Mag je nu wel of niet je eigen kind slaan?
Ja en Nee.
Op 23 februari 2008 zet vader Peter uit Bedum zijn twee zoontjes in de badkamer. De 4-jarige Mark gaat in bad. De 7-jarige Tijmen onder de douche.
Als Peter beneden nog even wat op gaat ruimen, doen de jongens wat jongens van die leeftijd doen.
Keet trappen. Waterballet.
Peter loopt naar boven, waarschuwt de 4-jarige Mark een paar keer en haalt dan uit.
Het levert hem de volgende dagvaarding op:
hij op of omstreeks 23 februari 2008, in de gemeente Bedum, opzettelijk mishandelend zijn kind, althans een persoon, te weten Mark XXXXXXX, tegen de rug en/of billen, althans tegen het lichaam, heeft geslagen en/of gestompt, waardoor deze letsel heeft bekomen en/of pijn heeft ondervonden;
Volgens de vader was hier geen sprake van een mishandeling. Slechts het uitoefenen van het ouderlijk gezag. Met een enkele corrigerende klap.
Maar wel een waar Mark een blauwe plek van krijgt.
Is hier nu sprake van een mishandeling?
Deze vraag lijkt makkelijker dan hij in wezen is. In eerste instantie zou je namelijk denken dat elke klap een mishandeling is.
Maar dat is niet zo.
Uit de jurisprudentie blijkt dat een zekere ’tuchtige’ straf niet per definitie strafbaar is. Soms is een corrigerende tik ook juridisch acceptabel en staat het strafrecht buitenspel.
Maar dat soms is wel afhankelijk van een aantal factoren. Zoals leeftijd en omstandigheden. Een strontvervelende 14-jarige, provocerende en treiterende puber een draai om de oren geven is iets anders dan een 4-jarige zorgeloos spelende peuter op de rug slaan.
En dat is exact wat vader Peter vandaag kreeg te horen bij de rechter.
Een kind van 4 dat zorgeloos speelt in zijn eigen huis, bij zijn eigen vertrouwde vader. Spelend met water.
Zo’n kind vraagt niet om een klap tegen zijn rug.
En dus werd vader Peter vandaag veroordeeld. Art. 300 mishandeling.
Een voorwaardelijke werkstraf van 40 uur en een verplichte agressie-cursus.
En een strafblad met daarop een misdrijf.