Het is mij al langer een doorn in mijn oog: de blinde adoratie voor Israël vanuit onder meer Nederland. We zijn live getuige van het platbombarderen van kinderen, van de moord op hulpverleners en journalisten. Van het willens en wetens uithongeren van de Palestijnen. En dan staan Nederlanders zonder een blik van schaamte in de ogen met een Israëlische vlag om de schouders feest te vieren op de Dam. En zwijgt de politiek gedwee.
Dat Israël ongenadig hard terugslaat na de ongemeen laffe aanslag van Hamas op onschuldige feestgangers is heel goed te verdedigen en meer dan logisch. Het gegeven dat Hamas nog steeds gijzelaars in handen heeft noopt ook tot handelen.
Daar zal iedereen het over eens zijn.
LeftLaser
Maar iedereen die vorige week de beelden van activist LeftLaser van een bijeenkomst op de Dam heeft gezien, moet toch van plaatsvervangende schaamte door de grond zakken. Veelal wat oudere Nederlanders worden door de activist aangesproken op de nakende genocide in Gaza. Er worden aan de deelnemers van de bijeenkomst hartverscheurende beelden getoond van uitgemergelde Palestijnse kinderen.
De reactie? ‘Ach, ze zijn wat dun, maar toch niet mager? En de mensen die heel dun zijn, zijn gewoon ziek. In Nederland heb je ook zieke mensen’
Christus te paard zeg.
Concentratiekampen
Ik kan er niets aan doen, maar ik moest terugdenken aan de oorlogsjaren van weleer. Aan verhalen over concentratiekampen met uitgemergelde Joodse kinderen. En aan mensen die in die tijd bleven geloven dat de Joden slechts naar werkkampen gingen en dat het allemaal wel wat mee zou vallen.
Een harde gedachte? Zeker in deze context? Absoluut. Maar die gedachten drongen zich wel bij mij op.
En voor de goede orde: ik kan mij best voorstellen dat je Israël een warm hart toedraagt. Wellicht zijn er familiebanden, wellicht voel je je verbonden met het Jodendom. Maar moet dat leiden tot een deerniswekkend wegkijken van de oorlogsmisdaden van een regime? Moet je daarom uitzinnig van blinde adoratie op de Dam in Nederland, veilig met je pensioen op de bank, Israël bewieroken?
Wanhoop
Ik probeer het mij echt voor te stellen. Dat je foto’s ziet van uitgemergelde kinderen en weet dat dit grotendeels komt door de schandalige blokkade van hulpgoederen door een nietsontziend regime. Je ziet de wanhoop en de pijn in de ogen van een kind en de enige gedachte in je hoofd is: ‘ach, ze zijn wat dun, maar toch niet mager? Als ze dun zijn, dan zijn het zieke mensen. Die heb je hier ook’
Waarschijnlijk heb je die ochtend in je woning met drie ton overwaarde een rijk ontbijt genuttigd met havermelkkoffie. Van zolder heb je je devoot opgevouwen Israël-vlag gehaald en op die mooie zonnige woensdag loop je vrolijk neuriënd naar de Dam.
Vrijheid
In alle vrijheid, met een volle maag. Je zal de wereld wel even laten zien waar je sympathie zit. Op de weg naar de Dam heb je nog even voor dertig euro een schaaltje verse biologische keurmerk-frambozen gehaald bij de Marqt op de hoek. Want je hebt het beste met de wereld voor en je koopt uiteraard biologisch-organisch-veganistisch-verantwoord.
Net zoals je louter in ecologisch-verantwoorde kleding loopt, waarvan je zeker weet dat ze niet door kinderhanden zijn gemaakt. Want het leed van kinderen gaat je immers niet in de koude kleren zitten.
Mededogen
En dan krijg je die vreselijke foto’s onder ogen terwijl je op beeld wordt vastgelegd en is er geen moment dat je even denkt: wacht, dit is heel misschien wellicht wel niet helemaal oké. Deze kinderen hebben hier niet om gevraagd.
Hier ga ik niet mee akkoord.
Maar nee: geen woord van mededogen. Geen komma menselijkheid. Geen pijnlijke blik of gedachte. Sterker: het eerste wat in je opkomt is de beelden in twijfel trekken. Je ziet geen slachtoffer van een moorddadig beleid, maar je zwakt direct af wat je ziet.
Misschien wel omdat je het niet wil zien.
Groot
Het is gedrag in het klein, wat we ook in het groot zien. Onze regering krijgt het niet voor elkaar om zich hard op te stellen tegen een misdadig regime dat bezig is met genocidaal beleid.
En nee, dit is geen verschil van mening. Het gaat hier niet om een gesprek in de kroeg over de laatste voetbalwedstrijd van PSV waar je het wel of niet mee eens kunt zijn. We hebben het hier over de uitkomsten van goed onderzoek en onderbouwde argumenten van echte experts.
Even een korte schets.
Internationaal Strafhof
Begin 2009 trekken de Palestijnen aan de alarmbel bij het Internationaal Strafhof (ICC) in Den Haag vanwege de behandeling door de Israëlische regering. In eerste instantie wordt het verzoek afgewezen omdat Palestina niet als staat werd erkend.
Ruim vijf jaren later wordt de zaak alsnog in behandeling genomen, na erkenning van Palestina door de Verenigde Naties. Weer tien jaren later komt het ICC ook daadwerkelijk in actie en gaan er internationale arrestatiebevelen de deur uit voor de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en voormalig legercommandant en minister van Defensie Yoav Gallant. Het ICC keek overigens breder, want ook drie leiders van Hamas kregen een dergelijk bevel aan de broek.
Oorlogsmisdaden
De verdenking? Misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden. De Israëlische leiders worden beschuldigd van uithongering van burgers als oorlogswapen, opzettelijk veroorzaken van groot lijden, ernstige verwonding en wrede behandeling als oorlogswapen, opzettelijke doding en moord en directe aanvallen op een burgerpopulatie en ‘uitroeiing en/of moord, inclusief in de context van doden door uithongering’ en vervolging.
En het ICC staat er ook beslist niet alleen in. De Israëlische holocaust-expert Amos Goldberg is er duidelijk over. Dat wat er nu speelt in Gaza is een genocide. Er is niet alleen sprake van de vernietiging van het Palestijnse leven, maar ook van de gehele infrastructuur.
Zoals de Nederlandse schrijver Sinan Çankaya het onlangs zo krachtig beschreef:
‘Het gaat om alle sociale, economische banden en infrastructuren die daar aanwezig zijn. Alle universiteiten in Gaza zijn kapot gebombardeerd. De scholen, de wetenschappers, de denkers, de intellectuelen, de studenten, de leerlingen. Om deze redenen gebruik ik volmondig het woord genocide.’
Sinan Çankaya heeft een buitengewoon interessante theorie over deze dynamiek. Hij vraagt zich namelijk af hoe het kan dat de Joden in Europa eeuwenlang de kop van Jut waren (met zelfs de Holocaust tot gevolg) en nu door Europa (in de vorm van de Israelische regering) zo worden gesteund.
Schuldgevoel
Aan de ene kant heeft dat te maken met het collectieve Europese schuldgevoel (mede waardoor Israël feitelijk in de regio een Staat kreeg) en aan de andere kant met de interessante stelling dat Israël in 1948 ‘toetreedt tot witheid’.
Beetje vaag wellicht maar het was Israël dat de inheemse Palestijnse bevolking verdreef. Dat was – volgens Cankaya – het moment ‘waarop Israël onderdeel wordt van de Europese logica, wat ook altijd een logica is van annexatie, etnische verdrijving en genocidaal, racistisch geweld. Dat is het moment dat Israël toetreedt tot Europa’.
Het afwijzen van Israël nu zou dan ook een afwijzing zijn van ons eigen koloniale verleden en niet verenigbaar met ons collectieve schuldgevoel.
Joods-christelijk
Ik zou daar zelf aan toe willen voegen dat de Joden bijvoorbeeld in Nederland opgenomen zijn in onze zogenaamde ‘joods-christelijke’ samenleving. Gezien het verleden overigens een rare term, want de Joden werden juist heel erg lang gezien als de vijand van het Christendom. Zo zouden ze immers Jezus hebben vermoord (wat niet zo is, maar dat is een ander verhaal).
Schrijver Sinan Çankaya, Joodse geleerden en het ICC zijn gelukkig niet bang om zich uit te spreken. Laatstgenoemde zetelt in Den Haag, dezelfde stad waar onze regering iedere dag actief is. Maar doet onze regering, gehouden aan internationale wetten en verdragen, dan ook iets?
Nou nee.
Ontkenning
Sterker: we zien onze volksvertegenwoordigers in de Tweede Kamer beweren dat de Palestijnen helemaal geen volk zijn. In de fractiekamer van de PVV hangt vrolijk een Israëlische vlag en de leider van de grootste politieke partij in de Tweede Kamer gaat glunderend op reis om zijn ‘vriend’ Netanyahu te ontmoeten.
Een hele dikke, vette middelvinger naar een onderdrukt volk en een internationale rechtbank.
Dehumanisering
Ik kan er niets anders van maken, maar het is het gevolg van vele tientallen jaren van dehumanisering. De Palestijnen zijn maar ‘wilde Arabieren’ waar wij geen enkele band mee voelen. Ze zijn inwisselbaar, niet eens menselijk. Minderwaardig tegenover de zichzelf superieur wanende Joden.
Dat gaat zelfs zo ver dat iedere vorm van kritiek meteen weggezet wordt als Jodenhaat, antisemitisme en pro-Hamas. Sterker: zelfs de Joden in eigen gelederen die opkomen voor de Palestijnen en onverkort spreken van een nakende genocide (ja, die zijn er gelukkig ook nog), worden gezien als antisemiet.
Het is die eeuwigdurende slachtofferkaart, waardoor Israël al decennialang wegkomt met moord, apartheid, oorlogsmisdaden en illegale landverovering.
Complex
Natuurlijk, het conflict in Israël is complex. De niet al te frisse bemoeienis van andere Arabische landen, de constante haat naar Israël in de regio, het moorddadige optreden van Hamas; het speelt allemaal mee. Net als meespeelt dat de staat Israël natuurlijk nooit door de Britten gesticht had mogen worden in een bredere regio waar ze daar nooit vrede mee zullen krijgen.
Hoe je daar verder ook over denkt.
Objectief
Maar is het teveel gevraagd van normale Nederlandse burgers om enigszins objectief te kijken naar wat er feitelijk aan de hand is in de regio? Naar het gegeven dat duizenden en duizenden kinderen worden vermoord? Dat volstrekt onschuldige burgers met veel geweld de dood vinden? Dat Israël zelf het tienvoudige aan Palestijnse gijzelaars zonder proces gevangenhoudt?
Is het zelfs mogelijk om Hamas af te keuren en tegelijkertijd kritisch te zijn op het beleid van de regering in Israël?
Losgezongen
Ik weet niet hoe het met u zit, maar de beelden van welvarende, gelukzalig dansende Nederlanders op de Dam, met vlaggen om hun schouders en devotie in hun ogen, stoort mij mateloos. Het laat een volstrekt gebrek aan empathie zien, een volledig losgezongen beeld van de ijskoude realiteit van een regio waar een volk zonder pardon wordt vermoord, bestolen, uitgesloten, uitgehongerd en onthouden van basale medische zorg.
Misschien klinkt het hard, maar ik zeg het toch: dan heb je werkelijk helemaal niets geleerd van het gitzwarte verleden.
Herdenken is leeg als je de pijn van een ander negeert.
Waardeer dit artikel!!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
Prachtig stuk Chris!
Dank Chris. Als je niet pro-Israel bent dan ben je al gauw een anti-semiet volgens feitendraaiend rechts Nederland. Stay strong.
Dank.
Gedoneerd…
De genocide is hartverscheurend.
Het onderdrukken van de Palestijnen afgelopen decennia is hartverscheurend.
Het wegkijken en daardoor passief toezien is hartverscheurend.
De ontkenning, het goedpraten, de mate waarin de regering van Israël altijd al onbekritiseerd blijft door de goegemeente is mateloos frustrerend.
Red Palestina. Straf de Israëlische regering. En spreek je uit! Zoals jij dit nu doet.
Daarom dank!
Uitstekend duidelijk verhaal.
Dank voor het opschrijven waar zeker zovelen het mee eens zijn!!
Bedankt voor het verwoorden van mijn gedachten Chris!
Dank je wel voor weer een helder verwoord stuk.
Ben het, zoals vaak, met je eens.
Wat mij betreft ga je nog lang door.
Gedoneerd.
Chris jouw broodnodige relaas zou in veelvoud gepubliceerd moeten zijn. Met uitzondering van de Telegraaf, het meest vervuilende vod in de Nederlandse dagbladgeschiedenis. Maar DPG en andere media – veelvraten bepalen net als Besoz teveel de sfeer op de redacties. Teveel denkt de journalist aan zijn eigen hachje, zijn hypotheek, of wat dan ook. Misschien moet je oud zijn als ik om lak te hebben aan angst en te zeggen en denken zoals jij. We zitten nu tot over onze oren in WOIII, maar nog steeds vinden we elk protest “hysterisch, ongegrond, overdreven”. Blij dat jij er bent Chris. Hou vol.
