De complexiteit van zedenzaken

Onlangs vroeg iemand op Twitter wat de juiste straf zou zijn voor verkrachting. De antwoorden: zware straffen, waaronder de doodstraf. De gemoederen lopen logischerwijs hoog op bij zedendelicten, maar zoals wel vaker is de praktijk weerbarstiger. De enge man in de bosjes met een blinkend mes in zijn handen, vormt de uitzondering. Zedenzaken tussen volwassenen zijn niet zelden complex.

Het onderstaande verhaal is opgetekend aan de hand van de verklaringen van beide hoofdrolspelers. Wat de waarheid is, is moeilijk te bepalen. Maar het verhaal laat zien hoe lastig het kan zijn om een oordeel te hebben over zaken die niet zo zwart/wit liggen als je zou denken.

Tom en Carola zijn al tijden bevriend. Als de relatie van Tom op de klippen loopt, is Carola zijn veilige haven. Zij vangt hem op, schenkt hem een luisterend oor. De twee komen bij elkaar over de vloer en als Tom gaat klussen in het huis van Carola geeft zij hem in vol vertrouwen de sleutel van haar woning.

Innig

De twee hebben een innige vriendschappelijke relatie, maar soms is er iets meer. Er wordt dan gezoend en gevoeld. Binnen de vriendenkring is dat bekend, de vrienden van Tom vragen hem geregeld of hij het al met haar heeft gedaan.

Carola heeft echter een aanbidder, laten we hem Peter noemen. Officieel heeft ze geen relatie met hem, maar volgens Tom is hij er ‘24 uur per dag’

Op een slechte dag gaat het mis. Als Carola na een avondje stappen teveel alcohol heeft gedronken en door vrienden thuis wordt gebracht, besluit Tom nog even om – het is dan inmiddels nacht – bij haar langs te gaan.

Wodka

Sinds zijn relatiebreuk vindt Tom verdoving in de drank en in de woning van Carola staat nog een fles wodka die zijn malende hoofd dringend kan gebruiken. Hij appt eerst nog dat hij onderweg is en draait even later de sleutel om in haar voordeur. Als hij binnen is, staat Carola ineens half naakt voor hem. De badjas die ze draagt verhult nog maar weinig.

Ze zegt tegen Tom dat ze naakt is en dat hij zijn kleren nog aan heeft. En ze zoent hem.

Vanaf dat moment gaat het los. Tom beft Carola. Carola pijpt Tom. Van het een komt het ander en de twee hebben ‘penetrerende seks’. Het is Tom die de twijfel voelt bij Carola. Als zij bovenop zit, schudt ze ineens met haar hoofd. Tom hoort haar zeggen dat hij zijn mond toch niet kan houden tegen Peter. Dat ze het niet kan. Dat is niet aan dovemansoren gericht, want de lust van Tom was al de voordeur uit toen Carola over Peter begon.

Samen lopen ze naar de voordeur, waar Carola Tom nog een zoen geeft. Als Tom eenmaal thuis is, krijgt hij nog een Whatsappje van haar. Dat hij morgen weer welkom is om bij haar thuis te klussen.

Peter

Als Tom die nacht gaat slapen, kan hij nog niet weten wat hem boven het hoofd hangt. Want als Peter die ochtend bij Carola is geweest, krijgt Tom plotseling allemaal appjes van Carola. Dat hij zich dood moet schamen en dat ze boos is. Omdat hij haar heeft verkracht.

Bij de politie vertelt Carola dat ze zich lang niet alles meer kan herinneren omdat ze teveel gedronken had, maar volgens haar lag ze thuis haar roes uit te slapen toen er ineens iemand op haar lag. Het was Tom. Hij had haar been zo klemgezet dat ze geen kant meer op kon en ondanks dat ze nee bleef zeggen, ging hij door.

Een verhaal dat juridisch gezien aan alle kanten verkrachting is, maar ook een verhaal dat lijnrecht tegenover dat van Tom staat.

