Het CDA noemt kinderporno downloaden ‘een verschrikkelijke praktijk’. De PVV wil een minimumstraf van vijf jaar cel. Wie zijn eigenlijk die verschrikkelijke mensen die kinderporno downloaden? Deel zoveel in een niet te stoppen reeks.
Johan is een student van 24. Rechten. Tenger. Modieus kapsel. Homoseksueel.
Hij wil later bij justitie werken en daarom stapt hij vandaag naar de rechter. Hij wil wel eens weten of hij echt ooit kinderporno op zijn computer heeft gehad.
Klinkt gek, is het niet.
In 2008 duikt het e-mailadres van Johan ineens op bij een man in België. De Belg verzamelde naast mail-adressen kinderporno. Lijstje en kinderporno: dat betekent in de regel niet veel goeds voor de namen op het lijstje.
Het mailadres van Johan gaat naar Microsoft en Microsoft komt terug met de gegevens. Johan krijgt bezoek van de politie. Op zijn computer worden 200 verdachte foto’s gevonden en twee filmpjes. Filmpjes van mannen van 18 met jongens van 15/16 jaar. Kinderporno dus.
‘Ik heb zelf ook geen lichaamsbeharing’
Het verhaal van Johan is simpel. Ja, hij zocht via torrents naar gay-porn. Nee, hij was niet op zoek naar kinderen. Wel naar Teens, maar dat is nu eenmaal een term in de porno-wereld. Ook volwassen porno is te vinden met die term. En nee, de hoofdrolspelers in de film zagen er helemaal niet uit als kinderen. Oké, ze waren niet heel behaard, maar dat is hij zelf ook niet. Lichaamsbeharing is bepaald niet in de mode tegenwoordig.
Omdat justitie ook niet de beroerdste is, lieten ze Johan in eerste instantie gaan. Hij is nog jong, er stond relatief heel weinig kinderporno op zijn pc en bovendien ging het niet om hele kleine kinderen. Ook het Openbaar Ministerie moet keuzes maken in het leven. Johan kreeg een voorwaardelijk sepot. Geen rechtszaak dus. We vervolgen u niet, tenzij u weer in de fout gaat. Bel ons niet, wij bellen u wel. U heeft nu wel een strafblad. Dit sepot komt luid en duidelijk op papier. En waar rook is, is vuur.
Mijn verhaal zou daarmee eindigen, maar dat doet het niet. Johan legt zich niet neer bij het sepot. Hij wil later bij justitie werken en kan een strafblad met rook niet gebruiken. Bovendien: hij is homoseksueel. Misschien wil hij ooit wel kinderen adopteren. Een strafblad voor kinderporno. Dat zal niet tot zijn voordeel strekken.
‘Leeftijd slachtoffers kinderporno hoeft niet vast te staan’
En dus zit Johan ineens alsnog voor de rechter. Op zijn eigen verzoek. Hij hoort de officier van justitie zeggen dat ze alleen de twee filmpjes meeneemt als verwijt. Filmpjes waar een zedenagent zeker van denkt te weten dat het om minderjarigen gaat. Hij hoeft dat niet onomstotelijk te bewijzen. Het gaat immers om de kennelijke leeftijd.
De advocaat van Johan geeft tegengas. De politie had helemaal niet bij Johan mogen komen. Goed, hij stond op een lijstje. Maar is dat een redelijk vermoeden van schuld? Mag de politie daarom binnenvallen? De raadsman denkt van niet. Johan had niet eens vervolgd moeten worden.
De officier van justitie ziet dat anders. Wel vermoeden, wel vervolging. Zij eist een geheel voorwaardelijke werkstraf van dertig uur. Als de rechter daar over twee weken net zo over denkt, heeft Johan zijn strafblad. Met een echte veroordeling. Niet alleen rook, maar nog vuur ook.
Johan hoort het onbewogen aan. De straf heeft niet zijn aandacht.
Het gaat hem om het strafblad. Zijn carrière. Zijn kinderwens.
Dit verhaal is tevens te lezen op de opinie-site van de Vara: Joop.nl
UPDATE:
Vonnis rechtbank is binnen. Vrijspraak. Leeftijd porno-acteurs niet goed onderzocht. Onvoldoende bewijs.