Ik heb niets tegen hetero’s – ben er zelf eentje – maar kunnen we kappen met dat voortdurende gedram? Waar je ook kijkt, waar je ook gaat, wat je ook leest of hoort: voortdurend hetero’s die schreeuwen om aandacht. Stelletjes die elkaar in het openbaar aflebberen, klef handjes vasthouden, opdringerig opduiken in reclame-uitingen, talkshows, films, videoclips en boeken. Hitsige lijven tijdens zomercarnaval en festivals. We krijgen het door de strot geduwd.
Je hoeft de televisie maar aan te zetten of het is raak. Volslagen vreemden die elkaar hongerig in de ogen kijken bij een datingshow, jonge half naakte lijven op een tropisch eiland die de uitdaging aangaan om opzichtig (niet) vreemd te gaan. Boeren die smachtende vrouwen in logeerkamers onderbrengen om onder het oog van snorrende camera’s een geschikt exemplaar uit te kunnen kiezen tijdens het schillen van de piepers voor de gestampte pot.
Alles om heteroseksualiteit maar te normaliseren.
Te koop
Het is overal om ons heen. Schreeuwende billboards met gelukkige stelletjes, advertenties in tijdschriften en kranten waar de man en vrouw het perfecte koppel vormen. Samen op zoek naar een huis. Samen op vakantie. En dan heb ik het nog niet eens over de vele berichten op sociale media, waar mensen stapelverliefd hun nieuwe partner showen. Of hun uit heteroseksualiteit geboren blakende kindjes.
‘We zijn getrouwd! We hebben een kind! De kroon op onze liefde!’
Waarom is dat nodig? Ik heb er totaal geen moeite mee als mensen ervoor kiezen om verliefd te worden op het andere geslacht. Wie ben ik om daarover te oordelen? Kunnen mensen ook niets aan doen. Maar waarom zou je daar de godganse dag zo mee te koop lopen? Dat kun je toch ook achter de voordeur doen?
Sekte
Het is tijd dat we het gewoon benoemen voor wat het is: heteroseksualiteit is een sekte. Een ideologie. Met een ongekend propaganda-apparaat. Overal in het land staan gebedshuizen en moskeeën waar geestelijken vanaf de kansel vurig het traditionele gezin als hoeksteen van de samenleving promoten. Sterker nog: we hebben zelfs politieke partijen in het centrum van de macht die luidkeels verkondigen dat het enige huwelijk het huwelijk is tussen twee mensen van verschillend geslacht. Een andere optie is zondig. En dan zwijg ik maar over de radicaal-rechtse partijen die ageren tegen alles wat niet heteroseksueel is.
Bedrijven zijn al niet veel beter. Ze gebruiken om de haverklap heteroseksualiteit om producten aan de man te brengen. Heteroseksuele sex sells.
Carnaval
Het carnaval in het zuiden van het land. Ook zoiets. Een bonte stoet schreeuwerig geklede en half bezopen lieden die luidkeels de heteroliefde van Guus Meeuwis en aanverwante hetero-muzikanten bezingen, terwijl ze de buurvrouw van achteren bij de schouders pakken.
HET IS EEN NACHT DIE JE NORMAAL ALLEEN VAN FILUMS KENT!
Waarom moet dat allemaal zo overdreven? Ik vraag mij af hoe je aan kinderen uit kunt leggen dat dit normaal is. Laveloos wankelende mannen in een roze konijnenpak die onbeschaamd de als een tampon verklede buurvrouw bonkend tegen de kerkmuur zetten. Gewoon vol in het zicht.
Hitsig
En wat te denken van dat hitsige zomercarnaval? Half naakte hetero’s die ruimhartig dikke billen en botsende borsten tonen. In een zwoel ritme. De ultieme seksualisering van de hetero-normalisering. En dat gewoon vol in het zicht. Met onschuldige en weerloze kinderen die het vulgaire schouwspel noodgedwongen aan zich voorbij zien trekken.
Er is geen ontkomen aan. Ga een willekeurige kroeg of club in Nederland binnen en jonge vrouwen en mannen zitten elkaar in het openbaar seksueel geladen aan te kijken. Bestellen drankjes voor elkaar, lopen aangeschoten giebelend naar buiten om op de vensterbank elkaars amandelen ongeremd te bevochtigen. En niemand die er wat van zegt. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is om je geilheid in het openbaar te tonen.
En kent u de heterovlag? Die bestaat, ja. Het is een vlag met zwarte en witte banen. Kijkt u maar eens rond in het openbare leven, de zebrapaden in grote delen van de wereld zijn exact hetzelfde: zwarte en witte banen. U wist het misschien niet, maar zo worden de geesten rijp gemaakt voor de normalisering van heteroseksualiteit.
Kinderen
En bleef het maar bij volwassenen. Al sinds weet ik veel hoeveel jaren leren kinderen bij seksuele voorlichting dat het gaat om het mannetje en het vrouwtje. De penis die in de vagina past. De indoctrinatie dringt diep door. Kinderen worden met de olijke meisjes van K3 klaargestoomd voor een heteroseksueel bestaan. In liedjes die zwanger staan van de seksuele toespelingen.
Hittegolf in de stad/jongens en meisjes dansen door de straten/lekker uitgelaten/Ik wil jou/Jij wil mij/Ik weet een plekje waar ze ons niet vinden/Jij mag me verslinden/doe het heel zachtjes/geen kreetjes en geen lachjes/heel zachtjes…
Het zou mij niet verbazen als veel kinderen heteroseksueel worden omdat het hen door de strot geduwd wordt. Ze zien niet anders en kiezen er dan ook maar voor om voor leden van het andere geslacht te gaan. Als dat alles is wat je om je heen ziet, dan ga je daar gewoon in mee.
Het wordt er met de paplepel ingegoten.
Op latere leeftijd gaat de indoctrinatie gewoon door. Muzikanten bewieroken allemaal vol vuur en passie de heteroliefde. Met kekke videoclips waarin de man en de vrouw centraal staan. Vurige harten, gebroken harten; maar altijd harten van het andere geslacht.
Films
Het blijft niet alleen bij muziek. In films slaan de regisseurs je om de oren met verliefde heteroseksuele koppeltjes. Steevast een adembenemende Bond-girl voor de stoere held James Bond. De onbreekbare Superman met zijn Lois Lane, Arme Jack en rijke Rose dampend in het ruim van de Titanic, Dansgod Johnny en de minderjarige! Baby met hun geile dansgekronkel in Dirty Dancing, de brave Sandy en de stoere Danny in Grease. De naar liefde hunkerende Bridget Jones en haar Marc Darcy en Daniel Cleaver.
Schaamteloze heteroseksualiteit op het grote, witte doek. Inclusief posters in de openbare ruimte en tv-reclames. Volop zichtbaar voor onze kinderen. Het lijkt wel alsof heteroseksualiteit overal geaccepteerd is en overal maar normaal gevonden moet worden. Zelfs het bestverkochte boek ter wereld (de Bijbel met meer dan 2,5 miljard exemplaren) rept al over Adam en Eva. Daar begint de ellende al.
‘Wees vruchtbaar en vermenigvuldig je’
Het stikt in boeken van de heteroseksuele romantiek. U kent vast wel de Bouquet-reeks. Mierzoete liefdesverhalen over een knappe man en een prachtige vrouw. Met steevast een zoetsappige cover met een zwijmelend plaatje van een gelukkig stel. Dit jaar verscheen de 4500ste titel in de Bouquetreeks. Niet te geloven.
Etaleren
Wat mij betreft houden we eens op met dat schaamteloze etaleren van iemands seksuele voorkeur. Ik vind het prima als je ervoor kiest om te kiezen voor het andere geslacht. Maar doe dat lekker thuis achter de voordeur.
Ergens moet je een lijn trekken. Tot hier is de realiteit en de rest zijn jouw gedachtes. En die mag je natuurlijk hebben, denk maar een eind weg, maar die gedachtes hebben wel consequenties in het echte leven.
Wat als jij als heteroseksuele man met je grote piemel je ballen wil wassen bij mijn dochter op het toilet?
Dan hebben we toch wel een probleem, lijkt mij.
In je face
Zoals eerder gezegd: ik heb geen problemen met hetero’s. Daar zitten best aardige mensen tussen. Maar ik snap niet waarom ze constant in je face moeten zitten. Dat wekt alleen maar een tegenreactie op. Als jij met iemand van het andere geslacht wil leven, prima. Doe wat je gelukkig maakt.
Maar stop met anderen ermee dood te gooien én te eisen dat anderen jouw keuzes in dat opzicht niet alleen tolereren, maar dat ze net moeten doen alsof het allemaal zo ontzettend geweldig is.
Waardeer dit artikel!!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.