‘De meisjes leken namelijk in de verste verte niet op tippelaarsters. Integendeel. ‘
Hoe zien meisjes eruit die in de verste verte niet op tippelaars lijken? Zit het in de kleding of zijn er ook meisjes die er altijd als een tippelaarster uitzien, ongeacht wat voor kleding ze dragen? Of zit het in de houding van een meisje?
En hoe weet de OvJ dat die meisjes er op dat ene moment uitzagen qua kleding en houding?
Aparte uitspraak 🙂
@henk: de officier in kwestie heeft de meisjes in kwestie gevraagd om in exact dezelfde kleren op het bureau te verschijnen. Daar zijn vervolgens foto’s van gemaakt. Ze droegen vrij saaie jassen en mutsjes.
Daarnaast leken ze oprecht minderjarig.
Vreemd verhaal, als je je kantoorbaan bij de politie even zat bent en “spannend” wilt gaan doen op straat, dan vraag je toch niet op klaarlichte dag of schoolgaande minderjarige meisjes zin hebben in seksspelletjes?
Dat is vragen om moeilijkheden, lijkt mij.
@mia: je zou zo officier van justitie kunnen worden!
@ Chris: als het wèl ’tippelaarstertjes’ waren dan zouden ze misschien wel expres hun saaiste kleren hebben aangetrokken toen ze naar het bureau moesten.
Die foto’s hebben op zich geen waarde dus.
Tenzij er ook getuigen zijn die de meisjes in diezelfde kleren hebben zien lopen rond dat ene moment.
Als ze er erg minderjarig uitzagen dan kan dat iets zeggen over de ongeloofwaardigheid van het verhaal van de ‘ijverige’ politie-ambtenaar maar het kan ook het verhaal van de politie-ambtenaar ondersteunen dat hij juist extra ijverig werd om zulke jonge meisjes te redden.
Tippelen in Haren lijkt me trouwens op zich niet echt geloofwaardig maarja misschien waren ze aan het oefenen?
Wat is er toch aan de hand met de politiediensten tegenwoordig? Of komt het nu gewoon meer in de openbaring. In België gaat de politie van het ene schandaal in het andere. Van agenten die stelen na een oproep voor inbraak tot inspecteurs die foefelen dat het geen naam heeft. Je zou op de duur nog bang worden om met politiediensten in contact te komen.
Ik overdrijf het natuurlijk lichtelijk, omdat het enorm frustrerend moet zijn voor al die agenten die hun job wel aux serieux nemen.
@merebolle: ik denk dat we als media ook een beetje de hand in eigen boezem moeten steken. Zodra de politie (of medewerkers van de politie) een steekje laten vallen, zitten we er bovenop.
Aan de andere kant: van de politie mag je ook vlekkeloos gedrag verwachten, gezien de machtspositie die de politie heeft.
Agenten zijn nu eenmaal ook maar mensen.
Het is (meer dan) lullig maar niet onbegrijpelijk.
@ Chris 10:03, hoe moet ik deze opmerking plaatsen?
@ Mia, Je zou net zo goed advocaat kunnen worden met de opmerking die je maakte 🙂
@mia: gewoon. Je zet vraagtekens bij de geloofwaardigheid van het verhaal van de verdachte. Dat is het werk van een officier.
Is het niet?
Chris, vind jij het verhaal van de verdachte dan wel geloofwaardig?
“Er is niets vreemds aan dit gesprek. Gewoon iemand die zijn plicht doet en probeert het oprukkende gevaar van prostitutie in te dammen.
Zegt de medewerker van de politie.”
Gewoon al het gegeven dat je tegen meisjes van 15 en 16 jaar oud zo praat is in mijn ogen al bezwaarlijk en neigt zelfs sterk naar uitlokking. Althans moest de agent geen andere bedoelingen hebben gehad natuurlijk.
Aan de hand van de uitspraak van Mia zou je ook kunnen concluderen dat het juist tamelijk ondenkbaar zou moeten zijn voor een politie-ambtenaar om zo doorzichtig te werk te gaan.
@Henk: Dat is zeker waar, maar om daarover te oordelen zou je om goed te zijn ook de privésituatie van die politie-ambtenaar moeten kennen. Ik ken persoonlijk iemand die door zijn onleefbare thuissituatie tijdens zijn werk door het lint is gegaan en een zware stommiteit heeft begaan, met ook een veroordeling nadien.
Puur logisch gezien zou het inderdaad dom zijn om zo zo doorzichtig te werk te gaan.
@ merrebolle: een rechter moet daar maar over oordelen en zal dan ook zeker info willen over het privé-leven van de politie-ambtenaar inderdaad. Of de rechter de info krijgt die hij wenst, is nog niet zeker natuurlijk. Hij moet uiteindelijk roeien met de riemen die hij heeft.
Ik bedoelde dat hetzelfde feit/ dezelfde conclusie tot twee heel verschillende conclusies kunnen leiden die dus danwel de ambtenaar kunnen vrijpleiten danwel beschuldigen.
kunnen = kan
ik schaam mij diep :$
Ach Henk, een schoonheidsfoutje. Dat maakt ons menselijk 😉
Misdaad is OOK menselijk 🙂
@ Chris: waarom reageer je niet op mijn post van 11.04h van vandaag?
Wat ik mij afvraag: heeft een kantoormedewerker van de politie opsporingsbevoegdheid of heeft hij wat dat betreft dezelfde status als een gewone burger?
@erwin: deze kantoormedewerker heeft geen enkele opsporingsbevoegdheid. Dit was niet zijn werk en niet zijn taak.
@mia: ik vind zijn verhaal niet geloofwaardig.
@henk: de foto’s hebben wel degelijk waarde. De officier gaat er van uit dat de meiden dezelfde kleren aan hebben getrokken en de verdachte ontkracht dit ook niet. Bovendien blijkt uit niets dat ze prostituee zijn of zijn geweest.
Wat het prive-leven van de medewerker betreft. Daar heeft de rechter uitgebreid naar gevraagd. De man was gescheiden en leefde met zijn nieuwe vriendin in de stad Groningen. Hij had echter nog zijn eigen huis in Haren, waar hij af en toe zelf verbleef.
Bedankt voor de informatie Chris.
Als vader van twee dochters – toevallig 15 en 16 jaar oud, die gewoon normaal gekleed zijn met saaie jassen en mutsen, en die ook regelmatig buiten, zomaar op straat lopen, of fietsen – ben ik zeer benieuwd naar de uitspraak van de rechter.
@henk: de foto’s hebben wel degelijk waarde. De officier gaat er van uit dat de meiden dezelfde kleren aan hebben getrokken en de verdachte ontkracht dit ook niet. Bovendien blijkt uit niets dat ze prostituee zijn of zijn geweest.
Tja ik kon dat niet uit je verhaal destilleren.
Feit blijft dat er op wat je nu zegt best een andere conclusie getrokken kan worden dan dat de verdachte schuldig is.
Vraag is waarom jij denkt dat de verdachte schuldig is.
@Henk: laat ik het zo zeggen. Ik heb de man in twee uur tijd zijn verhaal horen doen. Uiteraard heb ik hier niet de ruimte om dat allemaal op te schrijven, maar de manier waarop hij die dag beschreef, waarom hij ergens moest zijn, waarom hij een ineens een vrije dag nam, hoe hij zich gedroeg op die dag, waarom hij zich nooit kenbaar maakte als medewerker van het korps. En dan die vragen. Thuis spelletjes doen? Ontmasker je zo een tippelaarster? Dan vraag je toch gewoon wat het moet kosten ofzo? Ik vind het allemaal niet passen.
Maar je hebt gelijk. Er is een kans (zoals die er altijd is in rechtszaken) dat de man wel de waarheid spreekt en dat hij nu in een verhaal van Kafka terecht is gekomen. Dan zouden we te maken hebben met een bijzonder ongelukkige samenloop van omstandigheden, met een heftige impact op zijn leven.
Punt is dat wij (en de rechter) het moeten doen met de informatie uit het strafdossier. Daar zit wettig bewijs in. Het gaat nu om de overtuiging.
Bedankt voor je uitleg.
En toch moet ik stiekem even denken aan Cees B die waarschijnlijk ook geen helder verhaal had over die ene dag.
Maarja het is hoe dan ook een domme actie geweest van de politie-ambtenaar.
@Henk: tsja, en dan lag er bij Cees B. nog een ‘bekentenis’ ook….
Maar ik ben het met je eens. Ook een onwaarschijnlijk of zelfs verdacht verhaal hoeft niet te betekenen dat iemand het heeft gedaan. De werkelijkheid is vaak ook bizar.
De werkelijkheid kan soms flink bizar zijn inderdaad.
Maarja, het beste verhaal wint in de rechtszaal.
En dat betekent dat het niet altijd draait om de werkelijkheid maar soms ook om een gewenste werkelijkheid.
@Henk: of een ongewenste leugen…..
Ja, ofwel een gewenste leugen; ik had in mijn vorige post het woord werkelijkheid tussen aanhalingstekens moeten plaatsen.
Ik ben benieuwd of de rechters n.a.v. het beschikbare bewijsmateriaal tot een overtuiging gaan komen of dat ze na het verkrijgen van een overtuiging daar het bewijsmateriaal naar gaan schikken.
@henk: ik ken de betrokken rechter (ambtshalve), en heb er alle vertrouwen in dat zij op een correcte wijze tot een oordeel komt.
Ik ken de rechter niet en heb er dus geen vertrouwen in.
Dit is geen gewone inbraakzaak maar een ‘emotiezaak’ en daarbij gaat het wel eens vaker mis.
We moeten maar zien waar het schip strand.
@Henk: wat Henk niet kent, dat vertrouwt hij niet?
In deze zaak is het natuurlijk lastig om het opzet te bewijzen. Het is wel duidelijk dat deze man deze dialoog is aangegaan. Er is dus wettig bewijs. De vraag is natuurlijk wat zijn bedoeling was. We kunnen niet in zijn hoofd kijken, dus moeten we daarvoor kijken naar wat er in het dossier zit en wat we daar uit af kunnen leiden.
Er zal best wettig bewijs zijn maar de vraag is inderdaad wat dat wettige bewijs nou eigenlijk bewijst.
Als verdachte er een gewoonte van maakte om meisjes met dit soort vragen te benaderen dan zegt dat misschien wel meer dan het wettige bewijs dat er nu is.
Wat Henk niet kent, dat vertrouwt Henk niet inderdaad.
Het zal meestal wel goed gaan maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik er op kan vertrouwen dat het in alle gevallen goed zal gaan.
Het is een feit van algemene bekendheid dat rechters fouten maken. Daar kan ik wel op vertrouwen in ieder geval.
WANNEER rechters fouten maken dan zeggen ze dat er niet bij dus dat blijft gissen.
@Henk: ben ik niet helemaal met je eens. De verdachte hoeft er geen gewoonte van te maken om tot bewijs te komen. Er is in dit geval genoeg wettig bewijs. Maar heeft de rechter ook de overtuiging? Daarbij komt overigens nog dat deze zaak juridisch wel eens een lastige zou kunnen zijn. Justitie heeft goed na moeten denken over het verwijt. Uiteindelijk is het ‘schennis van de eerbaarheid’ geworden. Uit de jurisprudentie blijkt dat er nogal wat haken en ogen zitten aan een verbale schennis van de eerbaarheid. De verdachte heeft namelijk alleen in woorden iets gedaan….
Uiteraard maken rechters fouten. Ik zie in de praktijk echter dat de fouten veelal veel eerder worden gemaakt. De vraag is of je dan een rechter nog kunt verwijten een verkeerd oordeel te hebben, daar de rechter zijn oordeel baseert op die hem foutief aangedragen informatie.
Maar goed, dat is een heel andere discussie.
Daar heb je zeker een punt.
Ik wou nog vragen wat er eigenlijk in de telastelegging stond.
Van de jurisprudentie op dat punt heb ik geen kaas gegeten dus daar kan ik weinig van zeggen.
Ook ben ik het met je eens dat de fouten zo goed als altijd in het aangeleverde dossier zitten.
Toch blijft de verantwoordelijkheid voor de beslissingen van de rechter bij de rechter liggen, vind ik.
Rechters behoren op een goede wijze tot een oordeelsvorming te komen en bij onduidelijkheden extra informatie in te winnen. Daarvoor hebben ze van de wetgever vergaande bevoegdheden gekregen. Die worden vaak niet benut.
Als het OM klungelwerk afleverd dan moet de rechter daar maar ‘ns wat van zeggen.
