Nog een paar weken en dan gaat de rechtspraak werken met geaccrediteerde journalisten. Het nieuws zorgde voor nogal wat tranen bij burgerjournalisten, die de ‘persvrijheid’ al ten grave hebben gedragen. Beroepsroeptoeter Gideon van Meijeren stelde er zelfs gespeeld verontwaardigd Kamervragen over. En dat terwijl het de normaalste zaak van de wereld is en hoog tijd werd.
Ik werk zelf al sinds 2001 op diverse rechtbanken, en merendeels als verslaggever voor regionale en landelijke media. Jarenlang was het zo dat iedereen die van zichzelf vond journalist te zijn welkom was als journalist op rechtbanken. Dat was ook helemaal geen probleem, doorgaans ging het dan ook om echte journalisten – met een opleiding, stage en inkomsten – die werkten voor regionale omroepen of landelijke kranten.
Het begrip ‘burgerjournalist’ was nog niet echt doorgedrongen tot de maatschappij.
Activisten
De laatste jaren is dat – deels door de coronapandemie – anders geworden. Als journalist vermomde activisten hebben zich met camera en al de wereld van de rechtspraak binnengedrongen, alwaar ze pretenderen objectief verslag te doen.
Maar het tegendeel is waar en daar zijn genoeg voorbeelden van.
Nog niet zo lang geleden zag ik hoe Rico Brouwer van ‘Potkaars’ zich in de rechtbank gewillig aan liet sturen door de partner van Willem Engel, die hem vertelde wat hij precies moest filmen. Brouwer is zo ‘objectief’ en ‘integer’ dat hij ooit de Mussert-prijs uitreikte aan viroloog Marc van Ranst. Dan weet u wel hoe laat het is.
Een activiste genaamd Djamila Le Pair tikt stuk na stuk over oplichter Karim Aachboun, waarbij ze precies opschrijft wat hij graag wil horen. Zelfs evidente leugens worden schaamteloos overgenomen, met niet zelden een sneer naar de mainstream media.
Zwemjuf
Ook een voormalige aan mentale druk bezweken zwemjuf uit Rotterdam dringt zich de laatste maanden bewust op aan de perstafel, terwijl ze van toeten noch blazen weet, zich zelfs verbaal bemoeit met de inhoudelijke behandeling van een zaak en haar rechtbankuitjes op X afsluit met de tamelijk partijdige hashtag #teampartijY.
In de rechtbank in Den Bosch vertelde ze de dienstdoende bode ooit zonder een spoor van ironie dat ze naar de rechtbank was gekomen ‘om de pers te controleren’. Niet veel later moest ze haar telefoon en laptop inleveren.
Twee weken geleden werd ze wegens bedreiging en belaging geschorst bij de NVJ, in afwachting van haar royement.
JDTV
Al eerder hadden we Eric Donk, jarenlang het gewillige hulpje van de meermaals veroordeelde complotdenker Micha Kat, die met zijn gedateerde camera louter naar rechtszaken gaat waar hij hij zelf een complot omheen bedenkt. Inmiddels mag hij al geruime tijd niet filmen in de rechtbank van Rotterdam na bedreigingen van het personeel en de constatering dat hij al vier jaar geen werk meer publiceert.
De nieuwe persrichtlijn die per 1 juni in zal gaan, moet grotendeels een einde maken aan de (relatieve) wildgroei. En zo spannend is dat allemaal niet. In samenwerking met de Nederlandse Vereniging van Journalisten is afgesproken dat alleen erkende journalisten (in bezit van politieperskaart, NVJ-perskaart of internationaal erkende perskaart) gebruik mogen maken van de persfaciliteiten.
Praktijk
Dat betekent in de praktijk dat alleen zij aan de perstafel en in de perskamer mogen werken, over gevoelige informatie mogen beschikken voor aanvang van een zaak, in de zaal gebruik mogen maken van hun telefoon en geluids- of beeldopnames mogen maken.
Een club van ervaren rechtbankverslaggevers, verenigd in een Whatsapp-groep, krijgt bovendien een speciale perspas van de rechtspraak, waardoor ze niet meer door de tijdrovende controle hoeven.
Hoewel ik best begrijp dat activisten hier boos over zijn, is het de normaalste zaak van de wereld. Er is geen enkel zichzelf serieus nemend evenement dat niet werkt met accreditatie. Probeer je tijdens het Songfestival, de Olympische Spelen, Ajax-Feyenoord of de Grand Prix van Zandvoort maar eens voor te doen als journalist om zo onder de noemer van persvrijheid binnen te komen.
Gaat je niet lukken.
Kamervragen
De verontwaardiging van Gideon van Meijeren is helemaal hypocriet. Zijn eigen Tweede Kamer hanteert een strikt persbeleid, waarbij je zelfs aantoonbaar moet werken voor een medium dat redactioneel onafhankelijk is en een inkomen uit journalistieke werkzaamheden moet vergaren. Journalisten in vaste dienst moeten een opdrachtbrief kunnen overhandigen, freelancers moeten aantonen dat ze een inkomen vergaren, ingeschreven staan bij de Kamer van Koophandel en in opdracht werken van een opdrachtgever. Gewoon binnenlopen met je camera is uit den boze. Er moet altijd via de Stafdienst Communicatie een accreditatie worden aangevraagd.
Gek genoeg hebben we daar Van Meijeren nooit over gehoord.
Zijn kansloze inmenging is ergens natuurlijk wel weer logisch. Als erkend verspreider van desinformatie (denk bijvoorbeeld aan de zaak Lisa) heeft de beste man alle belang bij podia waar hij kritiekloos zijn verhalen kan spuien.
Ruimte
De striktere persregels hebben als het goed is nog een voordeel: de ruimte voor de pers is schaars. Waar voorheen zo rond de twaalf plaatsen gereserveerd waren in een zittingszaal, zien we nu dat het niet zelden stopt bij vier of zes plaatsen. Dat heeft alles te maken met de verbeterde rechten van slachtoffers, waardoor een hele tafel is gereserveerd voor benadeelden en hun advocaten.
Een goede ontwikkeling voor het slachtofferrecht uiteraard, maar voor ons een beperking.
De afgelopen jaren kwam het dan ook te vaak voor dat professionele journalisten met een laptop op schoot tussen het publiek moesten zitten. Niet alleen een vervelende werkhouding, maar je staat ook nog eens onnodig bloot aan het commentaar van het publiek. We hebben zelfs al meegemaakt dat een perskamer tijdelijk werd gereserveerd voor slachtoffers, iets wat vooral voor radiomakers een probleem is, omdat ze dan hun bijdrage niet ergens rustig in kunnen spreken.
Beperkingen
Persvrijheid is een groot goed en op zich mag en kan een overheid niet bepalen wie journalist en wie niet. Dat zou een gevaarlijk glijdende schaal zijn. Maar er mag wel in samenwerking met de beroepsgroep gekeken worden naar wie in aanmerking komen voor bepaalde rechten. Wie zich daar niet aan conformeert, kan alsnog gewoon verslag komen doen van rechtszaken. Maar dan wel met hele redelijke beperkingen.
Burgerjournalisten staan altijd op de barricades als het gaat om hun rechten, maar als het gaat om plichten haken ze een voor een af. Ze doen niet de moeite om een relevante opleiding te volgen of een stage af te ronden, sluiten zich niet aan bij een erkende beroepsvereniging en vegen hun achterste af met journalistieke codes. Onder het valse mom van vrije meningsuiting toeteren ze evidente leugens rond, alsof ze iets groots en meeslepends op het spoor zijn.
Dat wat ze stellen blijkt stelselmatig nooit te kloppen, maar en passant beschadigen ze er wel onschuldige mensen mee.
Onderdompelen
Als je dan zo nodig journalist wil spelen: schrijf je in bij een relevante opleiding, leer het vak door middel van een goede stage, ga meters maken door gewoon eerst korte berichten te schrijven, dompel je onder in een redactie waar mensen je leren wat het is om journalist te zijn en kom dan eens terug met je beroep op rechten.
Journalistiek is een vak.
Als je jezelf serieus neemt, neem het vak dan ook serieus.
Waardeer dit artikel!!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
typo: echter journalisten -> eche
Hopelijk telt het ook in de toekomst voor kamerleden.
Als je jezelf serieus neemt, neem het kamerlid zijn dan ook serieus.
Daar lopen namelijk ook heel wat kneuzen en ophitsers rond.
Top column weer. Daar sluit ik me volledig bij aan.
Offtopic: Is die Nathalie Augustina (waar die Niels nu mee in Bali zit) wel echt een topmodel geweest? Ik heb het hele internet afgezocht, maar kan nergens bewijs (foto’s en artikelen) vinden – behalve dan wat ze zelf zegt in haar boek en interviews.
Goed artikel over een goede gang van zaken. Mooie voorbeelden ook, zoals gewoonlijk. Er wordt vaak te makkelijk gedacht over vakgebieden. Veelal speelt naast een goede opleiding ervaring een heel grote rol.
Foutje ontdekt. Er ontbreekt een ‘is’, in de eerste zin onder Beperkingen: ‘Persvrijheid is een groot goed en op zich mag en kan een overheid niet bepalen wie journalist en wie niet.’
Dat je iets wil doen tegen activisten die de plek van journalisten innemen is een ding, ik denk echter dat je niet kunt stellen dat je je alleen journalist mag noemen als je van een specifieke opleiding afkomt en betaalt wordt voor dat werk. Iemand die een specialistische website of een bepaald onderwerp bijhoudt, en daar verslag van doet, zelfs als het onbetaald is, is op dat moment ook een journalist, en heeft dus ook recht op dezelfde faciliteiten en rechten — dat mag en kan nooit het monopolie van de “gevestigde” pers worden, die, zoals je zelf waarschijnlijk ook wel weet, ernstig te leiden heeft van een te grote consolidatie, en daarom zelf ook ernstig is geschaad in zijn onafhankelijkheid.
Jammer dit Chris, je slaat de plank mis. Overlastgevers of ruimtegebrek bestrijden kan op betere manieren dan door het principieel open karakter dat de journalistiek in een democratie dient te hebben aan te tasten. Heb bij de NVj geklaagd en ik hoop dat deze regels van tafel gaan.
Beste Chris,
Ik zie aardig wat fouten staan in je tekst tekst over JDTV. Het is erg jammer dat ik nu alweer tijd moet verspillen aan de aantoonbare onzin die je opschrijft om mijzelf hier tegen deze onterechte aantijgingen te verweren. Ik wil je daarom vragen om geen onzin meer te bedenken en op te schrijven en deze onzin te rectificeren.
Zo schrijf je dat ik het gewillige hulpje van Kat ben geweest, maar dit is onjuist.
Dit NVJ lid heeft mij destijds als cameraman ingehuurd om video’s te maken voor de stichting klokkenluideronline. Op het moment dat Kat mij inhuurde of zijn opmerkelijke acties uitvoerde was hij overigens nog nergens voor veroordeeld. Je schetst hiermee dus een verkeerd beeld.
Zou je mij kunnen uitleggen welke complotten ik heb bedacht rond de rechtszaken die ik heb bijgewoond of waarom je het nodig vindt om dit soort vreemde aantijgingen te verzinnen?
Waarom zou ik rechtbankmedewerkers bedreigen? Wie heb ik bedreigd zoals je schrijft en is hier ook een aangifte van gedaan door deze rechtbankmedewerkers tegen mijn persoon?
Hoe kom je trouwens op het gekke idee dat ik al 4 jaar niets meer gepubliceerd heb?
Er staat hier op je eigen website notabene een artikel van de zitting van Alice B. waarbij een afbeelding is geplaatst uit een videoregistratie van JDTV. Zelf was je ook aanwezig bij deze zitting en heb je mij daar aan het werk gezien en later ook geschreven dat ik hier aanwezig was om te filmen. Je hebt zelfs hyperlinks naar de video geplaatst. Het moet je dus vrij duidelijk zijn, dat je claim dat ik al 4 jaar niet gepubliceerd zou hebben dus ook onzin is. Waarom schrijf je dan toch dit soort onwaarheden op?
Ook op andere plaatsen doe je zeer vreemde en ook onjuiste uitspraken over mij en JDTV. Zo schreef je recent dat ik de aantijgingen tegen Demmink zou pushen, terwijl JDTV juist altijd om onderzoek naar de aantijgingen tegen Demmink heeft gevraagd. Ik heb nooit aantijgingen tegen Demmink de wereld ingebracht. Dit was het werk van journalisten in dienst van diverse landelijke media. Ook dit is dus een fantasie die je zelf bedacht hebt. Of lukt het je om aan te tonen welke verhalen ik over Demmink heb verzonnen en verspreid?
De afgelopen maand heb je meerdere berichten openbaar gemaakt dat ik kinderporno zou verspreiden. Zou je me kunnen aantonen waar ik ooit kinderporno op internet heb geplaatst met de intentie om dit te verspreiden?
Vooral van dit laatste heb ik veel last omdat je volgers mij om deze reden bedreigen en voor pedo uitmaken. Ondanks het feit dat ik je uitvoerig heb geïnformeerd over de reden waarom ik er voor koos om kinderporno te censureren, nadat ik dit ongevraagd kreeg toegestuurd, laat je dit weg bij je opmerkingen dat ik kinderporno verspreid. Dit is wat mij betreft zeer kwaadaardig gedrag dat een journalist onwaardig is. Zeker aangezien ik deze informatie met je gedeeld heb in een poging om te voorkomen dat Micha Kat nog meer slachtoffers maakt met dit soort praktijken.
Zoals ik je al heb laten merken ben ik niet gediend van dit soort geruchten die er slechts op gericht lijkt t zijn om mij doelbewust te beschadigen. Zou je mij kunnen uitleggen waarom je er voor kiest om mij d.m.v. aantoonbare onzin nu al jaren constant te demoniseren en je mij o.a. voor complotdenker en wappie uitmaakt?
Ga je al deze onjuiste uitspraken nog rectificeren of blijf je volharden in je pogingen om mij ten onrechte te schaden d.m.v. dit soort laster en smaad artikelen? Indien je voor het laatste kiest dwing je mij er toe om vervolgstappen te ondernemen.
Wanneer kan ik hier een artikel verwachten waarin je toegeeft dat alles wat je over mij geschreven hebt zelf verzonnen onzin is en je hiervoor je excuses maakt?
Indien je dit blijft weigeren zal ik echt vervolgstappen moeten ondernemen. Dit is de laatste maal dat ik je vraag om je verhalen te onderbouwen of deze te rectificeren.
De keuze is nu aan jezelf!
Zoals in het verhaal uitgelegd: geen enkel evenement laat iedereen maar binnen als journalist. En die regels gaan niet van tafel. Als je als journalist je vak serieus neemt, dan dien je je daar ook naar te gedragen.
Eerlijk gezegd vind ik het wel opvallend om hier dit keer wat kritische reacties te zien. Laten we maar even een voorbeeld aan de brandweer nemen: je wilt toch ook niet dat iemand zonder verstand van zaken gaat proberen een huis te blussen terwijl de brandweer zou weten dat dat huis op een specifieke manier aangepakt moet worden omdat het bijvoorbeeld helemaal van hout is?
Ja, er zijn kranten met pittige problemen als het gaat om feitelijk juiste berichtgeving over (soms specifieke) onderwerpen, absoluut. Maar dat is niet het gevolg van de burgerjournalist, noch wordt dat probleem door hen opgelost.
1 Keer in een van de zwaarst beveiligde rechtbanken geweest, voor technische ondersteuning: voor videoverslag is in sommige rechtbanken al een aantal jaar een pouledienst waarbij een regionale of nationale zender met 1 camera in de zaal staat en het signaal naar een kamer gaat en de zender/omroep zelf een verdeelkast verzorgt waarop de rest kan inprikken.
Terwijl een grote nieuwszender aan het panikeren was en belde met hun technische man omdat volgens hun ONZE kast verkeerd stond ingesteld, zaten er al 2 radiomensen in hun apparatuurkoffer gedoken om zo min mogelijk last te hebben van het telefoongesprek van de cameraman (die z’n camera gewoon niet juist ingesteld bleek te hebben).
Ik probeer me nu voor te stellen hoe het is als daar iemand op nog luider volume doorheen zit te tetteren omdat die geen moment begrijpt wat die radiomensen aan het doen zijn…Zeg maar op dezelfde manier waarop ik als cameraman jarenlang langs de route van de lokale Sinterklaasintocht hoorde “Wat een grote iPhone zeg…”
Trouwens Chris: Wil je echte journalisten alsjeblieft niet martelen met mensen die doorgaans niks willen leren? 😛
Oh en trouwens: Van Meijeren is een naar, griezelig mannetje. In het anti-abortusdebat dat de BBB aanspande werd hem meteen de mond gesnoerd omdat hij als een verongelijkt klein kind zijn gelijk probeerde te halen over een activistisch T-shirt dat hij droeg. Naar Amerikaans voorbeeld van de religieuze extremisten aldaar probeerde hij te praten vanaf het katheder met op een T-shirt “Abortus = Kindermoord” of iets van die strekking. Op Youtube liep hij toen helemaal verongelijkt te doen over dat hij het gruwelijke verhaal over wat abortus werkelijk is niet mocht houden.
Hij was helemaal naar de Baco in IJmuiden gegaan om een forcepstang te halen om te laten zien met wat voor “gruwelijk instrument ze babies uit elkaar halen”.
Dat het in werkelijkheid om iets van 1,15% van het totaal aantal uitgevoerde abortussen ging waarover de wetgeving die hij aanviel niet eens gaat, doet er niet toe.
Van Meijeren spring op 19 februari 2025 ook 100% op de complottrein: Een wetsvoorstel om conversietherapie voor LHTBQI+ minderjarigen beter strafbaar te stellen was volgens hem een big-pharma complot, want een van de dingen die het voorstel volgens hem (maar ook de SGP, CU en BBB) mogelijk maakte was gedwongen transitie van trans kinderen.
En ja, volgens extreem-rechts gebeurd dat met duizenden kinderen per jaar, en levert minder dan 0,0001% van het aantal burgers in onze samenleving per jaar een farmaceutisch bedrijf woekerwinsten op…
Maar vertellen dat de medicatie waar het hier zogenaamd om draait veel breder wordt ingezet en nooit voor trans kinderen is ontworpen dat zullen ze nooit doen natuurlijk.
Ik vraag me wel eens af hoeveel de FvD betaalt krijgt van Civitas Christiana… Gezien hun identiek de teksten vaak zijn. Wat de FvD zegt papegaait Civitas Christiana, en soms is het zelfs omgekeerd, Civitas Christiana komt ergens mee, en de FvD papegaait het in de Kamer.