Soms veranderen rechtszalen in aula’s. In diensten waar dodelijke slachtoffers voor de laatste keer tot leven komen.
Het moet een hele opgave zijn voor de verdachte. Daar zit je dan. Naast je advocaat. Op nog geen twee meter van een moeder zonder kind. Een kind dat jij ooit uit het leven reed.
De 22-jarige Hans krijgt het op deze maandagochtend hard voor zijn kiezen. Hij moet tien tergend lange minuten luisteren naar de verhalen van verscheurde ouders. Nabestaanden die rouwen om de dood van twee 10-jarige meisjes. Sanne en Floortje. Slachtoffers van een botsing met zijn BMW.
De verklaringen gaan diep. Zo diep dat ervaren deelnemers aan het proces besluiten om niet te luisteren. Of maar half. Zij die dat wel doen, worden geraakt door hele harde woorden.
‘Het is niet te bevatten hoe zwaar het is om je kind onder de achterkant van een auto te zien liggen.’
‘Daar lag ze. Intens wit. Zo koud. Het was zo onmenselijk moeilijk. Ons kwebbeldametje. Voor eeuwig stil.’
‘Ons hart stond stil toen we haar zagen liggen. Ons gezin is kapot. Haar broertje denkt dat het zijn schuld is. Hij zou ook buiten spelen op die dag. Hij denkt dat hij haar had kunnen redden. Wij hebben levenslang gekregen.’
‘En toen was het stil’
Hans is de dader. Hij zat te ver onderuitgezakt in zijn auto. En kon daardoor de kinderen niet zien die achter een bol bruggetje op het wegdek zaten.
Omdat een remspoor ontbreekt, is niet meer na te gaan hoe hard Hans heeft gereden. Ergens tussen de dertig en veertig kilometer per uur. Zegt hij zelf. Justitie weet genoeg. Als Hans beter in zijn stoel zou hebben gezeten, zijn snelheid zou hebben aangepast en had verwacht wat hij in een kinderrijke buurt had moeten verwachten…..
Dan zouden Sanne en Floortje nu nog in leven zijn geweest.
Het is niet zo moeilijk om van Hans een klootzak te maken. Een te jonge automobilist met te weinig verantwoordelijkheidsgevoel. Iemand die beter op had moeten letten. Stapvoets had moeten rijden. Zijn ogen constant op de weg had moeten hebben. Met rechte rug.
Maar is Hans wel de uitzondering op de regel? Deed hij het wel zoveel slechter dan de automobilisten die ons dagelijks omringen?
Ik maak mij geen illusies. De volgende Hans staat al lang en breed klaar. Misschien wel ergens in een kinderrijke buurt.
Hij zou maar zo uw buurman kunnen zijn.