‘De meisjes leken namelijk in de verste verte niet op tippelaarsters. Integendeel. ‘
Hoe zien meisjes eruit die in de verste verte niet op tippelaars lijken? Zit het in de kleding of zijn er ook meisjes die er altijd als een tippelaarster uitzien, ongeacht wat voor kleding ze dragen? Of zit het in de houding van een meisje?
En hoe weet de OvJ dat die meisjes er op dat ene moment uitzagen qua kleding en houding?
Aparte uitspraak 🙂
@henk: de officier in kwestie heeft de meisjes in kwestie gevraagd om in exact dezelfde kleren op het bureau te verschijnen. Daar zijn vervolgens foto’s van gemaakt. Ze droegen vrij saaie jassen en mutsjes.
Daarnaast leken ze oprecht minderjarig.
Vreemd verhaal, als je je kantoorbaan bij de politie even zat bent en “spannend” wilt gaan doen op straat, dan vraag je toch niet op klaarlichte dag of schoolgaande minderjarige meisjes zin hebben in seksspelletjes?
Dat is vragen om moeilijkheden, lijkt mij.
@mia: je zou zo officier van justitie kunnen worden!
@ Chris: als het wèl ’tippelaarstertjes’ waren dan zouden ze misschien wel expres hun saaiste kleren hebben aangetrokken toen ze naar het bureau moesten.
Die foto’s hebben op zich geen waarde dus.
Tenzij er ook getuigen zijn die de meisjes in diezelfde kleren hebben zien lopen rond dat ene moment.
Als ze er erg minderjarig uitzagen dan kan dat iets zeggen over de ongeloofwaardigheid van het verhaal van de ‘ijverige’ politie-ambtenaar maar het kan ook het verhaal van de politie-ambtenaar ondersteunen dat hij juist extra ijverig werd om zulke jonge meisjes te redden.
Tippelen in Haren lijkt me trouwens op zich niet echt geloofwaardig maarja misschien waren ze aan het oefenen?
Wat is er toch aan de hand met de politiediensten tegenwoordig? Of komt het nu gewoon meer in de openbaring. In België gaat de politie van het ene schandaal in het andere. Van agenten die stelen na een oproep voor inbraak tot inspecteurs die foefelen dat het geen naam heeft. Je zou op de duur nog bang worden om met politiediensten in contact te komen.
Ik overdrijf het natuurlijk lichtelijk, omdat het enorm frustrerend moet zijn voor al die agenten die hun job wel aux serieux nemen.
@merebolle: ik denk dat we als media ook een beetje de hand in eigen boezem moeten steken. Zodra de politie (of medewerkers van de politie) een steekje laten vallen, zitten we er bovenop.
Aan de andere kant: van de politie mag je ook vlekkeloos gedrag verwachten, gezien de machtspositie die de politie heeft.
Agenten zijn nu eenmaal ook maar mensen.
Het is (meer dan) lullig maar niet onbegrijpelijk.
@ Chris 10:03, hoe moet ik deze opmerking plaatsen?
@ Mia, Je zou net zo goed advocaat kunnen worden met de opmerking die je maakte 🙂
@mia: gewoon. Je zet vraagtekens bij de geloofwaardigheid van het verhaal van de verdachte. Dat is het werk van een officier.
Is het niet?
Chris, vind jij het verhaal van de verdachte dan wel geloofwaardig?
“Er is niets vreemds aan dit gesprek. Gewoon iemand die zijn plicht doet en probeert het oprukkende gevaar van prostitutie in te dammen.
Zegt de medewerker van de politie.”
Gewoon al het gegeven dat je tegen meisjes van 15 en 16 jaar oud zo praat is in mijn ogen al bezwaarlijk en neigt zelfs sterk naar uitlokking. Althans moest de agent geen andere bedoelingen hebben gehad natuurlijk.
Aan de hand van de uitspraak van Mia zou je ook kunnen concluderen dat het juist tamelijk ondenkbaar zou moeten zijn voor een politie-ambtenaar om zo doorzichtig te werk te gaan.
@Henk: Dat is zeker waar, maar om daarover te oordelen zou je om goed te zijn ook de privésituatie van die politie-ambtenaar moeten kennen. Ik ken persoonlijk iemand die door zijn onleefbare thuissituatie tijdens zijn werk door het lint is gegaan en een zware stommiteit heeft begaan, met ook een veroordeling nadien.
