De dreigende rechter

 

Enige tijd terug schreef ik over de juridische avonturen van voormalig raadsheer Wicher Wedzinga.

In een van de verhalen omschreef ik zijn geestestoestand als ‘niet helemaal stabiel’.

Die weinig flatteuze typering was niet specifiek van mij afkomstig. Het was een samenvatting van wat er eerder over de gevallen raadsheer naar buiten is gekomen.

Zo bracht een officier van justitie ooit tijdens een van de rechtszaken naar voren dat Wedzinga ‘de weg een beetje kwijt is’.

Ik vond al met al dat ik nog erg aardig was in mijn typering. Afstandelijk zelfs.

Daar was de heer Wedzinga het niet mee eens en dat bracht hij op zijn eigen weblog en via een mail/brief naar mijn opdrachtgevers naar buiten ook. De strekking van het verhaal: mijn verhaal was onbehoorlijk en mijn journalistieke kwaliteiten ver onder de maat.

En dat mag.

Vandaag moest de heer Wedzinga naar Arnhem voor zijn rechtszaak in hoger beroep. Hij stond opnieuw terecht voor oplichting, bedreiging, schending van het ambtsgeheim en het ten onterechte voeren van de titel advocaat.

Tijdens de rechtszaak stelde Wedzinga uit wanhoop te hebben gehandeld. 

Dagblad Trouw omschreef het vandaag als volgt:

‘Wedzinga wijt een groot deel van zijn problemen aan persoonlijke omstandigheden. De oud-rechter, die stelt chronisch depressief te zijn, vertelde de rechters van het Arnhemse hof onder meer door alle zaken tegen hem zijn huis te zijn kwijtgeraakt en dakloos te zijn geworden. “De situatie destijds was vrij wanhopig. Ik zocht een strohalm en probeerde me overal aan vast te klampen”, bekende Wedzinga de rechters.’

De Telegraaf gaat nog een stap verder en laat een ieder weten dat Wedzinga door zijn geestestoestand verminderd toerekeningsvatbaar lijkt.

Ik kan me heel goed voorstellen dat Wedzinga in het verleden niet zat te springen om van een rechtbankverslaggever een dergelijke typering te lezen.

Zoals ik me ook kan voorstellen dat een soortgelijke typering hem nu bij de rechtszaak een stuk beter van pas komt.

P.S. Justitie eiste vandaag overigens een werkstraf van 150 uur, drie maanden voorwaardelijke gevangenistraf en een voorwaardelijke boete van 2500 euro tegen Wedzinga. Eerder matigde de rechtbank de straf omdat Wedzinga publiekelijk voor zijn daden terecht moest staan.

Delen

0 reacties

  1. Ik mis in dit stuk dat oud-rechter Wedzinga licht ontoerekenings vatbaar is verklaard door Forensische psychiaters.

  2. In hetzelfde artikel wordt vermeld dat Wedzinga over het akkefietje rond die andere Chris K. meldt: “Het was vrij ordinair, maar ik had geld nodig op dat moment.” Dat is wel iets totaal anders dan wat hij de afgelopen jaren steeds beweerd heeft. Het heeft wel iets dat uitgerekend voor een Gerechtshof de aap uit de mouw van de oud-raadsheer komt.

  3. Ik bedoel het artikel in Trouw waar je naar linkt, niet dat in de Telegraaf.

  4. Chris:

    Twee weekjes geduld nog, voor het vonnis.

    En daarbij: Je dreigende rechter klopt. Een rammende rechter valt mee…?

    Is het niet zo dat de dreigende rechter zijn ex-partner – ook rechter- bedreigd heeft?!

  5. @Maarten Krips

    Gelijk heb je. De sukkel (Wedzinga) heeft heden bekend.

    40.000 Euries oplichtend.

  6. Dat veniam corvis, vexat censura columbas.
    De censor schenkt vergiffenis aan de raven en kwelt de duiven.

  7. @Chris, collega,

    Ik reageer nooit, maar nu wordt het me te gek.

    Waarom schrijft een journalist: ‘Ik zal hier op deze plek de verleiding weerstaan om exact weer te geven hoe (…).’
    En: ‘Laat ik volstaan met de constatering dat…’
    En ook nog ‘Diverse controleerbare bronnen…?

    Of je bent een praatjesmaker of je bent journalist.

    Ik vind dat een journalist die de verleiding weerstaat (vertel: welke verleiding en welke bronnen?) exact weer te geven hoe het zit, een praatjesmaker is. Wij, journalisten, moeten geen praatjesmakers willen zijn, maar wij moeten exact weergeven hoe het zit.

    De feiten, collega.

