Het zijn de rechtszaken waar iedereen moeite mee heeft.
Dodelijke verkeersongelukken.
Op de een of andere manier is er altijd nog wel een soort van logische reden te vinden bij een doodslag of een moord. Niet altijd een goede reden, maar toch.
Bij verkeersongelukken is dat niet zo. Op het ene moment heb je nog een mens en enkele onvoorzichtige en zinloze tellen later niet meer.
Josje was zo’n mens.
Een studente van 22 jaar. Energiek. Levenslustig.
Josje sterft op 11 februari onder de wielen van een vrachtwagen op het koude asfalt van de W.A. Scholtenstraat in de stad Groningen.
Vier uur later doen de ouders van Josje ergens in Nederland open voor de politie. Ze horen het nieuws waar iedere ouder zo vreselijk bang voor is. Josje leeft niet meer.
Wat volgt is een uitgebreid onderzoek van de politie, gevolgd door een rechtszaak.
Het zwaarste element van een verkeerszaak is vaak het voorlezen van de slachtofferverklaring. De teksten van nabestaanden gaan soms door merg en been.
Dit keer was het de beurt aan de vader van Josje.
‘Josje was het licht in ons leven. Ze had veel humor en was onze vreugde. Het was een enorme schok toen we het hoorden. We waren verdoofd. Zo’n mooie, lieve meid. Vol levenslust. Ons huis was ineens leeg. We misten haar in iedere kamer in het huis. Ons leven is leeg geworden. Aan de telefoon besloot ze altijd met de woorden: tot snel. Die woorden zullen we nooit meer horen. Haar stem is voorgoed tot zwijgen gebracht. Waarom?’
Die waarom-vraag is eigenlijk de reden waarom een verkeerszaak zo heftig is. De reden van de dood is vaak zo banaal. Zo verschrikkelijk stompzinnig.
Het leven van Josje is ten einde gekomen omdat een vrachtwagenchauffeur uit Tilburg niet even de moeite nam om de vele spiegels aan zijn truck goed te zetten en zijn ramen schoon te maken.
Dat is de reden.
Ruim twintig jaar lang loods je je kind door de gevaren van het leven. En dan eindigt het op deze manier.
Hoe zinloos is dat?
Wat is de eis eigenlijk tegen de vrachtwagenchauffeur? En z’n verweer?
Je was heel erg zuinig met woorden, Chris. Je betoog over hoe zinloos ’t allemaal is begrijp ik maar ik zou wat meer over de zaak willen weten.
Vriendelijke groeten.
De eis is 240 uur werkstraf en een rijontzegging van twee jaar, waarvan een jaar voorwaardelijk.
Zijn verweer: ik heb haar niet gezien.
Ik denk dat hij haar inderdaad niet heeft gezien. Hoe dat dan kwam is zaak 2 maar zijn verklaring kan heel goed kloppen ….. Ik heb haar niet gezien …
Begrijp me niet verkeerd ; veiligheid voor alles en als het klopt dat zijn spiegels niet goed stonden en zijn ramen smerig waren, dan is ie nalatig geweest en had dit allemaal voorkomen kunnen worden. Punt ; geen discussie mogelijk.
Zoals je misschien weet (of helemaal niet; dat kan ook) zijn wij werkzaam in de transporttak. En er zijn momenten dat je als beroepschauffeur alle zeilen bij moeten zetten omdat mensen in personenauto’s geen idee hebben hoe dat werkt met 25 ton lading.
Das geen aanval op de personenauto maar een feit. Zo werkt het en daar zal je als beroepschauffeur op moeten participeren. Dat hoort bij je beroep. Maar het blijft ook een feit dat die grote auto’s nu eenmaal een dode hoek hebben en dat je op bepaalde momenten niet alles ziet. Ondanks die tig spiegels die wel goed staan afgesteld.
