‘Vrouwen kunnen altijd wel seks krijgen, voor jongens is dat anders’
Het was een opmerking van zomaar iemand ergens in de wandelgangen van de rechtbank. Niet eens als provocatie of grap. Meer een constatering. Er leek iets van berusting in te zitten.
De aanleiding van de opmerking is Carlo. Twintig jaar. Maar verstandelijk jonger dan zijn kalenderleeftijd. Hij snapt niet alles. Misschien PDD-NOS. Wellicht ADD.
Carlo is zichtbaar zenuwachtig als hij de rechtszaal binnenstapt. Hij kijkt rusteloos om zich heen. Achter hem zit zijn moeder. Zijn advocaat vraagt of het gaat. De jonge verdachte knikt, maar niet erg overtuigend.
Hij lijkt onschuldig, maar schijn bedriegt. Nog niet zo lang geleden riep de politie in Groningen jonge vrouwen met klem op zich te melden als ze slachtoffer waren geworden van Carlo.
In een periode waarin hij in de krantenkolommen verscheen als ‘De aanrander van het Noorderplantsoen’
Een man met een voorkeur voor joggende dames. Op vrijdagochtend tussen tien en elf uur. De sportieve vrouwen kregen van achteren te maken met Carlo. Die zijn armen om geklede borsten sloeg en in konten greep. Soms kreunde hij daarbij. Soms maakte hij stotende gebaren. Neukende bewegingen, zoals het onomwonden in zijn dagvaarding staat. Daarna nam hij steevast de benen.
De rechters horen Carlo verontrust aan. Ze horen hem zeggen dat hij minstens zo bang was als de meisjes zelf. Dat hij ze geen pijn wilde doen en dat hij ook zeker niet verder wilde gaan dan hij ging. De aanraking was voor hem genoeg.
Een deskundige komt hem te hulp. Er zou wel eens sprake kunnen zijn van frotteurisme. In ontwikkeling. Een van de rechters geeft toe dat hij de betekenis van het woord op moest zoeken. Toen wist hij het.
Opgewonden worden van het schuren of wrijven tegen het lichaam van een onbekende. Zomaar de behoefte om aan vreemden te zitten.
Carlo wist wel dat hij niet goed bezig was, maar hij kon het naar eigen zeggen niet helpen. Zijn opwinding bij het zien van die joggende dames won het van zijn angst. ”Ik was boos op mezelf, maar door de opwinding gebeurde het weer.’
De officier van justitie is er niet gerust op. Er lijkt sprake van een man die aan een aanraking genoeg heeft. Maar wat als hij verder gaat? Carlo moet zijn opwinding onder controle krijgen. Hij moet zich verzetten tegen zijn eigen verlangens. Hulpverleners moeten hem daarbij helpen.
Tien minuten na de rechtszaak maakt zomaar iemand ergens in de wandelgangen een opmerking. Over vrouwen die altijd wel seks kunnen krijgen. En over jongens voor wie dat anders is.
Men zou zomaar kunnen zeggen dat die jongen een beetje wou swaffelen want onder de jeugd schijnt dat nogal een bekend begrip te zijn. Er is zelfs een swaffelwebsite dus ik denk niet dat het per definitie iets met add of zoiets te maken heeft.
Ik denk wel dat vrouwen over het algemeen veel makkelijker seks kunnen (konden) hebben als ze dat willen maar dat is ook niet verwonderlijk als je je dochters leert om zo lang mogelijk de broek aan te houden en je zonen leert hoe ze dat bij andere dochters omlaag moeten krijgen. Er is namelijk geen ontkomen aan dat vroeg of laat je dochter of zoon een partner zal willen zoeken en dan met een verschil geconfronteerd wordt dat zij overdreven angstig en ongewillig blijkt te zijn en hij zich met weerzin over haar weerstand heen zal moeten zetten om haar te overtuigen, dat hij ook alleen maar een huisje boompje en beestje wil. Die strategie blijkt al lang te werken maar ik kan me ook voorstellen dat sommige mannen die het verkeerd getroffen hebben daar genoeg van hebben en er verkeerd op reageren door de oude strategie kracht bij te zetten.
“Loslaten werkt dan ook veel beter dan wat een man ooit met opdringen zal kunnen bereiken!” vandaar dat ‘konden’ tussen haakjes stond en er daarom soms een bericht in de media verschijnt waarbij de beschuldigde van ontucht het vrouwelijk geslacht blijkt te hebben.
“Vrouwen kunnen altijd wel seks krijgen, voor jongens is dat anders”
tjongejonge… op basis van deze opmerking kunnen boeken vol geschreven worden. Over de verschillende erfelijke behoeftes van mannen en vrouwen, over de verschillende aangeboren seksuele strategieën van mannen en vrouwen, over het onderscheid tussen lichamelijk en geestelijk seksueel aantrekkelijke mannen en vrouwen, etc etc
basicly is de belangrijkste van al deze verschillen tussen mannen en vrouwen de veel grotere drang tot seks en het gebrek aan beheersing bij mannen en de neiging tot een strenge selectie van de vrouwelijke kant om een zo gunstig mogelijk nageslacht te bewerkstelligen.
Eindresultaat van deze evolutionaire ongelijkheid is dat er inderdaad veel mannen met blauwe ballen rondlopen koppel dit aan een van nature een slechte beheersing bij de mannen en we zien een gestage stroom seksuele aanklachten bij de rechtbanken.
Ik sta er altijd van te kijken hoeveel mannen en vrouwen juist gemeen blijken te hebben en hoe goed het klaargespeeld wordt om de aandacht te blijven richten op de luttele verschillen die dat gemeenschappelijke blijkbaar uit elkaar drijven. Zolang een vrouw niet kan voelen wat testosteron bij een man doet en een man niet kan voelen wat oestrogeen bij de vrouw doet heb je altijd een thema waar je de aandacht op kunt blijven richten en vooral nooit over uitgepraat raakt. De keuze of dat een issue moet zijn en de veronderstelling dat het bij de man of vrouw een grotere uitwerking zal hebben wordt vooral met het verschil in conditionering tussen mannen en vrouwen, meegegeven.