In hoeverre moet je je aanpassen aan mensen zonder normen en waarden?
Wanneer reageer je op onbehoorlijk gedrag en op welk punt kies je ervoor om je angstvalllig stil te houden? In de hoop dat het allemaal wel aan je deur voorbij gaat?
Eelco is een rustige jongen. Niet opvliegerig van aard. Althans, dat is zijn mening.
Toch raakt de automobilist op 16 februari buiten zinnen als er ineens een BMW in zijn spiegel opduikt en met zijn lampen begint te flitsen. Als de grote Duitse auto eenmaal voorbij is, trapt de bestuurder nog even op de rem, waardoor Eelco ook vol op het pedaal moet.
En dat pikt Eelco niet.
Hij zet de achtervolging in en neemt net als de BMW de afslag Groningen-Zuid. Voor het stoplicht stapt Eelco uit en loopt naar zijn kofferbak.
Niet veel later slaat hij de man in de BMW met een hamer in zijn gezicht. Hij had niet eens de moeite genomen om het antwoord op zijn korte waarom-vraag af te wachten.
Bijna een jaar later vouwt een jong ogende man in zittingszaal 14 een papiertje open en schraapt zijn keel. Hij heeft geen blijvend letsel aan de klap met de hamer overgehouden, maar zijn leven is niet meer hetzelfde.
Voor Thomas is de onbevangenheid weg. Evenals het vertrouwen in een maatschappij die blijkbaar dit soort daders voortbrengt.
Thomas gebruikt zijn spreekrecht niet om te klagen over de pijn die hem is aangedaan. Hij roert een ander probleem aan.
Het probleem van de aanvaarding. Het buigen voor het asociale gedrag van een ander.
Want, zo zegt Thomas op gedragen toon, in hoeverre moet je toegeven aan mensen die het niet zo nauw nemen met normen en waarden? Moet je dan steeds maar de andere kant opkijken? Nooit meer reageren in het verkeer?
Tsja. Zeg het maar.
***Wanneer reageer je op onbehoorlijk gedrag ***
Toen ik in de spiegel keek…
maar ik weet zeker dat jij dat niet gaat bedoelen.
Benieuwd wat “Later meer.” gaat brengen
Jean,
Je strooit met tips overal op het internet. Ik heb ook een tip: je hoeft niet overal op te reageren….
Is flitsen met lichten, snijden en braken dan geen asociaal en provocerend gedrag? Natuurlijk is de reactie dis-proportioneel. Maar laten we wel zijn: Velen zullen gedacht hebben: dat gedrag past wel bij een BMW-bestuurder; boontje komt om zijn loontje!
Ach soms is het nog niet eens zo gek om eens even tot tien te tellen. Zeker als iemand je zo nodig wilt inhalen… ga ik mijn pis niet lauw om maken…
@P@t: jij meent werkelijk dat het flitsen met lichten een dergelijke actie oproept?
Agressief mannetje om speciaal een hamer uit de kofferbak te halen.
Toen die BMW plotseling remde had hij er achterop moeten rijden dan was het klaar geweest.
Maar om nou met een hamer op iemand zijn gezicht te timmeren uit nobelheid is wel erg overdreven.
Ik ben het wel eens met P@t. Flitsen met de lichten en het daarna (na de inhaalactie) flink op de rem gaan staan zodat de achterligger nauwelijks een aanrijding kan voorkomen vind ik knap asociaal. P@t geeft verder niet aan dat Thomas de reactie heeft opgeroepen, p@t geeft aan dat de reactie dis-proportioneel is. Ik kan daar geen mening in zien dat het flitsen met de lichten een dergelijke reactie op roept.
@Jaap: volgens mij laat de term ‘boontje komt om zijn loontje’ niets aan duidelijkheid te wensen over in deze….
Hoewel de actie die Eelco uitvoerde disproportioneel is ten opzichte van de actie die Thomas uitvoerde, moest ik heel even lachen toen ik de een-na-laatste paragraaf.
Niet omdat ik het zo leuk vind wat Thomas overkomen is, maar omdat ik wel de ironie in zijn uitspraak zie.
Pff… Geweld is naar mijn mening nooit een oplossing. Laat die gast lekker inhalen als hij dat wil. Denk ik dan. Maar goed, wie ben ik.. hè..
Geweld roept geweld op en het met overdreven lichtsignalen `van de weg drukken` en daarna `uitremmen` van een medeweggebruiker, schaar ik hieronder.
Maar hoe heeft het in eerste aanleg toch deze `uitrem-actie` kunnen komen? Is ook niet die Eelco bezig geweest die BMW-rijder te treiteren?
Het feit dat die Eelco eerst een hamer pakt om daarna die BMW-rijder op zijn gezicht te slaan, doet bij mij het vermoeden ontstaan, dat er meer voorgevallen is, als slechts met knipperende lichten iemand aan de kant dwingen om die vervolgens `uit te remmen`. Het hele gedrag zoals door die Eelco tentoon gespreid, toont mijns inziens, een agressieve levensstijl aan. Een levensstijl die waarschijnlijk ook zichtbaar zal zijn in zijn weggedrag.
Ik ben in 30 jaar autorijden slechts eenmaal `slachtoffer` geworden van een `uitremactie` en die was absoluut niet geprovoceerd.