Nogmmaals als het klopt dat zijn spiegels niet goed stonden afgesteld en zijn ramen smerig waren ; dan is hij schuldig. En dat zal hij zich blijven voelen. Omdat Josje nooit meer tegen haar ouders zal zeggen ; tot snel ……
Een beroepschauffeur is verantwoordelijk voor zijn combinatie en die kan dodelijk zijn in het stadsverkeer. De wetgever legt de zorgplicht nadrukkelijk bij de chauffeur. Die heeft de opleiding genoten en is primair verantwoordelijk voor zijn gedrag in het verkeer.
Justitie (en de wetgever) gaat nog verder: het gaat er niet om of je iemand wel of niet kan zien, het gaat er om dat je iemand MOET zien.
Zelfde geldt overigens voor personenauto’s. Je moet ook voorrang verlenen aan een tegenligger die je niet ziet.
De overheid legt de zorgplicht/verantwoordelijkheid bij de chauffeur.
Lekker makkelijk allemaal, de overheid is verantwoordelijk voor de infrastructuur en de inrichting van de wegen en de gevaren van de chaos die ze creeren wimpelen ze juridisch af op de burger.
Wordt het niet eens tijd dat die onopzettelijke gemaakte doden in het verkeer tussen vrachtwagens en fietsers gewoon onmogelijk wordt gemaakt? Dat kan heus wel, meer investeren in veiligheid op de weg voor fietsers, vrachtwagen routes, maar het beste geen vrachtwagens waar fietsers zijn. Het geld van de weg gaat vast naar de banken, bonussen, managers semi-overheid, Afghanistan etc
Ik rij al 40 jaar personen auto en rij door heel Europa. Ik weet heel goed wat vrachtwagenchauffeurs meemaken in hun…tonner. Dat werk van vrachtwagenchauffeur is zwaar, dat weet ik omdat ik regelmatig met ze praat op de weg, parkings, restaurants, meerijden heb ik ook gedaan, vaak aardige lui de meeste maken graag een praatje en ik ook. Ze doen soms hele gevaarlijke dingen op de weg.
Vrachtwagenchauffeurs verdienen een eigen rijstrook op de snelweg en goede voorzieningen op hun rustplaatsen met veiligheid, sanitaire voorzieningen etc. Mankeert een hoop aan.
In de stad horen ze helemaal niet tenzij……
De rechtelijke macht denkt eendimensinaal, kijkt meestal maar naar een ding, welke beschuldiging kunnen we aan de geverbaliseerde persoon plakken. Maar de werkelijkheid van het leven en ook de criminaliteit speelt zich af in verschillende dimensies.
De vrachtwagenchauffeur kan van de overheid eisen dat de kans op aanrijding met een fietser ( een zachte weggebruiker ) practisch onmogellijk is en dat zij de infrastructuur en verkeersregels aanpast.
Maar een minister van dood door schuld ( of het toebrengen van lichamelijk letsel ) of door onachtzaamheid betichten zijn we in Nederland nog niet aan toe ook al zijn er nog zoveel slachtoffers ( duizenden ) Doofpotjes zijn ze goed in in Den Haag.
In geen enkel land kan het rechtssysteem criminaliteit voorkomen en dat betekent alleen maar dat dat al die systemen aan verbetering toezijn, want er is te veel criminaliteit. Voor een beter rechtsstelsel moet je durven nadenken en ook de hand in eigen boezem kunnen steken en beiden zijn niet de beste eigenschappen van juristen. De wet is hun koran.
Een bewustwording van het gevaar van het voplgen van regels in dit boek met een dimensionale oplossingen is echt wel nodig.
Het erkennen van de beperking van het denken in een dimensie en enige wetenschappelijk aangebrachte dimensies in het denken bij de luitjes die rechtspreken aanbrengen lijkt me heel nuttig.
@antoni: het lijkt wel een sport om de overheid overal de schuld van te geven. Wat een onzin. Wil je alle oude steden plat gooien en er lange, brede lanen van maken met een groot hek er om heen? Het verkeer is grotendeels eigen verantwoordelijkheid.
Helemaal mee eens. Alle vingers wijzen nu naar een vrachtwagenchauffeur terwijl de falende overheid hieraan medeschuldig is.
