Luisteren naar het seksleven van een meisje

 

Ik luister naar het seksleven van een 15-jarig meisje.

Met wie ze het deed. Of zou hebben gedaan. Hoe ze experimenteert. En wat er via het internet-chatprogramma MSN aan pornografische taal op haar beeldscherm verschijnt.

Het meisje zit schuin achter mij op een houten stoel. Tussen ernstig kijkende volwassenen. Haar naam staat op de dagvaarding die voor mij op de perstafel ligt. Exact zeven regels onder die van de verdachte. Voornaam en achternaam. Geboortedatum. 

Tot twee keer toe misbruikt. Verkracht door een 40-jarige verslaafde man. Methadon. Alcohol. Een man waar ze regelmatig bij over de vloer kwam. Met haar vriendjes en vriendinnen. Omdat hij van zijn huis een jeugdhonk had gemaakt. Waar grenzen werden opgezocht. En overschreden. Waar zij op schoot zat bij hem. Waar zij werd misbruikt. En toch weer terugkeerde.

Ergens in het strafdossier van de verkrachting duikt een veelzeggend citaat op. ‘Als een dronken kerel eenmaal geil is, dan gebeuren deze dingen gewoon’.

Ik luister naar het seksleven van een 15-jarige omdat een advocaat er in zijn pleidooi aandacht aan schenkt. Omdat hij meent dat de verklaring van het meisje onbetrouwbaar is. Enorm overdreven. Opgeblazen. Bedoeld om iets heel anders te verhullen.

Meisjes van 15 hebben een seksleven. Aldus de raadsman. En hij probeert met zijn beschrijving het indringend door justitie opgeworpen slachtofferbeeld te nuanceren. Door de suggestie op te werpen dat meisjes van 15 niet zo onschuldig lijken als wij wel graag willen geloven.

De officier van justitie hoeft daar niets van te zeggen. Maar ze doet het wel. En  fel ook. Ze zegt dat het seksleven van een 15-jarige niets, maar dan ook helemaal niets te maken heeft met een verkrachting. Wat iemand vrijwillig doet staat daar namelijk helemaal los van.

En ze zegt het uiteindelijk niet letterlijk. Maar iedereen hoort het er automatisch bij. De advocaat is in haar ogen te ver gegaan. Ook al doet hij zijn werk.

Ik weet niet of de advocaat te ver is gegaan of niet. Misschien wel. Als het meisje inderdaad slachtoffer is van een verkrachting. Misschien niet. Als ze de politie niet de hele waarheid op heeft laten schrijven.

Wat ik wel weet is dat ik een dochter heb.

En dat er ongetwijfeld bij mij ergens in de buurt een huis staat met een man er in. Die geil begint te worden als hij dronken is.

Scary shit.

Delen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *