Als de rechter aan hem vraagt of hij het zou toestaan dat een van zijn kinderen (‘stel dat u die heeft’) later dolverliefd wordt op een Indonesisch meisje, wordt hij fel. Het antwoord is duidelijk: absoluut niet. Ik ga niet akkoord! Waarom niet? Omdat de vermenging van rassen misdadig is en zal leiden tot degeneratie van alle rassen.
Pieter van der M. (37) is vandaag helemaal vanuit Kootwijkerbroek naar Amsterdam gekomen. Samen met zijn vader. Hij wacht even voor negen uur in de ochtend in de rechtbank van de hoofdstad gelaten op de dingen die gaan komen.
Pieter lijkt een beetje op een Amish, een lid van de rigide protestantse geloofsgemeenschap in de Verenigde Staten. Hij draagt een eenvoudige spijkerbroek, werkschoenen en slobbertrui en zijn vlassige haren en baard hebben vermoedelijk zelden een professionele kapper gezien. De kam die hij vanmorgen door zijn haren haalde, staat nog steeds als een verzameling strepen op zijn hoofd. Zijn vader is bijna zijn spiegelbeeld, maar dan ouder.
Pieter doet niet zomaar een dagje rechtbank. Hij moet zich verantwoorden voor een website die hij een tijdje in de lucht heeft gehouden. De naam van zijn site zegt genoeg: stoprassenvermenging.nl. Volgens Pieter is het vermengen van rassen buitengewoon ernstig. Vrouwen die met andere rassen daten zijn ‘sletten’ die later gebochelde en gemankeerde bastaardkinderen krijgen. ‘Wellustige woestelingen’ die met een beetje geluk nog louter ingezet kunnen worden om op het land arbeid te verrichten.
Labrador
Aan het begin van de rechtszaak vraagt de rechter hoe Pieter eigenlijk aan zijn theorieën is gekomen. En dan barst hij los. Er is geen twijfel of schaamte te bekennen in zijn stem of houding. ,,Het begon eigenlijk met onze Labrador. We wilden een nestje en waren op zoek naar een reu. Maar de fokker vroeg om een stamboom. Hij streeft er naar om het Labradorras zuiver te houden. Dat zette mij aan het denken. Daarvoor kweekte ik bijen. In de boeken stond dat je tegenvallende resultaten zou krijgen als je soorten zou kruisen. Daar werden ze bijvoorbeeld steeklustig van.’’
De speurtocht van Pieter in de natuur bracht hem verder en verder. Een bevriende duivenmelker uit Urk wist hem te vertellen dat je duivenrassen nooit moest mengen. Dan werd het allemaal maar onzuiver en daar kwam niets goeds van. Kweken van bomen? Zelfde verhaal.
Aan het einde van het verhaal van Pieter merkt de rechter op dat er ergens toch een moment moet zijn gekomen dat Pieter zijn gedachten over het dierenrijk naar mensen vertaalde. Pieter: ‘Ja, natuurlijk. De mens is ook natuur.’’
Als de rechtszaak vordert, blijkt dat Pieter een meer dan gemiddelde belangstelling heeft voor extreemrechtse netwerken en websites. Uit zijn interesses en gepubliceerde teksten valt duidelijk naar voren te halen dat hij bang is dat het blanke ras vermengd zal worden met andere ‘inferieure’ rassen. Maar hij lijkt zich in te houden. Zegt tegen de rechter dat hij zeker weet dat het ene ras sterker is dan het andere, maar dat hij nergens heeft geschreven welk ras dat dan is. ‘Ik zie de verschillen. Zo is bewezen dat sommige rassen een lager IQ hebben. Dat is gewoon zo.”
Hij wil nog wel kwijt dat er een groot plan achter de vermenging van rassen zit en dat de ‘verkeerde joden’ schuldig zijn aan dit complot. Het zijn de verkeerde joden die hun eigen ras zuiver houden en andere rassen proberen samen te smelten. Maakt hem dat antisemitisch? Integendeel! Hij is een afstammeling van Sem. En dus een Semiet. Hoe kan hij dan antisemitisch zijn?
Race-mixing slut
Als de rechter wat dieper in het dossier duikt en naar voren haalt dat Pieter de tekst ‘Don’t be a race-mixing slut’ op zijn site had gezet, ziet Pieter daar het kwade niet van in. ,,Ja, wees trots op jezelf. Op je ras. Op wie je bent!’’ Als de rechter hem vraagt hoe hij denkt dat zijn teksten overkomen bij ‘gelukkige, gemengde gezinnen’, weerspreekt Pieter dat meteen. ,,Het is de vraag of ze echt gelukkig zijn. Uit onderzoeken is het tegendeel gebleken. De agente die mij verhoorde vertelde ook dat ze een vermengde is. Ik heb gezegd dat zij daar nu niets meer aan kan doen. Dat haar ouders die keuze hebben gemaakt.’’
Wat de rechters al de hele tijd niet lukt, lukt de officier van justitie na enkele uren wel. Hij krijgt Pieter uit zijn rol door hem een tekst voor te houden die op de site van Pieter stond. Over onreine mensen die op de wereld zijn en over het feit dat bastaardkinderen niet gewenst zijn. Officier van Justitie: ‘Je moet het maar durven om deze man te citeren. Adolf Hitler.’ Als Pieter het laatste woord krijgt, blijken die woorden nog na te dreunen. Hij is boos. Emotioneel. Noemt het ongelooflijk laag dat hij nu wordt vergeleken met Adolf Hitler. En zegt zich gediscrimineerd te voelen.
Voor het aanzetten tot discriminatie eiste de officier uiteindelijk een werkstraf van 140 uur. Omdat vrijheid van meningsuiting een grens kent.
Als de rechtszaak voorbij is , zie ik Pieter samen met zijn vader naar de uitgang van de rechtbank lopen. En ik vraag mij af hoe hij Amsterdam ervaart. Die stad vol met gemengde koppels en hun spelende kinderen. Die stad waar zoveel culturen en rassen samenkomen en samenleven.
Het moet waarlijk een gruwel zijn voor hem.
Waardeer dit artikel!!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Met een grotere bijdrage steun je me nog veel meer. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.