De zure tranen van domrechts

We hebben het allemaal kunnen zien. Toen Geert Wilders in 2023 een daverende verkiezingswinst behaalde met 37 zetels, regende het op sociale media van de mensen die grappen maakten over de zure linkse tranen. Triomfantelijk werd iedereen die maar een millimeter links van het centrum stond met verbale pek en veren overgoten. Zie die domme linkschmensjes eens janken! Nu zijn wij aan de beurt! Het Volk heeft gesproken! Wij zijn de baas! Het was een eruptie van kinderlijk plezier, maar dat duurde niet lang.

Natuurlijk was het chagrijn van links Nederland groot de vorige verkiezingen. En niet eens onterecht. De opmars van radicaalrechts en het populisme is voor mensen met een goed werkend verstand en wat kennis nou niet iets om het glas vrolijk en hoopvol op te heffen.

Er waren terechte zorgen over stilstand in Nederland, polarisatie, racisme, uitsluiting, slecht bestuur en de uitholling van de democratie en grondrechten.

Ondergrens

Nog geen zestien maanden na het begin van kabinet Schoof I  kunnen we constateren dat die mensen allemaal gelijk hebben gekregen. Zelfs klassieke partijen zakken inmiddels door de ondergrens van democratische waarden, de trias politica (scheiding der machten) is aan het wankelen (kijk alleen al naar de domme kritiek op toezichthouder Raad van State) en Caroline van der Plas opperde zelfs om de Grondwet stevig te verbouwen, want die Grondwet staat zo hinderlijk in de weg bij wat ze wil.

Dat is feitelijk niet veel anders dan zeggen dat je de limiet voor het gebruik van alcohol in het verkeer fors wil verhogen, omdat je graag met je zatte kop naar huis wil rijden.

Slaafs

Die zure tranen van links waren dus niet alleen terecht, maar zijn ook nog eens uitgekomen. De zorgen over een land dat bijkans ten onder zou gaan aan ruzies en polarisatie hebben we allemaal waarheid zien worden.

Het radicaalrechtse kabinet – waar de VVD zich gewillig en slaafs plooide naar de PVV – bereikte niets, stootte voortdurend het hoofd aan wetten en praktisch bezwaren, werd het lachertje van Europa onder de immer ongemakkelijk ogende minister-president Schoof  en ging uiteindelijk roemloos ten onder toen de grote leider Wilders na dik een jaar al moegestreden wegliep omdat hij zijn (juridisch) onmogelijke wetten er – geheel naar verwachting – niet door kreeg.

En dus kwamen er nieuwe verkiezingen en zagen we allemaal gebeuren dat het de energieke en door domrechts zo gehate Rob Jetten (D66) was die het land achter zich kreeg. Waar de PVV maar liefst 11 zetels verloor (dat zijn ongeveer 770.000 kiezers), knalde Jetten er maar liefst 1,2 miljoen kiezers bij.

Hij eindigde daarmee (voorlopig) erg knap op 26 zetels, dat zijn in totaal ongeveer 1,8 miljoen mensen.

Tranen

Vrijwel direct begonnen de rechtse tranen rijkelijk te stromen. Waar twee jaren geleden enige linkse ziltigheid over de sociale media vloeide, braken er nu zesduizend rechtse stuwdammen door. Met donderend geweld raakte X in twee seconden volledig doorweekt.

Massaal werden berichten gedeeld over grootschalige fraude, over stemmen die door Amsterdam snel aan D66 werden toegeschreven, over ‘containers vol stembiljetten’ die weg zijn gemaakt en er waren zelfs mensen die hevig verontwaardigd beweerden dat je acht minuten na het sluiten van de stembureaus helemaal geen exitpoll kunt hebben, ‘omdat de stembiljetten dan nog in de containers zitten’.

Ik begin er niet eens aan om deze intense dommigheid te weerleggen.

Kroon

De grote leider Geert Wilders spande zoals verwacht de kroon. Met een zuur en vertrokken gezicht zette hij zich achter zijn mobiele telefoon om de ene na de andere opruiende tweet eruit te gooien.

Wie tegenwoordig in de dikke Van Dale ‘slechte verliezer’ opzoekt, komt uit bij Geert Wilders.

Zo ging hij onder meer vol in de aanval toen het ANP na meerdere dagen wachten D66 tot voorlopige winnaar kroonde. Op basis van een accurate analyse overigens en na het  tellen van 99,7% van de stemmen.

Volgens Wilders kon dit niet door de beugel, want de afspraak is immers dat we wachten tot de Kiesraad een winnaar bekendmaakt.

Ironie

De bijtende ironie, zou ik zeggen.

Want Wilders riep zichzelf in 2023 letterlijk vijftien minuten na de exitpoll uit tot grote winnaar. Dat is dus de volle zeven dagen voor de beslissing van de Kiesraad. Maar het wordt erger, want tijdens zijn overwinningsroes gebruikte hij toen de prognose van – wait for it – het ANP om zichzelf tot winnaar uit te roepen.

De Vereniging Nederlandse Gemeenten liet recent al optekenen dat het nepnieuws en de desinformatie van Wilders over ‘fraude’ tijdens de afgelopen verkiezingen bedreigend kan zijn voor de democratie. Wederom probeert Wilders het vertrouwen in de instituties te ondermijnen.

Het is een smerig spel van een populist die geen moer geeft om de toekomst van Nederland en het wantrouwen moet blijven voeden om relevant te blijven. ‘Kijk, mensen. Iedereen is onbetrouwbaar en corrupt, leg uw lot maar in mijn handen. Bij mij bent u veilig’

Schapen

Zijn schapen zullen hem niet teleurstellen. Domrechtse grifters trekken zelfs alweer de kinderlijke term ‘opstand’ en ‘revolutie’ uit de mottenballen. Want uiteraard moet er gedreigd worden met knokploegen die wel even Den Haag zullen bestormen.

U kent het wel: het eeuwige gezever over veenbranden en op handen zijnde burgeroorlogen.

Ik moest meteen denken aan het recente Elsfest, waar domrechts alleen wat relletjes kon veroorzaken omdat honderden doorgesnoven voetbalhooligans en wat verdwaalde Defend-groepen in een vrij weekend even de verveling wilden verdrijven.

Toen na deze wanvertoning een anti-migratie-protest in Utrecht werd georganiseerd en de hooligans in de stadions zaten, zagen we de echte onvrede: twintig opgeschoten burgers die omsingeld door de politie schreeuwden waar Antifa was. Het was aandoenlijk van onmacht.

Vlaardingerbroek

Ook het heilige mantra van ‘Het Volk heeft gekozen’ blijkt plotsklaps als sneeuw voor de zon verdwenen. Bekende grifters als haatbarbie Eva Vlaardingerbroek (‘er zullen opstanden komen’)en Raisa Blommestijn (de Temu-variant van Eva) hebben zich ineens fel gekeerd tegen het eerder heiligverklaarde Volk. Als een donderslag bij heldere hemel blijken de inwoners van Nederland toch massaal dom en ongeïnformeerd en het niet waard om serieus genomen te worden.

Wonderlijk hoe alles ineens kan veranderen in twee jaar tijd. De vaste woordvoerders van de stem van de ‘gewone man’ blijken ineens zonder mitsen en maren afstand te kunnen nemen van de goegemeente.

En dat louter omdat de verkiezingsuitslag hen niet bevalt.

Emigreren

Ondertussen toeteren duizenden mensen dat ze subiet gaan emigreren.

D66 zal het land immers helemaal kapot gaan maken. Binnen twee jaar tijd van trots zwaaien met de Nederlandse vlag en haat aan de landverraders! naar een verhuizing naar het buitenland omdat je Nederland kotsbeu bent.

Bewust en in volle overtuiging kiezen voor radicaalrechts omdat je tegen migratie bent en vervolgens zelf aankondigen je geluk in een ander land te beproeven.

Het kan verkeren.

Teleurstelling

Terwijl er eigenlijk helemaal niet zoveel aan de hand is.

