De vrouw van Willem ligt op sterven. Ze is ongeneeslijk ziek. Seks is wel het laatste waar ze behoefte aan heeft.
Voor haar man Willem ligt dat anders. Willem is een sterke man. Nek als een stier. Brede rug. Stevige benen. Hij is dol op seks. Spuugt er niet in. Lust er wel pap van. Naar eigen zeggen.
Zijn stervende vrouw ziet het probleem en probeert hem te ontlasten. Van haar mag hij gerust een escortdame bestellen.
Toe maar, Willem.
Maar zo zit Willem niet in elkaar. Zegt hij zelf. Hij is zijn vrouw trouw tot in de dood. Geen escortdame aan zijn lijf.
Als zijn vrouw sterft, treft Willem iemand waar hij mee kan doen wat hij ooit met zijn vrouw deed. Iemand waar hij in de moeilijke periode voor het overlijden van zijn vrouw zijn eigen lust al vond.
Sandra vult het gat. Ze doet het huishouden. Slaapt bij hem in bed. De twee hebben anderhalf jaar lang om de dag seks. Overal in het huis. Erg teder is Willem niet. Meer dan eens pakt hij haar stevig bij de haren vast om haar daad kracht bij te zetten. Soms heeft Sandra het gevoel dat ze stikt.
Willem maakt er zelfs foto’s en filmpjes van.
Als het Sandra op een dag is gelukt om Willem oraal tot aan het einde te bevredigen, krijgt zij van hem een cadeau. Willem is trots.
De volgende dag krijgt Sandra een Nintendo DS.
De seks gaat in het begin niet vanzelf. Sandra heeft pijn. Huilt er bij. Maar Willem gaat door. Hij vertelt haar dat het vanzelf beter gaat als ze het maar vaak genoeg doen.
Na 250 keer is ze nog steeds bedroefd.
Uiteindelijk kan ze niet langer zwijgen. Ze laat de buitenwereld toe in haar eigen leven.
,,Ik snap het niet. Waarom heeft hij mij dit aangedaan? Hij blijft toch de vader die me heeft grootgebracht. Waarom? Daar wil ik graag een antwoord op.”
Sandra was twaalf toen het misbruik begon.