Ik heb al eens eerder een post gewijt aan het snel oprukkende fenomeen van de zieners en de paranormalen. Ik snap nog steeds niet waarom mensen toch steeds hun heil zoeken in die charlatans.
Ik moest daar laatst weer eens aan denken toen ik in een wetenschappelijk blad las dat wetenschappers nu voor eens en voor altijd de mythe dat een wolf specifiek huilt bij volle maan hebben ontkracht.
Voor mij is de huilende wolf een prachtig voorbeeld om te illustreren dat de paranormale wereld helemaal niet zo bijzonder is, maar gemakkelijk te verklaren aan de hand van doodeenvoudige psychologie.
Een wolf huilt. Vaak en veel. Hij doet dat altijd, dus ook bij volle maan. Pas als de mens een huilende wolf hoort bij een volle maan kent hij waarde toe aan deze gebeurtenis. Met andere woorden; de mens hoort de wolf en ziet de maan en deze van oudsher speciale combinatie zal hij specifiek onthouden. Bij het ontbreken van de volle maan denkt de mens slechts; ik hoor een huilende wolf. Niet onlogisch, wolven huilen nu eenmaal. Over tot de orde van de dag.
Zo is die hele stortvloed aan paranormale zaken eenvoudig terug te brengen tot de macht van de grote getallen (als iets 100.000 keer gebeurt en de mens kent er 500 x waarde aan, dan is dat uiteindelijk veel, juist omdat die 500 personen er snel mee naar buiten zullen komen: ‘wat mij nou toch is overkomen!’) en de wil van de mens om bijzonder te zijn of zich bijzonder te voelen. Combineer dat met de universele en dringende wil van de mens om altijd controle te hebben (de wereld kan immers toch geen toeval zijn? dan hebben we niets zelf in de hand!) en je krijgt rare verschijnselen.
Een ander fenomeen zie je bij de ‘zieners’. Char en co. Een interessant wetenschappelijk onderzoek onder een aantal paranormalen toont aan dat
deze zieners in 9 van de 10 gevallen eigen problemen projecteren op de mensen die om hulp komen vragen. En aangezien problemen universeel zijn (mijn vrouw begrijpt me niet, ik twijfel aan de relatie, doe ik wel het juiste werk enz.) krijg je dus al snel een match.
Daar komt nog bij dat mensen die zich openstellen voor de emotie van een ander al snel doorhebben wat een ander dwars zit. Daar is niets bijzonders aan, dat is een gave die we allemaal hebben. Ook lichaamstaal is universeel en bepaald geen Chinees.
Niet iedereen staat altijd even open, maar iedereen kent het verschijnsel. Als je liefdesverdriet hebt, begrijp je ook ineens al die liefdesliedjes en lijken ze allemaal over jou te gaan. Precies hetzelfde mechanisme.
Paranormalen kunnen zich, waarschijnlijk omdat ze zelf ook emotionele problemen hebben, openstellen voor mensen en hebben in de regel aardig wat mensenkennis. Dat is een mooie combinatie, maar er is niets buitenaards aan. Dus doe me een lol en hou op met die onzin. Je ontneemt mensen die het moeilijk hebben een waardevolle gang naar de psycholoog.