Puur logisch gezien zou het inderdaad dom zijn om zo zo doorzichtig te werk te gaan.
@ merrebolle: een rechter moet daar maar over oordelen en zal dan ook zeker info willen over het privé-leven van de politie-ambtenaar inderdaad. Of de rechter de info krijgt die hij wenst, is nog niet zeker natuurlijk. Hij moet uiteindelijk roeien met de riemen die hij heeft.
Ik bedoelde dat hetzelfde feit/ dezelfde conclusie tot twee heel verschillende conclusies kunnen leiden die dus danwel de ambtenaar kunnen vrijpleiten danwel beschuldigen.
kunnen = kan
ik schaam mij diep :$
Ach Henk, een schoonheidsfoutje. Dat maakt ons menselijk 😉
Misdaad is OOK menselijk 🙂
@ Chris: waarom reageer je niet op mijn post van 11.04h van vandaag?
Wat ik mij afvraag: heeft een kantoormedewerker van de politie opsporingsbevoegdheid of heeft hij wat dat betreft dezelfde status als een gewone burger?
@erwin: deze kantoormedewerker heeft geen enkele opsporingsbevoegdheid. Dit was niet zijn werk en niet zijn taak.
@mia: ik vind zijn verhaal niet geloofwaardig.
@henk: de foto’s hebben wel degelijk waarde. De officier gaat er van uit dat de meiden dezelfde kleren aan hebben getrokken en de verdachte ontkracht dit ook niet. Bovendien blijkt uit niets dat ze prostituee zijn of zijn geweest.
Wat het prive-leven van de medewerker betreft. Daar heeft de rechter uitgebreid naar gevraagd. De man was gescheiden en leefde met zijn nieuwe vriendin in de stad Groningen. Hij had echter nog zijn eigen huis in Haren, waar hij af en toe zelf verbleef.
Bedankt voor de informatie Chris.
Als vader van twee dochters – toevallig 15 en 16 jaar oud, die gewoon normaal gekleed zijn met saaie jassen en mutsen, en die ook regelmatig buiten, zomaar op straat lopen, of fietsen – ben ik zeer benieuwd naar de uitspraak van de rechter.
@henk: de foto’s hebben wel degelijk waarde. De officier gaat er van uit dat de meiden dezelfde kleren aan hebben getrokken en de verdachte ontkracht dit ook niet. Bovendien blijkt uit niets dat ze prostituee zijn of zijn geweest.
Tja ik kon dat niet uit je verhaal destilleren.
Feit blijft dat er op wat je nu zegt best een andere conclusie getrokken kan worden dan dat de verdachte schuldig is.
Vraag is waarom jij denkt dat de verdachte schuldig is.
@Henk: laat ik het zo zeggen. Ik heb de man in twee uur tijd zijn verhaal horen doen. Uiteraard heb ik hier niet de ruimte om dat allemaal op te schrijven, maar de manier waarop hij die dag beschreef, waarom hij ergens moest zijn, waarom hij een ineens een vrije dag nam, hoe hij zich gedroeg op die dag, waarom hij zich nooit kenbaar maakte als medewerker van het korps. En dan die vragen. Thuis spelletjes doen? Ontmasker je zo een tippelaarster? Dan vraag je toch gewoon wat het moet kosten ofzo? Ik vind het allemaal niet passen.
Maar je hebt gelijk. Er is een kans (zoals die er altijd is in rechtszaken) dat de man wel de waarheid spreekt en dat hij nu in een verhaal van Kafka terecht is gekomen. Dan zouden we te maken hebben met een bijzonder ongelukkige samenloop van omstandigheden, met een heftige impact op zijn leven.
Punt is dat wij (en de rechter) het moeten doen met de informatie uit het strafdossier. Daar zit wettig bewijs in. Het gaat nu om de overtuiging.
Bedankt voor je uitleg.
En toch moet ik stiekem even denken aan Cees B die waarschijnlijk ook geen helder verhaal had over die ene dag.
Maarja het is hoe dan ook een domme actie geweest van de politie-ambtenaar.
@Henk: tsja, en dan lag er bij Cees B. nog een ‘bekentenis’ ook….
