Criminelen hebben iets ontdekt. Het plegen van misdrijven gaat ze veel makkelijker af als ze voor het misdrijf een specifieke handeling verrichten.
Het gekke is dat de handeling in kwestie niet beperkt blijft tot een incident. Tot die paar slimme gasten die het ontdekt hebben en het voor zichzelf houden.
Opvallend veel criminelen doen het. In de aanloop naar een overval. Of een paar uur voor ze zomaar iemand op straat in elkaar beuken. Of een student van de fiets trekken om zijn mobieltje te kunnen stelen.
Of erger.
De handeling stelt ze in staat om dat te doen wat ze normaal gezien misschien helemaal niet durven. En ze gaan nog eens sneller over tot extreem geweld ook.
Het voordeel van de handeling is dat criminelen minder moeite hebben met hun eigen grenzen. Het verantwoordelijkheidsgevoel zit ze niet meer zo in de weg. Wat ze in de kop komt, zal gebeuren. Ze zien de volgende dag wel weer wat er van komt.
Bijzonder is dat de overheid wel weet over welke handeling ik het heb.
En eigenlijk is het nog veel gekker dan dat.
De overheid krijgt er nog geld voor ook. De bedragen variëren van een paar eurocent tot een paar euro’s. Het verschil zit hem in de exacte keuze van de handeling en de frequentie van het gebruik.
Magere bedragen. Zo op het eerste oog. Maar het gaat uiteindelijk om miljoenen. Op jaarbasis.
Nog gekker is dat er mensen zijn die beweren dat de handeling wereldwijd verantwoordelijk is voor bijna 4 procent van alle sterfgevallen. Meer dan aids, tuberculose of geweld. Doodsoorzaak nummer 1 onder mannen van 15 tot en met 59 jaar.
Maar het kan nog gekker.
De criminelen hoeven er geen enkele moeite voor te doen om de handeling te verrichten. Wat ze doen kunnen ze doen omdat de producten vrij verkrijgbaar zijn.
Ze liggen gewoon bij u in de supermarkt.
En ze krijgen er soms na afloop nog statiegeld voor ook.