Ik geef het toe: ik moest deze week in eerste instantie ongelooflijk hard lachen toen bekende opruiers als Jan Dijkgraaf en Bart Nijman helemaal in de vlekken schoten bij een uitstekende column van Sander Schimmelpenninck over opiniemaker Wierd Duk. Maar als je er wat langer over nadenkt is het eigenlijk dieptreurig.
Voor de mensen die de column van Schimmelpenninck niet hebben gelezen: de begenadigde scribent – erkend rode lap voor de radicaal rechtse kudde – schreef kraakhelder op hoe de Telegraaf verzuimde om over een vermeend racistisch motief te schrijven na een moord in Stampersgat.
Duk
De verdachte van die moord bleek op sociale media een tsunami aan racistische tweets te hebben verzonden, niet zelden gericht aan of in reactie op Wierd Duk, de rechts-radicale opiniemaker van de krant van wakker Nederland.
De Telegraaf – nooit te beroerd om stante pede ideologische motieven, ras of religie aan geweld te koppelen – spendeerde er geen letter aan.
Modus operandi
Schimmelpenninck omschreef in de column op uiterst treffende wijze de modus operandi van opiniemaker Wierd Duk. Iemand die onvermoeibaar op dagelijkse basis de xenofobe en racistische medemens van voeding voorziet, waarbij hij bij voortduring lafjes louter de voorzetjes geeft.
Omdat hij zelf slim genoeg is om het extremistische doelpunt niet te maken.
Wierd Duk laat volgens Sander zijn fans zeggen wat hij eigenlijk zelf wil zeggen, maar waarvan hij weet dat het zelfs voor de Telegraaf een brug te ver is. Door hier en daar een like te geven houdt hij zijn volgelingen binnenboord, zelden tot nooit leest hij zijn fans de les als ze weer eens gierend uit de bocht vliegen.
Doel
En dat is geen toeval. Dat is namelijk precies het doel van Duk. Het is zijn levensvisie, al dan niet opportunistisch als unique selling point in de markt gezet. Duk haat links tot in het diepst van zijn vezels en zet de politieke stroming dan ook bij voortduring neer als een gevaar.
Waarmee hij willens en wetens de deur naar extreemrechts wijd openzet.
De conclusie van Schimmelpenninck was dan ook dat het eens tijd zal worden om Duk en anderen (waaronder Geert Wilders) verantwoordelijk te houden voor de haat waar zij op sociale media onderdeel van zijn en die zij nooit weerspreken.
De columnist stelde hierbij nadrukkelijk dat Duk niet direct verantwoordelijk is voor de daden van zijn fanatieke volgers, maar wel aangesproken mag worden op de manier waarop hij online extremisme aanjaagt.
AD
Niet alleen een genuanceerd standpunt, maar ook nog eens volledig terecht. Een standpunt overigens waar de meeste journalisten in Nederland het volmondig mee eens zijn.
En ik kan het weten, want toen Wierd Duk nog een collega was bij het Algemeen Dagblad riep zijn subjectieve schrijfstijl nogal wat weerstand op bij de redactie. Uiteindelijk dwong de hoofdredactie hem zelfs om te verhuizen naar de opiniepagina omdat hij teveel zijn eigen mening in stukken zette.
Woede
De uitkomst van de column van Sander was te raden natuurlijk. De rancuneuze digitale keffertjes rond Duk sprongen meteen in actie. Voormalig journalist Jan Dijkgraaf en voormalig GeenStijl-baasje Bart Nijman riepen in hun hypocriete woede zelfs hoofdredacteur Pieter Klok digitaal op het matje.
GeenStijl deed met een kwaadaardig ‘citaat’ net alsof de columnist had gezegd dat Duk direct verantwoordelijk was voor de moord.
Want wat Schimmelpenninck deed was toch allemaal te goor voor woorden? De mantra van Duk, Dijkgraaf en Nijman – alles mag en moet gezegd worden om te ontkomen aan de ‘verstikkende deken van politieke correctheid’ – was ineens een vage herinnering.
Wierd Duk gaf als volleerd slachtoffer zelfs aan een rechtszaak in overweging te nemen. Zoals GeenStijl normaal gesproken zou schrijven: huilie, huilie.
