Er is in Nederland een organisatie actief waar u niet veilig voor bent. Ze komen uw huis binnen, halen uw spullen overhoop en nemen uw kostbare bezittingen mee. Maar belangrijker nog: ze nemen u mee.
Gooien u in een auto en rijden u naar een akelig gebouw waar ze u opsluiten in een veel te kleine kamer.
Dan gaat de organisatie op zoek naar wat mensen van u vinden. En dat schrijven ze niet altijd even nauwkeurig op. Pagina na pagina. Ze lezen uw mobiele telefoon uit en gaan na wat u de afgelopen periode aan boodschappen hebt gekocht. Ze noteren hoeveel vuilniszakken u in de container gooit en luisteren naar uw telefoongesprekken. Ze zetten busjes voor uw huis om te kijken wie er naar binnen gaat. Ze plaatsen peilbakens onder uw auto om te zien waar u bent. Ze krijgen van Microsoft uw gegevens.
En ze zijn er best goed in. Ze vinden probleemloos mensen met wie u het niet zo goed kan vinden. Mensen die u om wat voor reden dan ook niet mogen. Ze schrijven op wat uw vijanden beweren en doen niet overmatig veel moeite dit beeld in perspectief te plaatsen. Roddels worden halve waarheden. En stelselmatig herhaalde halve waarheden een stevige verdenking.
Wees gerust. De organisatie praat ook met u. Maar zetten u wel onder druk. Spelen spelletjes met uw geheugen. Uw emotie. Houden u stellingen voor die achteraf niet waar zijn of misschien een beetje, maar dan toch net weer anders. Zij vragen, u geeft antwoord. En zij vragen door. En u blijft antwoorden geven. Om uren later weer uit te komen bij dezelfde vragen. Met antwoorden die verdacht worden als u net weer anders definieert. Of als u uit beleefdheid en opvoeding probeert in te vullen wat u eigenlijk niet meer zo goed weet.
Uw antwoorden komen op papier. U mag een handtekening zetten. Het papier reist met u mee. Mensen met nog meer macht lezen het. Of misschien niet eens. Of slechts half. En dat kan u langer dan u lief is uw vrijheid kosten.
De organisatie bestaat. Ze hebben macht en een heleboel rechten. Het recht om uw leven definitief overhoop te halen.
De vraag is hoeveel rechten wij onszelf toestaan om ons hier tegen te wapenen.
Een schrikbeeld als het je overkomt,machteloosheid en geen verweer.
Nog erger als het in handen komt van #knetterrechts
“De vraag is hoeveel rechten wij onszelf toestaan om ons hier tegen te wapenen.” ???
“Ze krijgen van Microsoft uw gegevens.”
Mr. Klomp, weet u ook welke gegevens Microsoft doorspeelt aan de autoriteiten?
’t Ligt niet aan de organisatie zelf maar aan de manier waarop sommige leden ervan zich gedragen.
‘De vraag is hoeveel rechten wij onszelf toestaan om ons hier tegen te wapenen.’
Met ‘wij’ bedoel je iedereen -schuldig en onschuldig- neem ik aan.
Wij kunnen ons hier op voorbereiden door info op internet en ook door een advocaat. Het eerste zal niet vaak gebeuren behalve bij diegenen die er rekening mee houden in de problemen te kunnen komen en in een enkel geval door mensen die er gewoon simpelweg in geïnteresseerd zijn en dat kan verdacht zijn maar hoeft dat niet te zijn uiteraard.
Het tweede -de bijstand door een advocaat- moet dus voldoende zijn om het recht zijn goede loop te laten hebben. Is het dat niet?
Liever loop ik gevaar bij het O.M. met een eigen en kansvol schoon geweten, dan dat ik kansloos gevaar loop bij criminelen zonder geweten.
@ Siem, ik denk niet dat alle leden van het OM een schoon geweten hebben, ook niet dat ze denken dat het OM een schoon geweten heeft voor zover het mogelijk zou zijn dat een instelling een geweten kan hebben.
Juist twijfel en inzicht over je geweten kan ervoor zorgen dat je geweten ‘schoner’ wordt danwel zo schoon mogelijk blijft.
Denk ik.
Want ook het OM maakt fouten.
@Henk
Sorry Henk. Er staat eigen geweten. Ik doel dus niet op ‘een geweten’ van het O.M.
Beste Chris,
Ik voel zelden de aandrang om te reageren op weblogs of online krantenberichten, maar ik vind dat je met dit blog echt een parodie hebt gemaakt op opsporingsonderzoek. Zeker, ik ben de laatste die zal ontkennen dat er slecht onderzoek wordt verricht, maar waar ik moeite mee heb, is jouw impliciete beschuldiging van wijd verbreid vals spel (bijvoorbeeld in de vierde alinea).
