Oke.
U bent rechter.
Voor u verschijnt Karel van Dijk. Een iel ogende jongen van 29 jaar. Ict’er. Behept met een autistische aandoening.
U heeft het strafdossier in zijn zaak goed gelezen en u bent best wel een beetje geschokt. Het is ook niet niets wat de politie heeft opgeschreven.
Karel zat in zijn vrije tijd nogal veel achter de computer. Terwijl zijn vriendin en zijn zoontje beneden televisie keken, ratelde hij voort op de pc.
Karel zette advertenties op Marktplaats.nl en Kindertent.nl. Hij zocht meisjes in de leeftijd tussen zes en tien jaar om mee te werken aan een onderzoek naar smaakbeleving bij kinderen.
Als hobbyfotograaf (wat Karel niet is) zocht hij jongens en meisjes tussen de vijf en tien jaar oud om tegen een geringe vergoeding model te zijn voor een kalender voor een jeugdblad.
De advertenties waren niet aan dovemansoren gericht. Er kwamen reacties en Karel wist een correspondentie op te zetten met een jong meisje. Hij vroeg haar om een foto, zei dat hij met haar af wilde spreken, wilde weten op welke school ze zat
en of hij wel aan haar kutje mocht zitten. Om zijn woorden kracht bij te zetten stuurde hij een naaktfoto van zichzelf. Inclusief erecte penis.
Wat Karel niet wist, is dat zijn vragen waren gericht aan de moeder van het meisje. Bepaald niet zijn doelgroep.
Toen de politie zijn computers doorzocht, vonden ze kinderporno.
Het is niet zo moeilijk om zaken bij elkaar op te tellen en te veronderstellen dat hier iets gebeurt waar ouders overal in het land voor vrezen. De donkere kant van het internet.
Maar wacht.
Karel heeft een verhaal.
Toen Karel ooit achter zijn pc plaatsnam, zag hij ineens -floep-kinderporno op zijn scherm. Een virus, zo was de verklaring van de ICT’er. De beelden van de naakte kinderen brachten hem zo van slag dat hij spoorslags besloot zich digitaal in het harnas te hijsen. Hij zou, vanuit zijn eigen kamer, de hele kinderporno-industrie ten val brengen.
Karel ging, zo wil zijn verhaal, undercover!
En dus plaatste hij advertenties en verzamelde hij kinderporno. De meisjes die reageerden, zo hield hij zichzelf voor, zou hij als het eenmaal zo ver was, waarschuwen. Pas op, dames. Ik heb goede bedoelingen, maar anderen hebben dat niet.
Karel zou en moest de hele industrie ten gronde richten. Pas veel later gaf hij toe dat zijn doel wellicht iets te ambitieus was opgesteld. Wat bij dat inzicht hielp, waren de vele gesprekken met deskundigen. Die stelden vast dat hij in verband met zijn autisme bijna per definitie te obsessief bezig is. Als Karel een doel heeft, draaft hij nogal door.
Justitie spreekt zich niet echt uit over de motieven van de man. Meent dat er sprake is van schokkend en grensoverschrijdend gedrag, maar linkt Karel nu ook weer niet echt met kinderpornonetwerken of de productie van kinderporno. Het lijkt er een beetje op dat justitie wel iets kan met het verhaal van Karel.
Justitie heeft ook een probleem. Twee van de drie slachtoffers wilden geen aangifte doen. En met het derde slachtoffer is iets geks aan de hand. Omdat de moeder alle contacten onderhield met de verdachte, kan uitlokking van een kind niet worden bewezen.
Wat overblijft is het bezit van de kinderporno en het versturen van een naaktfoto naar een minderjarige.
Goed.
Terug naar het begin.
U bent rechter.
En u mag oordelen.