Maar ik ben het met je eens. Ook een onwaarschijnlijk of zelfs verdacht verhaal hoeft niet te betekenen dat iemand het heeft gedaan. De werkelijkheid is vaak ook bizar.
De werkelijkheid kan soms flink bizar zijn inderdaad.
Maarja, het beste verhaal wint in de rechtszaal.
En dat betekent dat het niet altijd draait om de werkelijkheid maar soms ook om een gewenste werkelijkheid.
@Henk: of een ongewenste leugen…..
Ja, ofwel een gewenste leugen; ik had in mijn vorige post het woord werkelijkheid tussen aanhalingstekens moeten plaatsen.
Ik ben benieuwd of de rechters n.a.v. het beschikbare bewijsmateriaal tot een overtuiging gaan komen of dat ze na het verkrijgen van een overtuiging daar het bewijsmateriaal naar gaan schikken.
@henk: ik ken de betrokken rechter (ambtshalve), en heb er alle vertrouwen in dat zij op een correcte wijze tot een oordeel komt.
Ik ken de rechter niet en heb er dus geen vertrouwen in.
Dit is geen gewone inbraakzaak maar een ‘emotiezaak’ en daarbij gaat het wel eens vaker mis.
We moeten maar zien waar het schip strand.
@Henk: wat Henk niet kent, dat vertrouwt hij niet?
In deze zaak is het natuurlijk lastig om het opzet te bewijzen. Het is wel duidelijk dat deze man deze dialoog is aangegaan. Er is dus wettig bewijs. De vraag is natuurlijk wat zijn bedoeling was. We kunnen niet in zijn hoofd kijken, dus moeten we daarvoor kijken naar wat er in het dossier zit en wat we daar uit af kunnen leiden.
Er zal best wettig bewijs zijn maar de vraag is inderdaad wat dat wettige bewijs nou eigenlijk bewijst.
Als verdachte er een gewoonte van maakte om meisjes met dit soort vragen te benaderen dan zegt dat misschien wel meer dan het wettige bewijs dat er nu is.
Wat Henk niet kent, dat vertrouwt Henk niet inderdaad.
Het zal meestal wel goed gaan maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik er op kan vertrouwen dat het in alle gevallen goed zal gaan.
Het is een feit van algemene bekendheid dat rechters fouten maken. Daar kan ik wel op vertrouwen in ieder geval.
WANNEER rechters fouten maken dan zeggen ze dat er niet bij dus dat blijft gissen.
@Henk: ben ik niet helemaal met je eens. De verdachte hoeft er geen gewoonte van te maken om tot bewijs te komen. Er is in dit geval genoeg wettig bewijs. Maar heeft de rechter ook de overtuiging? Daarbij komt overigens nog dat deze zaak juridisch wel eens een lastige zou kunnen zijn. Justitie heeft goed na moeten denken over het verwijt. Uiteindelijk is het ‘schennis van de eerbaarheid’ geworden. Uit de jurisprudentie blijkt dat er nogal wat haken en ogen zitten aan een verbale schennis van de eerbaarheid. De verdachte heeft namelijk alleen in woorden iets gedaan….
Uiteraard maken rechters fouten. Ik zie in de praktijk echter dat de fouten veelal veel eerder worden gemaakt. De vraag is of je dan een rechter nog kunt verwijten een verkeerd oordeel te hebben, daar de rechter zijn oordeel baseert op die hem foutief aangedragen informatie.
Maar goed, dat is een heel andere discussie.
Daar heb je zeker een punt.
Ik wou nog vragen wat er eigenlijk in de telastelegging stond.
Van de jurisprudentie op dat punt heb ik geen kaas gegeten dus daar kan ik weinig van zeggen.
Ook ben ik het met je eens dat de fouten zo goed als altijd in het aangeleverde dossier zitten.
Toch blijft de verantwoordelijkheid voor de beslissingen van de rechter bij de rechter liggen, vind ik.
Rechters behoren op een goede wijze tot een oordeelsvorming te komen en bij onduidelijkheden extra informatie in te winnen. Daarvoor hebben ze van de wetgever vergaande bevoegdheden gekregen. Die worden vaak niet benut.
Als het OM klungelwerk afleverd dan moet de rechter daar maar ‘ns wat van zeggen.