Hypocrisie
De tergende hypocrisie droop uur na uur in dikke druppels vol gespeelde verontwaardiging van de sociale media. Jan Dijkgraaf, die een goede boterham weet te verdienen met dagelijkse briefjes waarin hij iedereen en zijn moeder op gemakzuchtige en doorgaans ongeïnformeerde wijze de maat neemt, klaagde steen en been over de toon en inhoud van een verhaal.
Veel bruiner kunnen ze niet gebakken worden.
Vuilnisbak
Dijkgraaf, die ooit werd veroordeeld omdat hij opzichtig klinkklare leugens vertelde over de zoon van een Joodse advocaat. Dijkgraaf, die ooit rommelde in vuilnisbakken om aan content te komen.
Dijkgraaf, die ooit op schrift dagdroomde over hoe ik een stagiaire op de werkvloer van het Algemeen Dagblad verkrachtte. Dijkgraaf, die Femke Halsema in het openbaar meerdere keren een stinkhoer noemde, Rob Jetten (D66) een ‘ordinaire kindermisbruiker’ en cabaretier Martijn Koning een aanrander.
Dijkgraaf dus, die ooit zei dat hij niet ontdaan zou zijn als journalist Chris Aalberts een fatale hartaanval zou krijgen. Dezelfde Dijkgraaf die zonder een spoor van wroeging rondtoeterde dat ik een aanslag op mijn gezin in scène gezet zou hebben. En exact dezelfde Dijkgraaf die een gewaardeerde tweep, bekend om kritische draadjes over Forum voor Democratie, met foto en al volslagen ten onrechte neerzette als kinderlokker.
Nijman
En dan Bart Nijman. Die als mede-eigenaar en adjunct-hoofdredacteur van GeenStijl supertrots was dat zijn verzameling opgeschoten kwajongens ‘ongefundeerd, tendentieus en nodeloos kwetsend’ door het medialandschap fietste. Hij schreef meer dan tienduizend stukjes voor het weblog.
Een groot deel van die stukjes herbergde de typische GeenStijl-dynamiek. Misleidende verhaaltjes zonder veel onderbouwing, waarin organisaties of individuen gemakzuchtig op de korrel worden genomen, niet zelden met een linkje naar persoonlijke websites of een sociale media-account van het slachtoffer.
Waarna de bloeddorstige reaguurders de slachtoffers massaal bestoken, huisadressen opzoeken en werkgevers belagen.
Toen een onverlaat een baksteen door mijn keukenraam keilde, sprak GeenStijl niet over agressie tegen journalisten, maar bestudeerden ze de foto’s van de inventaris van mijn keuken om mij belachelijk te maken.
Hoer
Nijman dus, die het Europees Parlement een ‘nepparlement van graaiers, gekken en uitgerangeerde alcoholisten’ noemde. Nijman, die een moslimvrouw op X betitelde als hoer en een foto plaatste van Volkskrant-redacteur Loes Reijmer met de tekst: ‘Zou u haar doen?’, waarna Reijmer als reactie een stortvloed aan verkrachtingsfantasieën over zich heen kreeg van de altijd beschaafde pubervolgelingen van GeenStijl.
Die Nijman dus.
Die in een reactie op de toenmalige ophef en het terugtrekken van adverteerders heel hard piepte dat hij ‘maling heeft aan de beeldvorming’. Hij noemde de redactie van GeenStijl ‘de meest vrije ruimte’ van alle redacties in Nederland.
Kennelijk gaat dat niet op voor de Volkskrant, waar een hoofdredactie wat hem betreft censuur moet plegen op columns in plaats van ‘maling moet hebben’ aan de beeldvorming.
Wilders
Uiteraard was ook de immer standvastige Geert Wilders weer eens van de partij. Uitgerekend de man wiens woorden werden gebruikt voor de afslachting van tientallen linkse jongeren (nu dertien jaar geleden), meende te wijzen op het gevaar van woorden in de column van Sander.
Het zou satire zijn geweest als we niet weten dat Wilders het nog meent ook.
Het is helemaal niet zo moeilijk om van de heren provocateurs te zien wat ze doen. Nijman en Dijkgraaf hebben van schofferen, beledigen en lasteren hun verdienmodel gemaakt. Op een toon die nooit het niveau van Sander Schimmelpenninck zal halen.
