Wat doet een journalist bij een bedreiging via het internet?
Haalt hij zijn schouders op en denkt hij: ach, ook de dorpsgek heeft internet?
Laat maar zitten? De soep zal vast niet zo heet worden opgediend?
Ik publiceer nu eenmaal over boeven en boefjes, dus ik moet het me maar aan laten leunen?
Of stapt hij naar de politie om aangifte te doen van bedreiging?
Omdat er altijd grenzen zijn en je niet altijd maar over je heen kan laten lopen? En de kans op een veroordeling aanwezig is, omdat de bedreiging immers zwart op wit te lezen staat/stond?
Op 24 februari is het zover. Dan buigt de politierechter zich over een regelrechte digitale bedreiging, gepleegd tegen een journalist.
De vermeende bedreiging is gericht tegen drie misdaadjournalisten en zou gedaan zijn door de in de Verenigde Staten geboren beroepsquerulant Steven Brown.
Zo zeg je dat in de misdaadjournalistiek. Zou gedaan zijn door. Vaak gevolgd door een rechtszaak waarbij de verdachte vaak ontkent zoiets dergelijks gezegd te hebben.
Op het internet ligt dat anders. Wie eenmaal op het net iets naar voren brengt, zal daar met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid weer mee worden geconfronteerd. Bijna het ultieme bewijs.
Blijft de strafrechtelijke kant van de zaak over. Wanneer is een bedreiging eigenlijk een bedreiging?
Ten eerste moet het slachtoffer van de bedreiging weet hebben van de bedreiging. Dat is bij een weblog geen probleem.
Ten tweede moet de bedreiging naar algemeen geldende maatstaven bedreigend zijn. Ik kan wel vinden dat het woord sinasappel als bedreigend te ervaren is, maar daar zal de maatschappij anders over denken en dus een rechter ook.
Ten derde moet er een reëele kans zijn dat de bedreiger zijn dreigement waar maakt. Er moet namelijk vrees worden opgewekt.
En dan hebben we nog de functie van journalist.
Onlangs bracht een rechter naar voren dat de bedreiging van een journalist extra zwaar zou moeten wegen. De journalistiek is van belang voor een democratische rechtstaat en de individuele journalist moet ongestoord zijn of haar gang kunnen gaan.
Maar er zit ook nog een andere kant aan de slachtoffer-rol. Moet een gedreven misdaadjournalist die zelf aanklaagt en ontmaskert ook niet een dikkere huid hebben?
En waar ligt die grens eigenlijk?
Het kan nog een interessante rechtszaak worden.