Maargoed de hoge heren in Den Haag hebben andere prioriteiten: Debatteren in Oslo over een klimaatprobleem dat verzonnen blijkt door wetenschappers, en geld schuiven naar vriendjes op hoge posities en arme negers in verre landen die ons hierom hartelijk uitlachen.
Ook de politie heeft andere prioriteiten: flitsen en alcoholcontroles in plaats van boeven vangen en gevaarlijk verkeerssituaties aankaarten bij de gemeente.
Deze zaak is net zoals zovele: Een blanke Nederlander wordt tot zondebok gemaakt om het falen van de overheid te verbloemen. Zag je ook bij de moord op Pim Fortuin, Theo van Gogh, de toekomstige moord op Wilders die nu al door de Linkse Elite wordt voorbereid. En recentelijk ook de zaak in Urk, waar een onschuldige jongen vastzit omdat de politiek onder de pet wil houden dat de werkelijke daders turken zijn, die niet konden verkroppen dat hun familielid een relatie aanknoopte met een blanke. Gevalletje ‘eerwraak’ dus.
Geachte heer Hulskemp,
Ik vroeg mij oprecht af of u nog wel een beetje geniet van het leven. Het moet een angstige gedachte zijn om steeds maar te denken dat de overheid overal achter zit. Nu weer een ongeluk veroorzaken, dan weer een moord in scene zetten. Het volgende week laten sneeuwen in Nederland…..
Beste rechtbankverslaggever, dit onderwerp leent zich m.i. niet voor flauwe grapjes. Er is een blanke studente van 22 jaar dood, ons land gaat naar de knoppen.
Ik dacht dat we jullie na de dood van Pim Fortuin wel hadden geleerd niet zo minachtend neer te kijken op mensen met een andere mening. Blijkbaar hebben sommige Linksen een tweede lesje nodig. En dankzij Geert hoeven we daar niet lang op te wachten!
@Hulskemp: toch knap hoe u de zinloze dood van een ‘blanke’ studente (was het anders geweest bij een donkere studente?)koppelt aan de rol van de overheid en het vermeende ‘feit’ dat dit land naar de knoppen gaat.
Ik kijk op niemand neer. Maar onzinnige argumenten dienen als zodanig neer te worden gezet.
Verder ben ik benieuwd welke les wij linksen hebben geleerd na de dood van Fortuyn. Dat nieuwe partijen niet in staat zijn om te regeren? Dat ze slechts angst verspreiden en met schijnoplossingen komen? Dat ze liever verdeeldheid zaaien?
Goed stuk Chris,
Als inderdaad de spiegels niet goed stonden en de ramen vies waren dan is de chauffeur schuldig.
waarschijnlijk is de oorzaak van het ongeluk een combinatie van meerdere factoren; spiegels, vuile ramen, maar vergeet ook niet de dooie hoek naast de vrachtwagen waarin (Brom,snor)fietsers vaak induiken en vervolgens onzichtbaar worden voor de chauffeur, en vergeet natuurlijk niet de stress van menig chauffeur door de rijtijdenwet, waardoor dezen de gehele dag hoofdrekenend achter het stuur zitten.
@W.B. Hulsekemp
zat de overheid achter het stuur?
Ik quote±
`het lijkt wel een sport om de overheid overal de schuld van te geven. Wat een onzin.`
Niet zo een grote onzin als lijkt Chris.
De gemiddelde automobilist heeft meer aandacht voor zijn snelheidsmeter dan voor het verkeer. Ook dwaalt de blik van diezelfde automobilist, vaker af naar de berm van de weg op zoek naar controleapparatuur, dan dat deze recht vooruit op de weg gevestigd is.
Een gevolg van het gehanteerde verkeersbeleid van de overheid.
Tig borden in alle soorten en maten die je als bestuurder tegenkomt en je mag er niet eentje missen, want dat zou wel eens een kostbaar grapje kunnen worden. Vele reclameborden langs de wegen die ook nog eens onbewust de aandacht van het verkeer afleiden.
Een infrastructuur die vaker erop gericht lijkt te zijn, om verkeersonveiligheid in de hand te werken en de irritatie en verwarring bij weggebruikers te vergroten. Maar ook een infrastructuur die met miljarden projecten (welke vaker een grote flop blijken) slechts de status en het aanzien van bepaalde, regionale en nationale, bestuurders dienen.
