Vandaag werd bekend dat in het dode lichaam van Joshua Bathoorn cocaïne, alcohol en wellicht xtc is gevonden. Joshua Bathoorn had een relatie met model Kim Feenstra.
Ik heb iets met Kim Feenstra. Toen ze nog maar net Hollands Next Top Model was, publiceerde ik een verhaal over haar veroordeling voor diefstal. Ze kwam er niet best vanaf.
Kim had in haar tijd als escortdame (een mooi woord voor prostituee) een spastische klant zijn pinpas en daarmee 500 euro afhandig gemaakt. Voor de seksafspraak zelf moest de gehandicapte man al 500 euro betalen.
Kim moest voor straf werken in dienst van de maatschappij, ditmaal onbetaald.
Na die publicatie dook iedereen op Kim. Opeens doken er seksfoto’s op van een minderjarige Kim. Ik zag ze vrij vroeg en -eerlijk is eerlijk-, ik dacht dat ze nep waren. Wij van de krant deden er sowieso niets mis.
Er zou sprake zijn van een film. Niet voor minderjarigen. Kim zat in de problemen.
In die tijd had ik Kim aan de telefoon. Het was geen makkelijk gesprek. Als ik zou publiceren, dan zou ik haar leven kapot maken. Ze vroeg me om over iemand anders te publiceren. Een andere verdachte die op die dag voor de rechter stond. Iemand zonder modellenbestaan.
Even later belde haar management. Met dezelfde strekking. En met de aankondiging dat juristen al bezig waren publicatie tegen te houden. Volgens mij moet je dat nooit zeggen tegen journalisten. Dan gooien ze de kont tegen de krib.
Een bekend model in combinatie met een diefstal. Dat is nieuws.
De krant publiceerde. We brachten het nieuws ingetogen. Wat ik niet zeker wist, heb ik niet afgedrukt. Eigenlijk was het een verhaal met vooral vraagtekens. Veel bleef onduidelijk.
Pas later kwam het hele verhaal er uit. Door Shownieuws, De Telegraaf en uiteindelijk door Feenstra zelf. Ze koos er voor om haar verhaal in haar tijd te doen. In een modeblad. Een slimme zet.
Ik denk niet dat Kim en ik ooit vrienden zullen worden…
Later zag ik Kim op de catwalk. Op haar t-shirt stonden de letters KIM PAS KIM, maar dan onder elkaar. Je zou het kunnen betitelen als humor.
In verdere gesprekken met het modellenbureau van Kim liet ik weten dat het mij niet zou verbazen als Kim vaker het nieuws zou halen. En niet omdat ze zo mooi kleding kan showen.
Ik had helaas gelijk.
In augustus van dit jaar werd Joshua Bathoorn doodgestoken in een woning in een niet al te fraaie buurt in de stad Groningen.
Joshua was de vriend van Kim Feenstra. Soulmates, kinderen krijgen, liefde voor het leven. Dat werk.
Joshua werd slachtoffer van zinloos geweld. Zo wilde het verhaal. Hij was een ‘onderhandelaar’ en kwam op voor een vrouw die slachtoffer was geworden van huiselijk geweld. Het klonk best mooi. En wie weet is het zo gegaan.
Kim kwam tijdens de stille tocht snikkend in beeld. Met zonnebril.
Het gerucht wilde dat er meer in het spel was dan een held die zonder om zichzelf te denken opkwam voor een dame in nood. Het woord drugs (en drugshandel) viel. Geruchten reizen snel.
Vandaag werd duidelijk dat er in het lichaam van de dode Joshua sporen van cocaïne, alcohol en ‘vermoedelijk’ xtc zijn gevonden. Dat zegt op zich helemaal niets.
Echter
Aron B., de man die hem dood zou hebben gestoken, heeft altijd gezegd dat Joshua hem aanviel. Al eerder die nacht, in de binnenstad. Dat hij ook in de woning door het dolle heen was en met een tafel gooide. Dat de tafel hem raakte en dat hij daarom uit angst zichzelf wilde verdedigen met een klein mesje.
In de worsteling die volgde, zou Joshua in het mes zijn gelopen.
In het mes zijn gelopen. Dat klinkt als een slechte grap. Als een ‘lousy’ excuus.
Nog niet zo lang geleden sprak de rechtbank een verdachte van een steekpartij vrij. Iemand met exact hetzelfde excuus.
Iets wat belachelijk klinkt, kan best waar zijn. Hoe onwaarschijnlijk ook.
Maar dat is niet alles.
Rond de fatale steekwond van Joshua is geen kneuzing gevonden. Dat schijnt wel gebruikelijk te zijn bij steekpartijen. Het mes gaat immers met kracht het lichaam in. Soms.
Voor de advocaat van B. zijn al deze bevindingen genoeg om te denken dat Joshua – wellicht door zijn drugsgebruik – inderdaad als een dolle tekeer is gegaan.
Van een dergelijke gedachte kun je van alles vinden.
Ik vind dat ze haar werk doet. Niet meer en niet minder.
Ik weet in deze niet wat waar is. Ik weet ook niet of Joshua uberhaupt door het dolle heen was en of dat veroorzaakt zou zijn door (overmatig) drank- en drugsgebruik. Ik geloof niet dat cocaïne iemand altijd agressief maakt. Het kan, maar het hoeft niet. Misschien had hij wel gewoon een wilde, maar gelukkige nacht gehad. En dat mag.
Wat ik wel weet is dat zaken zelden zijn wat ze lijken te zijn.
En dat Kim niet blij is met dit nieuws.