In de rechtbank in Groningen werkt sinds kort een ‘nieuwe’ officier van justitie. Eerder werkte ze in Den Haag.
Ze is in haar strafmaat nogal streng.
Op een maandagochtend komt de 22-jarige Peter de rechtszaal binnen.
Peter staat op de nominatie om flink af te glijden. Verkeerde vrienden, verkeerde keuzes, soms zes liter drank op een doordeweekse dag. Vader alcoholist.
Typisch zo’n jongen die het even niet meer weet en steeds de verkeerde keuzes lijkt te maken.
Het is een wonder dat hij een vaste baan heeft.
Als Peter drinkt, drinkt hij veel. En als hij veel drinkt, doet hij domme dingen. Vernielingen. Brandjes.
Zomaar een aansteker tegen een pinautomaat houden, bijvoorbeeld. Baldadigheid.
Op 22 oktober is Peter weer eens goed zat als hij door de straten van Stadskanaal dwaalt. In zijn benevelde brein ontstaat het idee om een plant te stelen uit een tuin.
Om dat onzalige plan te laten slagen, loopt Peter de oprit van een willekeurige woning op. En zoals dat gaat bij dronken mensen, verdwijnt ergens tijdens die wandeling de plantendiefstal even naar de achtergrond. Een sigaretje roken onder de carport is eigenlijk ook wel een strak plan.
Uit baldadigheid drukt hij daar opnieuw zijn aansteker ergens tegen aan. Dit keer is het een plastic disselhoes van een caravan. Hij slaat met zijn blote hand het beginnende brandje uit en loopt verder. Niets aan de hand.
Denkt hij.
Dom. Vervelend gedrag. Puberaal. Onverantwoord.
De caravan en de carport waar de mobiele vakantiewoning onder staat, fikken helemaal af. Van de foto’s van de schade kan niemand blij worden.
Ineens is een puberale actie een misdrijf geworden. Art 157 WvS. Maximale celstraf 15 jaar.
Ik zie in de dader een jongen die het even niet meer weet en domme dingen doet als hij dronken is. Die vervelend is, maar nooit de bedoeling heeft om zoveel schade te veroorzaken. Een jongen die de pech aan zijn kont heeft hangen. Bij ieder ander zou de disselhoes smeulen en vanzelf doven. Bij Peter fikt zowat de hele buurt af.
De officier uit Den Haag lijkt iets anders te zien. Zij heeft slechts oog voor de gevolgen van de brand. Voor het gevaar dat er nu eenmaal was voor de mensen die naast de carport in hun woning sliepen.
En zij ziet de recidive in het gedrag van de jongen. Het begon toch al met die pinautomaat? Woonden daar ook niet mensen boven?
En dus eist de officier een gevangenisstraf van vijftien maanden, waarvan vijf maanden voorwaardelijk.
Dat is netto tien maanden cel voor een jongen die het even niet meer weet. Die verkeerde keuzes maakt. Verkeerde vrienden. Die eigenlijk een duwtje in de rug nodig heeft. Een keertje wind mee.
Volgens mij is helemaal niemand gebaat bij deze strafeis.
Welke werkgever staat een verlof van tien maanden toe?
En belangrijker:
In de gevangenis stikt het van de verkeerde vrienden.