Er zijn rechters die menen dat autorijden topsport is. En er zijn automobilisten die daar anders over denken.
‘Ik wou dat ik vijf seconden van mijn leven over kon doen’
Het is 3 augustus 2009. Iets na negen uur in de morgen. Een vrouw met kinderwagen staat klaar om een drukke weg over te steken. De eerste automobilist die haar ziet staan stopt. Het begin van een kleine rij.
Als de vrouw met de kinderwagen bijna aan de overkant is, stapt Naima (34) met haar fiets aan de hand het begin van het zebrapad op. De wachtende auto’s blijven staan. Naima lijkt zich wat te haasten, alsof ze zich nog aan wil sluiten bij haar voorgangster.
Een van de automobilisten in de wachtende rij ziet dan ineens aan de rechterkant een schim langs zijn raam. Even later vliegt Naima met fiets en al door de lucht.
Artsen houden haar vijf weken kunstmatig in coma.
Schedelletsel. Hersenletsel. Bekken gebroken. Beide onderbenen gebroken. Enkel gebroken. Bovenarm gebroken. Pols gebroken. Ernstige bloedingen.
Naima gaat naar eigen zeggen door een tunnel van licht. Aan het eind staat iemand die haar dierbaar is. Iemand die zegt dat ze terug moet. Dat het haar tijd nog niet is.
En terug gaat ze. Maar vraag niet hoe.
Haar neus kan niet meer ruiken. Haar mond niet meer proeven. Ze hoort en ziet niet goed meer. Kan niet meer lezen of tv kijken. En is na 200 meter lopen doodmoe. Het letsel aan haar bekken zet definitief een streep door haar kinderwens. Ze heeft altijd pijn. In de dertig en nu al afhankelijk van de mensen om haar heen.
De schim is 48 en al jaren taxichauffeur.
Hij zit niet lekker in zijn vel. Een hardnekkige slaapstoornis speelt met zijn concentratie en inschattingsvermogen. De stoornis sluipt er langzaam in.
De schim heet Geert en Geert is vader. Van een zoon die hem veel aandacht en energie kost. Die vaak in zijn hoofd zit. Ook als hij van A naar B gaat in zijn taxi.
Op 3 augustus 2009, even na negen uur, ziet Geert voor hem een rij auto’s staan. Hij stuurt zijn taxi naar rechts, de busbaan op. Daar waar taxi’s in Groningen mogen rijden. Ergens in zijn hoofd denkt Geert dat de rij wachtende auto’s daar staan om linksaf te gaan. Het zebrapad is niet in zijn gedachten. Hij geeft gas. Remt niet eens. En raakt Naima vol.
Geert zou willen dat hij die vijf seconden in zijn leven over kon doen. Dat hij die inschattingsfout nooit had gemaakt.
Hij weet nu wat rechters en officieren in lege zittingszalen tot vervelens toe blijven zeggen. Dat autorijden topsport is. Dat je nooit mag verslappen. Eigenlijk niet emotioneel kan zijn achter het stuur. En dat je in het verkeer niet moet denken, maar het zeker moet weten.
Het is een papieren boodschap aan alle automobilisten. Een indringende boodschap.
Maar Naima weet dat de realiteit een andere is.
Geen inhoudelijke reactie. Die is hier overbodig. Respect voor je schrijven!
Opdat alle petjes dit mogen lezen!
koude rillingen en zonder woorden maar die zijn hier ook niet nodig.
Goed dat je dit hebt opgeschreven.
Toch Chris vraag ik mij af of jij niet meegaat in de waanzin van die gast die denkt dat hij dit met die vijf seconden kan rechtzetten
Volgens mij gaat het niet om die inschattingsfout van dat moment maar om een leven in een waan dat hij wel even die busbaan kan nemen. Waren het deze vijf seconden niet geweest en was het Naima niet geweest….
Wie was dan dat slachtoffer geworden wat onvermijdelijk komen moest………………….
Voor mij kan Geert zich de moeite besparen om deze treurnis in die vijf seconden te willen verpakken.
Laat me niet te hard klinken, hij mag spijt hebben en ook met zijn leed ben ik begaan. Dit is niet niks.
Maar als de tijd, het moment, de schuld krijgt en een foute instelling moet verbloemen… dan doe ik zout in de wonden
@jmgopdenkamp: een taxichauffeur mag over de busbaan
@Chris
Ik zou je graag gelijk geven… ben er even op gaan googelen;
Nu weet ik het niet meer!!!
Zou je ook eens moeten doen, over een puinhoop gesproken
Het zou in elk geval bij je artikel en bij de behandeling van de strafzaak passen als eens duidelijk ter sprake kwam of Geert wel of niet rechtmatig gebruik maakte van die busbaan
Bij het lezen van je opmerking dacht ik in eerste instantie dat ik me moest gaan schamen.
Bij nader inzien stel ik dat maar even uit….. 😉
Mooi en menselijk neergezet.
@jgmopdenkamp
In Groningen mag je over de busbanen rijden zolang je daar een vergunning voor hebt. Die vergunning kan je aanvragen bij de gemeente
@Harm Jan
Is dat in Groningen een vergunning of een ontheffing.
Geldt dat alleen voor de busbanen of ook voor de lijnbusbaan. Krijgt iedere taxichauffeur die op aanvraag of moet daar extra examen voor worden gedaan.
Kent Groningen ook speciale bordjes die taxi’s toestaan de busbaan te gebruiken.
Wat ik bedoel is dit… Ik had er geen idee van tot ik van Chris dat antwoord kreeg. Ben eens op die regelgeving gaan googelen…. en dan wordt het je toch even slecht van dat zooitje ongeregeld
Ik zag nog ergens wat staan over een aanpassing waarbij de (legale) gebruikers van die busbaan ook over verdringingsvakken en doorgetrokken strepen mogen.
Ik ga nog even zoeken of ze ook voorrang mogen nemen op zebrapaden (sorry sarcasme)
Wanneer wordt beginnende automobilisten eindelijk eens geleerd dat een auto een dodelijk wapen kan zijn? En wanneer wordt de wet overeenkomstig aangepast? Alles valt of staat met voertuig beheersing en geconcentreerd rijden.