Het is al weer een tijdje geleden dat ik over stalking schreef.
Het stelselmatig lastigvallen van een ander.
Ik werd getriggerd om er weer eens een verhaal over te schrijven door een stuitende reactie op het weblog van gewaardeerde collega Nanko Kiel.
Journalist/rechtbankverslaggever Kiel sprak zijn ergernis en ongenoegen uit over het fenomeen stalking op het internet. Een van zijn reageerders kwam vervolgens met deze mededeling:
Jan en de pet
Ik denk zelf dat stalken niet bestaat, maar een benaming is voor een veel voorkomend probleem. Wie is de mens die denkt slachtoffer te zijn van een stalker, wat is de toedracht van het geheel?
Ik verwacht wanneer men de stalkingslachtoffers zou analyseren dat men de conclusie zal trekken dat het mensen zijn uit zeer zwakke gezinssituaties en vaak uit eenouder gezinnen.
Die weigeren zijn of haar mannetje te staan en daarom belasten zij ons peperdure justitie apparaat. Zij zijn zelf te lui om maatregelen te nemen. Ik zal het woord lafbekken maar niet in de mond nemen, maar ze zijn het wel. Zij hebben nooit van thuis meegekregen dat je terug mag slaan als iemand je slaat.
Die hippiekinderen hebben het woord stalken bedacht, door gebrek aan zelfvertrouwen.
Persoonlijk vind ik deze ondoordachte reactie eigenlijk te schrijnend voor woorden. Een complete en flagrante miskenning van het misdrijf stalking. Ik word niet zo snel kwaad, maar hier begon mijn bloed van te koken.
Ik heb veel geschreven over (cyber)stalking en op die verhalen kreeg ik honderden reacties. Uit die reacties en e-mails doemt een zeer zorgelijk beeld op. Een beeld van mensen die om wat voor reden dan ook (verbroken relatie, jaloezie of gewoon pure haat) ineens veranderen van zorgzame burgers in complete psychopaten.
Ik neem u even mee naar een aantal concrete zaken. Echte mensen met echte verhalen.
Wat te denken van Marja. De dappere vrouw zag het niet meer zitten en verbrak haar relatie. Vanaf dat moment begon de ellende. Het achtervolgen. De angst. Bij Marja werd de dagelijkse angst helaas werkelijkheid. Ze werd midden op straat op een afschuwelijke manier door haar stalker in elkaar getrapt. Letterlijk.
Ze is nog steeds aan het revalideren.
Marja is beslist geen zielige vrouw uit een moeilijk gezin. Maar ze loopt inmiddels wel constant rond met een alarmknop. Ze durft het huis niet meer uit en sluit zichzelf op. Ramen en deuren dicht. Een gevangene van een situatie waar ze zelf niet om gevraagd heeft.
Of wat te denken van Petra?
Ook zij is slachtoffer van stalking en haar verhaal illustreert perfect op welke misselijke manier stalkers te werk kunnen gaan. Zo krijgt Petra uitgerekend op het moment dat zij de kinderen in bad doet een sms’je waar zonneklaar uit blijkt dat de stalker dondersgoed weet dat zij op dat moment de kinderen aan het wassen is.
En dat is heel erg eng. Het toont precies aan waar slachtoffers elke dag weer mee te maken krijgen. Ze voelen zich nergens veilig en zijn letterlijk opgejaagd wild.
Begrijp me goed. Ik vind dat iedereen van alles mag vinden op het internet. Maar sommige reacties zijn zo ontzettend kortzichtig en dom dat ik er oprecht kwaad om kan worden.
Ik heb woordridder Jan en de pet inmiddels verzocht om eens een keer samen met mij een echte stalkingszaak bij te wonen.
Kijken wat het met hem doet.
‘Ik zal het woord lafbekken maar niet in de mond nemen, maar ze zijn het wel. Zij hebben nooit van thuis meegekregen dat je terug mag slaan als iemand je slaat.’
Die opmerking maakt mij helemaal razend. Omdat:
Een man is fysiek veel en veel sterker dan een vrouw,
Denk aan mensen die zich verdedigd hebben, die worden vaak aangeklaagd voor geweldpleging.
Die vent zou zelf een gestalkt moeten worden.
Zijn schrijven duidt op onkunde en onwetendheid.
Zijn schrijven wijst op een zwart/wit denken. Dat het ook anders kan zijn komt niet in hem op.
Stalkers zijn slechte verliezers en willen kosten wat kost hun zin krijgen.
Ik ben onlangs de meest erge en enge vorm van stalking tegen gekomen op het net.
De stalker waant zich nog veilig, maar niet lang meer…
Goed om de nuance weer even terug te brengen, Chris. Jan had zijn pet kennelijk te ver over de ogen zitten en zag daardoor de realiteit niet meer.
Stalkingsslachtoffers zijn er juist in heel veel variaties. Daaruit blijkt eens te meer dat iedereen een grens heeft. En als de stalker door die grens weet te breken, dan rest slechts nog angst en heel veel therapie. We weten niet voor niets tegenwoordig ook dat geestelijke mishandeling net zulke erge gevolgen, zo niet ergere, heeft als fysieke mishandeling.
De geest kan een mens zowel maken als breken.
Helaas maken stalkers daar maar al te graag misbruik van.
@Mia: je bent toch niet zelf slachtoffer geworden?
@ Chris 16:56
Nee, gelukkig niet!
Ik stuur je wel even een mailtje.
Weet niet of dit vandaag nog lukt.
@mia: is goed.
Ik had die reactie van Jan en de Pet bij Nanko al gelezen, te min om op te reageren, Dom- en kortzichtigheid pur sang.
Stalking is een gigantisch probleem, zeker heden ten dage met een medium als het internet. Stalking kan een leven verwoesten.
Voor de nuance, stalking vind je in vele vormen. Je kunt gestalked worden door één persoon, maar even gemakkelijk door een groep. De effecten zijn vrijwel gelijk.
Stalking kan zich uiten in bedreigingen, belagingen en lastercampagnes. In extreme gevallen zal stalking zelfs leiden tot fysiek geweld, of in elk geval zodanige `real life` gebeurtenissen die dit zeer wel benaderen. Hier dan te denken aan het plegen van vernielingen.
Ik ben en ken, slachtoffer(s) van dit soort stalkingsgedrag. Justitie doet hier vrijwel niets aan, strafrechtelijk dat is. Civielrechtelijk is dan weer een ander verhaal.
Pfffffffff, erg hoor als je een stalker achter je aan hebt, daar kom je NOOIT meer los van.
Een gewaarschuwd mens telt voor 2.
Stalking..dag in dag uit vanaf ’s morgens vroeg tot laat in de nacht constant op je hoede zijn..dat vreet energie.
Eenmaal buiten op straat onderweg naar de buurtsuper..constant om je heen kijken..zou hij het zijn, of die daar in de hoek, of hij die net per ongeluk tegen je opliep? Je kent immers wel zijn stem maar de persoon heeft ook nog een gestalte..
Bang? Neen, dat niet, eerder ziedend dat “iemand” zo een effect op mij én mijn gezinsleven hebben kan..
Want hij weet dondersgoed dat ik “bezet” ben en moeder ben..
Maakt hem niet uit liet hij weten per telefoon..
Of ik de volgende keer weer eens dat zwarte jurkje aan wil trekken..die van vandaag staat ook wel leuk maar was wat minder bloot..
Waarom ik die ham weer terug legde en toch maar voor de rookvlees koos..en die bananen..wat waren ze goedkoop vandaag…
Of ik al in mijn slaapkamer was geweest sinds vanmorgen..neen hoezo? Toch maar eens kijken dan..
Het eigeel droop van de muur af..vlak langs ons bed..had de ramen open want het was zulk lekker weer..
Of hij mijn vader aan de telefoon had gehad vandaag..neen..was mijn partner..
Kan niet meer slapen, niet meer eten, denk constant maar aan jou..zelfs met werken lukt het niet meer..
Fijn zo joh..vooral niet meer eten, niet meer slapen en als het even kan ook meteen stoppen met ademen..wat zal het dan rustig worden weer..
Volgens mij heeft hij zijn adem gegeven moment inderdaad te lang ingehouden..
Er bestaan veel versavingen bij de moderne mens. Stalking is er daar een van. Er zijn veel zgn verborgen verslavingen. Stalkers zijn ziek, maar beseffen het niet. Ze zijn verslaafd zoals anderen verslaafd zijn aan alcohol, heroine, amphetamine, crack, seks, gokken en internet. Hier een link naar enig interessante informatie:
http://hy.blogse.nl/
Het woord internetverslaving zegt het al. Als je aan internetverslaving lijdt ben je verslaafd aan het Internet. Via de stof Serotonine kun je verslaafd raken aan internet. Serotonine lijkt een beetje op adrenaline en wordt ook aangemaakt bij mensen die aan gokken verslaafd zijn. Serotonine brengt je in een gelukzalige roes. Maar als de stof is uitgewerkt voel jij je alleen nog maar ellendig.
Sommige mensen vinden internetverslaving een groot woord. Ze vinden dan als je op het internet bent ben je bezig met een hobby. Als je een andere hobby hebt, bijvoorbeeld voetbal, hardrock of winkelen, dan ben je daar net zo veel mee bezig als met het internet. Dus je kunt niet 1, 2, 3 zeggen of je eraan verslaafd bent. Want wat is ‘bezig zijn op internet’? Als je een uur of meer per dag op internet zit en je kijkt het nieuws door, je luistert naar muziek, je koopt wat, je regelt je bankzaken, je beantwoordt je post, je maakt een praatje met andere mensen, je vraagt hulp bij een computerprobleem, je zoekt dingen op in een omroepgids, een encyclopedie, een telefoonboek of een spoorboekje. Je kunt dan niet zeggen dat deze activiteiten verontrustend zijn voor de samenleving. Je bent dan niet verslaafd aan internet. Je regelt gewoon je alledaagse dingen die je eerder nog niet kon via de computer. Om te kunnen weten wanneer je internet verslaafd bent zul je jezelf eerst een aantal dingen moeten afvragen, hier gaan we later verder op in.
Vreemd, ik zie Jan met de pet op de blog van Nanko wel een reply geven.
Waarom hier niet…
Chris, heb jij Nanko gevraagd of je deze tekst mocht lenen. Of gaat dat in het vuur vanzelf? ’t Is immers internet.
Woorden vinden zo een weg waar jezelf geen weet van hebt. Waarom op dat andere blog niet ff vermelden dat je hem hier te kijk zet?
Waar ben ik dit soort dingen toch pas nog tegengekomen?
Persoonlijk heb ik één keer last gehad van twee vervelende brieven. Ze stelden iets voor, waar ik nu vegeefs om vraag!
De schrijver wist niet eens dat ik hem kende. We hadden elkaar nog nooit ontmoet….
De volgende dag had hij de politie aan de telefoon.
HIJ was dat uiteraard niet geweest, maar er volgden ook geen brieven meer.
Misschien valt uit die harde reactie van Jan met de pet wel iets te destileren waar sommige stalkingslachtoffers wat aan hebben.
Dat hij dat ook op een andere respectvollere manier kan zeggen…tja
Nu ben ik wel benieuwd wat jij dan denkt dat stalkings slachtoffers hiervan kunnen opsteken nog Jean?
Stalkers zijn vaak echt heel onvoorspelbaar en als zo iemand dan ook nog werkelijk 80% weet van wat jij doet en wanneer en met wie enzv dan is dat dood eng want je moet aangifte doen maar kan niet voorkomen dat die stalker ineens doorslaat.
Als slachtoffer sta je altijd eerst met je rug tegen de muur en pas als je de juiste handreikingen krijgt kun je verder maar dan ben je al slachtoffer en of dat nu in een ernstige mate of lichte mate is maakt niets uit je hebt het al meegemaakt.
Daardoor wordt je dus slachtoffer omdat iemand anders je niet respecteerde. Je kan het vaak gewoon stom weg niet voorkomen de reacties van een ander.
Liefs Sophie
Sophie,
Op geen enkele manier wens ik de problemen van een stalkingslachtoffer te minimaliseren.
Echter, zo’n situatie als bijvoorbeeld Christa beschrijft,…. als je niet dichtklapt van angst, dan moet toch ergens een stukkie van je voelsprieten zoals jij die wel noemt na langere tijd een indicatie geven wie de dader kan zijn.
Tuurlijk, ik ben een beetje raar. Met die brieven deed ik dat in een dag. Hij maakte foutjes.
(Hij was een broer van de vader van een KID’s, en wat hij niet wist was dat die vader wel eens over hem had verteld)
Met de pa van Jack (loveUall)aan de anderkant van de wereld had ik langer nodig.
Als iemand nuchter en kalm blijft, dan kan zo’n stalker zich niet onbeperkt schuil houden.
Let wel, ik begrijp dat die stalker als hij bekend wordt, nog gevaarlijker kan worden.
Ik begrijp ook dat niet iedereen onder die omstandigheden rustig blijft. Iemand die onder die omstandigheden niet rustig blijft en gevangene wordt van angst, noem ik geen lafaard.
Een stalking slachtoffer zou eens in een situatie waarin het zich veilig weet, bijvoorbeeld met vrienden (als die er niet zijn, doordenken)rustig kunnen proberen zich situaties opnieuw voor de geest te halen. Dingen proberen te zien die eerder in de paniek zijn overzien. Gebeurtenissen uit ons leven, zeker ingrijpende en angstige momenten kunnen we vaak herbeleven (hoor wie het zegt) Door dat herbeleven te doen onder omstandigheden die afwijken van de oorspronkelijke bedreigende situatie kunnen we informatie ontlokken die we eerder niet kregen.
Kijk eens naar je voorlaatste zin, en vertel mij hoe *IK* kan voorkomen dat ik slachtoffer wordt van dat gebrek aan respect.
your servant
@jean: ik heb geen toestemming nodig van Nanko Kiel om over een reactie op zijn site te schrijven. Ik heb onder de reactie van Jan en de pet een heel verhaal geschreven en voel absoluut niet de behoefte iemand op de hoogte te brengen van een opinierend verhaal.
Verder begrijp ik je reacties volstrekt niet. Je hebt ooit twee brieven gehad en succesvol ingegrepen. Prima. Maar stalkers gaan doorgaans veel en veel verder, zelfs als ze met naam en toenaam bekend staan. Zelfs als de politie er bij wordt gehaald of andere middelen worden benut.
Ik word een beetje moe van mensen die een bagatel proberen te maken van het leed van stalkingsslachtoffers. Het gaat hier om een zeer redelijke en terechte angst en het gaat niet aan om het initiatief te leggen bij de slachtoffers in deze. Het gaat om de misdadige wijze waarop de stalkers te werk gaan. Zij dienen in de spiegel te kijken, de slachtoffers niet!
Een stalker hoeft niet eens geheim te zijn want zolang de stalker geen wetten overtreed kan de stalker stalken. Hoog uit hier of daar een waarschuwing maar thats it. Leven van een gestalkte is intussen wel in een ‘hel’ veranderd.
Die voelsprieten geven een heleboel aan maar voorkomen niet alles.
Niemand (als ik het goed heb) wil slachtoffer worden van wat dan ook, iedereen wil leuk, gezellig, gezond en gelukkig leven tenslotte. Maar het is niet zo makkelijk want je hebt niet alle factoren in de hand.
Je kan dus ook niet voorkomen dat iemand je niet respecteert. Je kan wel je best doen om een ander mens te respecteren maar of je het terug krijgt is een tweede. Wat veel mensen echter vergeten daarbij is: Je geeft een ander niet iets uit je gevoel met de gedachte er dan iets voor terug te krijgen. Je geeft iets omdat je dat graag wilt geven. Een mooi woord daarvoor is geloof ik onbaatzuchtig.
Wat er in sommige mensen hun hoofd rond gaat en waarom is nog altijd voor velen een vraag.
Je kan in veel situaties dus niet voorkomen dat je slachtoffer wordt.
Voorbeeld: Je kan nog zo voorzichtig zijn op de weg een ander is roekeloos en rijd je aan enzv.
En zo kun je ook niet voorkomen dat je slachtoffer wordt van een stalker.
Het woord ‘stalken’ en ‘stalking’ wordt heden ten dagen maar te pas en te onpas gebruikt en dit terwijl men niet eens weet wat stalking inhoudelijk wil zeggen.
Ik denk dat Chris een heel aardige omschrijving van dit feit kan geven, of niet soms Chris?
Zie ook Hier
Ik ga maar niet in op bovenstaand “uitdagende” comment trouwens…
@childrescue: dat kan ik idd. Dat weet je ook. Je bent immers een trouw lezer.
Er zijn overigens meerdere definities. Dit is er ook een. Wie de schoen past:
‘Het stelselmatig, consistent en met alle middelen (legaal en illegaal) lastigvallen van mensen met als doel macht uit te oefenen op een ander, een bepaald al dan niet betaald doel te bereiken of deze in het openbaar zwart te maken’.
Zoiets?
@Childrescue & Chris: of neem de wettelijke omschrijving in artikel 285b van het wetboek van strafrecht:
“wederrechtelijk stelselmatig opzettelijk inbreuk maken op de persoonlijke levenssfeer van een ander met het oogmerk die ander te dwingen iets te doen, niet te doen of te dulden dan wel vrees aan te jagen.”
max. gev.straf: 3 jaar of max. geldboete € 18.500,-.
@Chris
Van netiquette heb ik te weinig brood gegeten. Ik maak zo af en toe mijn foutjes. Maar als ik hier op mijn gevoel af ga, dan hebben we toch een verschillende mening over de manier waarop jij een tekst van Jan en de pet letterlijk hierheen haalt en gaat bekritiseren, zonder dat dat voor hem duidelijk hoeft te zijn. Het is jouw keuze hoe jij daar tegen over staat. Ik veroordeel het niet, maar ik heb er beslist geen goed gevoel bij
ter info;
De twee brieven kwamen na mijn aanvaring met justitie. Eéntje was geschreven alsof het afkomstig was van onze moslim broeders. Met diverse op en aanmerkingen over mij, die alleen een insider bekend konden zijn. Er was heel weloverwogen gekozen om mij te onderwerpen aan de angst dat deze “broeders” wel eens met me zouden afrekenen.
De andere, die ook op een ander adres binnen kwam was zogenaamd afkomstig van de redactie van een krant, op briefpapier van die krant. Ook daarbij nogal wat inhoud, die eigenlijk alleen binnen die redactie bekend moest zijn. Met enige verwijderende woorden inzake mijn ballen.
Twee hele doordachte schrijvens, die mij in mijn situatie, met de privacy gegevens in die brieven, het gevoel moesten geven dat ik nu vrijwild was. MIJN DAGEN WAREN GETELD. Absoluut NIET leuk als twee van zulke brieven dan niet als echt stalken meetellen. Dit had waarschijnlijk echt niet gestopt. De persoon in kwestie had het op mijn persoon gemunt, en had indirect toegang tot informatie van en over mij.
Ik hoop dus van ganser harte dat je hier;
[quote]Ik wordt en beetje moe van mensen die een bagatel proberen te maken van het leed van stalkingslachtoffers[/quote]
niet mij bedoelt.
Ik maak hier geen bagatel van. Maar ik wil jou en anderen er graag op wijzen dat je hiermee;
[quote]Zij dienen in de spiegel te kijken, de slachtoffers niet[/quote]
te allen tijde je doel zult mis schieten. Je kunt hoog of laag springen, het probleem met een stalker is juist dat hij/zij dat niet zal doen.
Slachtoffers van stalking verdienen onze steun, onze hulp. In woord en in daad. En daar hoort niet alleen luisteren naar het leed bij, maar ook daadwerkelijk meedenken, oplossingen zoeken, een waakzaam oog, politie alarmeren indien nodig, getuige durven zijn etc etc
Verder weet ik niet goed, of ik zo’n voorbeeld zoals jij aanhaalt met Marja nog wel als stalken moet zien.
Op het moment dat iemand op straat letterlijk in elkaar getrapt wordt door haar belager, dan is deze mijn “begrip” van stalker toch voorbij. Ik dacht ook dat daar andere rechttermen en andere maximum strafmaten bij horen dan die 3 jaar of 18.500,=
En weer bagatelliseer ik dit niet. Ik herken zelfs het risico, dat indien een stalker merkt dat hij/zij niet in zijn opzet slaagt om zijn slachtoffer te verwoesten middels die stalking, hij/zij tot zwaardere middelen zal overgaan. Een risico waar wel eens alerter naar gekeken mocht worden bij aangiftes.
Al met al kun je dus mijn eerdere woorden ook zo uitleggen;
Ik ben er de persoon niet naar om me in die slachtoffer rol te laten dwingen. Jammer voor die eikel die dat wel dacht. Mogelijk is dat herkenbaar in die mening die Jan en de pet gaf.
Ik ben er ook de persoon niet naar om andere slachtoffers in de kou te laten staan. Mijn advies zou inderdaad allereerst zijn: “Laat je niet zomaar in die slachtoffer rol dwingen” maar reken maar van Yes dat ik daarbij ook oog zou hebben voor een slachtoffer dat dit niet aankan. En dat niet aankunnen is weerom geen beschuldiging.
Misschien is een digitale schandpaal voor Stalkers wel een optie. Met naam en adres, liefst met foto.
En iedereen die weet wat ze op een bepaald moment uitvreten, waar ze zijn of waar ze naar toe gaan kan dat anoniem erbij posten. Zouden ze het leuk vinden, koekje van eigen deeg…..
Vergeet niet dat sommigen doorgaan ondanks veroordelingen, ondanks contact verbod. Dus waarom hun niet? En waarom niet eens een protestmars tegen zo’n gast?
Oh en Chris, thanks dat je het onderwerp warm houdt.
Het aantal reacties zegt al veel….
@Jean: ik denk – nogmaals- dat een houding van: ‘ik laat me niet tot slachtoffer maken’ niet past bij het misdrijf stalking en niet past bij de realiteit van stalking. Ik vind het zelfs in dit kader ongepaste macho-taal.
En je kent mijn mening over schandpalen. Niet voor pedoseksuelen en ook niet voor stalkers.
Experientia optima rerum magistra
Ondervinding is de beste leermeesteres.
Ik wil toch graag nog een extra toevoeging maken:
Met alle respect naar de echte slachtoffers toe ben ik van mening dat de term “stalking” nogal makkelijk misbruikt kan worden door iemand die geen contact meer wenst met een ander persoon.
Om een praktijkvoorbeeld te geven:
Na het beëindigen van een relatie had mijn ex geld gestolen van mij. Toen ik per e-mail voor de tweede keer netjes verzocht om het geld terug te storten kreeg ik een hele boze e-mail die eindigde met: “ik eis dat je me nu niet meer lastig valt hiermee, anders ga ik aangifte doen van stalking”.
Voor de goede orde: ik ben melding bij de politie gaan doen over die diefstal en kan zwart op wit aantonen dat het ook echt diefstal was.
—-
Ik neem stalking als misdrijf absoluut serieus, maar er zijn altijd twee kanten aan een zaak en ik kan me voorstellen dat er ook wel eens onterecht aangifte/melding van stalking gedaan wordt, puur als machtsmisbruik. “omdat het kan”….
@lacrima: een normaal verzoek tot teruggave van geld kan en zal niet worden gezien als stalking. Valt immers niet onder de wederrechtelijkheid. Je hebt namelijk simpel het recht om je gestolen geld terug te vragen.
Uiteraard zullen er mensen zijn die ten onrechte het predikaat stalking gebruiken. Wat mij betreft vallen die mensen heus wel door de mand als het gaat om de screening van aangiften.
Chris
Waar de een kiest voor de woorden ongepaste macho taal, zal de ander proberen slachtoffers niet onnodig in die slachtoffer rol te laten wegzakken.
Als dergelijke bedreigingen op je mat vallen, dan is er wel ff wat loos. Maar met paniek los je het in elk geval NIET op.
Dat wil niet zeggen dat je het zonder paniek WEL gaat oplossen. Dat hoor je mij ook nergens beweren
Maar vertel mij dan eens wat jij tegen hebt op mijn idee dat het goed kan zijn voor een slachtoffer om eens in alle rust, met mensen die ze kan vertrouwen samen en veilig de dingen die er plaats vinden te heroverwegen. Dingen opnieuw bekijken. Als het kan dus zonder die panische angst.
Wat vind jij macho aan het beeld van mij, dat ik accepteer dat als een slachtoffer de dingen niet aankan, dat een slachtoffer dan hulp nodig heeft,
real life als dat ff kan.
Maar dat ik eerst, liefst samen wil kijken wat ze wel aankan
Noem mij als je blief geen macho, ik kom langs en jank je kussen nat. Wat jij mogelijk niet begrijpt, is dat ik een behoorlijk kwetsbaar karakter ben, alleen met een heel groot verschil: Ik heb het afgeleerd, ik loop nooit meer weg
Als je het geheim wil weten om geen angst te hebben,
zelfs niet als watje, probeer het eens als eunuch
Voor het geval je het nog niet wist, ik ben chemocastraat. Eén van de bijwerkingen is dat ik zo ongeveer en rekenmachine nodig heb om uit te tellen wanneer het gezonder moet zijn om bang te worden.
(Tevens een van mijn welgemeende waarschuwingen: Laat dit gevoel, dat ontbreken van angst los op een criminele geest, beledig hem in zijn mannelijkheid en wacht dan de gevolgen af)
Macho-taal……van een eunuch, ’t zal me zeg.
Ik ga plat, morgen is het weer heel vroeg dag. Maar ik zou je willen vragen om vanavond eens goed in de spiegel te kijken, of je niet misschien een heel klein beetje iemand ziet, die iets macho taal noemt omdat iemand anders een iets andere opvatting heeft en daar voor staat.
Ik zal proberen van je te dromen.
nb Die schandpaal was uiteraard sarcastisch bedoeld. Lief dat je de situatie van pedoseksuelen erin herkende.
Jean:
Lees je eigen reactie eens terug: je zegt: ik ben er de persoon niet naar om mij in de slachtofferrol te drukken.
Je stelt dat je dat niet laat gebeuren. Bij stalking zijn er echter duizenden mogelijkheden voor een (gestoorde) dader om je te raken zonder dat je er zelf veel aan kan doen.
Wat jij doet is je eigen situatie en je eigen denken als een soort raster op anderen leggen. Je projecteert je eigen gevoel op anderen en neemt anderen vervolgens met dat beeld voor ogen de maat. Dat vind ik niet juist.
Chris
Mooie posting
Ik zal me niet zonder slag of stoot in die slachtoffer rol laten drukken. Een instelling waar ik me niet voor schaam.
Dat ik in het leven door anderen, maar vooral ook door mezelf in bijzonder nare posities kan komen, en daarin ook volkomen machteloos kan staan… Ik heb veel geleerd
Ik denk ook dat ik jouw raster kan voelen, jij staat daar en maakt die ergste zaken mee. Je hoort en ziet hoe mensen volkomen gesloopt worden door zo’n stalker
Ergens geef jij het gevoel dat je mij ervoor aanziet dat ik die mensen veroordeel omdat ze hun mannetje niet zouden staan. Mogelijk vergis jij je daar in mij.
Ik veroordeel geen slachtoffers. Ik blijf alleen van mening dat het een goede zaak is om altijd te blijven kijken of er wel een oplossing te vinden is. En daar waar het slachtoffer dat zelf niet meer kan, daar hoort in elk geval elke mogelijke hulp. Dat ik daarbij graag ten behoeve van een slachtoffer mee zal kijken of ik vanuit dat gevoel van mij oplossingen kan vinden, dat vind ik niet fout
Die oplossingen zullen er niet altijd zijn, of niet altijd gevonden worden. Maar zijn dat dan niet juist die extreme gevallen waar jij mee te maken krijgt.
Jij laat hier in elk geval zien hoe diep dit je raakt.
