Ik denk niet dat ik met dit verhaal vrienden ga maken. Maar het moet (opnieuw) maar eens gezegd: wij lijden in Nederland aan een twijfelachtige vorm van slachtoffer-fetisjisme. We zijn geneigd slachtoffers altijd en overal maar te geloven. Zij hebben het monopolie op de waarheid en dienen alle steun en hulp te krijgen. Dat de...Lees verder→

In een ideale situatie neemt een strafrechter alle informatie mee om tot een oordeel te komen. De aangifte van een slachtoffer. Het relaas van de politie. De mening van het Openbaar Ministerie. En alle persoonlijke omstandigheden en het verleden van de verdachte. Dat is ideaal. Zo zou het moeten. Maar zo gaat het niet. Als...Lees verder→

Misschien verwachten wij wel te veel van onszelf. Dacht ik laatst na weer een maand rechtbank. Ik had weer een lange reeks verdachten langs zien komen. Mensen met werk. Zonder werk. Mensen met stoornissen, verslavingen, financiële problemen. Intelligente mensen, zwakbegaafde exemplaren. Autisten en studenten. Ze stonden voor de rechter omdat ze iemand hadden geslagen. Beledigd....Lees verder→

Op de grote vraag naar het waarom kwam een heel klein uitgesproken, maar alleszeggend antwoord: ‘Ze was alles voor me. Ze was mijn leven’ Ooit was Douwe (54) erg gelukkig met zijn Ineke. Dat moet haast wel. Maar Ineke wilde niet meer. Ze wees hem de deur. Dat kan. Soms is een boek ook na...Lees verder→

Tot mijn grote verbazing bleef het grotendeels onopgemerkt in de reguliere media, maar ik vond het een uiterst fascinerend verhaal. Het verhaal van een Britse journalist die in Syrië een document te pakken krijgt waarin pijnlijk helder staat omschreven waarom Assad gifgas gebruikte tegen onschuldige en weerloze burgers. Waarom hij zich anno 2013 nog verlaagde...Lees verder→