Digitaal voorspel

Bij seksueel misbruik heeft iedereen wel een beeld. En het is geen prettig plaatje. Maar kun je eigenlijk ook veroordeeld worden zonder een vinger naar een slachtoffer uit te hebben gestoken? Alleen al door het versturen van een sms?

‘Sinds 1 januari 2010 kunnen kinderlokkers die online contact hebben met kinderen vervolgd worden. Het maakt voor de strafbaarheid niet uit of het contact tussen de dader en het kind op internet ook leidt tot fysiek contact of seksuele handelingen door het kind, bijvoorbeeld voor een webcam. Zodra de dader voorstelt om een kind te ontmoeten en daar ook voorbereidingen voor treft, kan Justitie hem vervolgen. Groomers riskeren een vrijheidsstraf van 2 jaar’.

Aldus een ronkende tekst op de site van de rijksoverheid. Wel een beetje kort door de bocht. De tekst vergeet de woorden ‘of met gebruikmaking van een communicatiedienst’.

Peter (22) is zo’n ‘kinderlokker’. Laag IQ. Meeloper.

Aardige jongen. Volgens zijn moeder.

Hij heeft contact met Chantal. Veertien jaar jong. Een meisje met bagage. Ze heeft vaker seks. Ook met een andere oudere man. Maar dat doet er hier even niet toe.

Peter zegt dat Chantal dol is op hem. En dus wil hij best wel met haar chillen.

Ik mag toch chillen? Ja, toch? Chillen is niet verboden, toch? Nou, dan. Ik heb mijn ding er heus niet ingedrukt ofzo. Zij wil mij. Maar ik kan meisjes genoeg krijgen. Ga ik toch geen gevaar lopen de gevangenis in te gaan?

Maar Peter maakt een dure fout. Hij stuurt Chantal een sms. Een kort berichtje waarin hij duidelijk maakt dat hij een rustig plekje voor Chantal in gedachten heeft.

‘Waar we elkaar kunnen verwennen’.

En een tweede: ‘Dushi, ik w8 waar ik de vorige keer die wiet rookte xx.’

Digitaal voorspel.

Peter weet het op dat moment niet. Maar hij heeft de wet overtreden. En flink ook. Hij regelt een ontmoeting. Met het oogmerk ontuchtige handelingen te verrichten.

Grooming.

Volgens justitie heeft Peter meer gedaan dan het sturen van het sms. Hij heeft eerder ook al seks gehad met het meisje. En na het sms’je nog een keer. Zij deed mee. Maar dat doet er even niet toe.

Het maakt Peter schuldig. Seks hebben met een kind. Dat mag niet. Helder.

Maar wat zou er gebeuren als Peter nooit een vinger uit had gestoken naar het meisje? Als hij alleen maar stoer wilde zijn? Graag stoeit met de seksueel beladen sfeer van moderne videoclips?

Het kan best zijn dat het Openbaar Ministerie hem in dat geval niet voor de rechter had gebracht. Zedenzaken hebben er een handje van vrij snel na de aangifte te verdwijnen. Maar dat is een ander verhaal.

Maar in theorie kan het wel. Een uitnodiging is genoeg. De officier moet alleen hard kunnen maken dat Peter uiteindelijk de intentie had om ontuchtige handelingen te plegen.

Tsja. Intenties. Iets wat je in je hoofd hebt, maar wat je niet doet.

Jonge mensen. Stoerdoenerij. Hormonen.

Ik weet het niet.

Het verschil tussen een jongen van 22 en een meisje van 14 kan groot zijn.

Maar ook akelig klein.

En een sms’je is zo verzonden.

Delen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *