Er gaan links en rechts stemmen op om belediging uit het strafrecht te halen. Daar moeten mensen in deze moderne tijd maar tegen kunnen. Vrijheid van meningsuiting is niet voor mietjes.
Johan is een man van middelbare leeftijd. Als hij gaat stappen, spuugt hij er niet in. Biertje of zeven. Tien. Moet kunnen.
Als Johan op zo’n gezellige avond in de kroeg door zijn geld heen is, stapt hij monter naar de dichtstbijzijnde pinautomaat. De machine accepteert om twee uur in de nacht wel zijn pas, maar laat het vervolgens even afweten.
Aangeschoten Johan baalt en belt het nummer van de bank. Geen gehoor. Dan belt hij de politie. Die zijn er immers om burgers in nood te helpen. 112.
Agenten in een passerende dienstauto horen Johan aan, maar maken hem duidelijk dat de politie er niet is om gestrande kroegbezoekers aan geld te helpen. De ruit van de dienstauto gaat weer omhoog. De politie vertrekt.
Maar krijgt van Johan nog iets mee. Hij gooit zijn armen hoog in de lucht en ventileert zijn woede. Omdat hij daar recht op heeft. Op een plein met omstanders.
‘Kuthoeren!’ ‘Kuthoeren!’
De politie stopt. Johan gaat in de boeien. En in een cel. Voor een paar uurtjes. Hij krijgt later een transactie van vijfhonderd euro aangeboden. Bij betaling ontkomt hij aan een rechtszaak.
Maar Johan is niet van plan zijn zuurverdiende geld zomaar los te laten. Hij maakt er een principe-zaak van. Huurt de bekende strafpleiter Hans Anker in en stuurt de rechtbank een pittige brief.
Kort en goed: de politie heeft Johan lelijk laten zitten. Ze moeten eens echte boeven gaan vangen. Want leest Johan niet wekelijks in de kranten dat echte boeven er veel te makkelijk vanaf komen? En dan moet hij vijfhonderd euro dokken? Weet de rechtbank wel hoe hard hij werkt? Met deze ongepaste actie verliest de politie wat Johan betreft alle geloofwaardigheid.
De rechter geeft Johan gelijk.
Maar niet zoals hij het wil.
De (geloof)waardigheid van de politie is inderdaad aangetast. Door Johan.
‘Agenten die door de maatschappij zijn aangesteld om de orde te bewaken horen ongestoord hun werk te kunnen doen. Zij kunnen niet optimaal functioneren als hun gezag telkens maar weer verbale klappen krijgt in het openbaar. Mensen beledigen die ons juist moeten beschermen. Kwalijke zaak. De maatschappij pikt verbaal geweld tegen dienstverleners niet meer en eist zwaardere straffen’
Johan is schuldig. En moet een boete betalen.
Wat belediging is of niet. Dat is aan de rechter.
Zoals het uiteindelijk aan de maatschappij is om te beslissen welke wetten er in het wetboek horen.
En welke niet.