Ik heb vandaag van 09.00 uur tot 14.00 uur voor het Dagblad van het Noorden tien snelrechtzaken gevolgd.
En ik was bepaald niet onder de indruk.
Snelrecht is nog niet zo heel lang geleden ingezet om paal en perk te stellen aan het geweld op straat, met name rond de jaarwisseling. Dit jaar stond het geweld tegen hulpdiensten en overheidsdiensten centraal.
De officier van justitie die vandaag de zittingen deed, hield zijn gehoor opvallend vaak voor dat er ook een politieke kant zit aan de beslissing om hulpdiensten uit de wind te houden. Een politieke en een maatschappelijke. Want ook de maatschappij, zo sprak de officier gedragen, heeft het meer dan gehad met het geweld tegen hulpverleners.
Om daar beeldend aan toe te voegen dat ook zijn moeder niet begrijpt waarom we met zijn allen deze onverlaten niet harder aanpakken.
Voor het gemak schaarde hij agenten ook maar even onder de hulpdiensten. Er zijn korpschefs die daar anders over denken, zullen we maar zeggen.
De oplossing van dit alles: snelrecht. Het idee: breng de boefjes snel voor de rechter en straf ze meteen af zodat ze het nooit meer zullen doen.
Maar wie zijn dan eigenlijk die grote onverlaten die bij nacht en ontij het ganse land onveilig maken?
Nou, Desi bijvoorbeeld. Technisch een jonge vrouw. Eigenlijk nog een meisje.
Desi was zo rond een uur of vier in de morgen nog steeds niet uitgefeest toen ze ineens door een linie agenten werd gescheiden van haar vriendinnen. Omdat ze dacht langs de stoep er nog wel even langs te kunnen, liep ze op de linie af. Om meteen een snauw te krijgen en een por met een gummiknuppel. Uit pure verontwaardiging spuugde Desi op de grond.
Foei.
Provinciale Adri is een andere snelverdachte. Hij stond vrolijk aangeschoten te zijn bij een illegaal kerstboomvuurtje toen de politie aan kwam zetten om de pret te bederven met noeste blusintenties. En dus ging Adri plagerig voor de politie-auto staan, die overigens al op de bestemming was aangekomen. Toen de dienstauto hem tegen de benen reed, werd hij een beetje opstandig.
Nogmaals foei.
En wat te denken van student Achmed. Hij stond in de binnenstad van Groningen rustig een sigaretje te roken toen hij zag hoe twee vrienden in de boeien werden geslagen. Omdat hem dat wat al te gortig leek, ging hij verhaal halen. Wat was hier aan de hand? Ook Achmed kreeg een waarschuwing, werd te verstaan gegeven dat hij weg moest wezen en toen hij dat niet meteen deed hardhandig tegen de grond gewerkt.
Tsja, netjes is anders.
Gerard uit Os is nog zo’n gemene straatterrorist waar we met zijn allen zo voor sidderen als we gaan stappen. Gerard komt in Beijum terecht in een schermutseling tussen agenten in burger, ME’ers en een aantal jongeren. Hij krijgt een fors aantal klappen met de lange lat en vloekt daarom eens even hartgrondig om zich heen. Het levert hem de kwalificatie belediging van agenten op.
U ziet het. Allemaal waterdichte voorbeelden van echte criminelen die wij met zijn allen een duidelijk signaal moeten geven. Zo kan het niet langer. Wij berechten u binnen veertien dagen opdat u het niet weer zult doen.
Dat zal ze leren.
Ik garandeer u dat de Desi’s, Adri’s, Achmeds en Gerards van deze wereld zich volgend jaar gewoon weer schuldig zullen maken aan dit soort gedrag.
En daar helpt het snelrecht geen moedertje lief aan.
Jongeren worden gestraft alleen maar omdat ze laten zien dat ze kwaad zijn? Ze timmeren er niet op los. Ze zijn alleen maar boos, in hun ogen oprecht boos. Moeten ze als machines hun gevoelens verbergen? Ik vind dit triest.
