Hoe kun je in godsnaam een werkstraf uitdelen aan een man die een 14-jarig meisje seksueel heeft misbruikt?
Een meisje dat door het misbruik een geslachtsziekte opliep en een baby. Een baby die uiteindelijk niet levend werd geboren door medisch ingrijpen. Abortus.
Hoe kan een rechter een dergelijke dader veroordelen tot een werkstraf? En hoe kan een rechtbankverslaggever een dergelijk vonnis uitleggen? Misschien zelfs wel verdedigen?
Ik ben een groot fan van de nuance. Geen rechtszaak is gelijk en niets is zwart/wit. Voor de meeste verdachten heb ik begrip. Soms heel veel en soms heel weinig. Verdachten zijn net mensen. En begrip is niet hetzelfde als goedkeuring.
Die nuance komt me her en der op behoorlijk wat kritiek te staan. Op feesten en partijen, op Twitter en in de reacties op diverse websites. Ik ben wel eens een daderlover genoemd. Een klootzak. Iemand wiens kinderen eens een keertje seksueel misbruikt zouden moeten worden. Dan zou ik wel anders piepen.
De grote vraag is dan ook. Waarom doe je het? Waarom verdedig je waar nodig verdachten? Waarom kom je op voor mensen die anderen walgelijk vinden?
Ik heb op al die vragen een soort van een antwoord. Maar het beste antwoord is hoop ik dit blog. Hier staan verhalen die een ander beeld zouden moeten geven van de rechtspraak. Anders dan de clichematige borrelpraat van de feesten en partijen.
Mijn antwoord op bovenstaande vragen komt via verhalen.
En in het volgende verhaal verdedig ik de keuze van een werkstraf voor een 28-jarige man die ooit een 14-jarig kind zwanger maakte, waardoor ze een abortus moest ondergaan.
Niet omdat het moet, maar omdat het nodig is.
Heb gegoogeld naar uitspraken in zedendelicten vanaf 2006…..triest heel triest en er is niet veel in al die jaren veranderd.
Heb zelf meerdere malen een slachtoffer mogen begeleiden ook in de rechtszaal en wat opvalt is dat de verdediger alles uit de kast haalt, om celstraf om te zetten in werkstraf, waar bewezen dader in de buurt van slachtoffers kon blijven wonen.
Ze zijn nu 20 en ouder en ondanks alle hulp beschadigd voor het leven, dat is de realiteit!
Door alleen een werkstraf zijn de daders weer in de fout gegaan en krijgen een langere werkstraf……het schort aan goede begeleiding, eigenlijk worden daders aan hun lot overgelaten, als je begrijpt wat ik daarmee bedoel!
Dat is mijn ervaring.
Iedere zaak is anders en daders behoren goed geholpen te worden, krijgt deze gevangenisstraf, dan behoort daarbij een passende omgeving, waar deze geen gevaar loopt voor medegevangenen en goede begeleiding.
Een volwassene behoort geen sex te hebben met kinderen, of het in hun beleving met of zonder toestemming is, een kind is een kind, dus er is wat mis met de dader en dat zal niet verdwijnen net een taakstraf. Wel met verplichte goede begeleiding/behandeling.
Goed geschreven, het geeft volgens mij precies aan waar het verschil zit tussen de mensen die echt wat met het “recht” hebben en (soms) in de praktijk zaken meemaken, en de mensen die er wel een mening over hebben maar eigenlijk geen idee waarover.
Het is nooit eenzijdig, het is volgens mij ook nooit hetzelfde. Een diepe buiging voor de rechters die dat niet uit het oog verliezen en ook niet behoren te doen. Evenals voor die kant van de journalistiek die probeert te relativeren in plaats van zoveel mogelijk angst, woede of afkeer teweeg te brengen.
@Chris: “Verdachten zijn net mensen. En begrip is niet hetzelfde als goedkeuring.”
Verdachten zijn net mensen? Of verdachten zijn ook mensen?
Even nog wat achtergrond info:
DEN HAAG – De samenleving betaalt een hoge prijs voor ernstig seksueel misbruik. Jaarlijks kost dat de maatschappij tussen de twee en drie miljard euro.
Dat zeggen misbruikexperts Thomas Bolm, psychiater bij ggz-instelling Altrecht, en Martijne Rensen, directeur van het Landelijk Centrum voor Vroegkinderlijke chronische Traumatisering (LVCT).
De kosten lopen zo hoog op omdat slachtoffers vaak langdurig niet kunnen werken en veel hulp nodig hebben. Zij doen drie keer zo vaak een beroep op de zorg als niet-slachtoffers. Ernstig seksueel misbruik komt op brede schaal voor. Negen op de tien slachtoffers wordt misbruikt door een bekende, een familielid of een kennis.
Verwoestend
In Nederland worden jaarlijks tussen de 140.000 en 160.000 kinderen mishandeld. Een deel van hen wordt seksueel misbruikt. Deze slachtoffers lopen later vaak niet met hun verleden te koop maar houden er wel lichamelijke en geestelijke klachten aan over.
De gevolgen van ernstig misbruik kunnen verwoestend zijn voor hun verdere leven. Slachtoffers zijn vaak zwaar getraumatiseerd, hebben meer depressies en zelfmoordneigingen dan anderen, ontwikkelen soms een persoonlijkheidsstoornis, krijgen te maken met eetstoornissen of raken verslaafd aan drugs of alcohol.
Chris en Aka zetten beide zwaar aan. Van kinderen moet je inderdaad afblijven, dan is strafbaar en bovendien beschadiging van jong leven en hiermee ook nog eens respectloos omgaan ten gerieve van zichzelf. Volwassen dienen kinderen hiertegen juist te beschermen. De bewijsvoering (het overtuigende bewijs) is vaker een probleem bij seksueel misbruik. Wat de slachtoffers vooral willen is niet altijd een hoge vrijheidsstraf, ook geen geld, maar vooral erkenning van de verdachte: “Zeg dat je het hebt gedaan en dat je daar heel veel spijt van hebt”. Als een kind zoiets overkomt, dan is er altijd sprake van psychische schade. Soms zijn de gevolgen zeer groot en blijvend, zoals Aka schetst, maar ook heel vaak (gelukkig) veel minder ernstig. Verdachten van seksuele misdrijven worden vaak al door hun omgeving uitgekotst (gezin, familieleden, woonomgeving en soms ook binnen de werkkring). Dat is natuurlijk al een behoorlijke straf, niet dat ik dat erg vindt, want dat had je van tevoren kunnen weten, maar het zijn wel feiten, waar de rechter ook rekening mee zal houden en niet ten onrechte lijkt me.
@ulfert: zo is het.
Ik vraag me altijd wel af. Het is strafbaar bij een kind van 15 maanden en tien maanden. En twee maanden later niet meer…
tsja… Jammer dat er niet bijstaat hoe alleen het topje van de pedofiele ijsberg in Nederland voor de rechter komt.
De volkswoede is begrijpelijk, omdat het algemeen bekend is hoe vaak pedofielen ermee weg komen omdat de slachtoffers uit angst niets durven te zeggen.
Pingback: Rechtbankverslaggever Chris Klomp : ‘Rechtspraak of maatschappij: wie is rechtvaardiger?’ |