Brief

Maar er is nog iets. De politie arresteert Tom uiteindelijk omdat er een brief opduikt die hij na die nacht aan Carola heeft geschreven. Een brief waarin hij zelf zegt dat hij fout is geweest (‘Ik had mijn kleren aan moeten houden’) en dat hij zich niet op had moeten dringen aan haar. Dat ze na het flikflooien al nee had gezegd. Hij was naar zijn zeggen ethisch fout.

‘Het was puur dronkemansgedrag. Van mij en jou. Anders had je mij wel de deur uitgegooid. Jou mijn lichaam opdringen is niet wat ik wilde. Ik heb dat ook niet gedaan, maar eigenlijk wel’

Het duurt slechts twee dagen voor de raadkamer van de rechtbank hem uit detentie haalt. Er zitten wat de rechtbank betreft geen ernstige bezwaren (de ernst van de verdenking) in het dossier en dus mag Tom zijn rechtszaak in vrijheid afwachten.

Bekentenis?

Maanden later zegt Tom tijdens zijn rechtszaak dat hij niet kan geloven dat hij voor de rechter staat. Ooit werd hij zelf seksueel misbruikt en in dat licht bezien had hij die brief geschreven. Zijn schrijven moet beslist niet gelezen worden als een bekentenis, hij had zich in gedachten verplaatst in haar verhaal en wilde haar gevoelens serieus nemen.

Kennelijk had Carola de dronkemansseks, zoals hij het zelf noemde, anders opgevat en daar zat hij mee. Dat hij ethisch fout zat? Dat sloeg op haar beleving van die avond.

‘Als zij het zo heeft ervaren, dan is het ethisch fout, zo bedoel ik dat. Het zijn haar gevoelens, het is haar beleving’

Beleving

Heeft Tom Carola nou verkracht? Of heeft Carola het verhaal anders gemaakt dan het was omdat Peter die ochtend voor de deur stond? Of was het wel degelijk allemaal de beleving van Carola, maar kleurde ze het achteraf anders in omdat de alcohol hiaten in haar geheugen had geslagen? Of zit Tom gewoon een flink potje te liegen?

Ik weet het niet.

Wat ik wel weet is dat de verhalen van Tom en Carola allebei grotendeels logisch klinken. Ik zou als rechter niet weten hoe ik over deze zaak zou moeten oordelen. Als je het verhaal van Carola voor waar aanneemt, is het 100% verkrachting. En ik geloof ook niet dat een vrouw zomaar een valse aangifte zou afleggen en daarmee een voormalige vriend in een zeer lastig parket zou brengen.

Maar zo kan en mag het juridisch niet werken. Je kunt niet zeggen dat het doen van een aangifte op zich al voldoende bewijs is.

Geheugen

Bovendien is het een feit dat de politie ook constateerde dat het geheugen van Carola met betrekking tot die avond niet best was. Iets wat ze ook nog eens tegen een vriend had gezegd. Al de ochtend na de verkrachting kon ze geen details meer opnoemen. Het is ook een feit dat ze na de beweerdelijke verkrachting Tom uitnodigde om verder bij haar thuis te klussen. En dat ze nog maanden erna contact hadden.

Wil dat zeggen dat ze niet verkracht is? Uiteraard niet. Maar soms kunnen twee tegengestelde verhalen allebei waar zijn. Soms is het inderdaad een kwestie van beleving.

Wat ik in ieder geval wel weet is dat dit weer het zoveelste voorbeeld is van de complexiteit van zedenzaken, zeker als het gaat om twee bekenden en de invloed van alcohol. Niet alleen het geheugen vervaagt, maar ook grenzen. Grenzen die achteraf scherper kunnen liggen dan op het moment zelf.

Misschien is dat gegeven aardig om te onthouden als het weer eens gaat over de gewenste straf voor een zedendelict.

Waardeer dit artikel!!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.

Mijn gekozen donatie € -
Delen