Dit verhaal past hier niet. Omdat het niet om boeven gaat. Of politiek. Of een meninkje van een rechtbankverslaggever. En toch ga ik het vertellen.
Dit verhaal gaat over twee mensen. U kent ze waarschijnlijk niet. Ze gaan relatief anoniem door het leven. Doen wat ze moeten doen. Zomaar twee gezichten in de massa.
Eigenlijk passen ze allebei niet in onze maatschappij. Ze leven in de kantlijn van wat wij ooit hebben bedacht. Hoe je moet leven en wat je moet doen.
Ze wonen in ietwat donkere huizen en vechten elk op hun eigen manier tegen demonen.
Monsters die wij niet kunnen zien. Niet kunnen horen.
Maar ze zijn er wel. In alle hevigheid. Soms is de werkelijkheid van een enkeling enger dan wij allemaal tegelijk kunnen bedenken.
En daar sta je dan. Op eigen benen. Volwassen. Het is aan u. Maak er maar wat van. Succes is een keuze. En wie ‘faalt’, zal wel niet genoeg zijn best doen. Wij zijn er niet voor u. De geluksmachine is uit. Eigen verantwoordelijkheid.
Ga er maar aan staan. Dagelijks wakker worden in je eigen hoofd. Een hoofd dat steeds iets anders wil. Of helemaal niets. Een hoofd waar beelden uitkomen die je helemaal niet wil zien. Maar daar nooit toestemming voor vraagt.
Doe het maar eens. De angst. De geluiden. Die overvloed aan signalen. De constante prikkeling.
De maatschappij maakt een hoop lawaai zo tussen negen en vijf.
Maar ze staan en ze blijven staan. Zo goed als mogelijk. Tegen de stroom in. Tegen het onbegrip.
Het negeren.
Want mensen die moeilijk zijn, zijn nooit lang leuk. Het kost ons veel te veel energie. Ga ergens anders moeilijk lopen doen. Het leven is leuk. Begin maar eens met het ophangen van die slingers, dan zien we daarna wel verder.
Ik heb diep respect voor deze twee mensen. Vrienden van een buitencategorie. Mensen met een stempel. Een diagnose.
Ja. Ze zijn gecompliceerd. Gestoord. Verward. Soms onhandelbaar. Ongeconcentreerd. Prikkelbaar. Snel geraakt.
En dat mag niet van ons. Dat vinden wij vreemd.
En dus trekken ze zich terug. In huizen waar het altijd net iets te donker is. Zodat veel te weinig mensen zien hoe ze echt zijn.
Bijzonder. Intelligent. Grappig. Zorgzaam. Oprecht. Loyaal. Inspirerend. Anders.
Van die dingen die niet altijd passen tussen negen en vijf.