet de nieuwe Pim Fortuyn missen en laten we vooral de immer chagrijnige Henk driehoog achter bloedserieus nemen. Want Henk weet dingen.
Henk is van de straat. Een hardwerkende man die – omdat hij hard werkt – als bij toverslag de woordvoerder van geheel Nederland is geworden. De nobele wilde van deze tijd.
Een man die we vooral moeten koesteren en zijn zin geven.
Kankermongool
En ondertussen zijn we de Nederlander verloren die zich soms zorgen maakt en soms ook niet. Die vraagtekens zet bij migratie, maar niet iedere buitenlander beschouwt als een ‘kankermongool die op moet rotten’. Die best sympathie heeft voor de boeren, maar ook ziet dat de huidige manier van boeren niet meer kan.
Die accepteert dat de mens verantwoordelijk is voor klimaatverandering, maar ook meent dat je mensen niet op hoge kosten kan jagen door te snel de energie-transitie door te voeren.
En die meent dat Hamas een verschrikkelijke organisatie is, maar Israël veel te ver gaat.
Vingerwijzen
De Nederlander dus die snakt naar een politieke partij die nu eens stopt met het opkloppen van ieder incident, stopt met het vingerwijzen naar anderen en start met het opstellen van een redelijk plan om de ergste zorgen in Nederland met effectief beleid aan te pakken. Beleid ook nog eens waar andere partijen ook warm voor lopen, want geen enkele partij zal het in Nederland ooit alleen voor het zeggen krijgen.
De partij die dit op een effectieve wijze de komende maand voor het voetlicht kan brengen, zou wel eens heel erg kunnen gaan verrassen eind oktober.
En wat dat betreft snijdt het mes aan twee kanten. Want natuurlijk moet de boosmens af en toe gehoord worden, maar persoonlijk denk ik dat we het sluimerende onbehagen veel beter kunnen bestrijden met politieke partijen die ook daadwerkelijk en daadkrachtig wat doen aan de zorgen die er terecht leven.
Hippies
Wie extreemrechts de wind uit de zeilen wil nemen, zal toch iets moeten doen aan de zaken waar veel mensen zich mee bezighouden: de woningnood, lokale overlast, immigratie, levenskosten. Het is niet dat extreemrechts hierdoor zal veranderen in vredelievende hippies, maar je neemt wel de mensen mee die tegen deze groep aanhangen en feitelijk hun tractie veroorzaken.
Een partij die aanspreekt en met goed beleid komt, is echter niet genoeg. Ook de kiezer moet zijn of haar verantwoordelijkheid eens een keer gaan nemen en de bereidheid tonen om niet weer de fout te maken door de machtsdronken Wilders de sleutels van de auto te overhandigen.
We hebben nu toch immers wel voor de zoveelste keer gezien dat hij die auto zelfstandig tegen een muur knalt om vervolgens andere weggebruikers de schuld te geven.
Wie een stabiel land wil, zal moeten kiezen voor een stabiele regering.
Waardeer dit artikel!!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
Relevant stuk; verhelderend verhaald.
Precies. Weg met al die schreeuwers van links en rechts. Ze bakken er niets van is al jaren gebleken.
Bedankt voor je laatste artikel, door mij gelezen op 20/9/25.
Het is een duidelijke opsomming van de problematiek.
Maar nu de oplossing.
Zou het een idee zijn om bijvoorbeeld een boycot van een week voor alle talkshows op tv af te roepen?
Zodat zij hun kijkcijfers drastisch zij dalen? Daarmee kunnen wij als de stillen meerderheid een protest afgeven tegen de door jou genoemde punten en issues.
Met vriendelijke groet,
Anne-Marie de Jong
mooi geschreven, Chris
Henk & Ingrid moeten weer leren éérst tot 10 te tellen en dan goed na te denken, voordat ze gaan stemmen
Chris, precies zoals ik het op verjaardagen vertel en het mooie is dat ik dan merk dat velen het daar mee eens zijn. We gaan het zien de 29ste
Ik ben er klaar mee, we worden tegelijk door de hond en de kat te grazen genomen.
Zolang het de Nederlandse politiek ontbreekt aan zelfreflectie zie ik voorlopig geen verbetering.
Niemand is geholpen met het continu proces van losgezongen linkse en rechtse politici die pijnpuntjes in de samenleving “cherry picken” om er vervolgens elkaar opportunistisch continu de hersens mee in slaan terwijl de media er “geil op sensatie” likkebaardend omheen draaien. Het is gewoon tijd voor een politieke cultuuromslag maar ik betwijfel of die er gaat komen.
Duidelijk verhaal. Weet je al op welke partij jij gaat stemmen?
Goed verhaal.