Boosheid is heel wat anders dan geweld tegen dienstverleners, politie, of tegen wie dan ook. (Waarom zou geweld tegen een agent erger zijn dan geweld tegen iemand anders, terwijl juist van een agent verwacht mag worden getraind te zijn om met geweld om te gaan? Is geweld tegen een doorsnee burger niet traumatischer voor het slachtoffer dan geweld tegen een agent?) Juist de politie zou getraind moeten zijn daarmee om te gaan, en niet naar de handboeien grijpen.
Belediging van een agent in functie? Dat moet veel meer zijn dan het uiten van boosheid. Er moet kwade wil achter zitten, doortraptheid, een welbewuste verbale aanval tegen een agent, ondermijning van het gezag.
Ik was er niet bij, ik lees alleen het verslag van Chris Klomp, en als ik daar op af ga, dan vind ik de rol van politie en justitie niet correct. De politie hoort toch je vriend te zijn.
Pingback: Tweets that mention Het snelle recht « Rechtbankverslaggever -- Topsy.com
Geen snel recht van het geweld van de hulpverleners tegen de burgers. Snel is vaak onzorgvuldig.
Beeldvorming, en hoe belangrijk dat is. Als we de regulier pers lezen zijn deze relschoppers een ongereld zootje tuig die flink zou moeten worden gestraft. Lezen we de column van Chris en ’t valt eigenlijk mee. De waarheid zal ergens in de middel zitten
Ho ho. Ik heb alle tien rechtszaken gevolgd en bericht daar over. Waarom zou dat niet de waarheid zijn?
Ik bedoel ’t meer algemeen. Tussen al die gevallen die voor ’t snelrecht komen zal heus wel mensen zitten die weldegelijk wat serieuze dingen hebben gedaan. Ik twijfel niet aan je woord en aan wat je hebt gezien maar je hebt niet ’t proces gevolgd van iedereen die om dezelde reden is opgepakt in ’t hele land neem ik aan?
Wie wel en wie niet terecht voor de rechter heeft gestaan zal denk ik te zien zijn aan de hand van de vonnissen. In de door jou omschreven gevallen ga ik er vanuit dat de straffen licht zijn geweest of helemaal geen.
heb reeds een redelijke dissucie gehad op twitter met Chris en ik zie eigenlijk maar 1 ding van hem nu. Dat geweld wel mee valt en het ook allemaal maar moet kunnen, aantal agenten gewond van de 30.000, Braafland moemt Chris dat. En we moeten niet zeuren..
Bijzondere stelling. En dan deze blog, leuk geschreven maar mis er veel in.
Zie alleen het verhaal van de verdachte, niet de andere kant.
Ook dat is dan toch bijzonder want dacht altijd dat de pers een compleet mogelijk beeld probeerd te geven.
Inhoudelijk kan ik er niks over zeggen, evenmin als Chris want we waren allebei er niet bij.
Één ding is duidelijk, zowel de maatschappij als de politiek vindt gewoon dat geweld tegen hulpverleners niet kan.
De oorzaak, drank.
En wat is de uitspraak van de rechter..
Lijkt me toch wel een belangrijk deel van dit geheel.. of volgen die gewoon wat de politiek wil en daarom niet vermeld?
Alleen waarom snelrecht.. dat is inderdaad iets waarover zeker nog kan worden gesproken.
Als iemand schuld bekend klaar.. maar bij andere gevallen, zou daar toch wel iets anders willen zien.
@Luuc: je ziet niet alleen het verhaal van de verdachte. Je ziet een beschrijving van de rechtszaken. Daar waar alle verhalen (politie, OM, advocatuur, verdachte, slachtoffer, rechter) samenkomen.
De discussie draait niet om of geweld tegen hulpverleners wel kan of niet. Ik probeer aan te geven wat dat dan is. Dat geweld. En dan blijkt de praktijk anders dan de schreeuwende krantenkoppen.
Wat de uitspraken betreft: ik kies er op dit blog voor een invalshoek uit te diepen. Dat betekent dat ik hier geen volledigheid nastreef.
Wat die uitspraken betreft: de rechters gaan niet zelden lager zitten dan de extra zware strafeisen van het OM. Met als reden dat de rechters ook de nuance zien in het toegepaste geweld.