Ik was eigenlijk niet van plan om over complotdenker Micha Kat te schrijven, maar de laatste ontwikkelingen rond deze gestoorde en opnieuw hyperactieve lasteraar nopen toch tot een verhaal. Omdat het te bizar voor woorden is en iets zegt over de gekte van complotdenkers. De meermaals veroordeelde crimineel stelt namelijk aangifte tegen mij te hebben gedaan wegens het medeplegen van kindermisbruik en stalking.
Voor de mensen die Kat niet kennen: een introductie.
Micha Kat is een aan lagerwal geraakte publicist die inmiddels een triest strafblad heeft. Van valse bommeldingen, opruiing en smaadschrift tot vernieling, doodsbedreiging en discriminatie. Meerdere keren moest hij rectificeren omdat verhalen niet klopten. Meerdere keren kreeg hij een celstraf opgelegd.
Omdat hij hulpverlening stelselmatig weigert, komt behandeling maar niet van de grond.
Gekkenhuis
Hoewel Kat alles en iedereen in schuimbekkende hoofdletters de maat neemt – vrijwel altijd met evidente leugens – kwam hij zelf in opstand nadat de Volkskrant hem in 2017 volkomen terecht ‘de ongekroonde koning van het gekkenhuis’ noemde.
Zijn rechtsgang kwam als een boemerang terug; de rechter oordeelde dat er voldoende aanleiding was voor het gebruikte waardeoordeel.
Een zeldzaam vonnis, zo vaak gebeurt het niet dat een rechter meent dat iemand probleemloos neergezet kan worden als koning van het gekkenhuis.
Royement
Hoewel Kat zichzelf hardnekkig journalist blijft noemen, is hij dat al heel lang niet meer. Hij werd in 2011 al geroyeerd door de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) wegens het bedreigen van toenmalig Telegraaf-verslaggever Bart Mos.
De verwarde complotdenker weet dit zelf ook wel, dit is wat hij er ooit tegenover mij over zei:
Sindsdien is hij nog veel harder afgegleden.
Zijn laatste veroordeling wegens een lawine aan valse beschuldigingen en opruiing leverde hem zelfs een celstraf van 24 maanden op en een extra lange proeftijd van drie jaar. Mede door de valse en bedreigende retoriek van Kat werden rouwende ouders van overleden kinderen in Bodegraven lastiggevallen en moesten gezagsdragers en een begraafplaats worden beveiligd.
Kat zelf bezwoer tijdens zijn rechtszaak dat hij zou stoppen met complotdenken, maar zoals zijn levensgeschiedenis leert was ook dat een leugen. Inmiddels blaast hij – ondanks zijn proeftijd – weer in caps Lock hoog van de toren op sociale media en in een Telegram-groep.
Sadopedo
Er is zoals altijd geen touw aan de teksten van Kat vast te knopen, maar de vaste elementen van het bestaan van een sadopedo-elite zijn weer helemaal terug. Volgens Kat strijdt hij al jaren heldhaftig voor zijn geliefde kinderen.
Ironisch genoeg dan weer niet voor zijn bloedeigen zoon, die groeide zonder hem op omdat zijn vader totaal niet naar hem omkeek en al vroeg naar het buitenland vluchtte om uit de klauwen te kunnen blijven van de politie en schuldeisers.
Toen zijn zoon ging werken bij de Europese Unie, gooide zijn vader hem online genadeloos voor de bus. Het naar de mond praten van zijn labiele volgelingen was voor Kat belangrijker dan zijn eigen vlees en bloed.
Omgekocht
Kat stelt ironisch gezien ook nu weer dat journalisten betaald worden door het OM of machthebbers. De werkelijkheid is echter dat het Kat is die maandelijks een toelage van 2500 euro kreeg van gefrustreerde vastgoedjongens om de rechtspraak en het OM in diskrediet te brengen.
Letterlijk een omgekochte publicist dus. Een loopjongen van rancuneuze lieden die het niet kunnen verkroppen dat ze ongelijk hebben gekregen in juridische procedures. Mensen die er wat geld tegenaan gooien, bepalen wat Micha Kat schrijft, zegt en doet.
Aangifte
Via zijn nagelnieuwe X-account stelt Kat nu dat hij (via een machtiging aan complotdenker Alice Bosman, omdat Kat weer eens is gevlucht naar het buitenland) aangifte heeft gedaan tegen mij wegens stalking en het medeplegen van kindermisbruik.
In een ‘logica’ die alleen in de kinderlijke en verstoorde hersenpan van Kat werkt, heb ik mij schuldig gemaakt aan kindermisbruik omdat ik kritisch schrijf over complotdenkers die – volgens Kat – strijden tegen kindermisbruik (het tegendeel is waar overigens).
Dat is alsof je zegt dat Kat schuldig is aan het medeplegen van moord omdat hij kritisch schrijft over de bestrijders van moord (rechters en officieren). Of dat Kat een pedoseksueel is omdat hij in de afgelopen veertig jaar nooit een strafzaak rond kindermisbruik heeft bijgewoond.
Waarom houdt hij al die daders stelselmatig de hand boven het hoofd?
De realiteit is dat ik sinds 2001 meer over (echte) daders van kindermisbruik schrijf dan Kat in vijftig jaar tijd van onderbroek wisselt.
Vals
Ik zal hier verder niet te lang bij stilstaan. Omdat dit verwijt zo onzinnig is dat hier onomstotelijk sprake is van een valse aangifte. Dat heb ik deze week dan ook neergelegd bij de politie. Het doen van een valse aangifte is een serieus misdrijf.
Dan de stalking. Ook alweer een bizar verwijt. Ook gebaseerd op evidente leugens. Volgens Kat benader ik hem namelijk persoonlijk. Dat is heel opmerkelijk, want ik heb al zeker acht jaar op geen enkele wijze contact met hem gehad. Ik heb hem niet gebeld, geen sms’jes gestuurd, niet opgezocht.
Helemaal niets.
Kinderporno
De gestoorde complotdenker meent bovendien dat ik hem lastigval door overal te zeggen dat hij zich schuldig maakt aan het verspreiden van kinderporno. Ik zou zelfs de politie hebben getipt en zijn webhost.
Ook dit is allemaal niet waar. Ik heb jaren geleden wel een verhaal geschreven dat er kinderporno is aangetroffen op zijn website, inclusief bewijsmateriaal; mails namelijk van de Amsterdamse politie en zijn webhost, waarin Kat werd gesommeerd de kinderporno te verwijderen.
De belastende mails plaatste Kat notabene zelf online.
Maar het wordt nog gekker.
Stalking
Want het is namelijk Micha Kat zelf die zich schuldig maakt aan stalking. Op zijn eigen site (die inmiddels offline is gehaald) stonden jaar na jaar meer dan honderd lasterlijke artikelen over mij en tientallen filmpjes en bewerkte foto’s. De obsessie met iemand die wel zijn geld weet te verdienen met journalistiek droop paginalang van zijn site.
In die filmpjes werd ik uitgescholden, bedreigd met gifriemen en werd mijn vriendin geshopt op de lichamen van anderen. Omdat Kat te beroerd is om te werken en dus een zee aan vrije tijd heeft, plukte hij mijn privé-foto’s van het internet en bewerkte hij die, zodat onder meer te zien is dat mijn olijke hoofd veranderde in een zombie.
Kwaadaardig
Kennelijk kan Kat er niet tegen als mensen kritisch over hem schrijven, want hij probeerde uit alle macht mij in een kwaad daglicht te zetten. Zo meldde hij bijvoorbeeld trots dat hij vreemdging met mijn partner (wat onmogelijk was, want hij was toen al met de staart tussen de benen gevlucht naar Noord-Ierland), zette mijn mailadres en mobiele telefoonnummer online en stelde meerdere keren dat het bloed van duizenden verkrachte kinderen aan mijn handen kleefde.
Hij schroomde ook niet om zijn gewillige klapvee tegen mij op te zetten, onder meer door te stellen dat ik met alle middelen gestopt moest worden.
Treiteren
Het verwijt van persoonlijk benaderen is ridicuul. Het was namelijk Kat die over een langere periode geregeld treiterende sms-berichten aan mij stuurde of mij belde. In meerdere berichten vroeg hij bijvoorbeeld of ik al in de helikopter zat, dit omdat Trump alle pedofielen van de wereld zou laten arresteren….
Ik heb zelf dan ook geen enkele behoefte aan een gesprek met deze gestoorde man.
Opruiing
Mijn uiteindelijke aangifte (twee stuks) wegens laster en smaad speelde een rol in zijn overlevering van Noord-Ierland naar Nederland, maar het Openbaar Ministerie koos ervoor om hem op basis van aangiftes van anderen te vervolgen voor het zwaardere strafbare feit opruiing, waardoor mijn aangifte niet letterlijk werd meegenomen in zijn veroordeling.
Een beslissing van het OM waar ik mij mopperend bij neer heb gelegd, wetende dat Kat opnieuw los zou gaan op mij. En dat was geen slag in de lucht.
Dit allemaal is ook geen ding uit het verleden.
Rob Scholte
Tot op de dag van vandaag valt Kat mij lastig, recentelijk via de website van het Rob Scholte Museum. Dat is een lang verhaal, maar kunstenaar Rob Scholte is na de gedwongen sluiting van zijn museum in Den Helder op het immer kromme complotpad terechtgekomen. Hij geeft op zijn site vrij baan aan bizarre complotten en dus ook aan de hersenspinsels van Kat.
Vorige maand nog verscheen een warrig verhaal over mij, waarbij opnieuw mijn privé-foto’s werden gebruikt.
Kansloos
De aangifte van Kat tegen mij is uiteraard volstrekt kansloos. Om een heleboel redenen, maar zeker ook omdat hij onlangs (beweerdelijk) in bericht aan de politie in alle ernst verzocht om de recherche onderzoek te laten doen naar mijn rol als ‘desinformatie-operative’ binnen de NATO. Dit omdat ik zou werken voor Defensie (wat grappig is, want dan gaat de politie niet over mij, maar de Kmar).
Luister vooral even mee naar de opname:
Ik denk dat de agenten na drie dagen nog niet uitgelachen zijn om zoveel zotheid.
De ironie wil overigens dat een van de agenten die Kat noemt als zijn contactpersoon waakt over het dossier ‘verwarde personen’. De juiste man op de juiste plek, zou ik zeggen.
Vuistdiep
Als straks zal blijken dat de politie helemaal niets met de aangifte gaat doen, is weer uit te tekenen hoe Kat zal reageren. De politie zit dan uiteraard weer vuistdiep in de corrupte sadopedo-elite-bende-des-mondiale-doods en ik ben immuun voor vervolging omdat ik er ook onderdeel van ben.
Voor de mensen die denken dat Kat daar allemaal zelf in gelooft: dat is niet zo. Kat is dan weliswaar ernstig gestoord, maar niet dom. Hij weet beter. Het is hem te doen om de aandacht en het applaus van wappies die hem blindelings geloven en te zijner tijd ook blindelings geld zullen doneren.
Precies zoals hij dat deed in het Bodegraven-complot, waar hij samen met complotdenker Wouter Raatgever maar liefst 110.000 euro toucheerde voor het verspreiden van evidente kolder.
Rancune
De doorzichtige en lachwekkende toneelstukjes van Micha Kat hebben – naast zijn kinderachtige en ziekelijke rancune – maar een enkel doel:
Anderen laten betalen omdat hij zelf te beroerd is om te werken.
Het past precies in het patroon van Kat: een man die nooit verantwoordelijkheid neemt, nooit zelf voor zijn geld zorgt en tot zijn grote woede en frustratie nooit serieus zal worden genomen door de mensen waar hij zo graag erkenning van wil hebben.
Waardeer dit artikel!!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
Als het niet om te janken was zou je lachen.
Sterkte
Wat een warhoofd. Had meneer z’n verhaaltje niet wat beter in kunnen studeren? Als je alle uh’s, eh’s, haperingen en versprekingen weglaat scheelt dat een stuk tijd.
En dan komt deze heer met een aantal daadwerkelijke gevallen van kindermisbruik, om zijn ideeën over satanistische pedonetwerken kracht bij te zetten. Tja, in de gevallen die meneer noemt zijn er bewijzen, zoals echte getuigen en echte slachtoffers die hun verhaal hebben gedaan. In de zaken die zich in zijn zieke fantasie afspelen zijn die bewijzen er niet. Alleen verwarde verhalen, die aantoonbaar niet waar zijn.
Prima artikel !
Prima artikel
Als het zo waar was van Chris Klomp wat hij gedaan zou hebben dan kon hij zijn werk als verslaggever wel vergeten. Hij schrijft goede stukken en waarheid.
Wat drama Queen, uiteraard gedoneerd
En dan is er op zijn computer kinderporno aangetroffen. Je moet wel durven om dan wie dan ook te beschuldigen van pedofilie en pedoseksualiteit. Smeerlap en hypocriet!
Te bizar voor woorden maar valse aangifte is toch strafbaar?
Volhouden Chris!
Mooi Chris, goed werk.
Goed stuk. Prima verwoord.
Elke keer als ik iets lees over deze rioolpendule, raak ik er meer en meer van overtuigd dat bij deze chronisch raaskallende behangselkwast de lege flessen lachgas onder zijn bed vandaan rollen.
Justitie zou gezien het doorlopend jaarabonnement recidive die deze persoon aan de dag legt, het nu welletjes moeten vinden en de maatschappelijke verontwaardiging die deze kwaadaardige persoon over zich afroept extreem zwaar mee moeten laten tellen in de strafmaat. Ik denk dat dit niet meer te negeren valt en bovendien noodzakelijk wordt.
Hou vol