Ik ben nu een paar jaar werkzaam binnen de opsporing en heb mijn vooroordeel (geloof me, dat had ik) sterk moeten bijstellen. Er wordt veel gewetensvoller gewerkt dan jij nu doet voorkomen.
Het gebeurt veel, merk ik, dat politiemensen in een hoek geduwd worden en dat vind ik vaak onrechtvaardig. Je compassie met de mens achter de verdachte vind ik bewonderenswaardig (en deel ik op vaak ook), maar ik mis jou wel eens hetzelfde mededogen met slachtoffers van misdrijven.
Mijn grootste eyeopener: slechte mensen bestaan. En ja, die moeten even zorgvuldig als eerlijk behandeld worden als ieder ander. Maar wees blij dat we over de opsporingsmiddelen beschikken die je in je stuk opsomt, want er is weinig afschrikwekkenders dan een wetteloze maatschappij, waar straffeloos de vreselijkste dingen kunnen plaatsvinden.
@Joost: we verschillen in deze van mening. Ik oordeel niet over het geweten van agenten, noch stel ik ergens vast dat er op grote schaal sprake is van vals spel.
Ik zie echter wel hoe verklaringen van getuigen worden opgeschreven, gewogen en door justitie worden gebruikt. Ik zie de drogredenen en de weinig wetenschappelijke wijze waarop bewijslast in elkaar wordt gezet.
En ik zie hoe de rechtbank denkt over strafdossiers en opsporing. Die vonnissen zou je kunnen zien als objectief bewijs voor dit blog.
@Chris: ik ken in dezen mijn klassiekers. Wie het werk van mensen als Ton Broeders en Peter van Koppen leest, schrikt zich rot en dat geldt ook voor bijvoorbeeld het rapport van de commissie Posthumus. Maar, ik verzet me tegen de veralgemenisering ervan. Er zijn bovendien de laatste jaren heel wat verbeteringen doorgevoerd binnen de opsporing, zoals tegenspraak en de strikte journalisering van beslissingen en de argumenten daarvoor in het onderzoek. En ja, het kan altijd beter, want geloof me, ik ben liever verantwoordelijk voor een onterechte vrijspraak dan voor een onterechte veroordeling.
Dat je de rechtbank in dezen als een deskundig beoordelaar van strafdossiers en opsporing ziet, vind ik verbazingwekkend. (Of interpreteer ik je woorden verkeerd?) Ken je het boek De Slapende Rechter van Wagenaar? Waar binnen het Openbaar Ministerie en de recherche de laatste jaren in ieder geval een kwaliteitsslag wordt gemaakt, blijft het bij de rechterlijke macht oorverdovend stil.
Er gaat het nodige fout, maar zo cynisch als jij het schetst, zijn we gelukkig nog lang niet.
Mag ik je nog vragen te reageren op mijn laatste opmerking? Want ik snap dat je net als ik een foutloze opsporing voorstaat, maar of dat reëel is?
@Joost: je laatste opmerking is wat mij betreft nu net wel een goed voorbeeld van een karikatuur. Ik heb het slechts over rammelende opsporing, niet over een maatschappij zonder wetten.
Wat straffen betreft. Daar ben ik in principe tegenstander van. Ik geloof niet dat je met strafrecht de misdaad effectief kan bestrijden. Het is iets recht proberen te krijgen wat al lang krom is. Ik zie zelfs nauwelijks preventieve werking van het strafrecht. Misdaad (met name geweldsmisdrijven) is voor een groot deel impulswerk.
Wat weet ontzettend goed geschreven.
Weer bedoelde ik uiteraard.
Joost> er is weinig afschrikwekkenders dan een wetteloze maatschappij, waar straffeloos de vreselijkste dingen kunnen plaatsvinden.
Een maatschappij waar de authoriteiten straffeloos de vreselijkste dingen kunnen doen lijkt met nog net iets ergers – denk maar aan de voormalige oostblokregimes.
Er is overal en in alles nood aan balans, maar helaas zoekt macht steeds meer macht – aan beide zijden van de wet.
Nou nou.. dit is inderdaad wel een heel zwart blog. Je hebt het over “de organisatie”.. wie is dat eigenlijk? Wie bedoel je hier nu, Chris? De politie? Het OM? De rechterlijke organisatie? Ze werken samen, maar zijn naar mijn bescheiden lekenmening toch niet “de organisatie”.. Ik ben het met andere reageerders eens dat hier wel heel stevig over één kam gescheerd (geschoren?) wordt.. Je zou bijna denken dat het goed is dat je even een tijdje je hoofd leeg gaat maken, want dit is bepaald niet je beste bijdrage.