Je mag op straat in principe iedereen filmen of fotograferen (publiceren ligt gecompliceerder). Daar is niets tegen te doen.
Maar mag je op straat zomaar onder de rokjes van vrouwen filmen?
De regiopolitie in Groningen heeft donderdagavond een man gearresteerd die hier al geruime tijd mee bezig was. De beelden plaatste hij op een website.
Het nieuws over de man uit Winsum werd landelijk opgepikt en ik werd door het Dagblad van het Noorden gevraagd om een juridische analyse van de zaak te maken.
Je bent immers specialist of je bent het niet.
Die opdracht lijkt gemakkelijk voor een ervaren rechtbankverslaggever, maar in de praktijk valt het nog helemaal niet mee om in een kort krantenartikel alle aspecten te belichten.
Is het filmen van vrouwen in de openbare ruimte en het publiceren van die beelden eigenlijk wel verboden?
Ja, nee, misschien, wellicht.
In deze zaak moet meteen een onderscheid worden gemaakt tussen de strafwet en het civiele traject. Oftewel: wanneer komt justitie in actie en wanneer moet je als burger zelf je recht zoeken.
Een tweede onderscheid zit in de aard van de beelden. Foto’s en filmpjes maken van geklede beelden is wellicht ongepast, maar op zich niet verboden. Het filmen onder de rokjes van naakte vrouwen is dat waarschijnlijk weer wel.
Het openbaar ministerie laat weten de billenman te vervolgen voor aanranding van de eerbaarheid. Dat is een misdrijf tegen de zeden en daar staat maximaal een gevangenisstraf van acht jaar op.
Maar zoals met alle wetten in het strafrecht: justitie moet een flink aantal hobbels nemen om het bewijs rond te krijgen.
Voor aanranding moet er sprake zijn van dwang. Het slachtoffer moet immers de handelingen tegen haar wil hebben ondergaan. Als jij als vrouw een leuke kerel mee naar huis neemt en je hebt daar een nachtje stomende seks mee, dan kun je de volgende dag niet naar de politie lopen om te zeggen dat je bent verkracht. Zo werkt dat niet.
Maar hoe kun je spreken van dwang of tegen de wil als het slachtoffer niet eens weet wat er onder haar rok allemaal aan de hand is?
Daar heeft de wet wat op gevonden. Voor aanranding is het namelijk helemaal niet nodig om het misbruik zelf te merken. Het onbewust moeten ondergaan is genoeg. Juist omdat de vrouwen niet wisten wat ze overkwam, is er sprake van dwang. Ze konden immers niets uitrichten en werden dus onbewust gedwongen het te ondergaan.
Maar er is nog een complicatie. In een eerdere rechtszaak veroordeelde de rechter een man die op Schiphol vrouwen had gefilmd in het toilet. De veroordeling kwam mede tot stand door het besloten karakter van de wc. Als een vrouw de wc-deur achter zich dicht trekt, zo redeneerde de rechter, dan geeft ze daarbij aan niet gestoord te worden.
Dat is een duidelijk verhaal, maar hoe zit dat met vrouwen die in (korte) rokjes de straat op gaan?
Geven zij aan niet gestoord te willen worden door ’s ochtends een rokje aan te trekken? En welke lengte valt onder openbaarheid en welke onder gesloten?
In de Schiphol-zaak stelde de rechter nog iets anders vast. Voor de vraag of er sprake is van ontuchtige handelingen is bepalend of het slachtoffer door de handeling in haar seksueel schaamtegevoel wordt gekwetst en of dit ook in de maatschappij in het algemeen zo wordt gevoeld.
Je kunt namelijk als slachtoffer in een strafzaak wel denken dat je slachtoffer bent, het gaat er ook om of de maatschappij het met je eens is.
Het kan nog best een boeiende rechtszaak worden.
Geachte heer Klomp,
Uw juridische analyse van de “rokjesgluurder” verdient een reactie. justitie kan natuurlijk binnen zekere grenzen vervolgen voor het delict dat man van toepassing acht en vaak wordt, zoals u weet, voor meerdere opties gekozen, om een vangnet te creeëren. Het is dus mogelijk dat ju=stitie gaat vervolgen voor art. 246 Wetboek van Strafrecht, maar het heikele punt ziet u naar mijn mening over het hoofd. Dat lichamelikje aanraking niet is vereist, is al in de jaren zeventig beslist en de Schipholzaak is een herhaling van vele ander beslissngen van de Hoge Raad, waarin het gaat over de interpretatie van het delictsbestandeel “ontuchtig”. De ker zit hem in iets anders en dat is het causale verband tussen “geweld, bedrieging met geweld of een andere feitelijkheid” en het “dwingen”. Het is vaste rechtspraak dat als iemand in een auto wordt opgesloten of -zoals in de Schipholzaak- in een toilet zit, er sprake van zijn van een het gedwongen ondergaan van ontuchtige handelingen, waarbij het begrip “(bedreiging met) feitelijkheid” het aanknopingspunt is. Maar dat is hier nu juist de vraag. Daarom lijkt een vervolging wegens pornografie of -afhankelijk van de casus- een variant hiervan meer in de rede te liggen. Daar is naats de opzetvaraiant ook de culpavorm opgenomen en gaat het om het publiceren. Dat delict doet meer recht aan wat er is gebeurd. Zie hiervoor vanavond of morgen vroeg mijn weblog http://www.raadsheer-wedzinga.nl over beeldvorming door misdaadverslaggevers.
Rectificatie
Mijn verontschuldigingen voor de vele tikfouten. Het stukje is in vliegende haast geschreven.
Wellicht ook interessant in dit verband:
“Het Openbaar Ministerie te Alkmaar heeft de dagvaarding van twee medewerkers van de website ‘Geen stijl.nl’ ingetrokken. Beide medewerkers waren aanvankelijk voor de kantonrechter gedagvaard omdat zij zich schuldig hebben gemaakt aan het filmen van vrouwen onder hun rokken in een parkeergarage in Heerhugowaard. Uit nader onderzoek is gebleken dat de huidige wetgeving vervolging onmogelijk maakt”
http://www.om.nl/organisatie/item_144364/item_144370/nieuwsberichten/@128126/dagvaarding/
Ik trek maar even een vergelijk naar fysieke handelingen. Wat deze jongeman gedaan heeft is mijns inziens exact hetzelfde als wanneer hij bij deze vrouwen de rokken omhoog had getrokken en luidkeels had geroepen “kom eens kijken allemaal” en de vrouwen had vastgehouden totdat iedereen was komen kijken naar hun al dan niet geklede billen.
Het eerste is hetzelfde als de opnamen die hij gemaakt heeft en het tweede is hetzelfde als het publiceren wat hij gedaan heeft.
Ik mag hopen dat hij inderdaad minstens voor aanranding vervolgd wordt.
@wedzinga: ik werk voor een krant. Het is mijn taak om de lezers op een heldere, korte en duidelijke manier uit te leggen hoe een juridische zaak ongeveer in elkaar steekt. De gemiddelde lezer zal niet bovenmatig veel kennis hebben van het recht, zoals u dat wel heeft.
Ik ben rechtbankverslaggever, geen jurist. Het is een misverstand om te denken dat een rechtbankverslaggever een jurist moet zijn. Sterker: ik denk dat er maar weinig juristen zijn die een helder en voor iedereen te begrijpen krantenverhaal kunnen maken. Mijn specialisme is het toegankelijk en beeldend opschrijven van een rechtszaak, met daarin soms een heldere (maar helaas korte en dus beperkte) juridische uitleg (zoals ik ook al schreef in het weblog-verhaal). Voor die uitleg maak ik soms gebruik van juristen die gelukkig doorhebben hoe het werkt in de journalistiek en die weten dat wij niet beschikken over een pagina-groot verhaal in een juridisch maandblad.
Ik snap niet zo goed waarom u de Schipholzaak als een andere zaak ziet. De slachtoffers zaten daar niet ‘opgesloten’, ze werden heimelijk gefilmd terwijl ze zelf de deur op slot deden. Ze wisten niet dat ze werden gefilmd en toch komt de rechter tot een dwangcomponent. Dat is met de billenman ook zo. De slachtoffers werden gefilmd terwijl ze het niet door hadden. Wat justitie betreft zit daar de dwang. Je zou bovendien kunnen zeggen dat het aantrekken van een rokje ongeveer te vergelijken is met het op slot doen van een deur. Je geeft aan dat je niet gestoord wil worden of niet te koop wil lopen met bepaalde delen van jezelf.
Meer in het algemeen:
Uw juridische scherpslijperij is wellicht voor de fijnproevers interessant, maar zeker niet geschikt voor een breder publiek. Ik denk dat de bezoekcijfers van uw site wat dat betreft duidelijk zijn.
Wat uw verhaal op uw weblog betreft. Ik lees uw weblog soms met enige interesse, maar altijd met een mengeling van interesse en ergernis. U kan het na uw ontslag stelselmatig niet laten om anderen te wijzen op vermeende gebreken cq fouten. Advocaten, rechters, officieren van justitie, de pers. We hebben er allemaal maar bar weinig van begrepen. U slaat wild om u heen, maar begrijpt niet dat uw boodschap daarmee aan kracht inboet. Het maakt u er niet geloofwaardiger op.
Daarnaast lees ik steeds vaker dat u het niet kan laten om kritische geesten op een uiterst vervelende en intimiderende wijze tegemoet te treden. U laat mensen op het internet bijvoorbeeld weten dat u wel weet waar ze wonen.
U lijkt uit rancune en frustratie wat te roepen om mensen wakker te schudden. In plaats daarvan schudden de mensen de hoofden en gaan ze over tot de orde van de dag.
Mijn tip aan u: probeer gewoon uw ding te doen zonder steeds maar weer anderen aan te vallen en te kleineren.
@ Klomp
Ik probeer zakelijk te blijven, u beschikt kennelijk niet over dat vermogen. Op een enkele uitzondering na, lees ik geen juridisch weerwoord. En die enkele uitzondering zegt veel (zie hieronder). Misschien heeft u geen juridische repliek? Wat ik schrijf heeft niets met juridische scherpslijperij te maken. Het is gewoon een kwestie van de wet lezen. U heeft het over helder, kort en duidelijk uitleggen. Het woord “correct” kom ik niet tegen, terwijl u op de site van Korterink zegt u dat u door het DvhN bent “ingehuurd” om een “juridische analyse” te geven en u op die site denkt iemand anders de les te kunnen lezen. Mag de krantenlezer ook een goede analyse verwachten? Hoe zit het met artikel 240 Wetboek van Strafrecht? Ik ga graag een juridische discussie met u aan, ook over de Schipholzaak. Maar dan moet u het vonnis van de rechtbank in die zaak eerst (goed) lezen. De rechtbank overweegt namelijk: “dat de vrouwen zich naar een afgesloten ruimte in een toilettengroep op de luchthaven Schiphol hebben begeven met het doel om daar privé, buiten de blikken van anderen, naar het toilet te kunnen gaan” en vervolgt met de volgende, veelzeggende`zinsnede “door zich af te zonderen in een afgesloten toiletruimte hebben deze vrouwen naar het oordeel van de rechtbank al onmiskenbaar tegenover iedereen, dus ook verdachte, hun wil kenbaar gemaakt dat zij niet aan de blikken van anderen blootgesteld – laat staan gefilmd – wensen te worden”. Het gaat er om dat de vrouwen in de Schipholzaak hun wil te kennen geven dat zij niet aan blikken van anderen wilden worden blootgesteld. Van een dergelijke wilsuiting blijkt in deze zaak niets. Of wel? En de kritische geesten (u spreekt graag in het meervoud, maar het gaat om één persoon), is een dame, die stelselmatig op internet en ook privé (o.a. Prof. Van Koppen, Maurice de Hond en mij) mensen lastig valt, intimideert en strafbare feiten pleegt. Gelet op het getraumatiseerde verleden van die mevrouw, wil ik hier verder niet op in gaan. Het enige wat ik heb gedaan is een keurige email gestuurd om haar tot de orde te roepen en haar te zeggen dat ik aangifte doe wanneer ze in herhaling vervalt. Vaak zegt een reactie meer over degene die reageert dan over degene op wie gereageerd wordt. In dit geval spreekt uw reactie boekdelen. Ik verlaag me niet tot dat niveau en ik zal niet persoonlijk worden. Ik heb dat gelukkig ook niet nodig.
@wedzinga: u begint met een intrigerende openingszin. U stelt voor de komma zakelijk te blijven, om achter de komma meteen persoonlijk te worden. Bijzonder.
ik geloof dat ik duidelijk ben geweest in de Schipholzaak. Wellicht is dit meer een kwestie van iets niet willen lezen.
Zoals de vrouwen in de Schiphol-zaak met het op slot doen van de deur aangeven niet gestoord te worden, zou het kunnen zijn dat de vrouwen in deze zaak dit doen door een rokje aan te trekken, en niet te koop te lopen met hun private delen. Mij lijkt het bedekken van bepaalde lichaamsdelen een duidelijk wilsuiting. Causaal verband in deze zaak zit hem volgens mij in de feitelijkheid (heimelijk en onverhoeds filmen), waardoor iemand moet dulden dat….
Ik heb op de site van Korterink nergens gezegd dat ik door het DvhN ben ingehuurd. Beter lezen, graag.
U komt op mijn weblog met een bepaalde suggestie. Een idee voor justitie om deze zaak via een andere wet af te doen. Deze suggestie doet op geen enkele manier afbreuk aan mijn analyse over het op dit moment door justitie gekozen traject. Wat dat betreft is de analyse hier en in de krant een correcte.
Wat de rest van uw reactie betreft. Ik vind het nogal een gotspe mij te verwijten anderen de les te lezen. Uw weblog is een lang en ongenuanceerd verwijt aan iedereen die ook maar enigszins iets te maken heeft met de rechtspraak.
U stuurt bovendien mailtjes naar journalisten waarin u mensen in een kwaad daglicht zet en gaat dan mekkeren als deze mails openbaar worden gemaakt. Ik heb de mails gelezen. Met alle respect, maar ik geloof niet dat u in deze een discussie kan en mag beginnen over niveau…
Ik zou hier graag willen beamen dat u het niet nodig heeft om uzelf te verlagen tot het doen van persoonlijke uitspraken. Helaas heeft het verleden geleerd dat u dit blijkbaar juist wel nodig heeft.
“Wat de rest van uw reactie betreft. Ik vind het nogal een gotspe mij te verwijten anderen de les te lezen. Uw weblog is een lang en ongenuanceerd verwijt aan iedereen die ook maar enigszins iets te maken heeft met de rechtspraak”
Als jij dat als verwijt ziet dan schort er toch echt iets aan jouw interpretatievermogen.
Je kunt het ook als lesstof bekijken.
Bekijk dit filmpje eens…
http://www.youtube.com/watch?v=oLjDcmGNh-k
Dhr. Ruijs zal jou ook niet welgevallen zijn denk ik.
Doe niet zo kinderachtig Meneer Klomp.
Haal er je voordeel mee!
Ok, en dan nu weer on-topic met een goedbedoeld advies. Chris, volgens mij bent je een sympathieke gozer. Maar dit soort passages komen een beetje arrogant over:
“..gevraagd om een juridische analyse van de zaak te maken.
Je bent immers specialist of je bent het niet.
Die opdracht lijkt gemakkelijk voor een ervaren rechtbankverslaggever…”
En wat betreft de zaak vind ik de rol van geenstijl (wederom) veel interessanter en kwalijker: Die jongen is voor het leven getekend en krijgt NOOIT meer een goeie baan. En dat voor wat stiekum filmen… kom op zeg
@hihahonderur: ik ben niet specifiek bezig met sympathiek of onsympathiek over te komen. Ik stel vast dat ik gevraagd ben en dat ik een specialist ben en ervaren. Volgens mij zijn dat gewoon feiten.
Wat de billenman betreft: hij zal de consequenties van zijn gedrag moeten aanvaarden. Ik denk dat er maar weinig werkgevers blij zullen zijn met dit gedrag, een beetje verstandig mens zou dat vantevoren moeten bedenken.
@jaqueline: met alle respect, maar in uw ogen kan de heer Wedzinga geen kwaad doen. U gaat daarbij voorbij aan de stelselmatig ongenuanceerde, generaliserende en ronduit paranoide toon op zijn website en elders op het net. Ik vind dat kwalijk, omdat de beste man daarmee op een oneigenlijke manier het draagvlak onder de rechtspraak poogt weg te halen.
U noemt hem ergens een integer man. Ik ben er niet op uit om iemand persoonlijk aan te vallen, maar laten we volstaan met de mededeling dat je op basis van zijn strafblad ook tot een andere conclusie kunt komen.
Ik zie de info van de heer Wedzinga niet als lesstof. Wedzinga heeft al zijn dagvaardingen op het internet uitgebreid van kritisch commentaar voorzien. De ondertoon was steeds dat justitie volkomen verkeerd zat. Het werd zelfs steeds afgedaan als ‘een lachertje’. Tot nu toe zijn de dagvaardingen echter door nog wel werkzame collega’s op belangrijke punten steeds anders ingeschat.
Het is mijn inschatting dat de criticasters van de rechtspraak het incident aangrijpen om het hele systeem onderuit te halen. De tegenstanders komen, zoals zo veel klokkenluiders, over als bijna religieuze fanaten. Men probeert constant het eigen gelijk te bevestigen door met voorbeelden te komen. Voorbeelden uiteraard die alleen in het eigen straatje van pas komen.
Probleem is dat deze deskundigen een voedingsbodem vinden bij die mensen die om de een of andere manier gefrustreerd zijn geraakt door het optreden van justitie of de rechtspraak.
Persoonlijk vind ik frustratie een slechte drijfveer. Daar waar de emoties overheersen, is de waarheid ver te zoeken.
Zinloze discussie hier, houd het bij de feiten en speel niet op de man.
Ben benieuwd wat het vonnis ons gaat leren by the way. 🙂
Chris, hebben de dames ook iets aan het “portretrecht” ?
http://www.fotografenfederatie.nl/cms/db.php3?id=388
@henk: sommige feiten over iemand zeggen ook een heleboel. Ik heb, zoals ik al eerder schreef, een bovenmatige interesse in het internet als medium. Met name de manier waarop maatschappelijk teleurgestelden het internet gebruiken als podium en daar een eigen aanhang werven en van informatie voorzien. Ik noem dat niet zinloos.
@Mia: het portretrecht komt terug in het civiele traject. In principe moet een fotograaf toestemming vragen voor hij/zij een individu op de foto zet met als doel deze openbaar te maken. De fotograaf beschikt altijd over het auteursrecht, het onderwerp over het portretrecht.
Ik kan me nog een zaak herinneren waarbij een vrouw tijdens het joggen op de foto werd gezet. Duidelijk herkenbaar. De foto verscheen later in een reclame-campagne.
@Chris Klomp
Prachtig geschreven en wat ik eigenlijk nogal grappig vind is dat je zelf aangeeft dat het jouw “inschatting” is dat de criticasters van de rechtspraak het incident aangrijpen om het hele systeem onderuit te halen.
Welk systeem? Bedoel je het systeem dat al jaren niet meer deugt? Een systeem dat niet incidenteel de fout ingaat? Een systeem wat stuurloos is geworden?
Of bedoel je het systeem waar jij jezelf als een vis in het water voelt?
Godzijdank is het jouw inschatting en ben jij verantwoordelijk voor die uitlating.
Daarbij maak je opmerking dat het een probleem is deze deskundigen een voedingsbodem vinden bij die mensen die om de een of andere manier gefrustreerd zijn geraakt door het optreden van justitie of de rechtspraak.
Ben je nou zo’n gevoelloos mens of doe je maar alsof?
Volgens mij ga jij nogal prat op je VIP stoel bij de rechtbank en kom je bij mij nogal narcistisch over.
Neem eens een voorbeeld aan je collega Rob Zijlstra.
Trouwens heb jij aan die personen op de foto “kijken naar geld” in Portofino toestemming gevraagd om hun blote voeten te mogen publiceren?
@jaqueline: ik voel mij inderdaad als een vis in het water in dit systeem. Sterker nog: ik vind het een prachtig systeem. Uiteraard worden er fouten gemaakt. De vraag is of dit aan het systeem ligt of aan de mensen die in het systeem moeten werken. Overal waar mensen werken, worden fouten gemaakt. Daar kun je het systeem de schuld niet van geven. Ik vraag me bij de criticasters van het systeem altijd af: welk alternatief wil je dan en zal dit alternatief kunnen voorkomen dat onschuldige mensen worden veroordeeld?
Om het wal algemener te verwoorden:
Je kunt natuurlijk altijd Volkswagen de schuld geven van het plaatsen van zwakke lampjes in de koplampen, dat maakt de Volkswagen nog geen slechte auto.
Ik heb aan de voorbijgangers in Portofino geen toestemming gevraagd voor publicatie. Zij kunnen indien gewenst een civiele procedure starten. Overigens maken ze niet heel erg veel kans, ze maken deel uit van een straattafereel en worden niet als zodanig geisoleerd van de rest. Ze begeven zich in de openbare ruimte en worden op een fatsoenlijke en realistische manier weergegeven. Me dunkt dat we hier niet spreken van een tafereel in strijd met de goede zeden.
Wat je observaties aangaande mijn persoon betreft: je zou zomaar eens gelijk kunnen hebben. Dat gezegd hebbende: er zullen mensen zijn die het tegendeel beweren. De meningen zijn, zoals altijd, verdeeld. De waarheid, zo die al bestaat, ligt misschien in het midden, al sluit ik ook niet uit dat ie ergens aan de verste uiteinden van het spectrum ligt.
Wat de VIP-positie op de rechtbank betreft. Die krijg je niet zomaar. Als rechtbankverslaggever moet je eerst door een ballotage-commissie. Er wordt goed gekeken naar je kritisch vermogen. Dit moet niet te groot zijn. Daarnaast moet je allemaal contracten tekenen, waarin je aangeeft bepaalde belangrijke personen in de samenleving te beschermen. Je ontmoet de zogenaamde sleutelpersonen, mensen waar we nooit over mogen publiceren.
Ook krijgen we inzage in alle grote blunders van justitie, maar we moeten beloven deze nooit in de openbaarheid te brengen. We zijn er niet om het systeem te ondergraven. Daarnaast is er natuurlijk sprake van een bepaalde geldelijke toelage. Als je je goed aan de regels weet te houden, stort de rechtspraak jaarlijks een bepaald bedrag op je rekening. Dit om er voor te zorgen dat de regels in stand worden gehouden. Per kwartaal is er een grote controle van je publicaties. Bij grotere verhalen heeft justitie altijd het laatste woord. Een woordvoerder van justitie gaat met de rode pen langs je verhaal. Wat mag wel en wat mag niet. Bij de zoektocht naar verdachten is het te doen gebruikelijk dat de officier van justitie via een tap op de hoogte blijft van al je acties.
Zoals je ziet: het valt nog helemaal niet mee om deze VIP-status te krijgen en te handhaven. Voordeel is wel dat je eigen strafbare gedragingen door justitie door de vingers worden gezien.
***alu-hoedje af***
Ik citeer je even Chris
“Me dunkt dat we hier niet spreken van een tafereel in strijd met de goede zeden”
Je zult maar voetfetishist zijn of voetfetishisten op je site krijgen 😉
Laten we vooral de goede zeden hoog in het vaandel houden door niet te verklappen wat er onder die toga gebeurt tijdens de zitting bij het zien van die mooi billen.
@jaqueline: en dat is nu juist zo’n mooi voorbeeld van ons systeem. Er zullen absoluut mensen zijn die menen dat het tonen van blote voeten in strijd is met de goede zeden. Deze mensen zouden wellicht vervolging wensen.
Daar voorziet het systeem echter in door te stellen dat een dergelijk strafbaar feit ook strafbaar moet zijn in maatschappelijke context. Oftewel: in strijd met wat in de maatschappij als gangbaar kan worden gezien.
Mooi he?
Dat noem ik dan meten met vanaf maatje 16 tot en met maat 56.
Als de maatschappij in verrukking raakt van een bepaalde trend dan zou het systeem dus de geschreven wetten ombuigen naar de wensen van de maatschappij.
Gaat het daarom zo vaak mis met strafzaken.
Want wie is die maatschappij?
Wat men in Limburg goedkeurt behoeft niet in Groningen als gewenst gedrag getolereerd te worden.
Ach, je bedoelt natuurlijk de lokale maatschappij, sorry ik begreep het even niet.
Maakt ook niet uit….laten we even in gedachten terug gaan naar Tonino….en nog vele andere zeer geliefde collega’s en/of zeer gerespecteerde medemensen die kinderporno in bezit hadden.
Dat was zeker niet strafbaar in de ministeriële maatschappelijke context?
Maar o wee als het Jan de Bouwvakker had geweest dan is plots de maatschappij geschokt volgens de OvJ.
Mooi he?
@jacqueline: er hoeft niets omgebogen te worden, het systeem voorziet hier al in. Als ik jou een ‘rare sinasappel’ noem en jij doet aangifte van belediging, dan kijkt een rechter niet alleen naar je eigen beleving, maar ook naar wat redelijk is.
Wat Tonino betreft: daar kan ik geen mededelingen over doen. Zie hiervoor de nieuwe post.
Meer in zijn algemeenheid: ik heb ook Jan de Bouwvakker weg zien komen met het bezit van kinderporno. Sterker nog: ik heb dat hier uitgebreid beschreven…
@Chris:
“er hoeft niets omgebogen te worden, het systeem voorziet hier al in. Als ik jou een ‘rare sinasappel’ noem en jij doet aangifte van belediging, dan kijkt een rechter niet alleen naar je eigen beleving, maar ook naar wat redelijk is.”
Nu ga je echt te ver, mij vergelijken met een rare sinasappel, dat pikt de rechter niet in Lelystad daar de plaatselijke bevolking niet vergeleken wil worden met een sinasappel. En al helemaal niet met een rare.
En de OvJ ook al niet want die heeft last van een sinasappelhuid. Grapje…moet ook kunnen….
Ik ga je nieuwe posting is even bekijken.
Chow
@jacqueline: de maatschappij bestaat niet uit Lelystad alleen….
@ Klomp. Ik verwijs naar mijn reacties op de site van Korterink (www.misdaadjournalist.web-log.nl) over de Schipholzaak (Rechtbank Haarlem 16 juni 2006, LJN:AX8978). U heeft kennelijk alleen het kopje van het vonnis overgenomen, maar dat kopje wordt niet door rechters gemaakt, maar door iemand van LJN. Als u de moeite had genomen om de uitspraak zelf te lezen, zou u hebben gezien dat de rechtbank zeker NIET zegt dat de combinatie heimelijk en onverhoeds de kwalificatie “dwang” oplevert. Dat zou ook tot ongerijmde resultaten leiden. De kernoverweging zelf heb ik in een eerdere posting al vermeld en die kan de geïnteresseerde lezer vinden onder de noemer “dwang” in het Schipholvonnis. Uw “juridische analyse” is buitengewoon slordig en dat zal ik ook onder de aandacht brengen, in ieder geval van degenen die van jouw diensten gebruik maken, maar vermoedelijk in een breder verband omdat het tekenend is voor de slordigheid en/of gebrek aan kennis. Dit is geen juridische scherpslijperij van mijn kant, want daarvoor is de zaak te simpel. Het is simpelweg een kwestie van het goed voorlichten van een lezer. Ik vraag me af wie van justitie op het idee is gekomen om voor art. 246 Sr te gaan vervolgen en ik zal dat navragen, want ik heb daar zo mijn ideeën over. Ook het verband met het ANP-bericht over het uistel van mijn strafzaak over de geheimhoudingsplicht en de persoonlijke en krenkende wijze waarop u zich over mij uitlaat en bericht, eist een juridisch adequate reactie. Ik zal dat met mr. Plasman bespreken. U trekt een evident foute conclusie uit de Schipholzaak door domweg het kopje over te nemen. Daarmee velt u een vonnis over uzelf. En het zou u sieren dat toe te geven.
Wedzinga,
Ik heb geen idee waarom u het ANP-bericht linkt aan mij, maar als u zich geroepen voelt om mij juridisch aan te pakken, dan moet u dat vooral doen. Ik heb elders op het internet gezien dat u niet schroomt om mensen te dreigen met juridische stappen. Ik zou zeggen: niet dreigen, maar nu eens een keer gewoon doen. Ik heb geenszins het idee ergens over de schreef te zijn gegaan. Ik sta vierkant achter mijn woorden. Wat dat betreft zie ik een juridische procedure met vertrouwen tegemoet.
Weet u, Wedzinga, ik word een beetje moe van die al die juridische bedreigingen. U meent zich op uw eigen weblog van alles en nog wat aan ongenuanceerde prietpraat te permitteren, maar als uzelf een beetje tegengas krijgt, haalt u er meteen allerlei juridische procedures bij. Blijkbaar denkt u mensen op deze manier af te schrikken. Zo werkt het dus niet. U wilt graag kritiek leveren op Jan en Alleman, accepteer dan ook kritiek van anderen.
Ik ben absoluut niet van plan mijn toon te matigen omdat u zich met de heer Plasman wilt beraden over stappen. Ik pretendeer niet de heer Plasman te kennen, maar het lijkt mij dat hij in deze wijzer is.
U meent dat mijn juridische analyse slordig is en u wilt dit onder de aandacht brengen van mijn werkgever(s). Ik zou zeggen: vooral doen. Wellicht kunt u een open sollicitatie schrijven naar mijn werkgever(s). Wie weet is de lezer met uw onuitputtelijke kennis en ijver een stuk beter af.
U geeft het voorbeeld van de Schiphol-zaak, ik heb deze zaak in mijn analyse voor de krant niet eens gebruikt. Dit weblog staat buiten alles wat ik voor opdrachtgevers doe. Dat gezegd hebbende: het is justitie zelf die een vergelijking trekt met de Schiphol-zaak en die vergelijking kan ik volgen.
@ Klomp
@Wicher Wedzinga 1.30
In slaap gevallen na je intimiderende posting (pogend) van 00.35?
Ik zag dat je vandaag elders alsnog je gram probeerde te halen. En weet je wat daar leuk aan is? Je advocaat adverteert daar en heeft nooit bezwaar (kan alles meelezen) gemaakt tegen de website-eigenaar op grond van ‘buitenwettige’ geplaatste reacties.
Alweer stof tot nadenken. Laat ik een link met uitspraken van diezelfde advocaat over zijn ‘bijzondere klant’ hier maar achterwege laten. Het wordt anders inderdaad eentonig, zo niet, inderdaad uitermate vermoeiend. Voor de lezers en de gedupeerden dan, weliswaar.
Billenman wordt niet vervolgd!
http://www.rtvnoord.nl/nieuws/indexwm.asp?actie=totaalbericht&pid=85558
Ik heb het gezien. Waarschijnlijk waren de aangiftes van de dames die kleding aan hadden, dan is het inderdaad een heilloze weg.
Pingback: Metareporter » Vrouwenbillen online