We weten het allemaal, de PVV van Geert Wilders is aan de macht. Tot plezier van velen, maar ook tot afschuw van anderen. Waar de een denkt dat Wilders de zon weer gaat laten schijnen, is de ander bang voor donkere tijden en een uitholling van de democratische rechtsstaat. De vraag is dan ook gerechtvaardigd of het nog langer gezond is dat er een taboe rust op geweld tegen de zittende macht.
Begrijp mij goed, geweld is natuurlijk nooit de oplossing en protest zou altijd vreedzaam moeten zijn, maar wat als de PVV de burgers voorliegt, bestaanszekerheid van asielzoekers en vluchtelingen in de ijskast zet en vrijheden afpakt van minderheden. Wat als de overheid zich tegen een deel van de samenleving keert?
Tirannie
Wat als ze ervoor zorgen dat de democratie in Nederland niet meer functioneert? Hebben burgers dan niet het recht om zich te verdedigen tegen de tirannie van een overheid? Ik denk persoonlijk dat de burger het recht, zelfs de morele plicht heeft om in opstand en verzet te komen.
Als de regering zich tegen het linkse volk keert, dan hebben mensen het recht zich hiertegen te verzetten. Als er taboe blijft rusten op geweld tegen de overheid dan kan diezelfde overheid namelijk alles wel doen zonder angst voor repressie van het volk. Terwijl het juist die angst is die ervoor kan zorgen dat de politiek meer voeling kan houden met de samenleving en meer doet wat de burger wil.
Revolutie
Er komt straks denk ik toch een moment waarop we zeggen: wat de oppositie doet in het parlement heeft als zodanig geen zin. Demonstreren heeft als zodanig geen zin. En het is in het verleden vaker gebeurd natuurlijk dat een regime dat zich tiranniek ging gedragen op enig moment toch ten val werd gebracht door de bevolking.
En laten we eerlijk zijn: links heeft de aantallen en die massa kan groot worden en het kan bij wijze van spreken echt omslaan in een revolutionaire beweging, die zich natuurlijk heel duidelijk onderscheidt van een protestbeweging, waarbij mensen niets meer te verliezen hebben, die bij wijze van spreken naar het parlement trekken en zeggen: wij gaan hier niet meer weg totdat de PVV of bijvoorbeeld Forum voor Democratie is vertrokken. Waarbij helaas in het verleden, en bij tal van andere voorbeelden wereldwijd laten zien dat daar helaas ook dodelijke slachtoffers bij vallen.
Vuurwapens
Dit klinkt misschien allemaal best wel raar, maar binnen de democratie in de Verenigde Staten hebben ze niet voor niets het zogenaamde tweede amendement. Het recht op het bezit van vuurwapens om je te kunnen verdedigen, juist tegen een overheid die niet het beste voorheeft met de burgers. Van dat tweede amendement gaat ook een signaal uit naar de overheid: hou de rechten en belangen van burgers goed in de gaten en handel ernaar. Anders zou er wel eens geweld kunnen worden gebruikt.
Op die manier is de dreiging van geweld een goede motivatie om het juiste te doen.
Heftig
Dat kan natuurlijk best leiden tot heftige taferelen. Maar als mensen niets meer te verliezen hebben en ze trekken op naar het parlement om ervoor te zorgen dat de PVV uit de Tweede Kamer verdwijnt, moet daar dan een taboe op rusten?
Een dergelijk taboe heeft immers de negatieve consequentie dat de zittende macht nooit hoeft te vrezen voor een tegenreactie van het volk.
Persoonlijk vind ik dat we dit moeten kunnen bespreken. Want er zijn straks mensen die niets meer te verliezen hebben en die mensen horen we niet. Juist door het taboe op geweld tegen de PVV bespreekbaar te maken, kunnen we die gevoelens ook kanaliseren. En dan is het alleen maar goed dat we het taboe op geweld bespreken. Op die manier herstellen we juist de democratische rechtstaat.
Politie
Ook als de politie straks in opdracht van een PVV-kabinet besluit om linkse demonstranten keihard aan te pakken, is het de vraag of die demonstranten de agenten niet gewoon mogen slaan en schoppen. Het is immers in het verleden – zie bijvoorbeeld de coronarellen – voorgekomen dat agenten buiten hun boekje zijn gegaan. Ze worden daar inmiddels zelfs hier en daar voor vervolgd of zijn al veroordeeld.
De Staat gebruikt zelf geweld en fors geweld ook.
Die linkse demonstranten kunnen dat natuurlijk allemaal over zich heen laten komen en pas achteraf bij een rechter gaan klagen, maar daar is op dat moment simpel geen tijd voor. Een taboe op geweld is hier niet goed, juist zodat altijd ergens die dreiging wel boven het hoofd hangt dat de burgers, als het echt nodig is, in staat zijn om zichzelf te verdedigen.
Strijdlust
Ik denk ook dat het belangrijk is om die strijdlustigheid wel te laten zien, die strijdbaarheid, want uiteindelijk kan en mag het nooit zo zijn dat demonstranten zich als makke lammetjes laten verdrijven. En ik spreek ook zoveel mensen die ook zeggen ‘uiteindelijk sterf ik liever dan dat ik me ooit moet schikken naar zo’n afschuwelijke radicaal rechtse nieuwe wereldorde. Dat gaat gewoon niet gebeuren’.
Ik denk – en laat ik daar maar weer eens heel duidelijk in zijn – dat het heel belangrijk is om met elkaar altijd te blijven pleiten voor vreedzaam en geweldloos verzet, maar onderaan de streep hebben we ook allemaal het recht van opstand. En als een kwaadaardige overheid het geweldsmonopolie misbruikt tegen de eigen bevolking, dan hebben we niet meer te maken met een goedaardige overheid, maar met een kwaadaardige tirannieke overheid die moet vallen, die weg moet.
Zelfverdediging
Ons wetboek kent zelfverdediging ook nadrukkelijk waarde toe. In dat wetboek staat namelijk dat iedereen zich tegen een ogenblikkelijke, wederrechtelijke aanranding mag verdedigen: het zogenaamde noodweer. Als de politie wederrechtelijk bezig is door het geweldsmonopolie te misbruiken, zou het geen taboe moeten zijn om te stellen dat een burger zich gewoon met gepast geweld mag verdedigen.
Ik zeg het nogmaals. Ik zal zelf altijd voor vreedzaam protest pleiten, maar juist door de gevaren te benoemen onderstreept dat mijn inzet voor geweldloos verzet. Dat gezegd hebbende, als we terechtkomen in een situatie waarbij een kwaadaardige overheid de democratie ondermijnt, dan heeft iedere burger het volste recht om in opstand te komen.
Dit verhaal kwam tot stand door de inspiratie die verzetsstrijder Gideon van Meijeren mij gaf. Waarvoor dank.
Waardeer dit artikel!!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt me ook met een vast per bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.