Poelestraat
Afgelopen donderdag overleed een 41-jarige man, vader van drie kinderen, in een ziekenhuis in Groningen.
Aan de gevolgen van uitgaansgeweld.
Marcel Erik Venema (‘Cassie’) uit Groningen kreeg op zondagochtend 22 februari rond 05.00 uur in de ochtend een harde klap in zijn gezicht, viel achterover op de stoep en liep (door de val?) ernstig letsel op. En dat omdat hij in een balorige bui iemand even zou hebben vastgepakt.
Venema lag dagenlang in coma, maar overleefde het letsel uiteindelijk niet.
Een drama.
Twee dagen na de klap gaf een 22-jarige man zichzelf aan bij de politie. Hij had inderdaad geslagen, maar was kapot van de onverwachte uitkomst van zijn agressieve daad. Het ene moment nog pleger van een helaas veel voorkomend delict, het andere moment ineens in de categorie ‘levensontnemers’.
In één klap van maximaal twee (praktijk boete/werkstraf) naar maximaal zes jaar gevangenisstraf.
Onder de berichtgeving op de internetsite van RTV Noord (maar ook die op de site van het Dagblad van het Noorden) doken al snel de helaas maar al te bekende commentaren op.
Zoals deze:
Bernardus Mulder schrijft op 27-2-2009 12:41
Henk Tammens heeft gewoon gelijk. Alleen door onze manier van strafbepalen, gaat het fout. Hier word alles met de mantel der liefde bedekt. De rechter gaan bij voorbaat er vanuit dat de betrokkenen gee driewieler hebben gehad en dat is veel erger als moorden en alle andere vormen van criminaliteit.
Vier bijtende zinnen. Een ‘mooie’ collectie misverstanden en vooroordelen. Toonbeeld van onwetendheid. In een paar lukraak geplaatste zinnen de rechtspraak op de korrel, de schuldvraag van een antwoord voorzien en het verleden van een mens ondergeschikt gemaakt. Let op de woorden ‘alleen’ in de 2e zin, ‘alles’ in de derde en ‘veel erger’ in de laatste..
Nu zou ik op deze plek de reactie van Mulder kunnen fileren. Uitgebreid kunnen aantonen waarom het niet klopt. Wat er fout aan is en waarom ik het zelfs gevaarlijk vind om zo te denken.
Maar ik heb dat al eens eerder gedaan op het internet. Uitgebreid gedaan zelfs.
Wat het oplevert?
Een hoop teksten van mensen die niet uit zijn op discussie. Die geloven in het eigen gelijk belangrijker vinden dan luisteren. De onderbuik waardevoller dan de nuance. Uiteindelijk is de boodschapper van de nuance zelfs de gebeten hond.
Ik vrees dat veel mensen denken zoals Bernardus Mulder.
En dat stemt mij niet bijster vrolijk.
Maar wat doe ik er aan?
Misschien dit:
Ik weet niet wie Bernardus Mulder is. Maar ik nodig hem bij deze uit om de komende rechtszaak tegen de 22-jarige verdachte samen met mij bij te wonen. Gewoon op de publieke tribune. Gewoon luisteren.
En dan praten we verder.
Mochten andere mensen zich geroepen voelen om (met mij) de rechtszaak bij te wonen. U bent van harte welkom. Ik zorg voor data, tijdstip en koffie. Niet allemaal tegelijk….