    De Telegraaf en Trouw citeren ter onderbouwing is papegaai-journalistiek. Geleuter dus.

    rob zijlstra
    ook een rechtbankverslaggever

  8. Rob,

    Ik herken me deels in je kritiek. Een journalist moet man en paard noemen. Ik had en heb echter goede redenen om hier niet dieper op deze zaak in te gaan. Dit kan echter verwarrend overkomen. Het verhaal is daarom ietwat aangepast.

    Het citeren uit openbare bronnen lijkt me in geen enkel opzicht papegaai-journalistiek. Het zou betekenen dat je slechts een mening mag hebben als je ergens zelf bij bent geweest. Het zou overigens ook betekenen dat we het ANP wel op kunnen doeken.

    Wat de term praatjesmaker betreft. Daar herken ik me niet in. Alles wat ik hier op dit weblog beweer is controleerbaar en van meerdere bronnen afkomstig.

    Dit weblog is een opinierend blog. De ene journalist kiest er voor om mooie verhalen te schrijven en zelf aan de zijlijn van de mening te blijven staan. Er zijn ook journalisten die een andere keuze maken.

    Lijkt mij dat we beide in hun waarde moeten laten.

  9. Chris ga vooral door met je verhalen. Ik geniet van je scherpe pen en je observaties. Wat denkt die Rob wel niet met zijn zalvende praatjes en die saaie stukjes op zijn eigen weblog. Jij durft tenminste stelling te nemen!

  10. En niet anoniem??
    Chris, Rob en bij deze ook Nanko,
    drie bloggende rechtbankverslaggeverdts, drie keer heel verschillend. Elk zijn eigen karakter
    Vader Trom zou zeggen: “Het is een bijzonder kind” en “dat is tie”
    Maar dat dan drie keer 😉

  11. Citaat van Wicher W. zelf;

    De raadsheren van het Hof waren uitermate vriendelijk en empathisch. Het was evident dat het psychiatrisch rapport indruk op hun had gemaakt en dan vooral de tegenslagen die ik in de loop der jaren heb meegemaakt en die voor de psychiater aanleiding waren om tot de conclusie te komen dat ik licht verminderd toerekeningsvatbaar was. In gewoon Nederlands betekent dat niet dat ik in de war was of ben, maar dat de beschuldigingen, als zij al zouden worden bewezen, mij niet volledig kunnen worden verweten. Een conclusie waarin ik mij goed kan vinden. Want ik had in vrij kort tijdsbestek mijn beide ouders verloren, was gescheiden, had (gedwongen) ontslag genomen als raadsheer, was veroordeeld voor mishandeling van een Oekraïense vriendin, was en ben het contact met mijn twee zoontjes en mijn ex – die rechter is – kwijt geraakt, ben twee keer failliet verklaard, mijn huis was geveild (met dank aan de DSB), ben een tijd dakloos geweest en ben door de media op genadeloze en soms onheuse wijze door het slijk gehaald. Een persoonlijk drama, zei de voorzitter. De Advocaat-Generaal keek stoïcijns voor zich uit en ik knikte vol zelfmedelijden.

    – Wat ik totaal mis is empathie voor anderen, die geleden hebben onder de praktijken.

    De rest van zijn verslag -mooi stukkie!- is een voorbeeld van hoe jammer het is dat deze briljante rechtsgeleerde ooit en bij herhaling, het verkeerde pad koos.

  12. Wicher Wedzinga vindt zichzelf een briljant jurist, maar hier laat hij een fraai maar doorzichtig staaltje damage-control zien.

    Ik citeer: ‘In gewoon Nederlands betekent dat niet dat ik in de war was of ben, maar dat de beschuldigingen, als zij al zouden worden bewezen, mij niet volledig kunnen worden verweten.’

    En waarom kunnen de beschuldigingen hem niet volledig worden verweten?

  13. Erwin,

    Stellen niet in de war te zijn of te zijn geweest, maar tegelijkertijd de diagnose licht verminderd toerekeningsvatbaar niet aanvechten en als verzachtend voordeel zien. Tja, ook dat is een briljante vondst.

    Alhoewel e.e.a. mij nogal warrig overkomt.