Leftlaser is een propagandakanaal. Hij laat alleen zien wat hem uitkomt. Er zijn wel
Degelijk goede redenen voor steun aan Israel te bedenken. Zowel religieues, strategisch als historisch
Mooi geschreven Chris. Duidelijk en eerlijk. Ik voel hetzelfde. Er zijn van beide kanten dingen gebeurd die niet kunnen,,maar wat we nu zien is gewoon het uitmoorden van een volk om een incorrecte reden. Triest.
Yep. 1e dag werden gelijk Israëlische vlaggen op de stok gehesen biij veel gemeentekantoren. Onbegrijpelijk voor mij.
Zo deed de vorige school van mijn zoontje een sponsorloop voor Oekrainse slachtoffers organiseren. Ik ging in bezwaar en wilde in ieder geval niet dat mijn zoontje eraan meedeed. Alsof er geen Russische slachtoffers zijn, enkel daders. En onbegrijpelijk voor mij dat ze op school al zo zaadjes planten bij je kind. Indoctrinatie of washing?
Je zou maar een Russisch kindje zijn op die school.
Helemaal mee eens. Als overheden zich hier niet uitspreken is dit ook indirect instemmen met de oorlogsmisdaden die o.a. in Gaza plaatsvinden.
Ik ben zo berooid als een kerkrat, maar heb toch weer gedoneerd, Chris.
Omdat ik wil dat jij als volstrekt onafhankelijke journalist eerlijke, gedurfde en / of genuanceerde artikelen als deze kunt blijven schrijven en verspreiden.
Een goed stuk Chris, makkelijk te lezen. Hopelijk bereik je er ook de juiste mensen mee.
Chris, gelukkig zijn er nog journalisten zoals jij. Jij verwoord helder wat velen in Nederland denken.
Wat een goed artikel! En gelukkig (tot nu toe) voor het overgrote deel instemmende reacties.
Ik zat toevallig na het zien van Nieuwsuur net te schuimbekken. Ga ik hier maar even stoom afblazen.
Gisteren (eergisteren?) vroeg ’n presentator in Nieuwsuur aan ’n correspondent iets in de trant van hoe je vast kunt stellen dat er honger is in Gaza (ik weet de vraag niet meer letterlijk). Wat mankeert die man? Als je ’n paar miljoen mensen opsluit, landbouw e.d. weg bombardeert, geen voedsel toelaat, de watervoorziening om zeep helpt, dan kan iedereen toch wel bedenken dat voedsel en water opraken en dat je dus toenemende honger hebt? Gelooft die presentator dat er manna uit de hemel komt vallen of zo?
Iedereen vond de herdenking op De Dam goed verlopen. Maar vandaag in Nieuwsuur een hetzerige opgeblazen reportage over ’n paar kleine incidenten. De dienstdoende presentator van Nieuwsuur had het over ’de enige smetten’. Wat ík nou ’n smet vind: dat daar ’n stropop van Wilders, pardon een premier, een toespraak staat te houden, terwijl die man geen woord zegt over wat er in Gaza gebeurt. Dat er ’n Kamervoorzitter een toespraak houdt die bij een partij hoort (lid kun je niet eens zijn) die vermoedelijk voor de oorlog alle joodse vluchtelingen met liefde het land weer had uit geknuppeld.
Tot voor kort vond ik Nieuwsuur nog wel ’n kwalitatief redelijke rubriek. Maar met de kwaliteitsjournalistiek van de laatste tijd zijn die reacties op De Dam misschien niet zo vreemd…
En om de geijkte dooddoener te voorkomen: ik vind Hamas een weerzinwekkende organisatie. Maar daar kan dat meisje van acht dat schreeuw om eten niets aan doen.
’t Is wat lang geworden, dus als je dit niet plaatst, kan ik dat wel begrijpen.
Beter dan deze uiteenzetting van Chris kun je het niet uitleggen. Dank daarvoor, en ik hoop dat het kwartje eindelijk eens gaat vallen in dit land der blinden met hun walgelijke VOC mentaliteit.
Tja, de zionisten hielden daar al een pak ‘m beet 150 jaar terug huis.
Alles om hun sprookjesboek te laten uitkomen.
Immers, voordat ene Jezus op aarde terug zou kunnen keren zou er eerst een staat Israël moeten zijn.
En daarna zouden de engelen van een of andere god daar een oorlog gaan voeren.
Zodat daarna alle ‘goede christenen’ opgenomen zouden worden.
Het project Israël is ziek, heel ziek.
Jouw artikel reflecteert voor de volle 100% mijn mening.
Freud, eveneens Joods, beschreef een stoornis, waarin het slachtoffer zich, vaak onbewust identificeert met de agressor.
Volgens mij is Netanyahu niet eens geboren in Europa. Simpelweg: Netanyahu identificeert zich met de dictator, in Europa, die de Holocaust bedacht.
