UPDATE
Familieleden van daders zijn geen slachtoffer van het gepleegde misdrijf. Tegen hen is geen misdrijf gepleegd.
Aldus Slachtofferhulp Nederland in een korte verklaring op de eigen website. Een verklaring om aan te geven (te rechtvaardigen?) dat je van Slachtofferhulp Nederland alleen hulp kan verwachten als je aan de ‘goede kant’ zit. Aan de kant van de echte slachtoffers.
Merkwaardig.
Ik zie ze namelijk wel eens zitten. De familie van.
Moeders en vaders. Broers. Zusters.
Stilletjes achter de gebogen rug van de verdachte. Zij hebben ooit van de politie gehoord dat hij iets vreselijks heeft gedaan.
Maar ja. Dan ben je geen slachtoffer natuurlijk.
Een moeder die een rechter smeekt om haar zoon alstublieft op te sluiten. Omdat ze na al die jaren de ellende niet meer trekt.
Geen slachtoffer.
Een broer die geestelijk uitgeput is door de constante zorg over zijn ontspoorde bloedverwant.
Geen slachtoffer.
De vrouwen van mannen die hun handen niet van kinderen af konden houden.
Geen slachtoffer.
Kinderen die ineens geen pappa meer hebben. Of toch wel. Die paar keer dat ze hem op mogen zoeken in de gevangenis.
‘Ik wil ook in de gevangenis wonen. Want daar woont pappa’
Geen slachtoffers.
Natuurlijk. Slachtofferhulp Nederland ‘erkent de problemen van de familie van daders’. En dus verwijzen ze ruiterlijk door naar andere hulpverlenende instanties.
Hoe nobel.
Misschien kan Slachtofferhulp Nederland iets leren van een officier van justitie die zijn verhalen vaak begint met de zinsnede:
‘Ik sta hier niet alleen voor de maatschappij, maar ook voor de verdachte’
Omdat het Openbaar Ministerie daders niet alleen straft. Maar ook zorgt voor behandeling. Begeleiding. Toezicht.
Slachtoffers zijn mensen die iets moeten doorstaan waar ze niet om gevraagd hebben.
Aan welke kant je ook staat.
UPDATE
Het persbericht van Slachtofferhulp Nederland is op dinsdag 6 september aangepast. Volgens Slachtofferhulp is de tekst ‘aangevuld zodat deze de visie van Slachtofferhulp nu volledig weergeeft’
De eerder door de organisatie geponeerde stelling: Familieleden van daders zijn geen slachtoffer van het gepleegde misdrijf. bleek wellicht toch wat te kort door de bocht.
Nu staat er:
Familieleden van daders zijn volgens het strafrecht geen slachtoffer van het gepleegde misdrijf. Tegen hen is namelijk volgens de wet geen misdrijf gepleegd. Uiteraard zijn zij wel slachtoffer van het feit dat hun naaste een misdrijf heeft gepleegd. Wij erkennen zeker dat deze familieleden hulp nodig hebben en dat deze hulp nu tekort schiet echter deze hulp kan niet door Slachtofferhulp Nederland gegeven worden.
Een link geplaatst, met een stukje van je tekst op Broken Tulip.
(forum: uit het nieuws)
Waarom?
Wel, omdat er zo verdomde weinig aan toe te voegen viel.
En juist dat zegt heel veel over je artikel.
Ik ben het met je eens dat de eerste reactie van Slachtofferhulp nogal kort door de bocht was, maar zelfs daarin wordt niet gesteld dat familieleden van de dader geen slachtoffers zouden zijn, maar geen slachtoffer van het gepleegde misdrijf. Dus jouw aanhalingen zijn onvolledig, en daarmee onzorgvuldig.
Of Slachtofferhulp haar werkterrein wellicht zou moeten uitbreiden tot de familie van daders zou op zich een gerechtvaardigde vraag kunnen zijn, maar die heb je niet gesteld.
Pingback: Moeder van Sander V: Dit is een horrorfilm [audioverslag] | Roel Smits Fotografie
Vooropgesteld dat de aanvankelijke formulering van Slachtofferhulp Nederland beter had gekund en gemoeten, had Chris door zijn rijke ervaringen toch wat beter moeten weten. Verdachten en ook hun directe aanverwanten horen qua hulpverlening niet bij Slachtofferhulp Nederland thuis. Waar familie van verdachten geslachtofferd worden, zijn er vaak aan de andere zijde ook een of meer slachtoffers. Beide partijen hulp bieden door een en dezelfde organisatie, dat is absoluut ongewenst. Wat anders ligt het bij verkeersongevallen met bv. dodelijke afloop. Als dat bijvoorbeeld een gevolg is van een verkeersfout en niet meer dan dat, dan zouden beide partijen wel door Slachtofferhulp Nederland geholpen kunnen worden, maar daar ligt dan ook wel een uiterste grens. Niet onvermeld mag blijven dat Slachtofferhulp Nederland in sterk toenemende mate daders en slachtoffers op enig moment met elkaar in gesprek brengt en dat dit vaak een positief element is in de verwerking zowel voor daders en hun famalie, alsook voor slachtoffers.
@ulfert: het Openbaar Ministerie heeft er anders geen moeite mee, Ulfert. Rechters ook niet. Advocaten. Etc…
chris@: ik weet wel beter. Het OM heeft er erg veel moeite mee als SHN beide partijen zou ondersteunen. Los daarvan is het hoogst ongewenst en dat hoeft toch geen verdere uitleg Chris! De reclassering ondersteunt de slachtoffers toch ook niet? Ik zie het al voor me in de behandeling van een strafzaak in de rechtzaal. Mw. A van SHN is slachtoffer B behulpzaam en verdachte C wordt geholpen door mw D van SHN. Nee, dat moesten we maar niet doen!
@ulfert: ik bedoel het meer in het algemeen. Het OM wil een verdachte afstraffen, maar het is dezelfde officier die hem of haar zal helpen met een behandeling cq begeleiding. Dat gaat ook op voor rechters. Advocaten staan steeds vaker slachtoffers bij mbt schadevergoedingen. Same idea
Inderdaad, laten we niet vergeten dat de OvJ (het OM) het plekje òp het podium in de rechtzaal enkel en alleen te danken heeft aan het feit dat ze naast het verdedigen van maatschappij en slachtoffer (s) óók verantwoordelijk zijn voor het welzijn van verdachte (en familie).
De advocaat v/d verdachte neemt soms ook zijn/haar verantwoordelijkheden t.o.v. de gelaedeerden maar mag beslist niet op het podium naast de rechters.
Kortgezegd heeft de OvJ de plicht om hulpverlening aan slachtoffers en maatschappij te laten functioneren.