Ik krijg groen en rijd weg bij een stoplicht, bedoelende rechts af te slaan. Van links zie ik uit mijn ooghoek een bestelwagentje op hoge snelheid de kruising op komen vliegen, duidelijk dat deze door het rood gereden was. Vol in de blokken en uitwijkend wist ik een akelige botsing te vermijden. Ik druk mijn ongenoegen hierover uit door een geluidss- en lichtsignaal en dat was voor de bestuurder van het bestelautootje reden mij `uit te remmen`. Bij een stoplicht heb ook ik mijn gram gehaald bij die bestuurder. Met de platte hand keihard tegen de zijkant van zijn voertuig geslagen (dat `dreunt` lekker door in zo een bestelwagentje) en in niet mis te verstane bewoording die vent gevraagd waar die nu mee bezig dacht te zijn. Die is scheldend en tierend verder gereden. Case closed.
Geen haar op mijn hoofd (ik ben bebaard, dus haar zat) die er ook maar even aan dacht daadwerkelijk fysiek geweld te gebruiken tegen die bestuurder. Hoewel in retrospectief, ik wel bewust het risico heb genomen door mijn actie, dit uit te lokken.
Heb ik dan een kort lontje? Normaliter niet. Was er die `uitrem poging` van de chauffeur van het bestelautootje niet geweest, was voor mij de zaak afgedaan na mijn geluids- en lichtsignaal. Echter door het gedrag van die bestuurder werd `mijn lontje` aanzienlijk korter, zo kort dat ik een persoonlijke confrontatie met die bestuurder opzocht.
Actie, reactie, geweld roept geweld op.
Maar schijnbaar `verwachten` andere bestuurders zulke korte lontjes, ondanks dat het ook anders kan lopen als men denkt (zoals een gezin eens ondervonden heeft).
Nooit zal ik de verbaasde blik vergeten op het gezicht van die bestuurder en vader.
Ik zit te suftutten en heb mijn aandacht op een mooie klassiek Porsche voor me, zonder goed uit te kijken knal ik mijn knipperlicht uit en kom naar links. Getoeter en lichtsignalen achter me brengen me weer terug in de realiteit. Ik had een auto gesneden die voor mij in de remmen moest om een aanrijding te vermijden.
Een vijftigtal meter verder moeten we stoppen voor een verkeerslicht, ik de auto uit en loop naar de wagen die ik gesneden had. Vader, moeder en twee kleine kinderen. Het gezicht van die man sprak boekdelen, die verwachtte sores en was daar klaar voor.
Goud waard, zoals zijn uitdrukking veranderde in pure verbazing, toen ik mij verontschuldigde voor mijn ondoordachte en domme gedrag en hem bedankte voor zijn adequate actie om een aanrijding te voorkomen.
Voorwaar, toen dit gezin mij later passeerde, werd ik door allen zwaaiend gedag gezegd.
Zo kan het dus ook, actie, reactie, maar ook verantwoording nemen. Iedereen maakt fouten, hoe goed je ook denkt te kunnen rijden. `Straf` je de fouten van een ander af met `geweld`, dan verwacht ook geweld terug. Erken je eigen fouten en maak dat de ander duidelijk, dat je je realiseerd fout te zijn geweest. Daar waar eerst agressie en ongenoegen was, verschijnt nu begrip en acceptatie.
Een opgestoken hand, een `berouwende` uitdrukking op je gezicht en een duidelijk gearticuleerd `SORRY`, doen wonderen voor de korte lontjes van veel chauffeurs.
Ik denk dat het verlies aan onbevangenheid door Thomas gelegen is in het feit dat hij als onaantastbaar gewaand bestuurder van een Beierse strijdmobiel er achter kwam dat hij toch niet zo onaantastbaar was als zelf verondersteld. Het jammere van het verhaal is dat een mogelijk interessante discussie omtrent het verkeersgedrag van de gekwetste Germaan op de genoemde manier werd afgehamerd.
@Troy,
Iemand heeft eens een tijdje thuis gezeten met een enkelbandje. Een andere weggebruiker bedreigd met een vuurwapen tijdens gezamelijke gezellige spelletjes.
Een maand aan huis gekluisterd is dan nog een hele goedkope oplossing.
Juist achter dat stuur, in het verkeer, daar waren die veranderingen het eerst en het duidelijkste merkbaar.
Je hebt helemaal gelijk, het kan zo anders.
*tip* Even een gesloten hand tegen je hart, en het hoofd buigen wordt over de hele wereld begrepen, en niet als een provocatie gezien.
Kun je je er iets bij voorstellen, dat hij niet terug wil? (chemocastraat)
@Chris
Toch wordt ik tegenwoordig nog vaak laaiend. Veel minder om die flitserd in zijn BMW hoor. Maar met 32 schadevrije jaren (geen krasje)en ook nu met die gladde periode elke dag 100km bezorgwerk, dan voel je je professioneel chauffeur. En dan zijn het hier elke keer juist die professionele chauffeurs met een busje vol gehandicapten in hun rolstoelen die gvd achter in je kattebak moeten kruipen. Terwijl ik het echt niet overdreven voorzichtig doe. En dan staat er weer één op die kranten… met inhoud van een viaduct. Oeps toch glad…
Ik weet het, het is een vooroordeel, ik ken de oorzaak niet, ik zou beter mijn mond houden.
Maar leven we echt in een wereld waar het gezond is om nooit eens kwaad te worden???
loveUall
Jean