Jaar na jaar hebben ze meest onzinnige lasterverhalen in het rond geslingerd onder de noemer van de heilige (maar doorgaans laffe) vrijheid van meningsuiting.
Hoofdredacteur
Tot ze zelf aan de beurt zijn natuurlijk. Dan is Leiden in last en moet een hoofdredacteur zich schamen voor een column waar hun held eens stevig door de mangel wordt gehaald.
Opvallend genoeg plaatste Bart Nijman deze week een slordig geschreven column waarin hij zich verwonderde over de kritiek die hij kreeg toen hij een foto plaatste van een gezellige lunch, waarbij Caroline van der Plas, Bart Nijman, Arthur van Amerongen en Wierd Duk elkaar volledig toevallig (kuch) troffen in Portugal.
Bart vroeg zich in de column af hoe het toch kon dat mensen op sociale media zo agressief reageren tegenwoordig.
Het is een groot mysterie, jongen.
Werkelijk waar.
Waardeer dit artikel!!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
Steengoed
Hoi Chris,
goede column.
Twee puntjes: linkjes naar artikelen die achter een betaalmuur zitten zijn misschien niet zo handig en verder is het niet ‘gebakt’
doch ‘gebakken’. Dat wist je vast al. 😉
Heerlijk beroep heb je Chris. Niet makkelijk maar wel leuk!
Geweldig artikel, uit mijn hart gegrepen. We moeten tegengas blijven geven aan deze ‘schurken’, zij zijn het kwaad en veroorzaken veel kwaad . Hulde aan jou, hulde aan Sander S.
Dank voor een weerwoord van de extremen.
Dank voor een.weer moedig en helder weerwoord van de extremen
2e keer Reijmer is met ij. Zoals gebruikelijk weer uitstekend stuk. To-the-point en volledig correct. Gedoneerd.
Wat een loser ben jij
Uitstekend artikel weer, Chris.
Dat mocht wel eens gezegd worden! Dank.
Kleine bijdrage, column is mij wederom uit het hart gegrepen.
Ga zo door Chris.
Jammer dat ik geen abbo heb op de Volkskrant, en dus het stuk van Sander niet kan lezen….
Meesterlijk weer!
Goed geschreven stuk!
Zo raak, dit epistel! De hondenfluitjes van Duk, zijn echt zo vilein!
Ga zo door!
Anders kom ik op de koffie.
Dus Nijman en Dijkgraaf eisen stampvoetend het recht Sander Schimmelpenninck te mogen te mogen demoniseren omdat hij het demoniseren van Wierd Duk en Geert Wilders aan de kaak stelt?
Goed artikel van Chris!
Zo heerlijk to the point. Het eindeloze omdraaien en bizar verdraaien van deze no-ones uitgelegd met en samen door Sander Schimmelpenninck.
Goed artikel!
Zo belangrijk dat er mensen zoals jij zijn die dit zo klip en klaar op papier kunnen zetten.
Als er één ding is dat me irriteert aan extreem rechtse “journalisten” en opiniemakers (zelden was een zinloze term als deze zo toepasselijk) dan is het wel de laffe slachtofferrol waar ze zonder enige gêne inkruipen zodra ze een koekje van eigen deeg ontvangen.
Het zijn volwassen mannen en vrouwen (vergeet Zwagerman en Sietse “waarisdiegebleven” Bergsma niet) die zich gedragen als kleine pestkopjes op het schoolplein.
Waarom? Omdat het werkt. Hun publiek, hun bubble, hun cult, bestaat uit mensen die zich ook slachtoffer voelen van ‘iets’ dat ze niet kunnen definiëren en dus wel zal worden veroorzaakt door een elite die ze ook niet kunnen definiëren of een groep die ze denken te kunnen definiëren maar die een ongrijpbare invloed op hun leventjes heeft.
Dit zijn de andere kinderen op het schoolplein die staan te juichen als Duk en Wilders het kleine jongetje met de bril (waren zij dat misschien ooit zelf?) in elkaar slaan.
Ik zie de tenondergang van het debat met lede ogen aan maar de huidige toon is gezet door extreem rechts en de hypocrisie van hun geveinsde verontwaardigheid is ‘zum kotsen’.
Top stuk.