Een verkeersongeval, in de volksmond ´een ongeluk´ genoemd. Niemand, de enkeling daargelaten, zal bewust een ongeluk veroorzaken of hierbij betrokken willen raken.
Verkeersongevallen tussen twee of meerdere weggebruikers is vrijwel altijd te wijten aan gemaakte fouten van allen die erbij betrokkenen zijn.
Het is aan de rechterlijke macht om te bepalen bij wie de hoofdschuld rust. En hierin maakt deze zich er wel héél gemakkelijk van af, door bij een ongeval tussen een ´zwakke´ en ´sterke´ verkeersdeelnemer, de schuld bij de laatste te leggen.
In de door jou genoemde zaak, heeft de vrachtwagenchauffeur terdege de hoofdschuld, als hij een beperkt zicht had, door het verzuimen om bepaalde zaken fatsoenlijk te regelen. Maar hoevaak komt het niet voor dat de ´zwakke´ verkeersdeelnemer zich op een voertuig beweegt, dat niet aan de eisen van de WVW voldoet? Bij slecht zicht door weersomstandigheden, in het donker of de schemer, is een onverlichte fietser of brommer pas op het allerlaatste moment zichtbaar. Soms zelf te laat om nog een ongeval te vermijden. Ook de ´zwakke´ verkeersdeelnemer is zelf verantwoordelijk voor de toestand van zijn voertuig, een verantwoordelijkheid die vaak niet genomen wordt. Noch door de deelnemer zelf, noch door zijn of haar directe omgeving. Ouders die het schijnbaar niks uitmaakt dat hun kind op een vehikel rondrijd, dat levensbedreigend is voor de bestuurder.
En hier komt ook weer de overheid kijken.
Rijd rond met een kapot achterlicht in je auto of truck en de kans is groot dat je hiervoor, door een toevallig passerende opsporingsambtenaar, ter verantwoording geroepen wordt. Meestal voorzien van een fiks boetebedrag. Nu observeer je diezelfde opsporingsambtenaar die tig fietsers voorbij ziet komen zonder achterlicht. Slechts zelden zal deze hier ingrijpen. Vreemd daar auto´s en trucks zeer regelmatig een wettelijke keuring dienen te ondergaan, terwijl dit met fietsen en brommers niet het geval is. Hoeveel van die laatste zie je niet met falende verlichting, remmen en afgesleten banden? Waar de stuurinrichting zodanig van ´misvormd´ is, dat het besturen van zo een vehikel een kunst op zich blijkt?
Troy,
Met alle respect, maar je draait de zaken op een wel hele vreemde manier om. Je moet wel bij het begin beginnen. De overheid controleert op snelheid omdat automobilisten dat niet zelf doen. Wat jij zegt: is hetzelfde als: inbrekers moeten noodgedwongen door donkere huizen en via scherpe ramen binnenkomen, omdat bewoners hun best doen om ze niet binnen te laten…
Je verweer over verkeersongelukken klopt ook niet. Je wil niet weten bij hoeveel doodslagen de dader helemaal de dood van het slachtoffer niet voor ogen had. In dit geval gaat het om een aantoonbaar verwijt. Een chauffeur die zijn potentiele moordwapen (en dat is een vrachtwagen) niet optimaal prepareert, neemt willens en wetens een risico. Met andere woorden: hou zou je hier een zwakkere verkeersdeelnemer uberhaupt de schuld van kunnen geven? Niets wijst er op dat het slachtoffer in deze kwestie een verkeersfout heeft begaan.
Wat mij betreft is de prioriteitsstelling van de politie met betrekking tot defecte voertuigen een juiste. Auto’s en vrachtwagens zijn potentiele moordwapens. Die dienen goed onderhouden te zijn.
Overigens is het zo dat fietsers wel degelijk te maken krijgen met gerichte controles.
