Geloof het of niet.
Maar soms staat er ineens een vader voor de rechter die zijn zoon een oplawaai heeft verkocht. Of andersom.
En zo nu en dan kom ik zelfs mensen tegen die zich moeten verantwoorden voor het op straat gooien van een (leeg) blikje bier.
Ik vraag me dan altijd af of dat nu allemaal wel zo nodig is. Moet je elke ongewenste gedraging voor de rechter brengen?
Deze week was er weer zo’n rechtszaak.
Over Ibrahim. In de jaren negentig zijn vaderland ontvlucht en nu op weg naar een eerzaam leven in Nederland. Ibrahim werkt zich naar eigen zeggen een slag in de rondte. Niet voor een blitse scooter of een Iphone, maar om zijn vader te helpen met diens net opgestarte restaurant.
Als Ibrahim vrij is, wil hij nog wel eens genieten van de vrijheden van zijn nieuwe thuisland. Even de geest ontspannen met een jointje in de grote stad.
Dan gaat het mis. Een volgens Ibrahim hysterisch mens pakt zomaar zijn joint uit de asbak en begint vrolijk zijn eigendom te inhaleren. Het beleefde verzoek van Ibrahim de joint terug te geven, stuit op onbegrip en agressie. De vrouw gebruikt haar handen nogal wild om iets duidelijk te maken.
En Ibrahim begaat de fout om de vrouw te kalmeren door haar pols vast te pakken.
Tsja. Mishandeling.
Justitie is er als de kippen bij om Ibrahim te vervolgen. Zo gaan we niet met elkaar om in Nederland. Beetje vreemde vrouwen bij de pols pakken. Dat gaat zomaar niet.
En dus staat de jonge ondernemer op een woensdagochtend zomaar ineens voor de rechter. Hij doet in perfect Nederlands verslag van wat hem is overkomen. Hoe beleefd hij is gebleven en hoe hij zich af had gevraagd wat hij dan had moeten doen? De politie bellen soms? Aangifte doen van de diefstal van een joint?
Ja, zegt de rechter van dienst zonder een spoortje van ironie. Het zonder toestemming wegnemen van andermans goed is diefstal en daar kun je gerust de politie voor bellen. Dan ga je niet eigenhandig op deze agressieve wijze tussenbeide komen. Ibrahim had toch ook de barkeeper om hulp kunnen vragen?
De zaak is voor de rechter een ABC’tje. De hysterische vrouw heeft naar eigen zeggen pijn ondervonden. Ibrahim geeft toe haar bij de pols te hebben gepakt. Mishandeling.
Wettig en overtuigend bewezen. Ibrahim mag dokken. Volgende zaak.
De rechtspraak is soms een circus zonder clowns.
Tsja, je haalt er nu even een lullig voorbeeldje bij. Wat mij betreft zijn de autochtone Nederlanders lang genoeg beschimpt, mishandeld, bespuugd en vertrapt door Marokkanen, dat de emmer nu gewoon vol is. Dan kun je wel zeggen ‘het was maar een lichte mishandeling, het stelde niet zoveel voor’, maar als je zo doorgaat pik je alles en laat je over je lopen.
Wij Nederlanders laten over ons lopen. Daarom moet je ook voor deze crimineel geen uitzondering maken en hup! het land uit met die gast.
Hier was wel een clown: de rechter. Pijn ervaren lijkt me toch niet automatisch hetzelfde als mishandeld worden.
De volgende keer wijst hij naar iemand, en beweert die er angstig van te zijn geworden. Is dat ook (geestelijke) mishandeling?
@gerrit: nee, maar het zou onder bepaalde omstandigheden wel als een bedreiging kunnen worden opgevat.
Hulskemp, ik vind u maar een eng mannetje / vrouwtje..
Het is goed dat ook mensen zoals WB Hulskemp zich hier laten zien. Hij vertolkt de mening van een steeds groter wordende groep verontruste burgers. Burgers die niet altijd kunnen rekenen op volwaardige verslaglegging door de pers in Nederland. De heer Hulskemp heeft wellicht voor menigeen rare gedachten, hij neemt wel de moeite om dit blog te bezoeken en is dus in staat om ook de hier naar voren gebrachte nuance tot zich te nemen. Wat hij hier mee doet, is aan hem. Hij kan in ieder geval niet meer zeggen dat hij het niet heeft geweten.
een aardig verhaal over ibrahim. Ik vind het bizar dat zo’n vergrijp voor de rechter komt, te meer omdat het NIET in vergelijking lijkt met wat er (zonder straf) nog meer in de ‘grote stad’ gebeurt. Ibrahim ‘vertelt’ het verhaal zoals hij het ervaren heeft. Ik zou ook graag het verhaal van de desbetreffende dame willen horen. Dan krijg ik een juister beeld van het hele gebeuren. Ik ben het gedeeltelijk met mr Hulskamp eens dat er lang genoeg rekening is gehouden met allerlei randverschijnselen van het ‘grootsteedse’ leven. De gevolgen daarvan zie ik dageljks om me heen, als stedeling.
@nour: de grote fout die Hulskemp maakt is te denken dat criminaliteit cultureel bepaald is. Criminaliteit is volgens mij een sociaal-economisch probleem en derhalve niet vast te pinnen op ras of afkomst. Ik vind het volstrekt onzinnig om steeds maar weer te melden dat een mishandelaar van Marokkaanse afkomst is. Dat voegt niets toe. Net zoals het niets toevoegt om bijvoorbeeld te zeggen dat incest een typisch blank-Nederlandse aangelegenheid is.
Helemaal mee eens.. echter in sommige culturen is gezag en maatschappelijke controle zeer belangrijk, in onze cultuur ligt dat anders. Doordat cultuurverschil lopen bepaalde groeperingen meer risico om te ontsporen. Dat reflecteert op de maatschappij. Je helpt niemand door overal maar rekening mee te houden. sterker nog: het versterkt het onderbuikgevoel. Integratie is gelijkwaardigheid, ook mbt tot de minder leuke dingen. Dat is mijn insteek.
@nour: het ligt zeker anders in onze cultuur. In onze cultuur is de nadruk de laatste tientallen jaren steeds meer gaan liggen op het recht van het individu. We stellen onze eigen bevrediging op de voorgrond en ook dat heeft gevolgen voor de veiligheid van anderen.
Gelijkwaardigheid is zeker goed. En dus moet je bepaalde afzonderlijke ‘criminele’ groepen ook niet anders of zwaarder behandelen. Het strafrecht kent geen onderscheid.