  14. Over 14 dagen weten we meer.
    Rob ik ben het met je eens. Chris was je erbij in Arnhem?

  15. Wicher heeft heel veel mensen pijn gedaan/opgelicht/mishandeld/psychisch mishandeld/bestolen/opgelicht/voorgelogen. Hij was als rechter al niet toerekeningsvatbaar, en er zullen nog herzieningen worden aangevraagd door mensen die hij heeft veroordeeld. Ene Danny stopte hij met zijn ( volgens mij even zieke ) collega’s in de gevangenis voor 12 jaar ( 9 jaar effectief ) terwijl de veroordeling geheel op roddelpraatjes was gebaseerd. Als je als rechter niet overtuigd bent van de schuld van de verdachte moet de verdachte worden vrijgesproken. Hij weet heel goed dat de rechter dient uit te gaan van de onschuld van de verdachte, daar schrijft hij artikelen over maar het is academische wijsheid die hij willekeurig zelf aan zijn laars lapte. Dat Wicher later uit de school klapte over het beraad van de raadskamer waar hij aangaf het niet eens te zijn geweest met zijn collega’ s betekent dat Wicher het niet zo nauw nam met het bewijs. En ik denk dat hij het in het algemeen niet zo nauw nam met bewijs en verdachten regelmatig overgeleverd waren aan zijn willekeur, en zijn ontoerekeningsvatbaarheid en manisch-depressieve dispositie

    Hij hanteerde de term gehaktdag, ( woensdag ) dan was de verdachte zeker schuldig en hoefde je er niet meer over na te denken

    Hij kan beter een toontje lager zingen maar in zijn labiele geestetoestand beseft hij dat niet, dat is kenmerkend bij psychiatrische aandoeningen.

  16. @hetty: je hoeft niet ergens bij te zijn geweest om een mening te hebben. Ik heb de Tweede Wereldoorlog ook niet meegemaakt, ik ben nog nooit in de Tweede Kamer geweest en zie zelden live een voetbalwedstrijd. Dat wil niet zeggen dat je er geen mening over mag en kunt hebben.

    Ik weet meer dan genoeg van deze kwestie om er een bescheiden mening over te hebben. Ik laat me niet uit over de juridische kanten.

  17. Afgelopen week sprak ik met een groep journalisten wij kregen het over jou in het algemeen. Ach die Chris zijn schrijverijen beledigingen beschuldigingen en steeds maar weer aan de weg timmeren hij heeft een horde gekken achter hem aan, ware beter geweest dat Rob het monopolie had behouden. Even ging het over Chris en zijn radio verhalen zijn net zo chaotisch schor en onbeduidend. Ik keek zweeg, ach zo is er altijd wel iets over iemand.

  18. Volgens mij is Alex een beetje in de war. Chris is volgens zijn website in 2002 begonnen met rechtbankwerk en Rob pas in 2005. Dus het is eerder andersom.

  19. Aan het taalgebruik te zien deed stalker Alex (tevens aanhanger van de rammende rechter) weer eens van zich spreken.

    Is er sprake van een raakvlak binnen de term licht verminderd toerekeningsvatbaar?

    De inhoud van de posting ging namelijk weer eens totaal nergens over en kwam slechts hetzerig over.

    In gesprek met ‘een groep journalisten…’, het zal wel weer.

  20. @ Siem, Kijk het gaat om de intonatie van een woord die je zo plaatst als je weet dat bepaalde woorden slecht vallen of duidingen zo algemeen zijn, behoor je jezelf geen oordeel aan de manen. Dat deed ik dus ook niet lieve Siem. Je wil me dwingen de namen te noemen. Ach waarom zou ik mensen nu tegen elkaar opzetten of ze zo neerzetten zoals onschuldigen niet veroordeelden hier worden neerzet. Het lijk erop dat hier mensen net zolang worden getart dat die er meer dan genoeg van krijgen, juridisch korte metten maken met de vele insinuerende uitlatingen. Zo zal een zaak dienen a.s dinsdag aangegeven op dit blog. Nu de journalist toch prettig overschrijft, overneemt van andere journalisten, zou ik willen oproepen dinsdag maar weg te blijven. Ik zal mijn cliënt naar vermogen verdedigen, zit niet opnieuw op een kwalificatie te wachten. Waarom zou je confrontatie zoeken nu het zo lekker rustig is de laatste tijd. je moet ook leren delegeren en samenwerken. Trouwens heb ik jou ook weleens anders horen zingen Siem.

  21. Flauw, dat je de snuivende rechter zo belachelijk maakt.
    Wicher Wedzinga heb ik een paar keer mogen meemaken, ook bij de boekpresentatie freund Brown. Maar Wicher Wedzinga is een fenomenale rechtsgeleerde die ooit in zijn grijze jaren aan de foute kant stond en rechter was van een joods/christelijk democratisch regime.
    Wicher Wedzinga is tot inkeer gekomen en heeft beseft dat deze wet niet de onze is, hij daarom de democratie niet kan respecteren.
    Wicher Wedzinga is de kanshebber om president van de Bataafse republiek te worden na de val van Wilders in 2011.
    Wie in Wicher Wedzinga geloofd heeft het eeuwige leven.

Geef een reactie