Gaza is een concentratiekamp geworden.
In al zijn facetten. En iedereen kijkt weg.
Gaza ziet eruit als Hiroshima na de atoombom. De Gazanen zijn even uitgemergelde als mijn familieleden die in de concentratiekampen leefden en stierven.
Het is mij een gruwel.
Hier betaal ik graag voor!
Goed stuk!
Zijn het alleen losers die een geweten hebben. Je zou het gaan denken als je de mensen ziet die aan de macht zijn. De last van het hebben van een geweten is voor mij lichter dan de last van gewetenloos te zijn. Dat ik dan een loser ben is de prijs die ik betaal. Voor mij is er gen andere keuze. Ik ben levenslang veroordeeld om op te komen tegen onrecht. Daarom lang leve de losers. Stop de misdaden in Gaza.
Het is altijd belangrijk in zo’n conflict om oorzaak en gevolg te onderscheiden. Als de Palestijnen stoppen met hun raketbeschietingen en moordaanslagen, is het vrede. Als Israël stopt met haar aanvallen op Hamas en Hezbollah, zijn de Joden in Israël ten dode opgeschreven.Als Israël wil overleven, heeft het maar één keuze: Hamas en zijn bondgenoten uitroeien.Bij het bestrijden van de nazi’s in de Tweede Wereldoorlog werd ook niet de vraag gesteld wat proportioneel was qua militaire inzet. Kwaad moet uitgeroeid worden met alle mogelijke middelen.
Super stuk.
Blij dat eindelijk iemand het eens klip en klaar duidelijk neerzet. Graag in alle kranten afdrukken.
Klopt helemaal – echter valt de selectieve verontwaardiging en ontzetting wel op.
Waar was je toen in Ethiopie ruim een kwart miljoen doden vielen een paar jaar geleden.
Toen geen verontwaardigd stuk gezien / Toen geen protesten op de Dam / toen geen vlaggen en interviews.
Eindelijk een onafhankelijke journalist die schrijft waar het op staat.
Er moet toch ook eens een onafhankelijk onderzoek opgezet worden naar de grote lobby welke duidelijk invloed heeft op politiek Den Haag.
Het is een utopie om een verzet tegen jaren lange onderdrukking en uithongering te kunnen uitroeien. Generaties Gazanen groeit noodzakelijk op in het meedogenloze apartheidsregime van de staat Israël. Het gaat Netanyahu helemaal niet meer om de gijzelaars die nog leven, daar heeft hij en zijn zielloze kabinet totaal maling aan.
En maar roepen NOOIT MEER tijdens afgelopen dagen. Hypocrisie ten Top!
Dat heet nou een whataboutism. Als je een stuk schrijft over Max Verstappen, heb je altijd mensen die de vraag stellen waarom je niet over de Tour de France schrijft. Daar komt bij dat Nederlanders niet onverkort achter Ethiopie staan of onderdelen van de F35 die kant op sturen.
Dank ! Zo goed mijn gedachten verwoord!
Dank voor het onder de aandacht brengen en houden van dit leed. Het komt zelden voor dat ik blij ben dat ik Nederland verlaten heb, maar als ik de blinde adoratie voor Israël zie, dan ben ik dus wel heel blij dat ik niet meer bijdraag aan de schatkist van dat land.
Als Bellingcat etc. over een jaar of acht de gruwelijkheden blootlegt, what ga je zeggen tegen je kinderen?
Kijk; Sudan, heel erg, en zo zijn er nog wel meer conflicten, maar die worden dan in elk geval nog met woorden veroordeeld. En hier is het geen zwijgen, nee, de schaduw-premier vindt Israël echt geweldig en de vorige premier (die wel gekozen was) wist niet hoe snel hij het: ‘Israël heeft het recht zichzelf te verdedigen’ moest uitspreken om daar vervolgens nooit op terug te komen.
Ik ben blij dat ik weg ben.
De Palestijnse Arabieren zijn het slachtoffer van de moslimwereld en linkse rakkers, die geen vrede wil sluiten met Israël.
“Het is die eeuwigdurende slachtofferkaart, waardoor Israël al decennialang wegkomt met moord, apartheid, oorlogsmisdaden en illegale landverovering.” Deze alinea in jouw stuk verklaart een hoop.
Even voor Kees Broer, die schrijft : “Er zijn wel degelijk goede redenen voor steun aan Israel te bedenken. Zowel religieues, strategisch als historisch.” Als het zulke goede redenen zijn Kees, waarom schrijf je deze dan niet even op? Omdat ze er niet zijn?