Dát vind ik een mooie eigenschap
@jean: je hebt het over oplossingen en die zijn er. De stalker moet simpel stoppen met het plegen van een misdrijf. Dat is de oplossing en dat heeft niets met het slachtoffer te maken.
Ik weet wel dat het een ongepaste vergelijking is, maar dat hele ‘het slachtoffer moet in de spiegel kijken’, doet mij heel erg denken aan het argument dat je vroeger bij verkrachting hoorde: dan had ze maar geen kort rokje aan moeten doen.
Chris
Deze posting van je vind ik het absolute tegendeel van de vorige: WAARDELOOS
Nergens zeg ik dat een slachtoffer in de spiegel moet kijken. Ik zeg dat niet alleen niet, ik vind dat ook niet!
Ik vind dat jij hier nu als een simpele door de bocht gaat door maar te blijven stellen dat de oplossing zit bij een stalker die in de spiegel kijkt
Als stalkers die eigenschap vertoonden dan waren er geen stalking problemen Chris. Dat is geen oplossing
Ik heb dat “gequote” en aangegeven dat dat geen oplossing is omdat je hoog of laag kunt springen: Dat doet die stalker niet
En ik heb JOU gevraagd om eens in die spiegel te kijken. Want jij bent jouw raster op mij aan het leggen. Jij heb met die harde gevallen te maken die uiteindelijk daar bij die rechter staan. En jij gaat dan maar platvoets over mijn goede wil lopen om te proberen oplossingen te vinden voor slachtoffers om te voorkomen dat ze tot daar belanden
Je zegt het zelf Chris, en zeker in dit(mijn) geval is het een absoluut ongepaste vergelijking. Als een Vietnamees kind in zijn complete nakie op mijn schoot komt kruipen, dan hoort het en zal het veilig zijn, duidelijk genoeg??? Ex-pedo staat nóg niet in de van Dale, maar het komt!!!
Maar met jouw oplossing: De dader (stalker) moet simpel stoppen….,
leef juist JIJ niet in de realiteit van de wereld van de slachtoffers
Ik vraag je nu hier op je eigen blog om een fatsoenlijk antwoord, want dit stelt me zwaar teleur in wat ik van jou verwacht
Die verwachtingen zijn trouwens hoog, hoop dat ik jou daarin niet teleur stel
Chris, die vlieger gaat nog steeds op aangaande het dragen van korte rokjes en zeker als je blouse een beetje uitgesneden is…dan vraag je “ergens” om zo neemd “men” dan aan..
Dit onder het mom van “Nee niet doen, maar ze heeft het zo graag”..
Jaren terug toen mijn zoon nog in de buggy zat en ik met hem op een prachtige zomerdag aan het wandelen was, kan je naagaan met je kind er zelfs nog bij, werd ik van achteren in ene tussen mijn benen gegrepen vol in mijn kruis..kort zomerjurkje..
Omstanders spraken er schande van maar niemand die ook maar een vinger uit stak terwijl ik de ene het vel van zijn schenen trapte en de ander ondertussen een mes liet zien ter intimidatie..die liep overigens een bloedneus op..
Na veel geschreeuw van mij, en mijn kind die inmiddels door deze hele toestand over zijn toeren was dropen ze dan eindelijk af..
Ik had ook niets kunnen doen en met mijn zoontje verder kunnen lopen alsof er niets gebeurd was..maar er is té veel gebeurd “met” mij aan ongewenste handelingen ..niemand die mij ooit nog ongewenst aanraken zal zonder daarvoor te moeten boeten en zeker niet als je kind daarvan nog eens medeslachtoffer van moet worden zoals destijds..helemaal over zijn toeren was de kleine destijds en eigenlijk vond ik dat nog eens erger dan wat mij overkwam..
Nog erger dat niemand een vinger uit stak om te helpen maar mij achteraf lieten weten dat ik zo dapper was geweest en ze hun vet had gegeven..
Mooi dat ik mijn korte jurkjes blijf dragen als de mussen van het dak vallen…
@ Jean, de comment van je boven de mijne vind ik eerder op zijn plaats in het artikel van Chris “Een kort lontje”….je haalt er zaken bij die niet relevant zijn aangaande het onderwerp wat men hier bespreekt…
@jean: het gaat hier niet om wat realistisch is en wat niet. Het gaat hier om de verantwoordelijkheid leggen waar die hoort en dat is bij de dader.
Je reactie op mijn verhaal was duidelijk gericht op wat slachtoffers zouden moeten doen. Zij zouden moeten kijken naar manieren om de zaak op te lossen. Je geeft zelfs het voorbeeld van je eigen ervaringen en stelt daarbij nadrukkelijk dat jij jezelf niet als slachtoffer in een hoek laat drukken. Ik vind een dergelijke reactie het omdraaien van de feiten.
De vergelijking met verkrachting is ongepast, maar ik denk dat je heel goed begrijpt wat ik bedoel. Ook daar draait men de zaken om en legt men de verantwoordelijkheid bij het slachtoffer en niet bij de dader.
@Chris
Wat slachtoffers “moeten” doen of kunnen doen heb ik inderdaad aangegeven.
Op een rustig moment, liefst samen met anderen als ze zich veilig voelen de gebeurtenissen eens evolureren en bekijken of er ergens kansen liggen om dat probleem aan te pakken
Ik sta daar achter, en ik kan en wil niet begrijpen dat jij daar tegen bent. Wat wil jij dan, dat ze absoluut in de put, wegkruipen in een hoekje, de wereld niet meer zien zitten en alleen maar zielig zijn. Dat heeft geen ene mallemoer te maken met de aanduiding “eens in de spiegel kijken” want zover ik de nederlandse taal een beetje beheers, bedoelen we daarmee toch het stukje zelfreflectie mee.
Zelfreflectie waar jij in mijn ogen eens even heel hard aan toe bent. Een zelfreflectie die ik absoluut nergens van die stalking slachtoffers vraag of verwacht
Je zou mijn woorden ook zo kunnen proberen te lezen, dat ik zelf niet de gemakkelijkste ben, me niet zomaar in een hoek laat drijven, maar in die hoedanigheid ook durf op te komen voor anderen. Bereid ben om zo’n slachtoffer wel te helpen en daar desnoods risico’s bij te lopen
Draai het nu dan zelf maar om:
vertel eens met steekhoudende argumenten wat er tegen kan zijn als een slachtoffer de kans krijgt om eens in alle rust met vrienden/kennissen/buren te bespreken wat er aan de hand is en te overleggen met anderen of iemand ideeën heeft om die overlast aan te pakken.
Een situatie, die ook zal bijdragen aan het feit dat meer mensen hun ogen open houden, beter opletten etc
De verantwoording Chris, die ligt bij de dader.
Maar de gevolgen liggen bij het slachtoffer jongen. En waar JIJ weinig grip blijkt te krijgen op die dader die zich van die verantwoording geen fuck aantrekt, wil ik met het slachtoffer kijken naar mogelijkheden om verder schadelijke gevolgen te voorkomen
Het spijt me om het ff bot uit te drukken, maar ik ben bang dat een slachtoffer aan je woorden weinig heeft.
Tegen de tijd dat die rechter die verantwoording bij de dader legt, dan is het slachtoffer meer slachtoffer dan wenselijk. En als ze niet oppast, en die klojo komt na wat uurtjes werkstraf of een opsluiting nog kwaaier op straat…..
Pakt hij straks een geweer en begint op het slachtoffer te schieten, hopen maar dat de politie hem afschiet….
Ben jij niet gewoon fout over mij gaan denken op het moment dat ik de posting van Jan en de pet niet zomaar alleen afkraakte. Dat ik toch ook lees en nadenk over wat hij zegt, dat ik eraan gewend ben geraakt om ook visies die me niet aanstaan wel serieus te beoordelen en te kijken of er ook bruikbare inhoud in zit.
Inzake die verkrachting:
MEN draait wel veel. *IK* begrijp heel goed wat je bedoeld, en daar wringt nou juist tweemaal de schoen
*IK* leg de verantwoording van een verkrachting niet bij dat korte rokje. Daarom vind ik het ongepast dat je dit zo als antwoord op mijn postings geeft, want *IK* leg de verantwoording van stalking ook niet bij de slachtoffers. En ergens maak jij dat ervan.
En jij geeft aan dat die vergelijking niet gepast is.En je maakt ze toch, in de volle wetenschap wie ik ben en wat mijn verleden is. Dubbel ongepast misschien? Maakt niet uit. Het ziet er echt niet uit naar zo’n sneer waarmee sommigen me wel eens tot op het bot willen krenken, en ik kan wel wat hebben.
Wat ik veel erger vind, dat is dat we duidelijk allebei het beste willen voor slachtoffers, in dit geval van stalking, en dat we daarbij vreselijk goed zijn in het langs elkaar doorlullen omdat we een discussie moeten winnen………..
Heb jij wel eens beter om je hen gekeken op het internet. Het stikt hier van die idioten, zullen wij er hier niet liever verstandig aan doen en er mee stoppen
@Christa
Neem jij als je blief je vrijheid om die korte rokjes te blijven dragen. Maar laat mij dan de vrijheid om voor mijn standpunten op te komen. Laat mij ook de vrijheid om dat korte lontje waar jij nu op duidt niet meer te hebben, en nooit meer te willen hebben. Chris weet dat ik begrijp wat hij bedoeld, en hij wist op voorhand dat het niet erg gepast was hoe hij het bracht. Dat ik daar even heel duidelijk een standpunt tegenoverstel, dat is geen kwestie van een kort lontje. Als het juist jou nou niet opvalt, dat dat kind op mijn schoot absoluut geen kwestie is van een kort lontje, maar juist van een hele lange adem, en de wetenschap dat ik die nodig krijg…. en zal hebben. (Je snapt de ballen van die draak hè Christa)
Een eunuch en een kort lontje,…… tuurlijk heb je harstikke gelijk meid,in zekere zin, en hij wordt nog steeds korter en veel minder explosief, maar waar had jij het over???
loveU2&all
Jean
@jean: ik ben je inderdaad in een ander licht gaan zien nadat je begrip toonde voor de posting van Jean en de pet. Ik vind namelijk dat die posting geen enkele ruimte laat voor begrip. Een dergelijk en aantoonbaar gebrek aan respect verdient slechts stevige kritiek.
Jean en de pet???
@Chris, dan hoop ik dat we elkaar nu toch beter begrijpen. Want hoe weinig respect Jan en de pet ook toont, hoeveel stevige kritiek hij ook verdient, ik zal toch altijd proberen om ook zijn woorden te wegen
En dat respect zal ik proberen te bewaren voor iedereen. Zelfs als ze me de huid vol schelden.
Mocht ik persoonlijk ooit zo lomp en gevoelloos posten richting slachtoffers als wat Jan deed….
koop een geweer en schiet me af (In de figuurlijke zin bedoeld, om van jou geen crimineel te maken)
Pingback: Tweets that mention Slachtoffer van stalking? Lafbek! « Rechtbankverslaggever -- Topsy.com
Toch wel weer grappig dat hier mensen een reactie plaatsten die in mijn ogen niet eens weten wat stalken is of het werkelijk aan den lijve hebben ondervonden.Stalken is wat we dan weer wel weten een vorm van lastig gevallen worden en in de gaten worden gehouden op elke mogelijke wijze maar het gaat veel verder het is een spel van macht wat op den duur iets word om werkelijk het slachtoffer op elke mogelijke manier kapot te maken,de stalker deinst ook werkelijk nergens voor terug want hij heeft een missie en dat is zij eigen ingenoegen of frustratie op die ander botvieren Dit is echt koste wat kost. Het heeft ook totaal niets te maken dat een slachtoffer niet sterk in de schoenen staat… geloof mij maar hoe sterk je ook bent als je een gewetensloze gek achter je aan hebt dan gaat dat sterke er vanzelf af ze krijgen je wel klein. Het is een grote stijd van manipulatie, liegen en bedriegen, bedreigen en alle middelen woden in gezet door de stalker om een mens werkelijk alle eer te ontnemen.
Een tijd geleden reageerde ik ook nog hier op het verhaal… stalken een dure hobby… heb geduld werd me verteld want het komt ze duur te staan. Tja denk ik nu, meer hulpmiddelen dan politie, rechtzaken en bewijzen., instanties en veroordelingen tegen mijn stalker kan ik niet krijgen… en nog steeds loopt de gek rond en krijgt hij het voor elkaar omdoor de mazen van de wet heen te reageren. Het is echt ongelofelijk en ik als slachtoffer ben kapot alles kwijt en sta met mijn rug tegen de muur omdat het systeem niet waterdicht is. Wie en wat is er nu een lafbek!!!
AOL,
Een oplossing voor jouw probleem vraagt een dosis lef, maar is uiterst effectief tegen ex geliefden die stalken. Neem een honkbalknuppel en sla de stalker 10x zo hard als je kan.
Daarna schat je zelf de situatie in en eventueel herhaal je de vorige sessie naar eigen believen.
Heb je langer last van een stalker neem dan drastischer maatregelen na eigen goeddunken. Het gaat erom wie de baas is over de situatie . Als first offender moet je rekenen op 240 uur dienstverlening, als men het bewijs rond krijgt.
Stalkers die geef je niet aan, die sla je verrot!
Ik denk dat mensen die nooit stalking gekend hebben weinig kunnen inschatten wat het allemaal met zich meebrengt. En voor hun hoop ik dat het zo blijft.
Iemand die gestalkt word is opgejaagd, blijft niet rustig en dat is ook de bedoeling van de stalker,
vanuit een rustig theoretisch standpunt is het allemaal heel eenvoudig uit te leggen,
kijk doe dit, kijk doe dat,
helaas zit de werkelijkheid heel anders in elkaar,
het gerecht is helaas nog niet helemaal zover op deze weg en ja je wilt je rust, en ja je gaat naar het gerecht, en dan wint de beste advocaat, als slachtoffer ben je veel geld kwijt en ook nog steeds je onrust en de stalker voelt zich nog aangesterkt.
En je bent helemaal teleurgesteld in de wet en hun systeem, je ebnt nog steeds bang, je voelt je machteloos en opgejaagd als een dier….,
er zijn vele manieren van stalken, geestelijk,
met agressie, de stalkers zijn laten we het eenvoudig houden abnormaal, en obsessief, geven ook niet gemakkelijk op.
Al eens gedacht dat iemand je zo ver kan brengen dat je zelfmoord pleegt?
Om gewoon na jaren gestalt te worden wat rust te vinden?
kun je dit begrijpen?
Neen iemand die dit nog nooit heeft meegemaakt kan dit allemaal niet begrijpen die zien alles op een eenvoudige logische manier en heel nuchter, maar de werkelijkheid is heel anders…..
denk je dat iemand gevraagd word om haar of hem te stalken?
Als de wet en het gerecht iets meer hun job deed,
iets strenger hier op was,
dan zou dit veel minder gebeuren helaas moeten er altijd slachtoffers vallen eer men er iets aan doet.
Stalking kan de sterkste mensen op hun knieen brengen, breken, hun leven jaren geestelijk stuk maken en dan moet je kalm en beheerst reageren, aub doe er gewoon iets aan!
Dat zou een veel betere oplossing zijn, als je dit nuchter kan help de mensen dan die gestalkt worden want die zitten met veel frustratie en verdriet en angst en weten soms geen uitweg meer.
Ik weet waarover ik spreek.
Ik wens vele mensen die dit meemaken sterkte toe.
Ik wordt er een beetje stil van. Deze schrijven (Nanko) heeft schijnbaar geen enkel idee, wat slachtoffers door maken. Het heeft niks met sterk zijn of opvoeding te maken.
Onze stalker is een familielid, nml mijn vader.
Ben eigenlijk op zoek naar hoe is het in het huidige land (B) geregeld waar we wonen. en kwam dit artikel tegen.
Vandaag na 3 maanden rust een nieuwe confrontatie gehad. Weg rust en veiligheid. Hadden we dan toch nog verder moeten verhuizen. (We zijn een 30 tal km de grens overgetrokken, 40km van waar we woonden)
Het treft nooit 1 persoon, maar een heel gezin, vrienden kring ect. En door deze persoon zijn we er daar een hoop van verloren
Wij zijn ooit begonnen met onze kinderen naar een andere school te sturen. Vervolgens gaven ze aan dat ze wilde stopen met hun lokale verenigingen, ect. Het werd van kwaad tot erger.
Hoewel het al enige tijd geleden is, voel ik toch de behoefte om hier nog even te reageren op Mar&Co. Misschien was het verstandig geweest om mijn verhaal eerst te lezen. Ik bagatelliseer daarin niks, zet niemand in een hoek en laat de conclusies aan anderen over.
Komt nog bij dat ik deksels goed weet wat slachtoffers doormaken. Ik ken er namelijk eentje en heb er zelf ook mee te maken gehad. Dus niet meer beweren dat ik geen enkel idee heb. Dat slaat namelijk nergens op. Het waren de woorden van een van de reageerders……..