Haat uit de Verenigde Staten

De afgelopen tijd ben ik overspoeld met haatberichten uit de Verenigde Staten. Dat begon allemaal toen de Britse krant The Guardian enkele tweets van mij over had genomen met betrekking tot de Nederlandse sporter die als 19-jarige een kind had misbruikt. Wat volgde was een tirade van een Amerikaanse influencer, die niet gehinderd door enige kennis losging op mij.

De vele haatberichten logen er niet om. Ik moest dood, zelfmoord plegen, ik was het niet waard om zuurstof te verbruiken, ik moest mijn adres maar online zetten, de politie zou wel even geïnformeerd worden en er volgden tientallen verkrachtingswensen.

Honderden Amerikanen dienden een volgverzoek in op mijn Instagram en mijn inbox op Facebook stroomde vol met de meest walgelijke verwensingen.

Zelfs een columnist van The Washington Post suggereerde op X dat ik vast geen vader zou zijn. Uiteraard was ik in de ogen van een kudde aan ongeïnformeerde Amerikanen een vieze, smerige pedofiel: de bekende scheldwoorden als de argumenten op zijn of nooit hebben bestaan.

Hoe begon het?

Midden in de ophef rond de Nederlandse volleyballer Steven van de Velde plaatste ik op X een draadje. Ik vond dat de ophef wel wat nuance kon gebruiken, je kunt immers alleen een oordeel vormen als je de feiten kent.

Het draadje werd opgepikt door The Guardian. In de Engelstalige pers ontstond hevige verontwaardiging dat de ‘kinderverkrachter’ Steve in Nederland maar een maandje had gezeten, na zijn uitlevering vanuit het Verenigd Koninkrijk, waar hij een jaar vast had gezeten.

Daar kun je van alles van vinden, maar het heeft wel een reden. Volgens de Nederlandse wet is het namelijk zo dat seksueel misbruik zonder dwang geen verkrachting is. In mijn draadje stelde ik nog nadrukkelijk dat het hier gaat om de juridische dwang (zoals geweld of bedreiging), los van de dwang die er is door het grote leeftijdsverschil.

Uiteraard stelde ik in het draadje ook dat Steve een enorme fout had begaan en terecht was veroordeeld.

Influencer

Die nuance was niet aan John Dorsey besteed. De influencer (dik 700.000 volgers) – een sportcoach notabene – foeterde in zijn tirade dat Nederlanders pedofielen de hand boven het hoofd houden. Wie laat er nu een ‘kinderverkrachter’ wegkomen met een maand celstraf en stuurt hem daarna naar de Olympische Spelen?

Mijn opmerking dat de Amerikaan Jeffrey Epstein toch echt door kon gaan met kindermisbruik nadat hij in de Verenigde Staten een tijdelijke straf had gekregen en je in Amerika een president kunt kiezen die een vrouw seksueel heeft misbruikt, deed daar in zijn ogen niets aan af.

Wet

In een privé-bericht aan hem legde ik netjes uit hoe de Nederlandse wet in elkaar steekt en dat de meeste kindermisbruikers helemaal niet pedofiel zijn. Dorsey wilde er niets van weten. Hij had – ‘begaan’ als hij was met de slachtoffers – maar één oplossing voor ‘pedofielen’: 9 mm.

Prompt verschenen mijn privé-berichten op zijn openbare Instagram-account, vergezeld van een levensgrote foto van mij. Dorsey vertelde zijn volgelingen hoe slecht ik wel niet was en dat alles met een houding alsof hij een toonaangevende expert op het gebied van kindermisbruik is, in plaats van een sportcoach die bodybuilders helpt om een karikatuur van zichzelf te worden.

Onderscheid

De Nederlandse wet houdt kindermisbruikers helemaal niet de hand boven het hoofd, maar we maken wel onderscheid in de specifieke aard van strafbare feiten. Wie met een vlakke hand een ander op zijn gezicht slaat, maakt zich schuldig aan mishandeling, maar het is niet hetzelfde als met een boksbeugel iemand zijn hoofd verbouwen.

Het is allebei strafbaar, maar de straf valt logischerwijs lager uit bij een droge klap.

Zoals een onbekende vrouw verkrachten in de bosjes met een mes op haar keel ook niet hetzelfde is als bijvoorbeeld in een relatie seks hebben met iemand die daar op dat moment geen zin in heeft.

We straffen in Nederland op basis van wat iemand daadwerkelijk heeft gedaan, niet op basis van onderbuikgevoel. In de Verenigde Staten vinden ze die gedachte kennelijk slecht, daar sluiten ze mensen liever jaren op voor een relatief eenvoudig vergrijp.

Ik vind ons systeem een stuk rechtvaardiger.

Grooming

In tegenstelling tot wat velen zo gemakzuchtig rondtoeteren stapte Steve niet op het vliegtuig om een 12-jarig kind te misbruiken. De Britse rechter sprak hem vrij van grooming. De 19-jarige Steve had een band opgebouwd met het meisje en van het een kwam het ander. Hartstikke fout natuurlijk en het is terecht dat hij wegens seksueel misbruik veroordeeld is, maar volgens de toen geldende Nederlandse wet is het geen verkrachting en er zijn ook al geen aanwijzingen dat Steve pedofiel is. In andere woorden: hij heeft geen specifieke seksuele voorkeur voor kinderen.

Dit gegeven blijft lastig voor mensen om te accepteren, maar kinderen worden om allerlei redenen misbruikt en meestal is dat niet vanuit de pedofiele stoornis. Daar heb ik eerder uitgebreid over geschreven.

Debat

Onder de Instagram-post van Dorsey heb ik een tijdje een poging gedaan om een debat op te starten, maar zoals u wel kan verwachten was daar geen beginnen aan. Als het om kindermisbruik gaat, krijgen mensen vlekken voor hun ogen en weet Peter34567 het altijd beter dan iemand die vrijwel wekelijks naar de daders en de slachtoffers luistert en meer dan duizend zedenzaken heeft gedaan.

En niet onbelangrijk: wel op de hoogte is van onderzoeken die zijn gedaan naar daderschap.

Dat mensen een rode waas voor de ogen krijgen als het gaat om kindermisbruik is helemaal niet gek. We voelen allemaal van nature walging als kwetsbare mensen slachtoffer worden. Maar juist dan is het van belang om motieven te leren herkennen en te kijken naar de grootste dadergroep.

Gek genoeg noemt niemand mij een moordenaar als ik aangeef dat iemand doden juridisch gezien nog geen moord is (sterker, het is meestal geen moord).

Vaders

Veel mensen willen er niet aan, maar de grootste dadergroep wordt niet gevormd door pedofielen. Het zijn vaders (soms een moeder), ooms, huisvrienden, grootouders en sportcoaches. Doorgaans getrouwde heteroseksuele mannen die handelen vanuit gelegenheid, een stoornis, macht of algemene lust.

Het is ook allemaal niet wat ik persoonlijk concludeer op basis van 1000 zedenzaken, er is uitgebreid onderzoek naar gedaan. In Nederland kwam de Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel geweld tegen Kinderen tot een percentage van 80% niet-pedofiel. Internationaal schommelt het percentage niet-pedofiele daders tussen de 75 en 50%.

Verdiepen

Door halsstarrig te weigeren om naar die werkelijkheid te kijken, zien we de meeste kindermisbruikers over het hoofd. We geven onze kinderen in het volste vertrouwen af aan trainers en grootouders, terwijl we op X ongeremd tekeergaan over vieze, vuile pedofielen. We schreeuwen om het hardst dat we onze kinderen moeten beschermen, maar weigeren om ons te verdiepen in de motieven van kindermisbruikers.

Daar zit op zich wel een zekere logica in. Het is immers een stuk moeilijker om te haten op mensen die akelig veel op ons lijken, zoals zo vaak als het gaat om misdaad maken we van de dader een makkelijk te haten karikatuur. Zoals een moordenaar in vele ogen vaak een onmens of een monster is.

Alles om maar niet te hoeven accepteren dat ook die gezellige buurman tot vreselijke dingen in staat is.

Haat

De vele bedreigingen en de haat van sociale mediagebruikers doen mij niets. In de loop der tijd ben ik er wel gewend aan geraakt en ik beschouw de vele kwaadaardige berichten als onmacht en onwetendheid. Mensen zoeken een weg om hun woede te kunnen ventileren en het is beter dat ze die kwaadheid richten op mij dan op iemand die er wel wakker van ligt.

Wat mij wel frappeert is de arrogantie waarmee mensen mij de les wensen te lezen. Sinds het jaar 2000 heb ik honderden zedenzaken gedaan. Ik heb letterlijk met de slachtoffers gesproken – mensen overigens die het verschil tussen kindermisbruik en pedofilie vaak wel snappen – en ik ken honderden rapporten over de daders.

Wegkijken

Iedereen in de juridische en de forensische wereld weet wie die daders zijn, maar in de wereld daarbuiten dringt het nog steeds niet door. We blijven massaal wegkijken van het veel grotere probleem. We blijven schreeuwen dat ‘termen’ er niet toe doen, ‘want het zijn allemaal viespeuken’ terwijl de hele strafrechtketen weet dat motief niet alleen belangrijk is ter preventie, maar ook om daders na hun straf passend te laten resocialiseren. Een kindermisbruiker met een niet-pedofiele stoornis behandel je namelijk anders dan een pedofiel die de fout in is gegaan.

Zoals gezegd, de haat doet mij niets. Ik blijf dit onderwerp op de agenda zetten.

Omdat ik namelijk in tegenstelling tot de vele feitenvrije roeptoeters wel begaan ben met de slachtoffers en van mening ben dat kennis altijd een dwingende voorwaarde is om iets te doen aan een probleem.

Want als je niet weet waar iets vandaan komt, blijf je heel hard schreeuwen dat er een probleem is, zonder ook maar enigszins te beginnen aan een oplossing.

Dus, beste John Dorsey, blijf vooral heel hard op Instagram schreeuwen dat alle kindermisbruikers vieze pedofielen zijn die de kogel verdienen.

Je gaat er geen kind mee redden.

Integendeel.

Waardeer dit artikel!!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Je kunt mij ook met een vast bedrag per maand steunen: klik dan hier. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.

Mijn gekozen donatie € -

For English readers:

Lately, I have been inundated with hate messages from the United States. It all started when the British newspaper The Guardian picked up on some of my tweets regarding the Dutch athlete who had abused a child at the age of 19. What followed was a tirade from an American influencer, who, unencumbered by any knowledge, went off on me.

The numerous hate messages were brutal. I should die, commit suicide, I was not worthy of consuming oxygen, I should post my address online, the police would be informed, and there were dozens of rape wishes. Hundreds of Americans requested to follow me on my Instagram, and my Facebook inbox was flooded with the most disgusting curses.

Even a columnist from The Washington Post suggested on X that I probably wouldn’t be a father. Of course, in the eyes of a herd of uninformed Americans, I was a disgusting, filthy pedophile: the familiar insults as arguments that were either baseless or never existed

How it started

It all started in the midst of the uproar surrounding the Dutch volleyball player Steven van de Velde when I posted a thread on X. I felt that the uproar could use some nuance, as you can only form a judgment when you know the facts. The thread was picked up by The Guardian. In the English-speaking press, there was intense outrage that the ‘child abuser’ Steve had only spent a month in the Netherlands after being extradited from the United Kingdom, where he had been imprisoned for a year. You can have various opinions on this, but there is a reason for it.

According to Dutch law, sexual abuse without coercion is not considered rape. In my thread, I explicitly pointed out that this concerns legal coercion (such as violence or threats), separate from the coercion due to the significant age difference.

Of course, in the thread, I also mentioned that Steve had made a huge mistake and was rightfully convicted.

Influencer

That nuance was lost on John Dorsey. The influencer (with over 700,000 followers) – a sports coach no less – ranted in his tirade that the Dutch protect pedophiles. Who lets a ‘child rapist’ get away with a month in prison and then sends him to the Olympics? My remark that the American Jeffrey Epstein could continue with child abuse after receiving a temporary sentence in the United States and that in America, you can elect a president who has sexually abused a woman, did not change his mind in his eyes.”

Law”In a private message to him, I politely explained how Dutch law works and that most child abusers are not pedophiles at all. Dorsey didn’t want to hear anything about it. ‘Committed’ as he was to the victims, he had only one solution for ‘pedophiles’: 9 mm. My private messages promptly appeared on his public Instagram account, accompanied by a life-size photo of me. Dorsey told his followers how bad I was and all this with an attitude as if he were a leading expert in child abuse, instead of a sports coach helping bodybuilders become caricatures of themselves.”

Distinction

The Dutch law does not protect child abusers, but it does differentiate between specific criminal acts. For example, hitting someone in the face with an open hand constitutes assault, but it is not the same as using brass knuckles to severely injure someone. Both are punishable offenses, but the punishment is logically less severe for a simple slap. In the Netherlands, we base punishments on the actual actions committed, not on gut feelings. This differs from the United States, where they seem to prefer locking people up for years even for minor offenses. I agree that our system is much fairer in this regard.

Grooming

Contrary to what many so casually trumpet, Steve did not board the plane to abuse a 12-year-old child. The British judge acquitted him of grooming. The 19-year-old Steve had built a bond with the girl, and one thing led to another. Totally wrong, of course, and it’s right that he was convicted of sexual abuse, but according to the then-applicable Dutch law, it’s not rape, and there are no indications that Steve is a pedophile. In other words: he does not have a specific sexual preference for children. This fact remains difficult for people to accept, but children are abused for various reasons, and usually, it is not due to pedophilic disorder.

I have written extensively about this before.

Debate

Under Dorsey’s Instagram post, I tried to start a debate for a while, but as you can expect, it was impossible. When it comes to child abuse, people tend to react strongly, and Peter34567 always seems to know better than someone who listens to perpetrators and victims almost weekly and has dealt with over a thousand sexual offense cases. And importantly: is aware of research done on perpetration. It’s not surprising that people get a red mist when it comes to child abuse. We all naturally feel disgust when vulnerable people become victims. But it’s crucial to recognize motives and look at the main group of offenders. Oddly enough, nobody calls me a murderer when I point out that killing someone legally isn’t always murder (in fact, it usually isn’t).

Fathers

Many people don’t want to believe it, but the largest group of offenders is not formed by pedophiles. It’s fathers (sometimes a mother), uncles, family friends, grandparents, and sports coaches. Usually, married heterosexual men who act out of opportunity, a disorder, power, or general lust. This is not just my personal conclusion based on 1000 sexual offense cases; extensive research has been conducted. In the Netherlands, the National Rapporteur on Trafficking in Human Beings and Sexual Violence against Children found that 80% were non-pedophiles. Internationally, the percentage of non-pedophilic offenders ranges between 75 and 50%.

Dive Deeper

By stubbornly refusing to look at that reality, we overlook most child abusers. We entrust our children to coaches and grandparents in full confidence, while we freely rant about disgusting, dirty pedophiles. We shout the loudest that we must protect our children but refuse to delve into the motives of child abusers. There is a certain logic to this. It’s much harder to hate people who are uncomfortably similar to us. When it comes to crime, we often turn the perpetrator into an easy-to-hate caricature, like how many see a murderer as inhuman or a monster.

All to avoid accepting that even that friendly neighbor is capable of terrible things.

Hatred

The many threats and hatred from social media users don’t affect me. Over time, I’ve grown used to it and see the malicious messages as powerlessness and ignorance. People seek an outlet for their anger, and it’s better they direct that anger towards me than someone who would be affected by it. What does strike me is the arrogance with which people try to lecture me. Since the year 2000, I have handled hundreds of sexual offense cases.

Turning a Blind Eye

Everyone in the legal and forensic world knows who these perpetrators are, yet the outside world still fails to grasp it. We continue to collectively turn a blind eye to the much larger problem. We keep shouting that ’terms’ don’t matter because ’they’re all perverts,’ while the entire criminal justice system knows that motive is crucial not only for prevention but also for appropriately reintegrating offenders after their sentence. Treating a child abuser with a non-pedophilic disorder differs from handling a pedophile who has committed an offense.

As mentioned, the hatred doesn’t affect me. I will keep highlighting this issue. Because unlike the many fact-free loudmouths, I genuinely care about the victims and believe that knowledge is always a compelling requirement to address a problem. If you don’t know the root of something, you’ll just keep loudly proclaiming there’s a problem without even starting to work on a solution.

So, dear John Dorsey, keep on shouting on Instagram that all child abusers are dirty pedophiles deserving a bullet.

You won’t save any child that way.

On the contrary.

Waardeer dit artikel!!

If you want to support my work, you can leave a donation.

Mijn gekozen donatie € -
Delen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *