Vrouwen uit het buitenland die in Nederland aangifte doen van mensenhandel krijgen automatisch een tijdelijke verblijfsvergunning. Mooi. Zou je zeggen. Maar hoe lekker is die worst eigenlijk?
Mbeke komt uit een land ergens in Afrika. Denken we. Zelf is ze daar nogal vaag over. Gambia. Kenia. Wie zal het zeggen? Ook haar naam is een mysterie. De Nederlandse overheid denkt dat ze Mbeke heet. Zelf ontkent ze dat ten stelligste.
De slanke donkere vrouw vroeg ooit asiel aan in Nederland, maar kreeg nul op het rekest. Bij haar tweede poging ging het opnieuw mis. En toen gebeurde het. Mbeke vertelde de IND tijdens haar tweede afwijzing dat ze was misbruikt. Dat een Nederlandse man haar had gevraagd om met andere mannen naar bed te gaan. Voor geld. En dat ze zo onder dwang zeker tien mannen had afgewerkt.
De overheid geloofde tot dat moment niets van Mbeke. Niet haar naam. Niet haar geboorteland. Niet haar verhaal. Maar nu werd dat anders. Een aangifte van seksueel misbruik is een serieuze zaak en dus ging de recherche aan het werk. Mbeke werd van ongewenst vreemdeling ineens slachtoffer. Een man in Nederland ineens verdachte.
Op donderdag 7 november pakt Mbeke de trein naar Groningen. Ze is te laat voor de rechtszaak omdat ze helemaal van het station naar het gerechtsgebouw moet lopen. Uiteindelijk doet ze een half uur te laat haar verhaal. Dat ze is misbruikt. En dat ze daarna B9 werd. De ambtelijke code voor een tijdelijke verblijfsvergunning op humanitaire gronden.
Een half uur voor het einde van de rechtszaak eist de officier van justitie in harde bewoordingen drie maanden cel tegen Mbeke. Omdat ze liegt. Volgens de officier. Over van alles en nog wat. Haar naam. Haar geboorteland. Over het gegeven dat ze slachtoffer is van brute mensenhandel.
Justitie vervolgt zelden asielzoekers die liegen. Maar nu wel. En hard ook. De officier maakt de vrouw duidelijk hoe fout ze is:
Ik doe veel mensenhandel-zaken. Vaak vraag ik me af of het allemaal wel klopt. We weten dat vrouwen misbruik maken van de B9-regeling. Door bezig te zijn met valse aangiftes krijgen de echte slachtoffers niet de aandacht die zij verdienen.
De rol van slachtoffers staat in Nederland zelden ter discussie. Wij geloven heilig in de underdog. Vrouwen verzinnen zoiets vreselijks als seksueel misbruik toch niet?
Toch wel.
Ik heb 28 j van mijn leven in Nederland voor nederlanders, nu met 54 jaar oud Netherlans Systeem heeft me dakloos van mijn gemaakt! Maar elk azill zoekers krijgen alles rechten v de Netherland Systeem! STOP RACISM IN THE NETHERLANDS!!
Chris,
Ik mis in je verhaal het bewijs van die OvJ voor Mbekes leugens. Door te zeggen dat iemand liegt bewijst zelfs een OvJ niet dat degene ook liegt. Wat is de uitspraak van de rechter? Is die net zo verbazingwekkend beperkt als het verhaal van de OvJ? Het kunnen best leugens zijn, maar dat haal ik er niet n.a.v. dit verslag / verhaal uit. Komt er en vervolg?
Groet
Aldert
Of Mbeke heeft gelogen of niet vind ik niet het belangrijkste als je dit verhaal als voorbeeld leest. Ik ben er van overtuigd dat het heus wel eens voorkomt.
Maar wat ik wel mis in het verhaal is dit:
Slachtoffers van mensenhandel en seksslavernij (echt of niet echt) krijgen inderdaad een TIJDELIJKE verblijfsvergunning, namelijk alleen voor de duur van het onderzoek en eventueel getuigen tegen de daders. Daarna worden ze alsnog het land uitgebonjourd.
Je hoort altijd veel mensen en politici over mensenhandel, hoe erg het wel niet is. Terecht op zich. Maar wat we vaak even vergeten, is dat de enige reden dat mensenhandel bestaat en dat de slachtoffers zo onder druk gezet kunnen worden, ons vreemdelingenbeleid is.
Doordat we onze grenzen zo krampachtig dicht willen houden, maken mensen geen kans om op een normale manier binnen te komen. En dus verzinnen ze soms dingen, zoals Mbeke schijnbaar heeft gedaan, of vallen ze echt in de klauwen van mensenhandelaren.
Dat die krampachtigheid niet nodig is, zie je aan het bestaan van de open grenzen in Europa. In Griekenland gaat het bijvoorbeeld echt heel slecht, en toch verhuizen niet ineens alle Grieken naar Nederland.
In het verhaal van Chris zit een boodschap: slachtofferschap moet je soms ter discussie stellen. Ben ik het op zich mee eens. Maar ik voeg er graag iets aan toe: ook het daderschap is lang niet altijd zo simpel als het lijkt. Ja, als Mbeke daadwerkelijk met mensenhandel te maken had gehad, moet je de daders aanpakken. Maar je mag ook verder kijken: wat heeft dit in ons systeem mogelijk kunnen maken?
Slachtoffer van mensenhandel of niet, Mbeke is in elk geval slachtoffer van het vreemdelingenbeleid.
Indien ik terug zou moeten naar Afrika..
Vrouwen daar zijn handelswaar..
Ik denk dat ik liever hier zou blijven dan daar aan een hoogbejaarde uitgehuwelijkt te worden..
Als baarmoedertje..