Het klinkt apart, maar seksueel misbruik van een dier was tot 2010 niet strafbaar in Nederland. Inmiddels is er een wet die dit wel strafbaar stelt (CDA en VVD stemden tegen), ook als pijn en letsel geen onderdeel is van het misbruik. Dit is een verhaal over de verkrachting van pony Olga.
Het is 1 januari 2018 als een medewerkster van een manege in Amsterdam het licht in de stallen aanknipt. Het eerste dat ze ziet is een gewonde pony, genaamd Olga. Dan valt haar oog op een 52-jarige man die zijn broek omhoog hijst en een paar keer ‘sorry’ stamelt.
Pony Olga blijkt met een touw vastgebonden te zijn, een wond in haar hals is daar het bewijs van. Het dier blijkt slachtoffer te zijn geworden van een man die zijn lusten niet kon bedwingen en ergens midden in de nacht besloot om minutenlang ‘seks’ te hebben met een pony.
Als de man wordt opgepakt volgt eigenlijk meteen een bekentenis. Hij schaamt zich naar eigen zeggen diep en vertelt in tranen onder meer het volgende aan de politie:
‘Ik stond achter dat paard, maar hij wilde niet wakker worden’
Een op het eerste oog wat vreemde zin, maar uiteindelijk zal blijken dat de man met ‘hij’ zijn penis bedoelde. Zijn geslacht wilde niet stijf worden. Uit het verhoor bij de politie doemt de volgende conversatie op:
Verbalisant: hoe lang heeft uw piemel in de vagina van het paard gezeten?
Verdachte: ‘Vijf of tien minuten. Hij werd niet wakker’
Verbalisant: ‘Bent u gestopt toen het licht aanging?’
Verdachte: ‘Ja’
Paardenhaar
Uit onderzoek blijkt later dat de verdachte zelf een soort van bewijs meedraagt van de ‘seks’ met pony Olga. Op zijn piemel wordt een haar van een paard aangetroffen. Althans, dat is wat wordt aangenomen. Meer onderzoek naar de betrokken haar wordt niet gedaan.
Uit het onderzoek blijkt wel dat pony Olga een wond in haar hals heeft en dat een veearts heeft geconstateerd dat er een zwelling zit in haar schede. Letsel ‘dat daar niet hoort’. Dezelfde veearts die een andere pony van de manege ook nog inwendig heeft onderzocht om te kijken of daar ook iets voorgevallen kan zijn. Dat was niet het geval.
In het dossier is verder te lezen dat de verdachte had gedronken en een ‘tablet’ had geslikt.
Rechtszaak
Op 22 oktober 2020 moet de verdachte dierenmisbruiker zich melden bij de rechtbank in Amsterdam. Althans, dat is de bedoeling.
Hoewel zijn advocaat ruim voor aanvang van de zitting aanwezig is, schittert de verdachte zelf door zijn afwezigheid. Hij schaamt zich diep en peinst er niet over om in het openbaar zijn verhaal te doen. Zoals zijn advocaat met gevoel voor wellicht enigszins ongepaste humor aan de rechtbank duidelijk maakt:
‘Hij is met geen tien paarden naar de zitting te krijgen’
Een rechtszaak zonder verdachte is lastig, omdat er niet direct antwoorden komen op een boel vragen die een zinnig mens toch zou willen stellen op basis van het strafdossier. Helemaal omdat de verdachte niet mee wilde werken aan rapportage van de Reclassering. Nu blijft boven de markt hangen waarom de man deed wat hem wordt verweten.
Hoe komt iemand ertoe om in het holst van de nacht een manege binnen te stappen om een pony te grazen te nemen? Een man ook nog eens met een sepot (besluit om niet te vervolgen) voor seksueel misbruik van kinderen? Een vader van negen kinderen?
Dagvaarding
Als de officier van justitie gaat staan voor haar betoog, vertelt ze dat er is gekozen voor een dagvaarding, omdat de verdachte niet meewerkt aan gesprekken met de Reclassering. Wat ze bedoelt is dat er geen zicht is op motief en op een behandeling. Ze heeft dus geen andere keus dan het voor te leggen aan de rechter.
Volgens de officier is er in ieder geval sprake van een naar feit. ‘Het gaat om een weerloos dier dat vast wordt gebonden om aan de persoonlijke lusten van meneer te voldoen. Het moet ook schokkend zijn geweest voor de medewerkers van de manage’.
De richtlijnen voor een straf zijn onder meer afhankelijk van pijn en letsel, zo legt de aanklager uit. De zaak is echter al oud en dus eist ze een voorwaardelijke celstraf van zes maanden en een boete van 500 euro.
Volgens de advocaat van de man is er geen bewijs voor penetratie. De verdachte spreekt niet goed Nederlands en bij het eerste verhoor door de politie was geen tolk aanwezig. ‘Hij wilde met niemand spreken, wilde weg en hij spreekt gebrekkig Nederlands. Weinig is onmogelijk in het leven, maar een slappe penis in de vagina brengen lijkt onmogelijk. Hij dacht zelf dat dit lag aan de drank en aan de pil’
Bovendien is het volgens de verdediging zo dat de veearts weliswaar een kleine ontsteking vaststelde in de vagina van Olga, maar dit niet sluitend gekoppeld kon worden aan een verkrachting.
Hengst
De raadsman blijkt wederom fan te zijn van beeldend taalgebruik als hij het volgende stelt om de zaak wat hem betreft in een lichter daglicht te plaatsen: ‘Ik heb niet in de broek van de verdachte gekeken, maar we kunnen aannemen dat het instrument van een hengst zwaarder is’
Volgens de advocaat worstelt de verdachte zelf met het incident en met de gevolgen. ‘Zijn vrouw praat niet meer met hem en het is de vraag of hij thuis mag blijven wonen’.
Die zin van de raadsman is te begrijpen. Leg het maar eens uit aan de keukentafel. ‘Schat, ik moet naar de rechter, want ze zeggen dat ik midden in de nacht seksuele handelingen heb verricht met een pony’.
De verdediging sluit af met een opmerking. Over de strafeis van de officier van justitie. Volgens de raadsman schrok hij van die straf. Hij heeft tijdens de voorbereiding van de zaak de casus besproken in een WhatsApp-groepje met vrienden en die waren tot de conclusie gekomen dat de verdachte een behandeling nodig heeft en geen straf.
Penetratie
Dan is het de beurt aan de rechtbank. Hoewel een Meervoudige Kamer (drie rechters) doorgaans pas na twee weken uitspraak doet, kwam nu na kort beraad meteen het oordeel. De verdachte is schuldig aan penetratie van de vagina met de penis. Op basis van zijn eigen verklaring en de bevindingen van de veearts.
Maar dan de straf. Zoals al eerder was opgemerkt heeft de zaak lang op zich laten wachten. Terwijl het Openbaar Ministerie volgens de rechter eerder tijd had gehad om de rechtszaak op de agenda te zetten.
Wat de rechtbank betreft moet het berouw en de schaamte mee worden gewogen in de straf. Bovendien zou de man inmiddels in behandeling zijn bij een kliniek of daar zijn geweest, al is daar nu geen sluitend bewijs voor gevonden in het dossier. Herhalingsgevaar lijkt er volgens de rechter ook niet te zijn en dus komt de rechtbank met een taakstraf van 20 uur. Daar blijven zestien uren van over, omdat de verdachte al twee dagen in voorarrest heeft gezeten.
De rechtszaak is juridisch helder en logisch. Toch blijven er vele vragen over. Hoe weten we of de man niet opnieuw in de fout gaat? Waarom deed hij wat hij deed? Komt het ooit nog goed tussen de man en zijn vrouw? Hoe ondergaat een pony seksueel misbruik eigenlijk? Is een korte taakstraf wel in lijn met de richtlijn?
Allemaal vragen waar we wellicht nooit het antwoord op zullen weten.
Waardeer dit artikel!!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast per bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
Verantwoording:
Dit verhaal kwam tot stand na een bezoek aan de rechtbank in Amsterdam op 22 oktober. Het is een rechtbankverslag dat eerder op het account @realtwitcourt live werd gevolgd. Seks met dieren is sinds 2010 strafbaar, ook als er geen gezondheidsschade valt te constateren. De maximale straf is 18 maanden cel of een boete van de vierde categorie. CDA en VVD stemden tegen de wet omdat het wetboek naar eigen zeggen genoeg wetten kent die vervolging mogelijk maken. Het mondeling uitgesproken vonnis staat nog niet online. Het exacte juridische verwijt in deze zaak is ‘ontucht met een pony’. De rekensom waardoor de verdachte 16 uur taakstraf moet verrichten is als volgt; voor iedere dag in voorarrest gaat er twee uur taakstraf vanaf. Het is mij niet bekend of verdachte en/of OM in hoger beroep gaan. Daarvoor hebben ze veertien dagen de tijd. Mocht u zich storen aan het gebruik van het woord piemel of andere directe termen, dit is de taal van een openbare rechtszaak.