Alles is karton

 

Rik (18) zag de eerste boom en hij wist dat hij er niets meer aan kon doen. En dus sloot hij zijn ogen. In afwachting van de daverende klap.

Die kwam. Maar toen hij zijn ogen weer open deed was daar die tweede boom.

Niet veel later een regen van glas en een totaal verwrongen auto. Toen de stilte. En naast hem in de passagiersstoel vriend Robert. Het hoofd bedekt met bloed.

Rik denkt dan dat Robert het niet gaat halen.

Maar dat doet hij wel.

Vriend Robert is er slecht aan toe. Maar hij leeft. Met ernstig hoofdletsel. Een zwelling onder het schedeldak. In het ziekenhuis ligt hij negen uur op de operatietafel. Zijn schedeldak moet worden gelicht om de zwelling te controleren.

Maar daarmee is hij er nog niet.

Het gezicht van Robert ziet er niet uit. Dat zou je uitvoerig kunnen beschrijven. Maar je kunt ook volstaan met een enkele term.

Gezichtsreconstructie.

Robert moet maanden herstellen. Hij ‘eet’ met een sonde en dat bevalt hem voor geen meter. Eten door een slangetje staat hem zo tegen, dat ze in het ziekenhuis zijn handen vast moeten binden omdat hij anders die ellendige slang van zijn gezicht trekt.

Robert komt er weer bovenop. Maar vraag niet hoe. Zijn gezichtsvermogen is achteruit gegaan. Hij is overgevoelig voor licht. Er is zenuwschade. Zijn grote teen kan niet meer de lucht in. En zijn reukvermogen is weg. Hij heeft nauwelijks meer smaak.

Eigenlijk maakt het totaal niet meer uit wat hij eet:

‘Alles smaakt naar karton’

Zijn ouders zien de verandering. Hun zoon lijkt een aantal jaren teruggezet. Hij is kinderlijker geworden. Zijn eigen woorden spreken boekdelen:

,,Ik kan niet eens zeggen dat ik een psychisch trauma heb opgelopen. Mijn hoofd is anders geworden. Er dringt veel minder in door.”

Kinderlijke Robert is zelf naar de rechtszaak gekomen. De zaak tegen Rik. Omdat Rik volgens het Openbaar Ministerie aan het racen was met een andere automobilist. En hij daarbij veel te hard reed. Waardoor hij uiteindelijk de macht over het stuur verloor.

Ongelukken ontstaan zelden uit zichzelf. En waar iemand schuld heeft, volgt een rechtszaak.

Robert heeft speciaal voor de rechtszaak een slachtofferverklaring geschreven. Hij wil dat de rechter leest wat hem is overkomen. Verklaringen die doorgaans worden gebruikt om de dader in te laten zien wat hij heeft aangericht.

De laatste twee zinnen van Robert zijn speciaal voor de dader.

‘Hij is al genoeg gestraft. Ik weet dat hij het niet met opzet heeft gedaan’

Rik is blij met de slachtofferverklaring. ‘Vooral de laatste twee zinnen’.

De rechter noemt het verhaal van Robert ‘grootmoedig’.

Misschien zou je wel kunnen zeggen dat niet alles aan Robert kinderlijk is geworden.

Delen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *