De laffe praat van Jan Roos en Dennis Schouten

YouTube-leuteraars Jan Roos en Dennis Schouten zijn vandaag door de rechtbank in Zwolle veroordeeld wegens een reeks aan kwalijke uitingen. Was er weer eens een Bekende Nederlander overgevoelig in de wiek geschoten? Is de vrijheid van meningsuiting dood? Welnee. De twee roddelaars bleken op een uiterst laffe wijze tekeer te zijn gegaan tegen een onbekende burger na een simpele burenruzie.

Wie de dagvaarding tegen de heren leest en nog wel een greintje fatsoen heeft, kan niet anders dan concluderen dat hier een forse grens is overschreden. Het slachtoffer in de zaak werd aanhoudend en over een langere periode op een groot platform zwartgemaakt. En zelfs tijdens een openbare boekpresentatie.

Op een wijze ook die er niet om loog. De man zou onder meer een SS-officier, een viezerik en een NSB’er zijn en hij werd zonder een spoortje van gewetenswroeging gekoppeld aan kinderporno en pedofilie.

Een van de meest laffe verwijten die je een ander kunt maken, met potentieel grote gevolgen. Opvallend genoeg is van Jan Roos bekend dat hij – ondanks zijn huwelijk – op seksuele wijze chat met minderjarige meisjes.

Slachtoffer

Wellicht zult u zich afvragen wat het slachtoffer dan wel niet allemaal had gedaan om deze termen te rechtvaardigen. Was hij een voormalige nazi? Wellicht veroordeeld voor kindermisbruik?

Welnee.

De man in kwestie blijkt de buurman van Dennis Schouten en zijn enige ‘vergrijp’ is dat hij Schouten had gevraagd verfresten in de hal op te ruimen, nadat Schouten een team klussers had gevraagd om zijn woning te fatsoeneren. Volgens Schouten had de beste man hem in de lift toegesproken ‘alsof hij zijn vader was’ en dat was kennelijk genoeg reden om hem onophoudelijk zwart te maken voor tussen de 300.000 en 500.000 luisteraars.

Strafzaak

De rechtszaak tegen de beide heren bleek bepaald geen reclame voor het duo. Ze hadden een trouwe schare fans meegenomen, opvallend genoeg leken ze allemaal op elkaar. Puberaal, een beetje dikkig, zwarte kleren, veelal met een brilletje op de neus. Het prototype toetsenbordridder.

Voor de rechtszaak gingen ze trots met de heren op de foto voor de ingang van de rechtbank en bespraken ze honend ‘wat een soap’ de rechtspraak in Nederland toch is. Om er daarna meteen aan toe te voegen dat ze nog nooit in een rechtbank waren geweest.

Hoewel beide heren voor de zitting praatjes voor tien hadden, kwam er eenmaal in de zittingszaal nauwelijks een verweer uit de doorgaans vlot pratende monden.

Jan Roos

Volgens Jan Roos, bekend van het mishandelen van een minderjarige en nooit te beroerd om lomp en onfatsoenlijk uit de hoek te komen, was er slechts sprake van humor en satire. Hij vertelde de rechter dat er misschien wel een grens was overschreden, maar hij werd ook wel eens beledigd en dat hoorde er nu eenmaal gewoon bij. Gekwetst zijn is kennelijk een keuze.

In een wanhopige poging om zijn eigen handelen te verbloemen, verschool hij zich zelfs nog even achter de journalistiek. Want hij was toch een journalist? ‘Dan heb je een ruimere bandbreedte’

Over humor gesproken.

Roos vertelde de rechter zelfs dat hij het nieuws las en zag dat mensen wegkwamen met werkstraffen voor ‘gigantische misdrijven’. En dan eist de officier een werkstraf tegen hem? Ineens bleek de voorkeur voor strengere straffen bij Jan Roos verdwenen. Als sneeuw voor de zon.

En hij had al zo’n slechte nacht gehad in Zwolle, want hij kreeg de airco in zijn hotelkamer maar niet aan de praat.

Schouten

Het verhaal van Schouten, in tegenstelling tot Roos in het echt wel een leuke jongen, was zo nodig nog lichter. Hij zei tegen de rechter dat zijn buurman hem nooit heeft gezegd dat hij was beledigd.

En als een ander je dat niet vertelt, dan kun je natuurlijk gewoon doorgaan, zo was kennelijk de strekking van het verweer.

Ondanks twee aangiftes.

