De negatieve kant van het internet is de afgelopen week weer eens stevig in het nieuws geweest.
Op villamedia.nl (de website van de journalisten) woedt een heftige discussie over wel of niet anoniem reageren. De meningen zijn verdeeld.
Bijna tegelijkertijd maakte Peter R. de Vries een aantal haatmails openbaar die hij ontving na zijn verbale aanval op Geert Wilders. Kort en goed: De Vries kon de kanker krijgen.
Ontluisterend.
Inmiddels worden de bedreigers van De Vries op hun beurt weer bedreigd…
Tsja, dat internet.
Voor de goede orde. Ik ben op zich niet tegen anonieme reacties. En ook niet tegen provocerende anonieme reacties. Iedereen mag zijn zegje doen, zo lang mensen zich aan de gangbare regels houden en een beetje fatsoen betrachten. Levert soms hele fraaie discussies op.
Het probleem met de anonimiteit is dat mensen zich niet alleen vrij voelen om van alles te zeggen, maar ook om zich eens stevig te misdragen.
Zo kwam ik ooit deze reactie tegen op Panzerfaust.org. Een soort GeenStijl, maar dan anders.
De reactie stond onder een redactioneel verhaal over de haatcampagnes die Panzerfaust heeft gevoerd om bepaalde mensen aan te pakken. In dat licht bekeken zou je de reactie dus kunnen opvatten als een uitnodiging voor een nieuwe haatcampagne.
De reactie lijkt anoniem, maar is dat natuurlijk niet. Achter elke actie op het internet schuilt een IP-adres en die adressen worden door fervente internetters overal achtergelaten.
De grote vraag is natuurlijk wat je met dit soort verwijzingen moet doen.
Peter R. de Vries vaart zijn eigen koers. Hij zegt wat hij denkt te moeten zeggen en accepteert de gevolgen van wat hij zegt. Als hij vervolgens door onverlaten allerlei rare e-mails krijgt toegezonden, dan doet hij waar hij goed in is. Hij openbaart wat in zijn ogen niet goed is.
Mooie oplossing.