Een tijdje terug maakte ik op dit weblog melding van een indrukwekkend boek.
Echte mannen eten geen kaas van Maria Mosterd.
In dat boek verhaalt een jonge vrouw uitgebreid over haar ervaringen als slachtoffer van een loverboy. Jarenlang misbruik en dan nog van de ergste soort ook. Terwijl haar moeder dacht dat Maria op school zat, speelde ze de hoer in een grote stad.
Ze ging nauwelijks meer naar school en was volledig onder controle van haar loverboy.
Uiteindelijk werd ze zelfs de spil in een grote criminele organisatie die actief was in de drugs-, wapen-, en vrouwenhandel.
Vorig jaar kwam de eerste kritiek los op het boek. De verhalen zouden bedacht zijn. Te heftig om waar te zijn. En waarom deed Maria eigenlijk geen aangifte?
Vandaag werd duidelijk dat de school waar Maria op zat, van de rechter geen cent schadevergoeding aan haar hoeft te betalen.
Daar had ze wel om gevraagd. Ze wilde 50.000 euro omdat de school beter op haar had moeten letten.
In het vonnis staat iets opmerkelijks. Uit de administratie van de school blijkt dat Maria het eerste jaar (waarin ze naar eigen zeggen door de loverboy werd geschaakt) welgeteld nul uur ongeoorloofd afwezig was. In het tweede jaar maar elf uur en in het derde jaar niet buitenproportioneel vaak.
Verder is deze zin nog te lezen: de leerlinge is in de loop van de rechtbankprocedure teruggekomen op haar stelling dat zij vanaf de eerste dag door de loverboy uit de klas werd gehaald.
Nu ga ik op deze plek niet beweren dat Maria Mosterd heeft gelogen.
Maar het werpt wel een iets ander licht op de zaak.