Haarscherpe analyse hoe de veroorzakers van de journalistieke klimaatverandering te werk gaan.
Inclusief de altijd daaropvolgende het zichzelf wentelen in de slachtofferrol.
Dank Chris.
Fraai geformuleerd, zo zet je op een nette manier ‘uitschot’ ten toon.
Werd hoog tijd om weer eens wat te sturen. Geld net weer binnen gekregen dus het kan. Dit stuk versterkte de impuls die ik vaker voel als ik je stukken lees. Tot een volgende keer maar weer.
Dank Chris
Goed verhaal. Ik hoop dat je blijft volharden in wie je bent, hoe je schrijft en waarover je schrijft! Jij bent een van de luizen in de pels van radicaal-rechts Nederland. Blijf vooral zo doorgaan!
Prima analyse weer, dank!
“Veel bruiner kunnen ze niet gebakt worden”?
Joh, echt?
Bij elk stukje drek van Weird Duck komt de stoom uit mijn oren. Dan ‘ mastodon ‘ ik er op los. Maar ik ben me heel goed bewust van de zinloosheid daar van: het aantal lezers is verwaarloosbaar en bovendien gelijkgestemd. Daarom Chris: ga zo lang mogelijk door dit onfrisse zooitje aan de paal te nagelen.
Ik heb Wierd Duk één keer in het echt meegemaakt, dat moet in 2017 of 2018 geweest zijn toen hij tijdens een drukbezochte bezwaarzitting in Dokkum tegen Jerry Affryie (KOZP) liep te schreeuwen. En nog net niet hand in hand met Jenny Douwes door het pand paradeerde. Dat had met objectiviteit echt helemaal niets te maken.
Goed stuk!
Chris, weer een indrukwekkend stuk. Zowel jij als Sander Schimmelpenninck krijgen heel wat shit over jullie heen. Erg knap om toch te blijven schrijven over dit soort rechtse lui. Is een postcast bij Podimo niet iets voor jou.
Heerlijk om te lezen
Dat Jan Dijkgraaf niet tegen kritiek kan is al heel lang bekend
Blijf focussen op de Meilandjes dat is al hoog gegrepen Jan!
Een Geweldige column van Schimmelpenninck en aansluitend maakt deze column het af. Ga zo door Chris .
Wat een goed artikel, bedankt Chris!
Jammer dat ik geen abbo heb op de Volkskrant, en dus het stuk van Sander niet kan lezen….
Verder prima stuk
Mensen als Geert Wilders en Wierd Duk moeten worden aangesproken op de manier waarop zij online extremisme aanjagen
Sander Schimmelpenninck 22 juli 2024
In de nacht van 10 op 11 juli werd Hamza El Baghdadi doodgeschoten door zijn buurman Gerben van V. Nadat hij twee keer in zijn rug was geschoten, kon hij nog net zijn vrouw met baby waarschuwen de deur dicht te houden. Daarna schoot Van V. de 25-jarige vader met een derde kogel door het hoofd.
Twee verslaggevers van De Telegraaf, Marcel Vink en Gerda Frankenhuis, schreven een dag later een uitgebreid verslag van de moord en portretteerden de moord als een ‘burenruzie’ en ‘parkeerruzie’. Dader Van V. werd door buren ‘vriendelijk’ genoemd, had een passie voor Mercedessen, cassettebandjes en katten, en was door zijn arbeidsongeschiktheid en overgewicht toch ook een beetje zielig. Hamza zou door zijn parkeergedrag Van V. tot het uiterste getergd hebben, waarna er ‘iets geknapt moet zijn’.
Omdat De Telegraaf nu eenmaal toonaangevend is op het gebied van de misdaadverslaggeving, namen andere media de verhaallijn al snel over: Hamza had het er vooral zelf naar gemaakt. Wie zou er nu niet zijn buurman doodschieten als hij voortdurend zijn auto op de plek van jouw gepoetste Mercedes uit 1999 zet?
Socialemediagebruikers roken onraad, en ontdekten al snel dat Van V. helemaal niet zo ‘vriendelijk’ was, maar er een obsessie voor wapens en de Tweede Wereldoorlog op nahield. Bovendien bleek hij een fanatiek twitteraar, met een tijdlijn vol moslimhaat. Zijn favoriete twitteraars? Geert Wilders en Telegraaf-propagandist Wierd Duk.
Advertentie
Op de listig geformuleerde voorzetjes van laatstgenoemde reageert Van V. tientallen keren in de afgelopen jaren, meer dan op enig ander. Zijn reacties bestaan altijd uit grote instemming, waarna Van V. zich geregeld bezondigt aan beledigingen en racisme.
Dat maakt Duk niet uit. Onder zijn tweets staan vrijwel uitsluitend instemmende reacties van racisten, moslimhaters en complotdenkers, die zich schuldig maken aan laster, opruiing en geweldsfantasieën. Duk blockt dergelijke vuilspuiters niet, maar geeft ze af en toe een hartje, en neemt ze serieus door op hen te reageren. Op subtiele wijze laat hij zijn volgers weten dat hij ze steunt, waarop zij grenzen overschrijden, die hij zelf niet kan overschrijden. Zij zeggen wat hij hen laat denken.
Het eerste dat een journalist doet na zo’n verschrikkelijke moord, is het checken van het socialemediaprofiel van de dader. Dat heeft Marcel Vink, een notoire loopjongen van Duk, natuurlijk ook gedaan. Maar toen hij daar de moslimhaat en adoratie voor Wilders en Duk zag, besloot Vink dat motief maar gewoon te verzwijgen. Een journalistieke schande; cruciale informatie over de dader weglaten, omdat dat een collega in verlegenheid zou kunnen brengen.
Met de corrupte verslaggeving over de moord op Hamza laat De Telegraaf zien dat je die krant de misdaadverslaggeving niet meer kan toevertrouwen in een tijd van opkomend rechts-extremisme. Andere media zullen moeten investeren in misdaadverslaggeving nu blijkt dat De Telegraaf haar eigen domrechtse propaganda belangrijker vindt dan de feiten.
Hoewel mensen als Wilders of Duk geen directe verantwoordelijkheid hebben voor de daden van hun fanatieke volgers, kunnen en moeten zij wel degelijk worden aangesproken op de manier waarop zij online extremisme aanjagen. Zij weten of zouden moeten weten dat een aanzienlijk deel van hun volgers bestaat uit instabiele en beïnvloedbare lieden, die mensen intimideren, belasteren en bedreigen.
Zolang iedereen in het laffe Nederland doet alsof de online wereld ‘niet echt’ is, zullen Wilders of Duk zich geen seconde schuldig voelen over het gedrag van hun fans. En zal de moord op Hamza niet de laatste extreem-rechtse moordpartij zijn.
Over de auteur
Sander Schimmelpenninck is journalist, ondernemer en columnist van de Volkskrant. Eerder was hij hoofdredacteur van Quote. Columnisten hebben de vrijheid hun mening te geven en hoeven zich niet te houden aan de journalistieke regels voor objectiviteit. Lees hier de richtlijnen van de Volkskrant.
Ben zo blij dat er mensen zijn die de moeite nemen om zo’n getailleerde analyse te maken.
Voel me machteloos, maar jij kan het!
Dank voor de moeite die je genomen hebt een gedetailleerde analyse te maken.
Voel me machteloos, maar gelukkig zijn er mensen zoals jij. Jij kunt het.
Weergaloos
Geweldig stuk weer Chris! Kreeg iedereen dit maar te lezen!
Ik ben niet zo goed in het verwoorden van mijn gedachten en indrukken. Jij schrijft hier hoe ik over deze materie denk. Dank!
Goed geschreven en broodnodig, dit stuk. Gedoneerd.
Dank, Chris voor dit geweldige stuk.
Nou, Chris, als je het over ‘voorzetjes’ hebt, dan heb jij een paar goeie gegeven, maar Francesco hier kopt ‘m in: de eeuwige slachtofferrol van deze rechts-radicaaltjes.
Typisch voor figuren als Wierd Duk en Weird Guilders, sorry, Geert Wilders, is dat ze continu heel laf lopen uitdelen, maar nooit willen incasseren. Dan is het inderdaad, op z’n GeenStijls gezegd, meteen ‘huilie huilie doen’ en zielig roepen dat je “ook niks meer mag zeggen in dit politiek correcte land” want “we hebben toch vrijheid van meningsuiting”?
