bron: Telegraaf
Mijn collega Rob Zijlstra is een hoerenjong.
En ik ben dat ook.
Misschien moet ik dat verduidelijken.
Boeven en boefjes luisteren vaak vrij onbewogen naar het uitspreken van het vonnis door de rechtbank. Hier en daar een zucht. Nooit erg spectaculair.
Vandaag was dat anders.
De rechtbank veroordeelde twee zware jongens tot gevangenisstraffen van vijf en zes jaar (eis: zeven en acht jaar).
Het ging om ‘De Kale’ en ‘De Turk’.
Twee weken geleden hadden de zware jongens er nog wel schik in. Ze grapten wat af en leken het volste vertrouwen te hebben in een goede afloop. Die verhalen in de media over omvangrijke afpersing en oplichting? Zij onderdeel van een criminele organisatie? De terreur van de angst? Illegale en gewelddadige incasso? Kom nou! Waar zijn de bewijzen dan?
Het vertrouwen verdween al snel toen de rechter voor de eerste keer (maar zeker niet voor de laatste keer) de woorden ‘wettig en overtuigend bewezen’ uitsprak. Veel meer tekst hadden ze overigens ook niet nodig.
De Kale koos meteen met luide stem de aanval. ‘Allemaal maffia hiero. Dit was al vantevoren duidelijk. Ik luister niet meer. Zeg maar wat voor straf ik krijg! Ik wil de rest niet meer horen! Waardeloze rechtstaat hier. Jullie zijn een pot nat. Jullie moeten je doodschamen!’
Vanaf de tribune kreeg hij bijval van zijn ontevreden zoon. Pa en kind waren het roerend eens. Allemaal maffia hiero.
De rechter probeerde het nog wel, maar De Kale was er klaar mee. Een schadevergoeding voor de slachtoffers?
‘Ik schiet ze nog liever dood!
De Turk koos een andere tactiek. Hij draaide zich met fonkelende ogen om naar de perstafel en gaf ons de schuld: dit komt door dit soort hoerenjongens!’, schreeuwde hij luid gebarend.
Die uitbraak kwam niet helemaal uit de lucht vallen. Collega’s (Telegraaf en Dagblad van het Noorden) schreven al ver voor de rechtszaak uitgebreid over de afpersingszaak. De verdachten werden stevig neergezet.
Zo stevig dat de zoon van ‘De Kale’ er een rapnummer over schreef.
In dat nummer zegt hij eigenlijk dat zijn vader al is veroordeeld door de media. Dat wat er in de krant staat niet waar is. Allemaal indianenverhalen.
Of, in zijn woorden:
…Maar van al die verhalen die in de media worden gepubliceerd, is niks van waar, dus verkeerd…van een mug een olifant maken, dat kan iedereen…
Na vandaag kan de zoon een nummer gaan schrijven over de rechtspraak.
yo