Correct dat de overheid controleert omdat de automobilist of moterrijder zelf niet op de snelheid let. Dit is dan ook iets waar ik niet over zal vallen. Waar ik wél iets op tegen heb is de wijze van uitvoering. Te veel, veel te veel en dan bij voorkeur op plekken, waar een iets te hoge snelheid niet direct gevaarzettend is. Maar toch, rijd maar eens 57 in plaats van 50 en je mag weer dokken. En 57 heb je gevoelsmatig niet in de gaten, daarvoor zul je de snelheidsmeter moeten raadplegen. Ik woon al ruim 20 jaar in een 30km-wijk met woonerven en heb er nog nooit een snelheidscontrole gezien, ondanks de vele klachten uit de buurt omdat de doorgaande wegen vaak als `racebaan` gebruikt worden.
Ik zeg nergens dat het slachtoffer in de door jou beschreven zaak op enigerlei wijze een fout gemaakt heeft. Ik geef slechts aan dat het met de eigen verantwoording van `zwakke` verkeersdeelnemers over het algemeen erg povertjes gesteld is. Eveneens schamp ik op hen die hun kinderen onnodig in gevaar brengen door deze verantwoording niet te delen. Papa koopt ze een fiets, papa koopt ze een brommer en daarna kijkt papa er nooit meer naar om.
Mee eens dat als je door het verzuimen van bepaalde zaken een dodelijk ongeval veroorzaakt, dat je doodslag ten laste gelegd word. Hierover is geen discussie mogelijk. Wat ik echter wel indiceer is dat die `doodslag` in sommige gevallen eerder als een `ongewilde zelfmoordpoging` benoemd kan worden. De onverlichte brommer die in het donker, met hoge snelheid en zonder uit te kijken van rechts uit een onoverzichtelijke straat komt scheuren, bijvoorbeeld.
Het is toch de prioriteit van politie een ongeval te voorkomen, correct? Vandaar hun acties tegen defecten aan voertuigen, maar waarom dan die veel geconstateerde laksheid, als er een defect gezien wordt aan het vervoersmiddel van een `zwakke` weggebruiker?
De frequentie van gerichte controles op die laatste groep staat niet in verhouding tot de gerichte controles op motervoertuigen. Zo heb ik van de week weer in zo een controle gestaan met mijn auto, terwijl ik in de 40 jaar dat ik al rondfiets, nog nooit zoiets meegemaakt heb.
Over de schuldvraag aangaande het dodelijk ongeval zoals je in jouw artikeltje schets, rep ik met geen woord. Ik haak slechts in op hetgeen Antoni ter berde brengt. Dat ook de overheid mede debet is aan veel verkeersongevallen.
Ik fiets sinds 10 jaar in mijn eentje door de stad, en ik kan veilig zeggen dat ik minstens 30 van die controles ben tegengekomen. Het ene jaar kom ik er meer tegen dan het andere, maar het gebeurt ontzéttend veel! Vooral als de wintertijd net in is gegaan staat de politie overal te controleren op licht. Daarnaast is het me ook overkomen dat ik door rood reed (een zeldzaamheid) en een politieman mij aanhield. Ook spontaan optreden van de politie dus!
@ Troy, naast het feit dat er dus absoluut gecontroleerd wordt, wil ik opmerken dat de veroorzaker in het grootste deel van de gevallen de automobilist/combinatiechauffeur is. Bovendien is een ongeluk met een auto oid sneller gebeurd en gaat vaak gepaard met veel grotere schade. Het lijkt mij dan ook logisch om op hen meer controle uit te voeren..
(Wat uiteraard niet betekent dat ik niet vind dat kinderen zodra ze op een fiets zitten uitgebreid op de verantwoordelijkheid moeten worden gewezen die deelnemen aan het verkeer met zich meebrengt, door ouders en school, en dat elke deelnemer in het verkeer – laten we de voetgangers niet vergeten! – zich gedraagt. Maar dat spreekt voor zich.)
Eens met Eva. Fietsers krijgen wel degelijk te maken met controles. Ik zie niet in hoe de overheid een ongeluk als hierboven beschreven had kunnen voorkomen. Ik word een beetje moe van dat overheid-bashen.