Maar jouw analyse is helemaal juist, ze porren continu in het vuurtje, in de hoop dat iemand anders het laat ontvlammen. Net als zo’n lafbek als Tisjeboy Jay die met z’n wiebelnek tijdens de Corona-lockdowns keer op keer op keer liep te roepen “dat we in opstand moesten komen” en “ten strijde moesten trekken tegen het regime”, en op het moment dat een stel Corona-wappies dan uiteindelijk een vaccinatiecentrum aan diggelen slaan, trekt-ie de handen er van af en zegt: “Jaaaa, maar dàààt bedoelde ik niet…” Terwijl iedereen, inclusief die lafbek zelf, _donders_ goed weet waar op gedoeld wordt. Net als de AfD in Duitsland die keer op keer buitenlanderhaat aanstookt, en dan met een “ach gut” gaat staan toe te kijken als hun aanhangers een asielzoekerscentrum in de fik zetten. Het is altijd hetzelfde fascistische klotetruukje. Kijk maar naar Wilders nu: zelf geen premier (willen) worden, want als zijn kabinet in elkaar dondert, kan-ie altijd de schuld afschuiven en zeggen (vrij naar Shaggy): “wasn’t me.”
Mooi geschreven. Fijn dat die gasten op hun plaats worden gezet.
En oké, inmiddels blijkt dat het slachtoffer 8 (acht) jaar terug is veroordeeld geweest wegens overvallen.
En dat wordt door de diverse rechtse reageerders nagedragen als dat Gerben van V dus een ding heeft gedaan wat de rechterlijke macht heeft verzuimd.
Ik vermoed zomaar als de betreffende mensen ook ieder feit van 8 jaar oud wordt nagedragen dat ze allemaal huillie huillie doen.
Dit is gewoon een moord met een racistisch motief geweest, aangespoord door Wilders, Duk en anderen.
Hoeveel bloed loopt er nog van de extreem rechtse handen voordat Nederland wakker wordt?
Geweldig stuk Chris. Gelukkig bestaan er nog journalisten zoals jij!
Volledig in de roos dit. Ik stoor me hier ook al jaren aan en zal meteen toegeven dat ook ik vroeger een fervent GeenStijl lezer ben geweest. Goed, toen was ik ook nog 17.
Deze figuren rommelen ons een medialandschap in waar hufterigheid, domheid en wegkijken worden gevierd.
Gedoneerd!
Goed verhaal !
Chris, doe zo voort! Je weet in je stukken altijd de vinger op de zere plek te leggen, ik lees ze graag.
Geweldig stuk Chris, uit mijn hart gegrepen. Er staan weer heel wat verontwaardigde reacties op X, ik snap niet waar dat soort de moed vandaan haalt! Afijn bedankt voor dit weerwoord!
Het Moet Gezegd.
Nee heus, dit bedoel ik: Het Moet.
En als Chris Klomp het al niet zegt, wie zal het dan doen?
Mooi stuk Chris. Ga door met het goede werk. Goed voor een donatie bovenop mijn lidmaatschap!
❤️
Zeer goed verwoord!!!
Wat een kutverhaal
Een steekhoudende en treffende column: chapeau!
Het is verfrissend om te zien dat we in Nederland geen problemen meer hebben die benoemenswaardig genoeg zijn om over te schrijven.
Dan krijg je dat stukjes schrijvers en opinie makers over elkaar gaan schrijven.
Dat heet dan echte “journalistiek” – met “analyse” en “diepgang” naar het schijnt.
Zielige vertoning.
Het stuk gaat over aanjagen van extremisme, Jan. Nogal een onderwerp.
@ Chris….
Eens – dat is nogal een onderwerp – maar dan had je het “stuk” moeten schrijven over het “onderwerp” en niet op een wijze waarbij je Jan Dijkgraaf en Wierd Duk een hak zet. De klemtoon ligt scheef – daarmee je intenties ook.
Ik ben best een fan – maar je schrijft soms op een sluikse manier, met een – naar het zich laat aanzien – verborgen agenda. Jij zou de lat hoger kunnen leggen
Klompendanser: De klemtoon ligt exact daar waar ie moet liggen. Namelijk bij het ontmaskeren van de types die online haat aanjagen en daar geen verantwoordelijkheid voor nemen. Chapeau!