Radicaalrechts is nog steeds erg groot, echt links zelfs kleiner geworden. Door het opzichtig falen van Wilders is radicaalrechts beslist niet kleiner geworden, de kiezers hebben wel teleurgesteld hun heil gezocht in slappe aftreksels van de PVV (zoals FvD en JA21) of zijn weer teruggegaan naar het midden. Naar de klassieke partijen.

Wat er wel aan de hand is, is het volgende.

De hoogopgeleide (veelal vrouwelijke) kiezer rond de veertig jaar en woonachtig in de grote en middelgrote steden heeft twee jaar lang gekeken naar de strapatsen van Wilders.

Naar de ruzies in Den Haag en naar het onvermogen om zaken op te lossen. Boodschappen werden niet goedkoper, er kwamen nauwelijks woningen bij, er werd niets gedaan tegen het stikstofprobleem en de oorlogsmisdaden in Israël werden geen strobreed in de weg gelegd, mede door de blinde adoratie van de VVD en Wilders voor het heilige land.

Meerdere opiniemakers (waaronder Wierd Duk, die zelf niet heeft gestemd omdat hij opdook bij de verkeerde gemeente) stellen in dat licht dat partijen zichzelf beschadigd hebben met de steun aan Gaza. Maar dat is niet zo. Denk bijvoorbeeld aan de 150.000 mensen die in Den Haag demonstreerden en de 250.000 die in Amsterdam een mars liepen. Een kwart miljoen mensen, dan heb je het over meer dan drie zetels.

Je zult het maar tekort komen in je strijd om de grootste te worden, zullen we maar zeggen.

Stedeling

Waar in 2023 veelal de lager opgeleide boosmens Wilders naar grote hoogte wist te stuwen (met een beetje steun van hoogopgeleide twijfelaars), grijpt nu de veelal hoger opgeleide stedeling in.

In Amsterdam werd GroenLinks/PvdA de grootste, op de hielen gevolgd door D66. In Rotterdam (voorheen de bakermat van domrechts), was het net andersom, daar was het D66. Utrecht: D66. Den Haag: D66 (de partij gaat van 8% naar 20%). Groningen: D66. Arnhem: D66. Eindhoven: D66. Zwolle: D66. Arnhem: D66. Breda: D66. Leeuwarden: D66. Deventer: D66.

En zo kunnen we nog wel even doorgaan: Alkmaar, Assen, Heerenveen, Apeldoorn, Middelburg: allemaal D66. Van Noord naar Zuid en van Oost naar West. Hoe Rob Jetten ook belachelijk werd gemaakt op sociale media: de mensen kozen voor hem.

Genoeg

Het zijn die mensen in die steden die nu zeggen: genoeg is genoeg, Geert. Je mocht het proberen, je leverde zelfs ministers op je favoriete stokpaardjes, maar je bakte er helemaal niets van. Je kwam met hele grote woorden, maar het enige wat je leverde waren drie stukjes snelweg waar je twee minuten lang 130 mocht rijden in plaats van 100.

Het is die groep uit de grote en middelgrote steden die er nu klaar mee is. Weg met je provocaties, je negativiteit en je constante aanvallen op de democratie. Weg met je kinderachtige typeringen van collega’s, je racisme en je politiek van uitsluiting.

Nu geven wij de sleutels van dit land aan Rob Jetten. Nu zijn wij aan de beurt.

Wilders

Natuurlijk wil dat helemaal niet zeggen dat we van Geert Wilders af zijn. Waar Frans Timmermans met een verlies van vijf zetels zijn verantwoordelijkheid nam, doet Geert dat met een verlies van 11 zetels natuurlijk niet.

Hij gaat door.

Als een nieuw kabinet met bijvoorbeeld Jetten als premier niet levert, dan staat Wilders de volgende keer gewoon weer bovenaan. Maar wellicht is deze uitslag voor Wilders toch ook een teken. Als hij echt een keer in de spiegel durft te kijken. Als niemand hem ziet en hij geen rol hoeft te spelen.

Een teken dat ook een populist met stoere woorden gewoon moet leveren.

Omdat anders slechts zure tranen resten.

Waardeer dit artikel!!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt me ook met een vast per bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.

Mijn gekozen donatie € -

 

Delen

Eén reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *