De makelaars in angst van Ongehoord Nederland!

Nederland krijgt mogelijk een nieuwe omroep. U heeft het vast wel gehoord. Ongehoord Nederland! doet een gooi naar een bescheiden plekje in het van subsidies vergeven bestel. Om alle Nederlanders die nooit gehoord worden te kunnen dienen. De nieuwe omroep is echter vooral een speeltje van bekende makelaars in angst.

Het is altijd lastig om iets te kunnen zeggen over een nieuw initiatief, behalve als twee van de initiatiefnemers luisteren naar de namen Arnold Karskens en Joost Niemöller. Ik weet niet of u bekend bent met deze heren, en zal ze daarom straks even voorstellen.

Eerst maar eens twee veelzeggende incidenten van de afgelopen week. Na het nieuws over de mogelijke komst van de nieuwe omroep, plaatste ik een twitter-poll op mijn eigen persoonlijke account. Of we behoefte hebben aan Ongehoord Nederland! Verder niet. Een simpele vraag. Toen mijn twitterbubbel ineens helemaal niet zo links bleek en een meerderheid aangaf er wel heil in te zien, reageerde Ongehoord Nederland! als door een wesp gestoken. De ‘hater’ Chris Klomp werd immers ‘pijnlijk’ getroffen door de uitslag van zijn eigen enquête.

Toen NRC aan de slag ging met een verhaal over de nieuwe omroep, twitterde hetzelfde Ongehoord Nederland! dat de krant bezig was met een groot verhaal ‘over wie de nazi’s achter ON zijn’. Vandaag bleek NRC een keurig genuanceerd stuk af te hebben geleverd.

Overtrokken

Hoewel meerdere twitteraars met enige verbazing keken naar de overtrokken reacties van de nieuwbakken omroep, was ik niet verrast. Het zijn precies deze reacties die zo kenmerkend zijn voor de uitingen van Karskens en Niemöller van de afgelopen jaren. Rancuneus, levend voor het uitvergroten van tegenstellingen en vol op het frame. De stellingen worden nu al ingenomen, het is nog voor de eerste uitzending al wij tegen zij. Een bewezen effectieve tactiek.

Maar laat ik de beide initiatiefnemers eens voorstellen. Het meest in het oog springend is Joost Niemöller. Ooit een vast onderdeel van de MSM (Main Stream Media).  Zo werkte hij onder meer voor HP/DeTijd, de Groene Amsterdammer, VARA TV Magazine, Haarlems Dagblad en de Volkskrant. Een jaar of twaalf geleden verdween hij van het traditionele toneel en zocht hij zijn heil als columnist,onder meer op zijn eigen website De Nieuwe Realist.

Op dat punt aangekomen lijkt Niemöller nogal te radicaliseren. Zo kwam hij onder meer in opspraak omdat hij de veroordeelde antisemiet en holocaust-scepticus David Irving ‘een van de belangrijkste historici over WOII’ noemde. Daar bleef het niet bij. Niemöller roept te pas en te onpas dat intelligentie is verbonden aan ras en dat ‘de elite’ druk bezig is met de omvolking van de eigen bevolking. ‘De ondergang van Nederland is nabij’, zo riep hij jaren en jaren geleden eens.

Het mag geen verbazing wekken dat PVV-leider Geert Wilders een groot fan is van Joost.

Joost is de laatste jaren vooral actief op Twitter, waar hij in een oneindige stroom aan berichten op een provocerende en negatieve manier aandacht schenkt aan vluchtelingen, migranten, asielzoekers en minderheden in het algemeen. De berichten wijzen vooral naar incidenten waar Joost de onverbiddelijke causale hand in ziet van deze groepen. Voor Joost komt de ellende altijd maar van een enkele kant, hij toont zich blind voor het geweld van de groep waar hij zelf toe behoort.

Rancune

Sommige oud-collega’s herinneren zich Joost als een rancuneuze en gefrustreerde man, die het altijd beter wilde weten. ‘Het eigen gelijk voorop’, aldus een van hen. Ze denken dat Joost het ‘multiculturele drama’ aan heeft gepakt om aandacht te kunnen trekken.

In 2013 gaat Joost nog een stap verder. Hij verklaart het volgende. ,,Bij zwarten is er meer werkeloosheid, meer criminaliteit, minder gezinsstructuur. En er zijn nu wel gelijke rechten. Zijn zwarten dan toch anders van karakter en gaat dit dus verder dan de huidskleur?’ Een jaar later beweert Joost dat ‘criminelen crimineel zijn omdat ze een laag IQ hebben. En zwarten hebben gemiddeld een laag IQ. Ze hebben trouwens wel meer testosteron dan blanken en zeker meer dan Aziaten. Vandaar dat verkrachtingen onder zwarten ook vaker voorkomen’.

De opmerkelijke uitspraken van Joost (die Nederlands studeerde) leverden hem zelfs een fittie op met het toch bepaald niet als genuanceerd bekend staande GeenStijl. Het roze blog noemde Joost voortaan consequent ‘schedelmeter’. Tot de dag van vandaag draagt Niemöller openlijk racistische stellingen uit en vraagt hij zich af waarom Nederlandse media hem niet weten te vinden.

Joost kun je met gerust hart een complotdenker te noemen. Niet zelden oppert hij dat bijvoorbeeld de ramp met MH17 of het afbranden van de Notre Dame een ‘false flag’ kan zijn. Dat is taal van de meest verstokte complotdenkers, bedoeld om te suggereren dat de almachtige overheid zelf rampen en verderf construeert om het zicht aan eigen corruptie te onttrekken.

Volgens Joost is er iets mis met de traditionele media. Hij deinst er echter niet voor terug om dit met leugens van munitie te voorzien. Toen in maart 1986 in Leerdam leeghoofdige relschoppers de aanval openden op een vergadering van politicus Janmaat (waarbij meerdere gewonden vielen) verweet Joost de media het te zien als een klein relletje. ‘Een dingetje van niets als je het Journaal mocht geloven’. In werkelijkheid opende het Journaal met de aanslag in een vier minuten durend item en eindigde het onderwerp met de burgemeester van Leerdam die sprak over ‘methoden die doen denken aan fascisme’.

Karskens

Dan Arnold Karskens. Voorheen een graag geziene gast aan de tafels van talkshows in Nederland, zeg maar de Peter R. de Vries van het verleden. Inmiddels een man die in de serieuze journalistiek geen werk meer heeft kunnen vinden. De oud-oorlogscorrespondent is uitgesproken en bijt fel van zich af als hij meent dat de wereld het weer eens bij het verkeerde eind heeft. Zo schreef hij onlangs een column over geweld tegen journalisten, waarin hij suggereerde dat journalisten eerst maar eens naar zichzelf moesten kijken. Hij begreep het geweld best, want journalisten zijn immers ‘vooringenomen’ en ‘betweterig’. Het zou grappig zijn, als die woorden niet zo enorm typerend zijn voor het werk van Karskens zelf.

Arnold Karskens is vooral bekend van zijn ‘telefoontje uit Duitsland’. In juni 2016 werd Europa opgeschrikt door een terreur-actie in Duitsland. Een gewapende man zou een bioscoop binnen zijn gedrongen om dood en verderf te zaaien. Arnold Karskens liet op Twitter al vrij snel weten dat er twintig doden en gewonden waren gevallen. Hij schreef er bij dat ‘de gekte zich over Europa verspreidt’.  Als bron noemde Karskens ‘een telefoontje uit Duitsland’. Later bleek dat er maar één dode was gevallen, de dader zelf, die door de politie uit was geschakeld. Het ging om een 19-jarige in Duitsland geboren jongeman. Over vooringenomen gesproken.

Een half jaar eerder kreeg Karskens van NRC Handelsblad uitgebreid de gelegenheid om te voorspellen dat er in mei 2016 een Europese Lente uit zou breken door de negatieve gevolgen van immigratie. Die zo vurig gewenste Lente bleef uit.

Onzin verspreiden

Natuurlijk kan en mag een ieder fouten maken. Maar dit is geen fout. Dit is bewust onzin verspreiden. Met als hoger doel de mensen ‘wakker te maken’ voor de enorme ellende die over Europa heen zal komen als mensen niet luisteren naar alarmist Arnold Karskens.

AD-columnist Özcan Akyol schreef ooit rake woorden over Karskens. ‘Eenmaal in zijn rol, met een camera of een microfoon in de buurt, verandert hij in een makelaar van angst, iemand die een verdienmodel heeft bedacht voor alle terechte zorgen die er in de samenleving heersen’

Te koop

Beide heren hebben ook wat gemeen en dat is een opmerkelijk verhaal. In 2016 lanceerde Karskens het boek ‘Journalist te koop, hoe corrupt zijn onze media?’. Hoewel het boek meer vragen bevatte dan antwoorden, stond er wel een interessant vraaggesprek in met – jawel – Joost Niemöller. Op de vraag van Karskens of Joost te koop was, kwam het volgende antwoord:  „Natuurlijk ben ik te koop. Ik heb ook reclamedingen gedaan. Godzijdank niet onder mijn eigen naam. Dus als iemand mij vraagt: ‘Zou je daar of daar over willen schrijven, ongeveer in jouw lijn maar toch niet helemaal’, dan sta ik ervoor open. Ik ben te koop. Ja. Eventueel. Soms. Maar de prijs ligt wel hoog.”

Dat is toch bijzonder. De koene strijder Karskens die de onafhankelijkheid van de publieke omroep wel eens eventjes aan de kaak zal stellen, neemt een ‘journalist’ in dienst die er zelf geen enkel probleem mee heeft om zijn boodschap aan te prijzen als de prijs maar hoog genoeg is…

Raadsel

Ongehoord Nederland! is opgericht als tegengif tegen de ‘eenzijdige en gekleurde’ berichtgeving van de Nederlandse media. Hoe een dergelijke omroep dat wil doen met mensen die al jaren bekend staan als eenzijdig, gekleurd en met een meer dan ongezonde fantasie is mij een raadsel.

Hoe de onvoorwaardelijke steun uit de populistische hoek van de PVV en FvD hiermee te rijmen valt, is al helemaal onbegrijpelijk. De onderwerpen die de omroep wil agenderen, beloven ook al niet veel goeds. Onder meer Zwarte Piet, migratie, klimaatverandering en de Nederlandse cultuur (‘die tot voor kort vanzelfsprekend was’).

Ongehoord Nederland! is een speeltje van mensen die geradicaliseerd zijn. De stem die zij zullen laten horen is de stem van de rancune, het eigen gelijk en de sentimenten die bij een deel van de samenleving leven. Als de omroep er in slaagt uitzendtijd te bemachtigen, zal het Jukebox-TV worden. U vraagt en wij draaien.

Behoefte

Is daar behoefte aan? Ik denk het wel. Partijen als PVV en FvD hebben laten zien dat een deel van de boze natie niet heel erg begaan is met feiten en het liefst het eigen gelijk wil horen. Als je je zorgen maakt over de kosten van klimaatverandering, dan is het beter om het probleem helemaal maar te negeren. Als maatregelen tegen stikstof te duur zijn, dan kun je het beter terzijde schuiven. Of als het zo uitkomt de immigranten er de schuld van geven. Als jongeren zich te buiten gaan aan kopschoppen, dan moeten de daders wel allochtonen zijn, want ‘onze eigen jongens’ doen dat niet.

Dat is niet het vertellen van de ongemakkelijke waarheid, dat is je niet willen verdiepen in problemen die veel complexer zijn dan je onderbuik toe wenst te geven.

Hoewel Ongehoord Nederland! mij graag als hater weg wenst te zetten, is dat geenszins het geval. Ik kijk zelf uit naar de eerste uitzendingen van de omroep.

Er is na het wegvallen van Robert Jensen al zo weinig licht amusement op de treurbuis.

Waardeer dit artikel!!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt me ook met een vast per bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.

Mijn gekozen donatie € -
Delen