Eva, mogelijk dat het dan ‘lokaal gebonden’ is. Hier in het `donkere Zuiden` is het mij nog nooit overkomen en heb ik slechts een enkele maal zo een controle gezien.
Mee eens dat een auto oid, meer `technisch toezicht` behoeft dan een fiets of brommer. Per slot kan er bij een gemotoriseerd voertuig meer misgaan dan met een technisch eenvoudig vervoermiddel als een fiets. Ook de consequenties die een defect aan een motorvoertuig kunnen hebben, zijn vele malen groter.
Jouw stelling dat de veroorzaker van ongevallen tussen `zwakke` en `sterke` verkeersdeelnemer, veelal de laatsgenoemde partij is, wijs ik af. Wettelijk word deze wel aansprakelijk gesteld, tenzij hij of zij het tegendeel kan bewijzen (omgekeerde bewijslast) en dat is in veel gevallen onmogelijk.
Chris, het is geen kwestie van `overheid bashen`, maar ik ben het met Antoni eens dat deze meer zouden kunnen doen om de verkeersveiligheid, zeker voor de `zwakkere` weggebruiker, te verbeteren.
Aangaande de casus zoals door jou omschreven, hier kan ik geen uitlatingen over doen, daar ik niet op de hoogte ben van de nuances van het ongeval.
Ik kan me echter goed voorstellen dat een verbod om met vrachtwagencombinaties in stedelijke gebieden te komen, veel problemen op kan lossen. De meeste steden hebben een of meerdere industrieterreinnen in de directe omgeving. Ideaal om een omslag te realiseren van zware vrachtwagen naar een kleinere bestelauto.
Akkoord, hier zitten de nodige financiële consequenties aan, maar dat is de prijs die betaald dient te worden voor veiligheid.
Ook het aanpassen van de infrastructuur kan veel ongevallen voorkomen. Ik kom regelmatig wegsituaties tegen waarbij ik me afvraag of de bedenker van deze überhaupt wel een verkeersdeelnemer is, of dat er gekozen is voor een `esthetisch verantwoorde` maar levensgevaarlijke verkeerssituatie.
Ook de door mij aangehaalde reclameborden zijn iets waar een overheid in zou kunnen grijpen. Per slot zijn deze speciaal ontwikkeld om de aandacht van de passant te trekken en dat gebeurd ook regelmatig. Hierdoor is die passant gedurende een kort ogenblik niet meer bezig met de deelname aan het verkeer en is het zicht gevestigd op de reclame. Met alle gevolgen van dien.
Het is toch de bedoeling dat er gediscusieerd word, of niet? Maar als jij liever hebt dat iedereen maar ja en amen knikt en zijn of haar visie aangaande overheidsfalen ter discussie stelt, moet je dat even aangeven. Dan kunnen scribenten hier rekening mee houden.
Het gaat mij niet om ja en amen. Het gaat mij om de tegenwoordig stelselmatige en automatische vinger die altijd maar weer naar de overheid wijst. Daar zit bovendien een eigenaardige discrepantie in. Mensen willen aan de ene kant minder overheid (qua regelgeving en belastingen bijvoorbeeld), maar anderzijds moet de overheid wel alles regelen voor ze.
De overheid heeft een bepaalde verantwoordelijkheid, dat is uiteraard zo. Maar wij hebben als burgers ook onze verantwoordelijkheid. Laten we die eerst eens nemen.
Je kunt een weg nog zo veilig maken, als de automobilist niet oplet of zich niet aan de regels kan houden, dan helpt daar helemaal niets tegen.
Waarom is de grootste vraag. En ja, verkeersongelukken zijn vreselijk. Maar het is nog erger dat mensen de moeite niet nemen om bijvoorbeeld spiegels niet goed te zetten of ramen schoon te maken, of voor stoplichten netjes stoppen waardoor het minder zou kunnen gebeuren. Ook stappen mensen nog steeds dronken achter het stuur. Alle dingen waarbij een persoon overlijd, zijn vreselijk, maar er is niks aan te doen. Soms is het gewoon je lot, denk ik. Mijn mening..