Aanklager

De officier van justitie kwam met een sterker verhaal. Ze vertelde onomwonden dat de heren hun podium hadden misbruikt om een interne ruzie te beslechten, daar waar fatsoenlijke mensen gewoon met elkaar om tafel zouden gaan. Wat de officier betreft realiseert het duo zich kennelijk niet dat luisteraars de twee olijk babbelende heren wel eens serieus zouden kunnen nemen en zelfs gewelddadig kunnen worden.

‘Of het interesseert ze gewoon niet. Ze hebben de aangever over een langere tijd zwartgemaakt. Ook na het doen van meerdere aangiftes werd er niet gestopt. De aangever kon zich er ook niet tegen verweren. Het was al de ether in geslingerd. Het vervelende van het internet is ook dat het tot in lengten van jaren te zien is’

De aanklager stond ook even stil bij de gevolgen voor het slachtoffer. Een man die nog steeds vragen krijgt van mensen over zijn zogenaamde verleden en problemen kreeg op zijn werk. Het slachtoffer eiste dan ook een schadevergoeding van 2500 euro.

Conclusies

Nu kun je van alles vinden van de rechtsgang voor belediging, maar als je afpelt wat hier aan de hand was, dan kun je toch niet anders dan tot de volgende conclusies komen.

Beide heren hebben een groot podium, met jeugdige fans, die het kennelijk waarderen als mensen met allerlei schunnige teksten en zonder inhoud als minderwaardig worden neergezet. Als kindermisbruikers, nazi’s en viezeriken.

Lachen, gieren, brullen.

Kijk ons eens stoer iets vinden van een ander die zich op dat moment helemaal niet kan verdedigen. Smakeloze en goedkope content over de rug van een ander. Je eigen onvermogen om een burenruzie op te lossen in een vorm smelten waardoor de ander voor de ganse natie (en voor altijd) te boek staat voor iets wat hij niet is.

Boete

De rechter veroordeelde beide heren (na een eis van netto 40 uur werkstraf) tot een boete van 500 euro. Het slachtoffer krijgt van het duo een schadevergoeding van 1000 euro. Wat de rechter betreft is er hier een grens overschreden.

‘Associaties met kinderporno en nazisme is een stap te ver. Het gaat er hier niet om of het humor is. Ik vind dat er een straf bij hoort’

Baksteen

Omdat Jan Roos op sociale media meerdere malen leugens over mij wist te verspreiden (onder meer dat ik een baksteen door mijn eigen keukenraam zou hebben gegooid), zocht ik hem na de zitting even op.

Ik drukte hem stevig de hand, keek hem strak aan en vertelde hem dat ik hem een laffe hond vind.

De grote, stoere Jan Roos, die even daarvoor nog dapper aan een journalist vertelde ‘dat hij een beest was’ leek even uit het veld geslagen en begon meteen te piepen over de kracht die ik op zijn hand uitoefende.

Veel verder dan ‘wat moet je nou, jonguh, wat moet je nou jonguh, jij werkt toch voor het AD?’ kwam hij niet. Toen ik wegliep nadat er geen inhoudelijk weerwoord kwam, hoorde ik hem foeteren toen ik al dertig meter verder was. Hij kreeg van mij de middelvinger, de taal die hij zelf zo graag spreekt.

Satire

Kennelijk is het bij herhaling tot op het bot beledigen van iemand en het verspreiden van leugens allemaal leuk en aardig en humor en satire, maar is het toch weer een stukje anders als iemand je face to face vertelt hoe hij over je denkt.

Het toont wat mij betreft precies aan wie Jan Roos is. Een ordinaire, schuimbekkende puber in een gezet mannenlijf, die met een grote waffel op sociale media de hele wereld uit wil dagen, maar niet veel verder komt dan ‘wat moet je nou, jonguh’ als je hem in het echt tegenkomt.

Een vlot babbelend lasterkanon dat het applaus van zijn puisterige toehoorders en het naar beneden trappen nodig heeft om zichzelf beter te voelen.

Agressief

Jan Roos verdient zijn geld met roddelpraat en hij is beslist de enige niet. Maar zelf zwijgt hij over het gegeven dat hij binnen zijn eigen familiekring bekend staat als een man die niet schroomt om te intimideren. Sterker nog, die er niet voor terugdeinst om fysiek agressief te worden tegen zijn eigen familie.

Misschien kan Dennis Schouten daar eens naar vragen de volgende keer.

Van die ongeremde agressie blijft echter weinig over als Roos zelf eens te maken krijgt met iemand die hem in zijn gezicht zegt wie hij werkelijk is.

Een laffe hond die zich eenmaal voor de rechter krampachtig verschuilt onder de gemakzuchtige schaamlap humor, satire en journalistiek.

Waardeer dit artikel!!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.